26/4/18

Το απώτατο σημείο της ανθρωπότητας - The farthest

Ένα ποιητικό ντοκιμαντέρ, με το οποίο παρακολουθώντας τον αγώνα των επιστημόνων (των εμπνευσμένων αυτών ανθρώπων) για τη εξερεύνηση του απώτατου διαστήματος, αναλογίζεσαι τη μηδαμινότητα του ανθρώπου και την ανάγκη να αλλάξουμε την κατεύθυνση των ερευνών μας

Fortunata: Η ασυμβίβαστη – Fortunata

Άλλο ένα δράμα του Σέρτζιο Καστελίτο, στο οποίο αποτυπώνει τη ζωή στα περίχωρα της Ρώμης και τους ανθρώπους που την κατοικούν. Όπως και στο «Γεννημένοι ξανά» (Twice born), που είχαμε δει το 2013, στο Fortunata δημιουργεί ένα γυναικείο χαρακτήρα, ανεξάρτητο, γεμάτο ενέργεια, ατίθασο, που όμως διακρίνεται από ατυχία, παρά το γεγονός ότι το όνομά της σημαίνει «τυχερή».

Της πατρίδας μου η σημαία...

Πρόκειται για το νέο ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Στέλιου Χαραλαμπόπουλου («Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη» το 2008, «Η υπογραφή» το  2010, «Γρηγόρης Λαμπράκης: Μαραθώνιος μιας ημιτελούς άνοιξης» το 2014, κ.ά), στο οποίο με αφορμή τις οικογενειακές του μνήμες, μας ξεναγεί στα Βούρβουρα της ορεινής Αρκαδίας, την πατρίδα του και ύστερα στο Μαρούσι, όπου ήρθε η οικογένειά του και άλλοι συγχωριανοί του. 

Απάτη σε μαύρο φόντο - Carbon

Μια ταινία, που βασίζεται σε ένα σκάνδαλο που συντάραξε τη Γαλλία, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη την προηγούμενη δεκαετία. Πρόκειται για φιλμ του στυλ «το μεγάλο κόλπο», το οποίο σκέφτηκε ένας τύπος, ο Αντουάν, του οποίου η εταιρεία ξέμεινε από μετρητά και αποφάσισε να εξαπατήσει το γαλλικό κράτος

25/4/18

«Ο ζυθοποιός του Πρέστον» του Αντρέα Καμιλλέρι

Απολαυστικό! «Ο ζυθοποιός του Πρέστον» του Αντρέα Καμιλλέρι (έκδοση Πατάκη, 2017, σε μετάφραση Φωτεινής Ζερβού) δεν είναι μια από τις περιπέτειες του γνωστού επιθεωρητή Μονταλμπάνο. Διαβάζοντάς το όμως, καταλαβαίνεις όλα αυτά που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο Καμιλλέρι στα άλλα βιβλία του με τον Μονταλμπάνο: τη σχέση των ντόπιων με την κεντρική εξουσία, τη διαφθορά, τη βία, το φόβο και τις πελατειακές σχέσεις, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από την εποχή που η Σικελία ενώθηκε με την υπόλοιπη Ιταλία το 1860.

19/4/18

Το νησί των σκύλων – Isle of dogs

Η αφοσίωση των σκύλων, ο ηρωισμός εκείνων που συνήθως περνούν απαρατήρητοι, ο ιερός δεσμός μεταξύ παιδιού και σκύλου είναι μερικά και τα πιο προφανή θέματα που θίγει αυτή η ταινία κινουμένων σχεδίων του Γουές Άντερσον («Οικογένεια Τενενμπάουμ» του 2001 και «Ο έρωτας του φεγγαριού» του 2012), γνωστού για το ξεχωριστό του οπτικό και αφηγηματικό του στυλ που αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού.

Μποέμικη ψυχή - Djam

Ταινία δρόμου με άφθονη μουσική, ένα μίγμα τούρκικου ήχου και λαϊκού ελληνικού τραγουδιού και δύο κορίτσια, μια ελληνίδα και μια γαλλίδα που συναντιόνται στην Κωνσταντινούπολη και επιστρέφοντας στην Ελλάδα ακολουθούν τα μονοπάτια του ρεμπέτικου και τις διαδρομές των προσφύγων.

