Μέχρι το τέλος - The homesman

Υπόθεση: Στη Νεμπράσκα του 1854 και σε μια μικρή συνοριακή κωμόπολη ζει η Μαίρη, μια μοναχική θεοσεβούμενη στην οποία η Εκκλησία αναθέτει τη συνοδεία τριών παρανοϊκών γυναικών σε άλλη πολιτεία ώστε να τύχουν σωστής περίθαλψης. Στο δρόμο για τα σύνορα, η Μαίρη θα σώσει τη ζωή ενός δραπέτη, ο οποίος δέχεται να τη βοηθήσει με αμοιβή 300 δολάρια. Η συμβίωση όμως των δυο αυτών διαφορετικών ανθρώπων μεταξύ τους, μαζί και με τις τρεις παρανοϊκές δεν θα είναι εύκολη…

Κριτική: Η Χίλαρι Σουάνκ στο ρόλο της μοναχικής μεγαλοκοπέλας που έχει μεγαλώσει μόνη της κάτω από τραυματικές εμπειρίες είναι πολύ καλή. Από την πλευρά του ο Τόμι Λι Τζόουνς χωρίς να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια συγκλονίζει με την ερμηνεία του. 

Παράλληλα, ο Τζόουνς ως σκηνοθέτης έχει καταφέρει να αναδείξει τη σκληρότητα της εποχής και να σκιαγραφήσει με πραγματική οξυδέρκεια τους χαρακτήρες, τόσο της θεοσεβούμενης, που πασχίζει μέσα στο γενικό χαμό να αποκατασταθεί, όσο και του σκληροτράχηλου δραπέτη που τη βοηθάει, ο οποίος στο βάθος είναι καλός, αλλά η καταραμένη Άγρια Δύση τον έχει κάνει οπορτουνιστή και αριβίστα.

Η ταινία, τόσο μέσα από την σε πρώτο επίπεδο αφήγηση, όσο και μέσα από τα αλλεπάλληλα πισωγυρίσματα (τις οδυνηρές μνήμες της Χίλαρι Σουάνκ, τα φαντάσματα του παρελθόντος της, όπως είναι της μόδας να γράφουμε), προβάλλει όλα εκείνα τα στοιχεία που δημιούργησαν το χαρακτηρισμό «Άγρια Δύση»: Τόσο τους διαφορετικούς ανθρώπους, τους ντόπιους ινδιάνους και τους κατακτητές-καταπατητές της Δύσης, όσο και τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Ο παρατηρητικός θεατής θα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος από την αυθεντικότητα της ταινίας.

Ο σκηνοθετικός ρυθμός είναι ανάλογος με τη ζωή των ανθρώπων της εποχής, αργός, καταθλιπτικός αλλά και διεισδυτικός, το σενάριο επιφυλάσσει εκπλήξεις, η φωτογραφία των αχανών εκτάσεων με τις διαφορετικές καιρικές συνθήκες είναι πάρα πολύ καλή και για τις ερμηνείες έγραψα πιο πάνω.

Σκηνοθεσία: Τόμι Λι Τζόουνς

Με τους: Τόμι Λι Τζόουνς, Χίλαρι Σουάνκ, Μέριλ Στριπ, Μιράντα Ότο, Τζέιμς Σπέιντερ, Ντέιβιντ Ντένσικ, Ουίλιαμ Φίχτνερ, Γκρέις Γκάμερ, Τζον Λίθγκοου, Μπλέικ Νέλσον, Τζέσε Πλέμονς, Σόνια Ρίχτερ, Χέιλι Στάινφελντ

Προβάλλεται από 26/6/14

(Κριτική μου στο myFilm)

Τα καλύτερα έρχονται – Les beaux jours

Υπόθεση: Η Caroline συνταξιοδοτήθηκε και έχει μια καινούρια ζωή μπροστά της. Έχει χρόνο να φροντίσει τα παιδιά της, τον σύζυγο και πάνω από όλα τον εαυτό της. Πολύ σύντομα όμως αντιλαμβάνεται ότι αυτό το είδος ελευθερίας είναι συνώνυμο της πλήξης, με αποκορύφωμα το δώρο γενεθλίων της, που δεν είναι άλλο από μια κάρτα μέλους σε ένα club συνταξιούχων. Παραδόξως, εκεί θα έρθει σε επαφή με τον νεαρό καθηγητή πληροφορικής, που υποκύπτει στη γοητεία της. Η Caroline θα βιώσει μια δεύτερη νεότητα, θα ερωτευτεί τον νεαρό άντρα, θα γευτεί πρωτόγνωρες εμπειρίες, θα επαναστατήσει και θα αιφνιδιάσει τον περίγυρο της. Ποιος είπε ότι η συνταξιοδότηση είναι το τέλος και όχι μια ολοκαίνουρια αρχή;

