Μια ταινία για την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας που αγαπήθηκαν σφοδρά αλλά συμφώνησαν σιωπηρά ότι τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πάντοτε αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένους. Και αυτό δεν είναι αντίφαση.
Όσοι δεν έχετε δει την ταινία (που βασίστηκε στο best seller του του Ρόμπερτ Τζέιμς Γουόλερ) πρέπει να γνωρίζετε ότι η ταινία του Κλιντ Ίστγουντ στηρίζεται στην ιδέα αυτού που αποκαλούμε με τον ευρύ όρο: Πλατωνικός Έρωτας.
Η ταινία όταν προβλήθηκε συγκίνησε και θεωρώ ότι σ’ αυτό συνέβαλε όχι μόνον η ιδέα του φιλμ, αλλά και το γεγονός ότι ο καουμπόι Κλιντ Ίστγουντ σκηνοθετούσε τον εαυτό του ως έναν άνθρωπο της «τέχνης και των γραμμάτων» (υποδύεται έναν φωτογράφο του National Geographic, που θέλει να ετοιμάσει ένα ρεπορτάζ για γέφυρες με σκέπαστρα) και τη διάσημη Μέριλ Στριπ, ως Φραντζέσκα μια «καλή νοικοκυρά» της Άιοβα που θα ήθελε να είχε μια άλλη ζωή όχι στην επαρχία, αλλά (προσέξτε) πάλι με τον άντρα της που τον αγαπά τον εκτιμά και έχει μαζί του δυο παιδιά. Καθαρό, εργατικό και καλό πατέρα, όπως τον περιγράφει κάποια στιγμή στον Ρόμπερτ. Αν προσέξετε σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, δεν κατηγορεί ούτε μια φορά τον άντρα της. Οπότε, μη ψάχνετε για μοιχείες και παράνομους έρωτες.
Τι της έλειπε όμως για να αγαπήσει τον περαστικό φωτογράφο; Όπως φαίνεται από το σενάριο (δεν έχω διαβάσει το βιβλίο), της έλειπε μάλλον η ουσιαστική κουβέντα γύρω απ’ το τραπέζι του φαγητού, ή κοντά στο τζάκι το χειμώνα. Η συγκίνηση που προκάλεσε η ταινία, δεν βασίζεται μόνο στο διάλογο και στο γεγονός ότι δυο ώριμοι άνθρωποι καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο και έρχονται πολύ κοντά, αλλά και στις εξαιρετικές ερμηνείες και των δυο πρωταγωνιστών. Όπως επίσης και στη λιτή, αλλά και διεισδυτική σκηνοθετική ματιά του Κλιντ Ίστγουντ (ποιος το περίμενε από τον Βρώμικο Χάρι;) καθώς και στην υπέροχη φωτογραφία του Τζακ Ν. Γκριν και στη μουσική του Λένι Νίχαους με τις επιλογές country και blues που ακούγονται από το ραδιόφωνο του σπιτιού καμιά φορά.
Δεν θα αναφερθώ στο φινάλε για το οποίο έγιναν πολλές συζητήσεις και περιγραφές, θα αρκεστώ ότι ο Κλιντ Ίστγουν ως σκηνοθέτης έδωσε ιδιαίτερη σημασία στις σιωπές, στις απλές χειρονομίες προσφέροντας πλούτο πληροφοριών μέσα από την εικόνα και τις εκφράσεις των πρωταγωνιστών, οι οποίοι δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας. (Κριτική μου sτο myfilm)
INFO
Προβάλλεται από 18/8/2022 στους κινηματογράφους
Είδος: Αισθηματική, Δράμα (135΄)
Χώρα: ΗΠΑ (1995)
Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ
Παίζουν: Μέριλ Στριπ, Κλιντ Ίστγουντ, Άνι Κόρλεϊ, Βίκτορ Σλέζακ
Σύνοψη: Ο Ρόμπερτ (Κλιντ Ίστγουντ), ένας ταξιδευτής φωτογράφος για το National Geographic διασταυρώνεται τυχαία με την Ιταλοαμερικάνα Φραντζέσκα (Μέριλ Στριπ) στην αγροτική Άιοβα. Οι ζωές τους ανατρέπονται, οι ψευδαισθήσεις τους διαλύονται και βιώνουν έναν έρωτα σπάνιας και συνταρακτικής ομορφιάς.
Διανομή: Tanweer