Ιστορίες φαντασμάτων – Ghost stories

Προσεγμένη σπονδυλωτή –ουσιαστικά- και ατμοσφαιρική ταινία τρόμου, από αυτές που μόνο Βρετανοί μπορούν να γυρίζουν με όλα τα γνωστά κλισέ, με ήρωα έναν καθηγητή ψυχολογίας που ξεκινάει μία έρευνα ώστε να δώσει λογικές εξηγήσεις σε τρεις τρομακτικές ιστορίες φαντασμάτων.

Καλπάζοντας με το όνειρο – The rider

Μια ταινία για τη δύναμη της θέλησης και την αδυναμία να εγκαταλείψεις κάτι που αγαπάς να το κάνεις. Στο «Καλπάζοντας με το όνειρο» ο Μπρέιντι το μόνο που γνωρίζει καλά από τη ζωή του, είναι η ζωή του δίπλα στα άλογα και το ροντέο. Ένα σπορ εξίσου γνωστό από παλιά στην Άγρια Δύση, όπως και οι ταυρομαχίες στην Ισπανία.

Θέλμα - Thelma

Θρησκοληψία, καταπίεση στην οικογένεια, ομοφυλική αγάπη και υπερφυσικές δυνάμεις χαρακτηρίζουν συνολικά αυτό το φιλμ από τη Νορβηγία, που μας έφερε στο νου –μεταξύ άλλων- και την ταινία «Κάρι: Έκρηξη οργής» του Μπράιαν Ντε Πάλμα.

Το τελευταίο φιλί του Κάιζερ – The exception

Συνωμοσίες, κατασκοπία και ένα ρομάντζο με φόντο την προστασία του Κάιζερ, που νομίζει ότι οι Ναζί θα τον αποδεχτούν και θα τον προστατέψουν, ενώ κάτι τέτοιο δεν το έχουν σκεφτεί καθόλου. Όλα αυτά συνδυάζει η ταινία του Ντέιβιντ Λεβό, που βασίζεται στη νουβέλα «The Kaiser's last kiss» του Άλαν Τζαντ.

13/4/18

Ίκαρος - Ikarus

Είδα πρόσφατα το ντοκιμαντέρ «Ίκαρος» σχετικά με το ντοπάρισμα της Ρωσικής ολυμπιακής ομάδας με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Σκηνοθετημένο από τους Μπράιαν Φόγκελ και Νταν Κόγκαν, διαθέτει νεύρο και είναι δομημένο σαν αστυνομικό θρίλερ, κρατώντας έτσι αμείωτο το ενδιαφέρον,

«Θανάσιμη παγίδα» του Lee Child

Εντάξει, δεν γράφω για πρώτη φορά για τον Τζακ Ρίτσερ, τον βασικό ήρωα των μυθιστορημάτων του Lee Child. Είμαι fan, πάει και τελείωσε. Μου αρέσει, πρώην αξιωματικός της στρατονομίας, με ύψος γύρω στα 1,90 μέτρα, μυώδης και με οξυμένη αντίληψη, τυχοδιωκτικός τύπος, αιώνιος ταξιδευτής και πάντα με την πλευρά του Καλού. Ξέρεις τι δεν μου άρεσε μ’ αυτόν; Το γεγονός ότι στον κινηματογράφο τον υποδυόταν ο Τομ Κρουζ («Jack Reacher» του 2012 και «Jack Reacher: Ποτέ μη γυρίζεις πίσω» του 2016).

Όλες οι νέες ταινίες από 12/4/2018


Rampage: Το απόλυτο χάος - Rampage

Ζωοφιλικά αισθήματα και ταινία καταστροφής ταυτόχρονα. 
Με τον Ντουέιν Τζόνσον ζωόφιλο που προσπαθεί να σώσει την ανθρωπότητα από το ζώο που εκείνος έχει αναθρέψει και το συμπαθεί ιδιαιτέρως. Να η πρωτοτυπία. 