Κριτική: Μετά τον έρωτα του γερο-Μάικλ Κέιν και της νεαρής Κλεμάνς Ποεσί στο πρόσφατο «Απρόσμενος έρωτας» ήρθε και ο έρωτας της συνταξιούχου Φανί Αρντάν με το νεαρό Λοράν Λαφίτ, που υποδύεται έναν καθηγητή πληροφορικής ενός Κλαμπ Συνταξιούχων (όρος που ηχεί πιο καλά από το δικό μας… Κέντρο Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων). Έτσι, αυτή η ταινία με αναγκάζει να επανέλθω στο ότι με μια καλή σκηνοθεσία και με δύο καλές ερμηνείες, ένας γεροντοέρωτας μπορεί να αναπαρασταθεί χωρίς να προκαλέσει γέλια και παράλληλα μπορεί να δώσει μαθήματα διαχείρισης της ζωής, στο χρονικό εκείνο σημείο που οι περισσότεροι αρχίζουν να νομίζουν ότι έχουν ξοφλήσει και δεν υπάρχει μέλλον.

Η Φανί Αρντάν με λιτά εκφραστικά μέσα καταφέρνει να αναδείξει τις δυσκολίες προσαρμογής σε ένα νέο τρόπο ζωής και να ανατρέψει τα αδιέξοδα αντιμετωπίζοντάς τα με αξιοπρέπεια και χιούμορ ταυτόχρονα, συνάπτοντας σχέση με ένα νεαρό γοητευτικό δάσκαλο, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει δυσκολίες στις σχέσεις του με το άλλο φύλλο, αδιακρίτως ηλικίας. Κάτι, το οποίο αρχικά δεν καταλαβαίνει η πρώην οδοντίατρος Φανί Αρντάν.

Αξιοπρεπείς και οι δύο ερμηνείες, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον σ’ αυτή τη γλυκιά ταινία με το αισιόδοξο τέλος.

Σκηνοθεσία: Μαριόν Βερνού

Με τους: Φανί Αρντάν, Λοράν Λαφίτ, Πατρίκ Τσεσνέ, Ζαν Φρανσουά Στεβενίν, Φανί Κοτενσιόν, Μαρί Ριβιέρ, Φεντόρ

Προβάλλεται από 26/6/14

(Κριτική μου στο myFilm)

Fedora

Υπόθεση: Η άλλοτε επιτυχημένη και διάσημη ηθοποιός Fedora αυτοκτονεί πέφτοντας στις γραμμές του τρένου. Συντετριμμένος ο πασίγνωστος παραγωγός του Χόλιγουντ Μπάρι Ντέτβαϊλερ θα παραβρεθεί στην κηδεία της στο Παρίσι, όπου και αναρωτιέται αν -και κατά πόσο- φέρει και ο ίδιος μερίδιο ευθύνης για τον θάνατό της.  Δύο εβδομάδες νωρίτερα, είχε ταξιδέψει στην Κέρκυρα, όπου η Fedora είχε επιλέξει να απομονωθεί σε μία πολυτελή βίλα. Μαζί της ζούσαν, η ιδιοκτήτρια του νησιού, κόμισσα Σομπριάνκσι και ο γιατρός Δρ. Βάντο με τη βοηθό του. Ο Μπάρι είχε στα χέρια του μία κινηματογραφική διασκευή της Άννα Καρένινα, μεταφέροντάς της ότι κάποιοι σημαντικοί χρηματοδότες είχαν δεσμευτεί να επενδύσουν στην ταινία μόνο αν δεχτεί να υποδυθεί το ρόλο η Fedora. Παρότι η διάσημη ηθοποιός έδειχνε πρόθυμη και ικανή να πάρει τον ρόλο και να τον φέρει εις πέρας, τα σχέδια του παραγωγού προσέκρουσαν πάνω στη διάγνωση του πλαστικού χειρουργού, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η Fedora πάσχει από παράνοια και είναι αδύνατον να παίξει…

Κριτική: Μια ταινία για τις ιδιόρρυθμες σταρ των δεκαετιών του ‘40 και του ‘50, όταν τα στούντιο κρεμόντουσαν από τις διαθέσεις τους και τις ιδιοτροπίες τους. Όταν δηλαδή, υπήρχαν πραγματικοί σταρ του κινηματογράφου χωρίς να υπάρχουν τα χιλιάδες μέσα ενημέρωσης.

