Το δείπνο – The dinner

Ένα θρίλερ αγωνίας, με νεύρο, ένταση και σύνθετη κριτική, τόσο των οικογενειακών σχέσεων, όσο και της κοινωνίας γενικότερα. 

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χέρμαν Κόχ, η ταινία του Όρεν Μόβερμαν είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο στην έντονη αντιπαράθεση των δύο αδελφών, όχι μόνον από τη διαφορετική τους ψυχοσύνθεση, ο ένας καταξιωμένος πολιτικός με μεγάλη αυτοπεποίθηση, ο άλλος ιστορικός που θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο, αλλά και από το γεγονός ότι πρέπει να καλύψουν τα παιδιά τους αναζητώντας ευθύνες όχι από τη δική τους πλευρά ο καθένας.

Οι πειρατές της Καραϊβικής: H εκδίκηση του Σαλαζάρ – Pirates of the Caribbean: Dead men tell no tales

Ο Τζόνι Ντεπ επανέρχεται ως τζόβενο Τζακ Σπάροου, για να επαναλάβει όλα όσα έχουμε δει και στις προηγούμενες ταινίες με τους Πειρατές. 

Πληθωρική και θορυβώδης όπως πάντα, φαντασμαγορική ως συνήθως, με πραγματικά εντυπωσιακές σκηνές χάρη στην τεχνολογία, εκ των οποίων η μόνη ευρηματική είναι αυτή του πρώτου μέρους με την κλοπή του αλυσοδεμένου χρηματοκιβωτίου, που το τραβούν με 4 ή 6 άλογα (δεν θυμάμαι) συμπαρασύροντας και ολόκληρο (!) το κτήριο της τράπεζας. 

Aquarius

Μια ταινία για τους συναισθηματικούς δεσμούς με αντικείμενα, που φέρνουν στο νου αναμνήσεις, γεγονότα και περιστάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν προκαθορίσει το χαρακτήρα και την ιστορία κάθε ατόμου.

Chuck: Η ιστορία του πραγματικού Rocky Balboa – Chuck: The bleeder

Μια ταινία για τον άνθρωπο που ενέπνευσε τις ταινίες Rocky, τον πυγμάχο βαρέων βαρών Τσακ Ουέπνερ, που ήξερε μόνον να τρώει ξύλο. Πώς ενέπνευσε τον Σταλόνε; Διότι επέμενε να συνεχίζει την πυγμαχία και διότι καμάρωνε που είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τον Μοχάμεντ Άλι και «κράτησε γερά» πριν ηττηθεί 19΄΄ πριν το τέλος του 15 γύρου με τεχνητό νοκ άουτ.

Souvenir

«Ήθελα να κάνω μια ταινία για να βλέπεται Κυριακή απόγευμα» έχει δηλώσει ο σκηνοθέτης και νομίζω ότι το πέτυχε, κάνοντας μια μελαγχολική ταινία για δόξες παλιές, με δύο ερμηνείες χλιαρές μεν, αλλά ενδιαφέρουσες.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, υποδύεται μια πρώην διάσημη τραγουδίστρια τη Λόρα, που έχασε παρά τρίχα από το συγκρότημα των Άμπα στο Διαγωνισμό Eurovision 1974 (τη χρονιά που η Ελλάδα είχε στείλει το «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου» με τη Μαρινέλλα και η Γαλλία δεν είχε στείλει τραγούδι), η οποία έχει αποσυρθεί πληγωμένη και απογοητευμένη για προσωπικούς λόγους και εργάζεται σε βιοτεχνία τροφίμων.

Πέθανε πλήρης ημερών ο Ρότζερ Μουρ

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, έπειτα από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 89 ετών, ο σερ Ρότζερ Μουρ, που νοσηλευόταν στην Ελβετία. Η οικογένειά του ανακοίνωσε: «Με βαριά καρδιά πρέπει να ανακοινώσουμε ότι ο αγαπητός μας πατέρας, σερ Ρότζερ Μουρ, πέθανε σήμερα στην Ελβετία, έπειτα από σύντομη, αλλά γενναία μάχη με τον καρκίνο».

