31/1/20

«Γιατί πρέπει να διαβάζουμε Χάνα Άρεντ» του Richard J. Bernstein

Μια συλλογή αποσπασμάτων από κείμενα της Χάνα Άρεντ από τον Ρίτσαρντ Τζ. Μπερνστάιν καθηγητή φιλοσοφίας στο New School for Social Research της Νέας Υόρκης, ο οποίος μέσα από τις 144 σελίδες της ελληνικής έκδοσης (εκδ. Επίκεντρο, σε επιμέλεια Δημήτρη Ψυχογιού και μετάφραση Βασιλικής Σουλαδάκη) βοηθά τον αναγνώστη να γνωρίσει τη διεισδυτική σκέψη της και να σκεφτεί για τον ζόφο της εποχής μας, αλλά και για τις πηγές φωτός που μπορούν να τον διαλύσουν. 

29/1/20

The gentlemen

Μετά από ένα μεγάλο διάλλειμα με τις εκδοχές (στα μέτρα του) των κλασικών ιστοριών του Σέρλοκ Χολμς και του βασιλιά Αρθούρου (Σέρλοκ Χολμς Ι το 2009 και ΙΙ το  2011 - Βασιλιάς Αρθούρος: Ο θρύλος του σπαθιού το 2017) ο Γκάι Ρίτσι ξαναβρίσκει τον εαυτό του, 

Το απίθανο ταξίδι ενός φακίρη - L' extraordinaire voyage du fakir

Ένα σύγχρονο παραμύθι που θα μπορούσε να έχει ξεπεταχθεί από τις χίλιες και μία νύχτες, αλλά δεν είναι αραβικό και κατατάσσεται σε αυτά του μπόλιγουντ.
Ο Ντανούς είναι ένας χαρισματικός για τα μέτρα του μπόλιγουντ ηθοποιός, αφού μπορεί να παίζει και να χορεύει ταυτόχρονα, ενώ εκφράζει ένα κάρο συναισθήματα από τη χαρά και την αισιοδοξία στην απογοήτευση και την απαισιοδοξία με μεγάλη ευκολία. 

Χαλβάη 5 - 0

Με περούκα και γένια που θυμίζουν (στην αφίσα) τον αργεντινό ηθοποιό Ρικάρντο Νταρέν (να ‘σαι καλά Νίκο που μου το θύμισες, διότι έσπαγα το κεφάλι μου), ο Μάρκος Σεφερλής έχει γράψει ένα σενάριο, που αποτίνει φόρο τιμής στις «Τρελές σφαίρες». Ένα franchise εξωφρενικών κωμωδιών, εκ των οποίων μια αφίσα κοσμεί το υπνοδωμάτιο του αστυνόμου Μπέκρα (που τον υποδύεται ο ίδιος). Όχι του νηφάλιου Μπέκα, αλλά του μέθυσου Μπέκρα ο οποίος κάθε τρεις και λίγο πίνει μια γουλιά κάποιου οινοπνευματώδους από ένα πλακέ μπουκαλάκι που έχει στη μέσα τσέπη του σακακιού του.

26/1/20

Μεσσίας - Messiah

Ολοκλήρωσα το σήριαλ, το οποίο το Netflix κατατάσσει στις κατηγορίες Θρίλερ, Δράμα, Πολιτική (με αυτή τη σειρά) και το αναφέρω αυτό, διότι πολύ έξυπνα δεν την έχει κατατάξει -όπως θα μπορούσε- στην κατηγορία Φαντασίας, οπότε και θα «άνοιγε» το target group των θεατών. Όμως το target group, με το τρέιλερ που κυκλοφόρησε μαζί με τη φυσιογνωμία του κεντρικού ήρωα αλλά και τη συμβολή της περίληψης της υπόθεσης μπορεί να διευρυνθεί κατά βούληση.