Ο Μπίλι Γουάιλντερ, ένας μεγάλος δημιουργός με πρωτοπόρο κινηματογραφικό ύφος, που μας έχει χαρίσει αλησμόνητες ταινίες («Σαμπρίνα» του 1954, «Εφτά χρόνια φαγούρας» του 1955, «Μερικοί το προτιμούν καυτό» του 1959 και «Η Γκαρσονιέρα» του 1960) με το «Φαιδώρα» (όπως ήταν ο τίτλος το 1978) έκανε ένα φιλμ για τις διάσημες αυτές σταρ, αλλά δύσκολα μπορούμε να το συμπεριλάβουμε στα αξέχαστα.

Τώρα. Αν εγώ θυμάμαι τη Fedora, είναι διότι ήταν γυρισμένη στην Κέρκυρα χωρίς να αναφέρεται σ’ αυτήν (έχει δηλαδή και ελληνικό ενδιαφέρον) και διότι από τα πρώτα κιόλας λεπτά κατάλαβα την εξέλιξη και το τέλος της, ένα γεγονός που αφαιρεί τη μαγεία του κινηματογράφου, αλλά με είχε συνεπάρει. Όπως με συναρπάζει ακόμα, το γεγονός ότι ο Γουάιλντερ μπαίνει στο βάθος των χαρακτήρων του και εδώ έχουμε να κάνουμε με το δύστροπο χαρακτήρα μιας σταρ «τύπου Γκρέτα Γκάρμπο» (αρκετά καλή η Μάρθα Κέλερ) και έναν κουρασμένο, εξουθενωμένο παραγωγό (που τον υποδύεται ο καλός, επίσης, Γουίλιαμ Χόλντεν).

Με συναρπάζει επίσης, όπως κάθε ταινία που ασχολείται με τον κόσμο του κινηματογράφου και όπως κάθε ταινία που ασχολείται με ταινίες σαν κι αυτή την ίδια. Γι’ αυτό και τη θυμάμαι ακόμα.

Σκηνοθεσία: Μπίλι Γουάιλντερ\

Με τους: Ουίλιαμ Χόλντεν, Μάρτα Κέλερ, Χοσέ Φερέρ, Μάριο Αντόρφ, Στίβεν Κόλινς, Χένρι Φόντα

Προβάλλεται από 26/6/14

(Κριτική μου στο myFilm)

Το λάθος αστέρι - The fault in our stars

Υπόθεση: Δύο ασυνήθιστοι έφηβοι, η Χέιζελ και ο Γκας βλέπουν τη ζωή με διαφορετική ματιά. Είναι ιδιαίτερα ευφυείς, δεν τους αρέσει να ακολουθούν συμβατικές μεθόδους και έχουν δημιουργήσει μία σχέση που θα τους συνεπάρει σε ένα αξέχαστο ταξίδι. Η σχέση αυτή είναι το μεγαλύτερο θαύμα, δεδομένου ότι γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν σε μια ομάδα υποστήριξης καρκινοπαθών.

Κριτική: Ένα βιβλίο φέρνει κοντά δυο νέους, με διαφορετικό χαρακτήρα και αντισυμβατικούς, που έχουν όμως ένα κοινό χαρακτηριστικό: πάσχουν από καρκίνο.

Η ταινία θα μπορούσε να είναι άλλο ένα Love Story, αλλά ευτυχώς δεν είναι.

Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου - The two faces of January

Υπόθεση: 1962. Ο χαρισματικός Τσέστερ και η γοητευτική σύζυγος του Κολέτ, βρίσκονται στην Αθήνα για διακοπές. Κατά την επίσκεψη τους στην Ακρόπολη, συναντούν το Ράινταλ, ένα νεαρό αμερικάνο που εργάζεται ως ξεναγός, ο οποίος μαγεμένος από την ομορφιά της Κολέτ και τα πλούτη του Τσέστερ, θα δεχτεί μετά χαράς την πρόσκληση για δείπνο μαζί τους. Το ζευγάρι όμως κρύβει σκοτεινά μυστικά. Ο Τσέστερ ζητάει από το Ράινταλ να τον βοηθήσει να μεταφέρει έναν αναίσθητο άντρα, που ισχυρίζεται ότι του επιτέθηκε. Εκείνος συμφωνεί, αλλά καθώς τα γεγονότα παίρνουν άλλη τροπή, βρίσκει τον εαυτό του σε κίνδυνο κι ανίκανο να αποδράσει. Ο Τσέστερ πνιγμένος στα συναισθήματα ζήλιας και παράνοιας που τον κατακλύζουν ενώ παρακολουθεί το Ράινταλ να έρχεται πιο κοντά στην Κολέτ, φέρνει ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο τρίγωνο. 