Ο σερ Ρότζερ Μουρ ήταν ο τρίτος στη σειρά ηθοποιός που υποδήθηκε τον θρυλικό πράκτορα «007», έπειτα από τον Σον Κόνερι και τον Τζορτζ Λάζενμπι, που έπαιξε τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ μόλις μία φορά. Στο διάστημα από το 1972 έως το 1985, ο Βρετανός ηθοποιός είχε υποδυθεί τον Μποντ στις ταινίες: «Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν» (1973), «Ο άνθρωπος με το χρυσό πιστόλι» (1974), «Η κατάσκοπος που με αγάπησε» (1977). «Επιχείρηση Μουνρέικερ» (1979), «Για τα μάτια σου μόνο» (1981), «Επιχείρηση Οκτόπουσυ» (1983), «Επιχείρηση Κινούμενος Στόχος» (A View to a Kill, 1985).

Το δείπνο

«Το δείπνο» του Χέρμαν Κοχ είναι ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα (στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο), το οποίο  ξεκινά με σατιρική διάθεση η οποία στην εξέλιξη μετατρέπεται σε ένα δράμα χαρακτήρων και σχόλιο κατά της κοινωνίας.  Ο Χέρμαν Κοχ με αφορμή τη ζωή δύο ζευγαριών, που συναντώνται σχετικά σπάνια και δειπνούν παρέα κουβεντιάζοντας και κουτσομπολεύοντας θίγει  θέματα που απασχολούν όλους μας και ξεσκεπάζει την υποκρισία που κρύβεται πίσω από την εικόνα των βολεμένων, του δήθεν και του politically correct.

Ούτε το όνομά μου

Με αφορμή την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, θυμήθηκα πως πριν 15 περίπου χρόνια είχα διαβάσει το συγκλονιστικό βιβλίο-μαρτυρία «Not even my name» της Ελληνοαμερικανίδας Thea Halo, στο οποίο η συγγραφέας καταγράφει την αληθινή ιστορία της μητέρας της η οποία, σε ηλικία 10 ετών, ξεριζώθηκε από τα ελληνικά χωριά του Πόντου, είδε ένα-ένα τα μέλη της οικογένειάς της να αφανίζονται στις μαρτυρικές πορείες θανάτου στην Ανατολία και σώθηκε -ως εκ θαύματος- από μια οικογένεια Αρμενίων στο Ντιγιαρμπακίρ στα νοτιο-ανατολικά της Τουρκίας.

Alien: Covenant

Δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το σύμπαν δεν είμαι σίγουρος, είχε πει ο Αϊνστάιν. Η ταινία Covenant, η δεύτερη της τριλογίας του Ρίντλεϊ Σκοτ (η πρώτη ήταν η «Προμηθέας»), που εξηγεί την προέλευση του τέρατος, το οποίο αντίκρισαν οι αστροναύτες του Nostromo στο πρώτο Alien του 1979, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που είπε ο Αϊνστάιν, και επιπλέον την άποψη, ότι όσο ο άνθρωπος εξαρτάται από τις μηχανές, τόσο πιο αδύναμος γίνεται, διότι σκέφτεται λιγότερο.

Ο τοίχος – The wall

Ο σκηνοθέτης Νταγκ Λάιμαν (που ξεκίνησε την ιστορία με τις ταινίες του Τζέισον Μπορν), μας χαρίζει μια ταινία γεμάτη νεύρο, ένταση και ατελείωτο suspense, που βασίζεται μεν στον πόλεμο, αλλά είναι έντονα αντιπολεμική και κυρίως ψυχολογική, αφού το μεγαλύτερο μέρος της καλύπτεται από το διάλογο του Άιζακ, ενός καθηλωμένου πίσω από ένα τοίχο αμερικανού στρατιώτη και ενός καλά κρυμμένου ιρακινού ελεύθερου σκοπευτή.

Άφτερλωβ

Με φόντο μια πολυτελή βίλα στα βόρεια προάστια ένα ζευγάρι προσπαθεί να επικοινωνήσει, επιδιδόμενο σε διαλόγους άλλοτε βίαιους και άλλοτε τρυφερούς. Εκείνος, τρελαμένος που εκείνη τον εγκατέλειψε, ύστερα από ένα ραντεβού την κλειδώνει στη βίλα και δεν την αφήνει να φύγει μέχρι να του εξηγήσει γιατί τον άφησε. Εκείνη, παρόλο που δείχνει να είναι πιο κατασταλαγμένη και ώριμη, αδυνατεί να του εκφράσει τι ακριβώς θέλει από τη ζωή. Και οι δύο μοιάζουν να πνίγονται στη φουρτουνιασμένη και αφιλόξενη θάλασσα της ανωριμότητάς τους.