12/4/18

Η προσβολή - L' insulte

Μια άβολη ταινία γι’ αυτούς που θεωρούν μονοπώλιό τους την εθνικοφροσύνη, αλλά και για εκείνους που νομίζουν ότι έχουν ηθικό πλεονέκτημα. Κατά το σκηνοθέτη, ο κόσμος πάει μπροστά και η αναμόχλευση  του παρελθόντος δεν πρέπει να γίνεται α λα καρτ, ενώ η αξιοπρέπεια είναι δικαίωμα όλων και όχι μόνον αυτών που κατέχουν την εξουσία.

Η υπόσχεση της αυγής - La promesse de l'aube

Μία βιογραφία επικών διαστάσεων για μια προσωπικότητα που σημάδεψε τη Γαλλική λογοτεχνία, τον Ρομέν Γκαρί. Το συγγραφέα που έγινε διάσημος επειδή…  έτσι ήθελε η μητέρα του. Μια εξαιρετικά καταπιεστική μητέρα… που όμως είχε όραμα και τη θέληση να το επιβάλλει. Πραγματικός ηγέτης.

Κυρία Χάιντ – Madame Hyde

H κλασική ιστορία του Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον «Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ» μεταφέρεται από τον Γάλλο ηθοποιό και σκηνοθέτη Σερζ Μποζόν στο σήμερα ως αλληγορία, με ηρωίδα μια καθηγήτρια που προκαλεί αντιπάθεια στους περισσότερους συναδέλφους και μαθητές της και με θέμα τη δυσκολία των εκπαιδευτικών να αντιμετωπίσουν τη σύγχρονη νεολαία.

11/4/18

Mad Men

Εντάξει ομολογώ. Ανακάλυψα τη σειρά πολύ αργά, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ που λέει και η παροιμία. Έπρεπε να μείνω σπίτι κάποιες μέρες που το χέρι μου ήταν μπαταρισμένο με γύψο και δεν μπορούσα να ντυθώ σαν άνθρωπος και έτσι ανακάλυψα το Netflix (web TV με μικρή συνδρομή) και εκεί έπεσα πάνω στο σήριαλ «Mad men». Διαβάζω στο εισαγωγικό, ότι πρόκειται για την ιστορία διαφημιστών της δεκαετίας του ’60 στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη. «Γιατί Mad men;» σκέφτομαι και στο πρώτο επεισόδιο μαθαίνω ότι με τον όρο Mad men που κυριάρχησε στα τέλη της δεκαετίας του ’50, περιγράφονταν τα στελέχη των διαφημιστικών επιχειρήσεων της Λεωφόρου Μάντισον (άνθρωποι που σου πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δηλαδή). Τον όρο Mad men τον είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι, προσθέτοντας το Μ μπροστά από το Ad men (Advertising men), ώστε να προδίδουν την τρέλα που κουβαλούσαν (Wikipedia). Τώρα γιατί κάθομαι και τα αναφέρω αυτά; Διότι το πρώτο επεισόδιο με τράβηξε τόσο, που κάθισα κάτω και είδα πέντε ολόκληρες σεζόν σε διάστημα ενός μηνός. 

4/4/18

Οι δικοί μου άνθρωποι – Tesnota

Μια ταινία για τα συναισθήματα μιας οικογένειας στο άκουσμα της απαγωγής του παιδιού τους και μέχρι που είναι διατεθειμένοι να φτάσουν για να το σώσουν. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία, αλλά στην ταινία παρακολουθούμε μια σειρά από γεγονότα που προέκυψαν και από άλλες ιστορίες.

3/4/18

Barbara

Ο Ματιέ Αμαλρίκ δημιουργεί το πορτραίτο μιας αινιγματικής, πολύπλευρης και γοητευτικής γυναίκας, μιας μυστηριώδους τραγουδίστριας, είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο της, της Μπάρμπαρα, χρησιμοποιώντας την τεχνική της ταινίας μέσα στην ταινία.