Κριτική: Βλέποντας το ενδυματολογικό στυλ του Βίγκο Μόρτενσεν, που υποδύεται ένα μεγαλοαπατεώνα, ακόμα και αδιάβαστος αν είσαι για την ταινία, καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με ήρωα της συγγραφέως Πατρίτσια Χάισμιθ, η οποία αυτή τη φορά στέλνει τους ήρωές της στην Αθήνα του 1962.

Sabotage

Υπόθεση: Η καλύτερη ομάδα δίωξης ναρκωτικών στον πλανήτη δεν θα μπορούσε παρά να έχει αρχηγό τον Arnold Schwarzenegger. Δε σημαίνει όμως ότι είναι αλώβητη, ειδικά όταν θεωρείται υπεύθυνη για την εξαφάνιση δέκα εκατομμυρίων δολαρίων, μετά από έφοδο σε κρησφύγετο ενός πανίσχυρου μεξικανικού καρτέλ. Όπως είναι φυσικό, τα μέλη της ομάδας βρίσκονται στο στόχαστρο και ένας ένας χάνει τη ζωή του. Στο πρότυπο των Δέκα Μικρών Νέγρων της Αγκάθα Κρίστι, όλοι είναι ένοχοι και η ομάδα συρρικνώνεται μυστηριωδώς. 

Κριτική: Σκληρή και βίαιη ταινία πάνω στο –παραδοσιακό- μπλέξιμο των μυστικών πρακτόρων της DEA, που υποδύονται μέλη καρτέλ ναρκωτικών για να μπορούν να ξεσκεπάσουν με ισχυρές αποδείξεις ολόκληρο το κύκλωμα και τους βαρόνους.

Το Πέρασμα του Μίλερ – Miler’ s Crossing

Υπόθεση: Κατά την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης, ο Λίο (Άλμπερτ Φίνεϊ), ένας συμπαθής Ιρλανδός αρχιμαφιόζος, έχει υπό τον έλεγχό του μια ολόκληρη πόλη μαζί με τον Τομ (Γκάμπριελ Μπερν), τον έμπιστο συνεργάτη και συμβουλάτορά του. Οι δυο τους θα βρεθούν αντιμέτωποι όταν ερωτευθούν την ίδια γυναίκα, τη στιγμή που η εξουσία τους θα αμφισβητηθεί από έναν Ιταλό μαφιόζο, που αρχίζει να αποκτά δύναμη στην περιοχή. Μέσα στη δίνη μιας αδυσώπητης γκανγκστερικής σύγκρουσης, ο Τομ ακροβατεί σε ένα τεντωμένο σχοινί, στην προσπάθειά του να ελέγξει και να χειριστεί τα βίαια ξεσπάσματά της.

Κριτική: Στον εικοστό αιώνα (γύρω στα ’30) υπήρχε ένα είδος ταινιών που λεγόταν «γκανγκστερική ταινία» (απόδειξη ότι και το Word, δεν μου υπογράμμισε ως λάθος τη λέξη). Αργότερα (και μετά τα ’40), άρχισε να χρησιμοποιείται και ο όρος «φιλμ νουάρ», το οποίο περιελάμβανε και τις γκανγκστερικές ταινίες, μπορούσε όμως και όχι.

«Το Πέρασμα του Μίλερ» (ονομασία μιας δασικής περιοχής που δεν προσδιορίζεται γεωγραφικά στην ταινία),

Η λύτρωση μιας αγίας

Ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία τα μυθιστορήματα του Keigo Higashino, ο οποίος θεωρείται σήμερα ο πλέον δημοφιλής συγγραφέας της σύγχρονης Ιαπωνίας. Είναι κλασσικά και ταυτόχρονα πρωτότυπα. Διαθέτουν το μυστήριο του «ποιος το έκανε;» και ταυτόχρονα περιγράφουν με μια Ντοστογιεφσκική (ας μου επιτραπεί ο όρος) οξυδέρκεια τους ήρωες και με μια γλαφυρότητα τις καταστάσεις και τους χώρους, που σε μαγνητίζει. Παράλληλα, σε ταξιδεύουν στην Ιαπωνία, μια χώρα τόσο διαφορετική από τα καθιερωμένα δυτικά πρότυπα.