25/1/20

«Δεν τους ξεγελάς όλους για πάντα»

Εντάξει, δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα πολιτικοί σαν κι αυτόν που έλεγε ότι στη «θάλασσα δεν υπάρχουν σύνορα» ή «επισκέφτηκα τη Μυτιλήνη και τη Λέσβο» (αξέχαστος ο αγγλομαθής). Υπάρχουν και στην Τουρκία αντίστοιχοι που ισχυρίζονται ότι «τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα»(!!) Ναι. Είναι πλεούμενα, που τα έχουμε δεμένα με παλαμάρια από τη Στερεά Ελλάδα, εξ ου και Στερεά. 

22/1/20

Cats

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχω δει το θεατρικό και ειδικά όταν παίχτηκε στη χώρα μας το 2014. Όμως γνωρίζω όπως οι περισσότεροι, το τραγούδι «Memory» από την Μπάρμπρα Στρέιζαντ, το οποίο εκτελεί με ιδιαίτερο πάθος η Τζένιφερ Χάντσον. Ενημερωτικά αναφέρω ότι το μιούζικαλ Cats (του οποίου το story βασίζεται σε συλλογή ποιημάτων του Τ. Σ. Έλιοτ με τίτλο «Το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γερο-Πόσουμ») έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο New London Theatre το 1981, συνεχίστηκε επί 21 χρόνια φτάνοντας τις 9.000 παραστάσεις, ενώ στο Μπρόντγουεϊ (από το 1983) κέρδισε επτά Βραβεία Τόνυ και διατηρήθηκε 18 χρόνια. 

Η πτώση του Βερολίνου, 1945 - Fall of Berlin, 1945

Από τα πρώτα πλάνα η ταινία είναι καταιγιστική, προβάλλοντας ένα χάρτη της Ανατολικής Ευρώπης που δείχνει τις επιθέσεις των Γερμανικών στρατευμάτων με τον αφηγητή να αναφέρει τους ποταμούς πάνω από τους οποίους ο Κόκκινος Στρατός χαράζει τη πορεία του. Μετά την διέλευση του ποταμού Οντέρ, αρχίζει η επέλαση προς το Βερολίνο. Παρουσιάζονται πλάνα της πραγματικής μάχης, καθώς ο Κόκκινος Στρατός καταπολεμά τα γερμανικά στρατεύματα.  

21/1/20

Τζότζο – Jojo Rabbit

Μια αντιναζιστική σάτιρα του Νεοζηλανδού (με καταγωγή από τη φυλή των Μαορί), σκηνοθέτη Τάικα Γουαϊτίτι, που εντάσσεται στην κατηγορία των φιλμ «Η ζωή είναι ωραία» του Μπενίνι, «Αυτοί οι τρελοί τρελοί παραγωγοί» του Μπρουκς  και πηγαίνοντας πιο πίσω, στο κλασικό «Ο μεγάλος δικτάτορας» του Τσάπλιν. 

20/1/20

Τραγούδι χωρίς όνομα - Canción sin nombre

Εμπνευσμένη από την αληθινή ιστορία εμπορίας βρεφών που συντάραξε το Περού τη δεκαετία του ‘80, η ταινία της Μελίνα Λεόν διηγείται μια ιστορία προσωπική και ταυτόχρονα συγκινητική. 

19/1/20

«Ο δικαστής» του Θανάση Διαμαντόπουλου

Το βιβλίο του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι ένα ιστορικό, ψυχολογικό και αισθηματικό μυθιστόρημα (όπως άλλωστε το χαρακτηρίζει και ο ίδιος στον πρόλογο του άλλου βιβλίου του «10+1 δεκαετίες πολιτικών διαιρέσεων – 8ος τόμος» εξαιρετικά ενδιαφέρον, επίκαιρο, ιδιαίτερα τρυφερό, μέχρι και μελοδραματικό θα έλεγα.

18/1/20

«Μεγάλωσα κανονικά»

Είδα το διαφημιστικό σποτ ενός τηλεοπτικού διαγωνισμού μόδας. Μη με ρωτάτε για τον τίτλο του. Θα σας γελάσω. Άλλωστε το θέμα μου δεν είναι ο διαγωνισμός, αλλά η κουβέντα που άκουσα από μια κοπέλα από τις διαγωνιζόμενες. Πρέπει να εξηγήσω ότι στο κανάλι του διαγωνισμού προβάλλονται κατά τακτικά διαστήματα διαφημιστικά σποτάκια, με τα υποψήφια κορίτσια να περπατούν και να αυτοσυστήνονται περιγράφοντας τα προσόντα τους. 