Ένα προφίλ για δύο - Un profil pour deux

Με ένα πρωτότυπο σενάριο και τον Πιέρ Ρισάρ σε καλή φόρμα, ο Στεφάν Ρομπελέν έχει κάνει μια γλυκόπικρη κωμωδία ανατροπών, που αγγίζουν το κωμικοτραγικό. 

Ο αρκετά καλός Πιέρ Ρισάρ υποδύεται τον ηλικιωμένο και απομονωμένο Πιέρ, που ανακαλύπτει τα social media και με πλαστό προφίλ ψάχνει για σύντροφο, την οποία και βρίσκει στο πρόσωπο της Φανί, μιας γλυκιάς φυσιοθεραπεύτριας. Μη τολμώντας όμως να τη συναντήσει όταν έρθει η ώρα, στέλνει στη θέση του τον προγραμματιστή του Άλεξ, που του είχε ανοίξει τα μάτια στο ίντερνετ, ο οποίος όμως είναι λογοδοσμένος με την ανιψιά του Πιέρ.

Η τελευταία συγγνώμη

«Η τελευταία συγγνώμη» του Μιχάλη Σπέγγου (εκδ. Διόπτρα) είναι ένα μυθιστόρημα 664 σελίδων, του οποίου η υπόθεση ξεκινάει στα Γιάννενα το 1973 όπου  ένας Χιλιανός αξιωματούχος, του καθεστώτος Πινοσέτ, επισκέπτεται την πόλη ως επίσημος προσκεκλημένος της χούντας των Συνταγματαρχών και ένα απόγευμα θα βρεθεί δολοφονημένος στο φαράγγι του Βίκου. Η κυβέρνηση προσπαθεί να φορτώσει τη δολοφονία σε έναν φοιτητή με αριστερή δράση. 

Στη συνέχεια, με ένα χρονικό άλμα στο παρελθόν μας ταξιδεύει στα προπολεμικά Γιάννενα (1938 – 1939) όπου παρά τη σκιά του πολέμου, οι νέοι της πόλης περνούν ανέμελα τις ημέρες τους.

Η 9η Ζωή του Λούι Ντραξ - The 9th Life of Louis Drax

Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Λιζ Τζένσεν η ταινία αφορά σε μια παράξενη ιστορία με απροσδόκητη εξέλιξη και φινάλε, που χάρη στη σκηνοθεσία του Αλεξάντρ Αζά, μας προκύπτει ως ψυχολογικό θρίλερ.

Ο νεαρός Άιντεν Λονγκγουόρθ που υποδύεται τον εννιάχρονο Λούι κρατά το βάρος της ταινίας και διαθέτει ένα βλέμμα, που τον κάνει να φαίνεται ωριμότερος και από τον πιο ώριμο χαρακτήρα της. Όταν κοιτάζει προς το φακό καταλαβαίνεις ότι κάτι παραπάνω γνωρίζει, από όσα καταλαβαίνουν οι άλλοι χαρακτήρες του φιλμ, αλλά και από όσα βλέπει ο θεατής, στον οποίο το μυστήριο ξεδιαλύνεται σταδιακά και μέσα από αλλεπάλληλα flashbacks του σεναρίου. 

Η βοηθός – Personal shopper

Ολίγον ψυχολογικό και ολίγον μεταφυσικό θρίλερ, με έναν ιδιαίτερο τρόπο που… δεν τρομάζει, αλλά προβληματίζει γύρω από την κατάσταση που βιώνει μια κοπέλα, η οποία πρόσφατα έχει χάσει τον αδερφό της (και μέντιουμ).

Ο Ολιβιέ Ασαγιάς σκηνοθετεί ένα θρίλερ με στυλ και ποιότητα και με φόντο το χώρο της μόδας και η Κρίστεν Στιούαρτ (με την οποία είχε συνεργαστεί και στα «Σύννεφα του Σιλς Μαρία»), αναδεικνύει το ταλέντο της, στο ρόλο της νέας που έχει αναλάβει να αγοράζει τα ρούχα για λογαριασμό μιας διασημότητας, η οποία δεν έχει το χρόνο γι’ αυτή τη δουλειά. Αλλά, η «προσωπική αγοράστρια» έχει ένα πρόβλημα: σκέφτεται πολύ το νεκρό αδερφό της με τον οποίο και επικοινωνεί τις νύχτες σε σκοτεινούς χώρους και τα πρωινά μέσω του κινητού της.