Έχοντας διαβάσει το προηγούμενο μυθιστόρημά του «Η αφοσίωση του Υπόπτου Χ», δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο καινούργιο του «Η λύτρωση μιας αγίας» (και τα δύο από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος), στο οποίο εμφανίζονται πάλι τα γνωστά μας πρόσωπα: ο αστυνομικός Κουσανάγκι και ο ιδιοφυής καθηγητής Φυσικής δρ Γιουκάβα, ο οποίος και αυτή τη φορά θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλη την εφευρετικότητα και την ευφυΐα του, προκειμένου να διαλευκάνει μια εντυπωσιακή πλεκτάνη που μοιάζει να αποτελεί το τέλειο έγκλημα. Αλλά το τέλειο έγκλημα, δεν υπάρχει.

Το χέρι του ενός εκατομμυρίου - Million dollar arm

Υπόθεση:  Η καριέρα του manager παικτών JB Bernstein (Jon Hamm) δεν βρίσκεται ακριβώς στο απόγειό της. Για να μη χρεοκοπήσει, καταστρώνει ένα σχέδιο ώστε να ανακαλύψει τον επόμενο μεγάλο παίκτη του μπέιζμπολ. Ταξιδεύει, λοιπόν, στην Ινδία, όπου οργανώνει ένα reality με τίτλο “The Million Dollar Arm” για να βρει έναν παίκτη του κρίκετ και να τον μετατρέψει στο επόμενο αστέρι του μπέιζμπολ. Μαζί του έχει για βοήθεια τον Poitevint (Alan Arkin), έναν πρώην παίκτη του μπέιζμπολ. Θα καταλήξουν σε δυο δεκαοχτάχρονους: τον Dinesh (Madhur Mittal) και τον Rinku (Suraj Sharma) που δεν έχουν καμία ιδέα από μπέιζμπολ, ξέρουν, όμως, να ρίχνουν εξαιρετικά γρήγορες μπαλιές. Ο JB φέρνει τα παιδιά στην Αμερική ελπίζοντας να κάνουν επαγγελματικό συμβόλαιο και να κάνει έτσι μια γερή αρπαχτή. Καθώς τα δύο παιδιά από την Ινδία προσπαθούν να προσαρμοστούν στο δυτικό τρόπο ζωής και να μάθουν τους κανόνες του παιχνιδιού, ο JB παίρνει από αυτούς, αλλά και από την όμορφη γειτόνισσά του, πολύτιμα μαθήματα ζωής για την ομαδικότητα, την αφοσίωση και τη σημασία της οικογένειας.

Κριτική: Μια ταινία που επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι δεν αρκεί να είσαι καλός μάνατζερ, αλλά πρέπει να έχεις και ικανότητες ηγέτη, με βασικότερη εκείνη του να καταλαβαίνεις τη ψυχοσύνθεση του ανθρώπινου δυναμικού και να φέρεσαι ανάλογα, ειδικότερα όταν το ανθρώπινο δυναμικό δεν κατάγεται από τη χώρα σου και έχει τελείως διαφορετική κουλτούρα.

Χίλιοι τρόποι να πεθάνεις στην Άγρια Δύση – A million ways to die in the West

Υπόθεση: Κρατώντας τον ρόλο του πρωταγωνιστή, σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού, ο ΜακΦάρλαν υποδύεται έναν δειλό αγρότη που το μόνο που επιθυμεί διακαώς είναι να φύγει από το πολεμοχαρές Δυτικό Μέτωπο, κι ο οποίος προσπαθεί να εντυπωσιάσει την πρώην κοπέλα του (Αμάντα Σέιφριντ) κομπάζοντας στο πλευρό τής πάντα εκθαμβωτικής Σαρλίζ Θέρον, που του μαθαίνει, μεταξύ άλλων, πώς να σημαδεύει κατευθείαν στις καρδιές των γυναικών. Όταν κληθεί σε μια δύσκολη μονομαχία με τον δολοφονικό Λίαμ Νίσον, στο ρόλο του κακοποιού συζύγου της Θέρον, ο (εκ)κεντρικός ήρωας θα χρειαστεί κάτι πολύ παραπάνω από καλή εκπαίδευση στη σκοποβολή: θα χρειαστεί κουράγιο και τύχη βουνό.

Κριτική: Καλοκαιρινή και διασκεδαστική ταινία γύρω από τη ζωή στην Άγρια Δύση, όπως δεν την έχουμε δει μέχρι σήμερα.