17/1/20

Ντούλιτλ - Dolittle

«Ένας Δόκτορ Ντούλιτλ για κάθε γενιά», θα μπορούσε να λέει κάποιο tagline, λαβαίνοντας υπόψη ότι ήταν το 1967 αν θυμάμαι καλά, όταν γυρίστηκε η πρώτη ταινία γι αυτόν τον ήρωα που δημιούργησε ο Χιού Λόφτινγκ (1886 –1947) με τον Ρεξ Χάρισον στο ρόλο του γιατρού που μιλούσε με τα ζώα. Ύστερα ήρθε ο Έντι Μέρφι το 1995 με την ταινία «Ο γιατρός τρελάθηκε» και ένα σωρό βιντεοταινίες για την τηλεόραση.

16/1/20

Νέες ταινίες από 16/1/2020


Παρουσίαση όλων των νέων ταινιών που προβάλλονται από σήμερα στους κινηματογράφους

Η αλήθεια - La vérité - The truth

Μια ταινία για τις σκληρές αλήθειες και τα ευγενικά ψέματα που μπορούν να συντηρούν τους δεσμούς σε μια οικογένεια.
Ο Κορεέντα Χιροκάζου (Χρυσός Φοίνικας για τους «Κλέφτες καταστημάτων») στήνει μια ιστορία με επίκεντρο τη Φαμπιέν μια ηθοποιό στη δύση της καριέρας της (Κατρίν Ντενέβ), η οποία ταυτόχρονα έχει γράψει τη βιογραφία της και την κόρη της (Ζυλιέτ Μπινός) που ζει στην Αμερική και έρχεται στη Γαλλία για την παρουσίαση του βιβλίου. 

Bad boys for life

«Τα κακά παιδιά» του 1995 και του 2003 επανέρχονται ως «μεγάλα κακά παιδιά» και έτοιμα για συνταξιοδότηση, αλλά δυστυχώς κάτι δεν τα αφήνει να ησυχάσουν. Στην πραγματικότητα ο Μάρκους (Μάρτιν Λόρενς) θέλει να συνταξιοδοτηθεί και έχει αρχίσει να προσεύχεται στο Θεό για τον ίδιο, προφανώς για να τον συγχωρήσει για όλους τους σαματάδες που έχει προκαλέσει στη ζωή του, την οικογένειά του και τον εγγονό του που μόλις έχει έρθει στη ζωή. 

15/1/20

Η μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ – Richard Jewell

Στα 89 του χρόνια ο Κλιντ Ίσγουντ δεν σταματάει να γυρίζει ταινίες που βρίσκονται στο πλευρό των απλών ανθρώπων και των αδικημένων και να καταγγέλλει το σύστημα, όπως αυτό εκφράζεται από την κεντρική εξουσία και τα Μέσα Ενημέρωσης.

Το λουλούδι της ευτυχίας - Little Joe

Μια ταινία της Τζέσικα Χάουσνερ («Προσκύνημα στη Λούρδη» και «Τρελή αγάπη») με αλληγορική διάθεση, θα έλεγα, για μια κοινωνία που δεν μπορεί να αποφύγει ό,τι της επιβάλλεται από την κάθε είδους εξουσία, είτε αυτή προέρχεται από την επιστήμη, είτε από την τεχνολογία, είτε ακόμα και από τη μόδα. Η ταινία κινείται μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και ψυχολογικού θρίλερ, αλλά και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά δεν 

Aga

Μια ταινία φόρος τιμής σε ένα από τα πρωτοπόρα ντοκιμαντέρ της ιστορίας του κινηματογράφου: το λυρικό «Νανούκ του Βορρά» (1921) του Ρόμπερτ Φλάχερτι. Ένα βωβό ντοκιμαντέρ που ο Φλάχερτι είχε γυρίσει –όπως και άλλα αργότερα- από αγάπη προς τη φύση, όπως δήλωνε, του οποίου αντικείμενο ήταν ο τρόπος ζωής μιας οικογένειας Εσκιμώων που ζούσαν κοντά στον Αρκτικό κύκλο. Ουσιαστικά, ο Φλάχερτι ήταν ο πρώτος που δημιούργησε ντοκιμαντέρ, με τον όρο που τα εννοούμε σήμερα: ένα είδος κινηματογραφικής ταινίας που πραγματεύεται ιστορικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα και βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά. Έναν όρο που καθιερώθηκε από αυτές ακριβώς τις δημιουργίες του Φλάχερτι. 