Μαμά ξανά! - Le Petit Locataire

Μια ταινία για τις οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες προσφέρουν τεράστια γκάμα περιστατικών για γέλια. Βασίζεται σε μια, όχι πρωτότυπη, αλλά καλή ιδέα και σε ένα σενάριο με τραγελαφικές καταστάσεις.

Σε μια οικογένεια, στην οποία συγκατοικεί η γιαγιά και η διαζευγμένη κόρη με την κορούλα της και η 49άρα μαμά (υπάλληλος σε διόδια) τρέχει για όλα, ενώ ο μπαμπάς ψάχνει για δουλειά, συμβαίνει το αναπάντεχο: η 49άρα μαμά μένει έγκυος.

Βασιλιάς Αρθούρος: Ο θρύλος του σπαθιού – King Arthur: Legend of the sword

Ο κατά Γκάι Ρίτσι θρύλος του βασιλιά Αρθούρου και του Εξκάλιμπερ. Αυτό σημαίνει, περισσότερο videogame και λιγότερος σεβασμός στους θρύλους. Άλλωστε δεν είναι πρώτη φορά. Το έχει ξανακάνει και με τον άλλο θρύλο των ιδιωτικών ντετέκτιβ, τον Σέρλοκ Χολμς.

Κατά τον Γκάι Ρίτσι, λοιπόν, ο Αρθούρος συναντά τη μοίρα του, αφού προηγουμένως έχει γαλουχηθεί στους δρόμους και τα σοκάκια ενός βρωμερού και τρισάθλιου Λοντόνιουμ. Ταλαιπωρείται και σκληραγωγείται, ώστε να είναι έτοιμος όταν έρθει η ώρα, να ανασύρει το περίφημο Εξκάλιμπερ, μπροστά στο οποίο το σπαθί του Νταρθ Βέιντερ είναι σουγιαδάκι για τα νύχια. Είπαμε, η ταινία είναι έτοιμη για videogame, εάν δεν υπάρχει ήδη.

Στην κορυφή του κόσμου - Tout en haut du monde - Long way north

Με απλές γραμμές σκίτσου και χρώματα παλ, αυτό το λιτό κινούμενο σχέδιο του Ρεμί Σαγιέ έρχεται να αποδείξει ότι και χωρίς την ψηφιακή τεχνολογία, μπορούν να δημιουργηθούν μικρά διαμάντια, μέσα από τα οποία και για το κοινό προς το οποίο απευθύνονται, είναι δυνατόν να «περάσουν» σημαντικά μηνύματα.

Το δίχτυ – The net

Η ιδεοληψία καταστρέφει. Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε επιγραμματικά ότι είναι το μήνυμα της νέας ταινίας του Κιμ Κι Ντουκ, του οποίου είχα να δω ταινία από το Pieta, που είχε κερδίσει το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας (2012), ενώ και το «Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας και πάλι άνοιξη» (2003) με είχε συναρπάσει.

Άγρια όνειρα - Mean dreams

Με φόντο την άγρια φύση βόρεια του Οντάριο (Καναδά), παρακολουθούμε τον πρώτο έρωτα δύο νέων και τη δύναμη, που τους δίνει, ώστε να φτάσουν σε τολμηρές αλλά και ακραίες συμπεριφορές. Πρόκειται για μια ταινία ενηλικίωσης (σύμφωνα με το κλισέ), αλλά και μιας βίαιης αλλαγής στην οποία εξαναγκάζονται οι δύο νέοι, αντιμετωπίζοντας τον πραγματικό κόσμο.

Ο μαθητευόμενος - Apprentice

Αιχμηρή, δραματικά ισορροπημένη και υποδειγματικά ερμηνευμένη ταινία γύρω από ένα θέμα που «ενοχλεί» με όποιο τρόπο και να συζητείται: την εκτέλεση των καταδικασμένων σε θάνατο. Με κρεμάλα, επί του προκειμένου.