Η αναζήτηση του Κάρβερ

"1870. Ο ερασιτέχνης αρχαιολόγος Άνταμ Κάρβερ και ο πιστός αλλά ισχυρογνώμων υπηρέτης του, o Κουίντ, δέχονται στο σπίτι τους στο Λονδίνο την επίσκεψη μιας γοητευτικής κοπέλας.  Η άφιξή της θα οδηγήσει τους δύο άνδρες στην αναζήτηση ενός αρχαιοελληνικού κειμένου, το οποίο ίσως αποκαλύψει το μέρος όπου βρίσκεται ο θησαυρός του βασιλιά Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας. Οι δυο τους θα αρχίσουν να ακολουθούν τις ενδείξεις στα πιο κακόφημα και τα πιο αριστοκρατικά μέρη του Λονδίνου, με τη μυρωδιά της πυρίτιδας και του εκβιασμού να μην τους εγκαταλείπουν στιγμή.

Σύντομα θα βρεθούν στην Αθήνα όπου θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με έναν πρώην καθηγητή του Κέιμπριτζ στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν το χαμένο χειρόγραφο. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται, και κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν είναι προετοιμασμένος για την τελική λύση, η οποία θα δοθεί στα πανέμορφα μοναστήρια που κρέμονται πάνω από τα απόκρημνα βράχια των Μετεώρων."

Διαβάζοντας τα πιο πάνω, που αναγράφονται στο οπισθόφυλλο του μυθιστορήματος του Nick Rennison (γνωστού και από την «Ανεπίσημη βιογραφία του Σέρλοκ Χολμς»), δεν μπορείς να αποφύγεις τον πειρασμό της ανάγνωσης μιας ιστορίας μυστηρίου με ταυτόχρονο ελληνικό ενδιαφέρον.

Στα όρια του αύριο - Edge of tomorrow

Υπόθεση: Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται σε ένα κοντινό μέλλον, στο οποίο μία εξωγήινη φυλή έχει καταλάβει τη Γη, και είναι αδύνατον να νικηθεί από οποιαδήποτε ανθρώπινη στρατιωτική δύναμη. Ο Γουίλιαμ Κέιτζ είναι αξιωματικός του στρατού, χωρίς όμως να έχει πολεμήσει, μέχρι τη μέρα που θα συμμετάσχει σε κάτι που μοιάζει με αποστολή αυτοκτονίας. Αφού σκοτώνεται μέσα σε δευτερόλεπτα, ο Κέιτζ βρίσκει τον εαυτό του σε μια ανεξήγητη δίνη στο χρόνο, που τον αναγκάζει να ζήσει την ίδια βίαιη μάχη, πολεμώντας και πεθαίνοντας ξανά…και ξανά. Αλλά σε κάθε μάχη, ο Κέιτζ είναι ικανός να προσεγγίσει τους εχθρούς του με ιδιαίτερη δεξιότητα, αφού βελτιώνει την απόδοσή του χάρη στις συμβουλές της πολεμίστριας Ειδικών Δυνάμεων, Ρίτα Βρατάσκι…

Κριτική: Όποιος έχει δει τη «Μέρα της μαρμότας» και δει αυτή την ταινία θα θυμηθεί αμέσως το στοιχείο της επανάληψης μιας συγκεκριμένης μέρας, μέσα στο χρόνο.

Εδώ έχουμε την επανάληψη ενός θανάτου, με τη διαφορά ότι κάθε φορά που ο ήρωας της ταινίας επανέρχεται στη ζωή έχει και μια παρά πάνω εμπειρία που θα τον βοηθήσει στο να βρει τη λύση για να σώσει την ανθρωπότητα από έναν ανυπέρβλητο, ανίκητο, εξωγήινο εχθρό.

Εδώ έχουμε έναν αντισυμβατικό ήρωα, ο οποίος από εκεί που πήγε στο στρατό ως σύμβουλος με την προσδοκία να… λουφάρει, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή σε ένα εφιαλτικό μέτωπο σαν αυτό της απόβασης στη Νορμανδία (στις 6/6/44), αλλά με αντίπαλους κάτι αλλοπρόσαλλα και ταχύτατα εξωγήινα όντα που δεν αντιμετωπίζονται με τίποτα. Εκτός τούτου ελέγχονται  και από ένα κεντρικό εγκέφαλο, που βρίσκεται κάτω από την πυραμίδα του κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι, εκεί που και ο συγγραφέας Νταν Μπράουν έκρυβε τα μυστήρια των δικών του ηρώων (ε, ρε κάτι συμπτώσεις). Οπότε ο ήρωάς μας, με τη μορφή του (γερασμένου πλέον) Τομ Κρουζ, έχει πολλά να τραβήξει μέχρι να φτάσει εκεί και να εξολοθρεύσει τον εγκέφαλο της καταστροφής της γης.