11/1/20

Οι 13 κι ο Ηφαιστίων

Κάηκαν στο χυλό με την κακοκαιρία Ζηνοβία και φύσηξαν το γιαούρτι με την κακοκαιρία Ηφαιστίων, η οποία τελικά ήταν πιο ήπια, όπως ευγενής και ήπιος ήταν και ο στενός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από τον οποίο πήρε το όνομά της. Διότι ο Ηφαιστίων ήταν μαθητής των Αριστοτέλη και Ξενοκράτη, ενώ είχε υπάρξει και υποστηρικτής της προσπάθειας του Αλεξάνδρου στο να αναμείξει τους Ελληνικούς με τους Περσικούς τρόπους. 

8/1/20

1 9 1 7

Μια τυπική ιστορία ηρωισμού και αυτοθυσίας με αντιπολεμικό μήνυμα δοσμένη με έναν απαράμιλλο, μεγαλειώδη τρόπο από τον Σαμ Μέντεζ, ο οποίος προσπάθησε να την αφηγηθεί με ένα μονοπλάνο, χρησιμοποιώντας κάθε ευκολία που του παρέχει η ψηφιακή τεχνολογία. 

Ένα ψηλό κορίτσι – Dylda - Beanpole

Εμπνευσμένη από το βιβλίο της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς «Ο πόλεμος δεν έχει το πρόσωπο της γυναίκας» που γράφτηκε το 1983, η ταινία του Καντεμίρ Μπαλάγκοφ, μας μεταφέρει στο Λένινγκραντ (σήμερα Αγία Πετρούπολη) το φθινόπωρο του 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η πόλη και οι κάτοικοί της προσπαθούν να επανέλθουν στην κανονικότητα, μετά από τα ψυχικά και σωματικά τραύματα που τους άφησε ο πόλεμος. Η πόλη σε ερείπια και οι άνθρωποι σκληροί, άσπλαχνοι και κυνικοί. 

7/1/20

Στο δρόμο με τη Ζηνοβία

Καλή χρονιά φίλες και φίλοι μου και να έχετε υγεία. Για άλλη μια φορά ο χειμωνιάτικος καιρός έγινε πρώτη είδηση μέσα στο χειμώνα! Μόνο στην Ελλάδα μπορεί να συμβεί αυτό. Εκείνο δε κυρίως που με διασκέδασε λίγες μέρες πριν το νέο έτος, ήταν ότι πριν εισβάλλει η αναμενόμενη κακοκαιρία «Ζηνοβία» (η επόμενη θα ονομαστεί «Ήρα» άραγε;), ο κρατικός μηχανισμός δήλωνε πανέτοιμος και τα κανάλια έδειχναν τα εκχιονιστικά, τις αλατιέρες και άλλα πολύπλοκα μηχανήματα που ήσαν (λέει) stand by ώστε να προλάβουν κάθε πρόβλημα στην Εθνική Οδό σε περίπτωση χιονοθύελλας.  

2/1/20

Νέες ταινίες από 2/1/2020

Παρουσίαση όλων των νέων ταινιών που προβάλλονται από σήμερα στους κινηματογράφους

…για πάντα

«Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Παπακαλιάτης» σκέφτεσαι από τα πρώτα πλάνα της ταινίας και χωρίς τη διάθεση να θέλεις ντε και καλά να την απορρίψεις. Κίνηση της κάμερας, φωτογραφία, χρώματα, φυσικό περιβάλλον γύρω από την κεντρική Αθήνα και την Πλάκα, γαλλικό ρομαντικό τραγούδι και αίσθημα με την πρώτη ματιά, από ένα ταιριαστό ζευγάρι.