Ο σκηνοθέτης έχει δώσει μεγάλο βάρος στο ρόλο του νεαρού που ναι μεν επιθυμεί να εργαστεί στο σωφρονιστικό σύστημα, αλλά αντιμετωπίζει ηθικό δίλλημα όταν αναλαμβάνει βοηθός του δήμιου, ο οποίος είχε εκτελέσει και τον πατέρα του. Βρίσκεται δε, σε ακόμα πιο δύσκολη θέση όταν καλείται να τον αναπληρώσει.

Ένας δράκος έρχεται – A dragon arrives

Στην πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Μάνι Χαγκίγκι επικεντρώνεται στην προεπαναστατική Ιρανική κοινωνία, αλλά και στο καθεστώς φόβου και καταπίεσης που είχε εγκαθιδρύσει ο Σάχης, με τη βοήθεια της μυστικής αστυνομίας Σαβάκ.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια αλληγορία και είναι ένας τρόπος να μιλήσει ο σκηνοθέτης για την ιρανική ιστορία. 

Άγγελοι – Fallen

Βασισμένη στο ομώνυμο best- seller της Λόρεν Κέιτ (στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός), η ταινία ανήκει στην κατηγορία της εφηβικής, ονειρικής φαντασίας και ασχολείται με τη ζωή μιας κοπέλας, της Λου, μέσα σε ένα οικοτροφείο με το όνομα «Ξίφος και σταυρός», όπου γίνεται αντικείμενο ανταγωνισμού μεταξύ δύο νέων, οι οποίοι συμπτωματικά είναι και οι δύο έκπτωτοι άγγελοι.

Όταν τελειώσει ο έρωτας - L'économie du couple - After love

Όταν τελειώσει ο έρωτας, τα οικονομικά του ζευγαριού, μετά τον έρωτα. Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας, μαζί με τους δύο ξένους που τον συνοδεύουν, αναδεικνύουν τον άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η υπόθεσή της. Και όπως λέει η ελληνική παροιμία, όταν σπάσει το γυαλί… τίποτα δεν επανορθώνεται.

Οι Φύλακες του Γαλαξία 2 - Guardians of the Galaxy 2

Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε η πρώτη ταινία και με επίκεντρο τις οικογενειακές σχέσεις και ειδικότερα πατέρα και γιού, οι Φύλακες του Γαλαξία επανέρχονται, με εξαιρετικό 3D, πολύ καλό soundtrack (το Awesome Mixtape #2) και συνεχόμενη (και θορυβώδη) δράση, η οποία αυτή τη φορά εκτυλίσσεται εξ ολοκλήρου στα νέα (και πολύ μακριά από το Χόλιγουντ) Pinewood Atlanta Studios, που βρίσκονται στη Μεγάλη Βρετανία.

V for Vendetta

Πρωτομαγιά 2017 και το Star παίζει στις 23.00 το V for Vendetta. Ανέσυρα κι εγώ την κριτική που είχα γράψει όταν είχε κυκλοφορήσει η ταινία. Έχει παιχτεί αμέτρητες φορές, αλλά κάποιοι νεώτεροι μπορεί να μην την έχουν δει ακόμα...

Η αμφισβήτηση μιας αυταρχικής και ολοκληρωτικής εξουσίας δεν είναι πρώτη φορά που απεικονίζεται στον κινηματογράφο. Έχει προηγηθεί η ταινία «1984» του Μάικλ Ράντφορντ (1984) από το γνωστό μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ, μόνο που αυτή τη φορά η αμφισβήτηση έρχεται από ένα μασκοφόρο εκδικητή, τον V του οποίου τα κίνητρα δεν είναι και τόσο φιλολαϊκά, αφού στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει και το κίνητρο της προσωπικής εκδίκησης. Βρίσκει όμως αφορμή την επέτειο που ο Γκάι Φωκς είχε αποπειραθεί να ανατινάξει το βρετανικό κοινοβούλιο με 36 βαρέλια πυρίτιδας και είχε συλληφθεί και εκτελεστεί (5 Νοεμβρίου 1605) και έτσι θέλει να επαναλάβει αυτό στο οποίο ο Φωκς είχε αποτύχει. Να ανατινάξει το Κοινοβούλιο και να είναι πάλι 5 Νοεμβρίου.