Φαντασία που οργιάζει, εικόνες καταστροφής από αυτές που σου κόβουν την ανάσα, δράση συνεχής και με κάποιες δόσεις χιούμορ, σκηνοθεσία συμπαγής και τεχνικές λεπτομέρειες που όμως σε αφήνουν αδιάφορο. Το μόνο που σε νοιάζει είναι το πώς θα σωθεί τελικά η ανθρωπότητα. Που, όπως πάντα, σώζεται. Οπότε;

Σκηνοθεσία: Νταγκ Λάιμαν

Με τους: Τομ Κρουζ, Έμιλι Μπλαντ, Μπιλ Πάξτον, Τζέρεμι Πίβεν, Νόα Τέιλορ, Σαρλότ Ρίλεϊ, Τζόνας Άρμστρονγκ, Μαριάν Ζαν Μπατίστ

Προβάλλεται από 5/6/14

Θεέ μου τι σου κάναμε; - Qu' es -ce qu' on a fait au Bon Dieu?

Υπόθεση: Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες! H Mαρί και ο Κλοντ Βερνέιγ είναι ένα παραδοσιακό ζευγάρι της μεσοαστικής Γαλλικής κοινωνίας, που έχουν τέσσερις υπέροχες κόρες. Οι τρεις από αυτές, η Ιζαμπέλ, η Οντίλ και η Σεγκολέν, έχουν παντρευτεί ξένους γαμπρούς. Όταν η τέταρτη, η Λορ, τους ανακοινώνει ότι θα παντρευτεί τον Σάρλ, οι γονείς της είναι τρισευτυχισμένοι! Ένας γαλλικός παραδοσιακός γάμος επιτέλους! Η Λορ όμως έχει παραλείψει μία σημαντική λεπτομέρεια… ο Σάρλ είναι από την Αφρική. Ξεκαρδιστικές σκηνές με τη Μαρί να έχει πέσει σε κατάθλιψη και τον Κλοντ να προσπαθεί να σαμποτάρει το γάμο. 

Κριτική: Πραγματικά μια ξεκαρδιστική σάτιρα του «πολιτικά ορθού», είτε αυτό εκφράζεται με πράξεις είτε με λόγια.

Ο συντηρητικός πατέρας στη δική μας και αξέχαστη «Θεία από το Σικάγο», δεν θα μπορούσε ποτέ να φαντασθεί τον αντίστοιχο συντηρητικό Γάλλο και πατέρα τεσσάρων θυγατέρων, να έχει παντρέψει ήδη τις τρεις κόρες του με Εβραίο, Κινέζο, Μουσουλμάνο και ενώ περιμένει τη λύτρωση από την τέταρτη, διαπιστώνει ότι του φέρνει στο σπίτι έναν Αφρικανό, τον οποίο ετοιμάζεται να παντρευτεί παρόντων… 400 συγγενών του.

Απλό στη σύλληψη και πανέξυπνο σενάριο, κωμικές καταστάσεις μέσα από τη ζωή καθημερινών ανθρώπων διαφορετικής όμως κουλτούρας, σπιρτόζοι διάλογοι, δεμένη σκηνοθεσία και ερμηνείες βγαλμένες με αυθορμητισμό και κέφι.

Μια επιτυχημένη αντιρατσιστική ταινία, σε μια εποχή που ο ρατσισμός γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ακραίες πολιτικές ομάδες και όχι μόνο στη Γαλλία, όπου όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης το 20% των γάμων που γίνονται εκεί είναι μικτοί (μεταξύ ατόμων διαφορετικής θρησκείας και καταγωγής), αλλά και σε γειτονικές ευρωπαϊκές όπου το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο, της τάξης του 3%.

Μια από τις καλύτερες κωμωδίες που είδα φέτος. 

Σκηνοθεσία: Φιλίπ Ντε Σοβερόν

Με τους: Κριστιάν Κλαβιέ, Σαντάλ Λομπί, Άρι Αμπιτάν, Μέντι Σαντούν, Ελοντί Φοντάν, Φρεντρίκ Μπελ

Προβάλλεται από 5/6/14

(Κριτική μου στο myFilm)

Ιβ Σεν Λοράν - Yves Saint Laurent

Υπόθεση: Παρίσι, 1957. Ο Yves Saint Laurent είναι μόλις είκοσι ενός και κάνει τα πρώτα του βήματα στον διάσημο οίκο του Christian Dior. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην πρώτη του κολεξιόν, οι δημιουργίες του εκθειάζονται και ο ευφυής σχεδιαστής γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του, μετέπειτα σύντροφο και συνέταιρο του, Pierre Bergé. Μέσα σε τρία χρόνια, η αυτοκρατορία Yves Saint Laurent είναι πραγματικότητα, ξεχωρίζει θριαμβευτικά στον κόσμο της υψηλής ραπτικής, όμως οι δαίμονες και οι αμφιβολίες συντροφεύουν τον μανιοκαταθλιπτικό και ευφυή σχεδιαστή μέχρι την κορυφή.

Κριτική: Με το νεαρό ηθοποιό Πιέρ Νινέι να θυμίζει έντονα φυσιογνωμικά τον μεγάλο σχεδιαστή μόδας, η ταινία ξεκινά όμορφα και με σφιχτό ρυθμό, μεταφέροντας με αυθεντικότητα τον θεατή τόσο στο λαμπερό προσκήνιο των μεγάλων σαλονιών και των ντεφιλέ, όσο και στο παρασκήνιο, που δεν είναι εξίσου θεαματικό και ευχάριστο, με τις αντιζηλίες και τον ανταγωνισμό.

Σκουριασμένη πόλη - Out of the furnace

Υπόθεση: Ο Ράσελ, κι ο μικρός του αδερφός, Ρόντνι, ζουν στο οικονομικά υποβαθμισμένο Ραστ Μπελτ, κι ονειρεύονται από μικρά παιδιά να αποδράσουν για μια καλύτερη ζωή. Μια σκληρή τροπή της τύχης, κι ο Ράσελ θα βρεθεί στη φυλακή, ενώ ο αδερφός του θα παρασυρθεί σε μια από τις πιο βίαιες κι αδίστακτες εγκληματικές οργανώσεις- ένα λάθος που θα του στοιχίσει ακριβά. Με την αποφυλάκιση του, ο Ράσελ πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη δική του ελευθερία, ή την απονομή δικαιοσύνης για τον αδερφό του.

Κριτική: Σκοτεινή, βίαιη και σκληρή ταινία, με ήρωες ανθρώπους της ενδοχώρας  των ΗΠΑ, που θα ήθελαν όμως να έχουν γεννηθεί αλλού και να βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση.

Η ανάγκη για καλύτερη ζωή, οδηγεί τον Ρόντνι μικρό αδερφό του Ράσελ, ενός σκληρά εργαζόμενου στην τοπική βιομηχανία, σε έναν άνισο αγώνα πυγμαχίας με αντίπαλο ένα μέλος μιας βουνίσιας συμμορίας, που δεν έχει μάθει να χάνει και ζει με τους δικούς της κανόνες.

Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες και για τους δυο, τη στιγμή μάλιστα που έχουν ειδοποιηθεί από τους ντόπιους, αλλά και το σερίφη της περιοχής να μη μπλέξουν.

Οι χαρακτήρες του έργου διαγράφονται σωστά και οι ερμηνείες είναι συγκλονιστικές. Ο Κρίστιαν Μπέιλ, ο οποίος υποδύεται το λιγομίλητο  Ράσελ που μόλις έχει βγει από τη φυλακή, εξαιτίας μιας άτυχης στιγμής της ζωής του, κρατάει και το μεγαλύτερο βάρος της ταινίας, ενώ στους δεύτερους ρόλους βλέπουμε τον καρατερίστα Σαμ Σέπαρντ, ως γνήσιο συντηρητικό έμπειρο αμερικανό, τον Φόρεστ Γουίτακερ ως συμβιβασμένο σερίφη, τον Γουίλεμ Νταφόε και τον Γούντι Χάρελσον ως σκληρούς τύπους ο καθένας από την πλευρά του, ο πρώτος ως εργοδότης και ο δεύτερος ως βουνίσιος που δεν υπολογίζει τίποτα και τέλος τον Κέισι Άφλεκ, που υποδύεται το Ρόντνι, το μοιραίο μικρό αδερφό, που μόλις έχει έρθει από το Ιράκ, ψυχολογικά τραυματισμένος και περιμένει περισσότερα από τη χώρα που υπηρέτησε.

Κλασσική ιστορία εκδίκησης, σωστός ρυθμός, βαριά ατμόσφαιρα, αποπνικτική φωτογραφία, τοπίο ορεινό και απροσπέλαστο και χαρακτήρες δύσκολοι να χαρτογραφηθούν. Ουσιαστικά, άλλη μια πάλη μεταξύ του καλού και του κακού, σε άλλο φόντο

Σκηνοθεσία: Σκοτ Κούπερ

Με τους: Κρίστιαν Μπέιλ, Γούντι Χάρελσον, Κέισι Άφλεκ, Φόρσετ Γουίτακερ, Γουίλεμ Νταφόε, Ζόι Σαλντάνα, Σαμ Σέπαρντ

Προβάλλεται από 5/6/14

(Κριτική μου στο myFilm)

Τα δεσμά του διαβόλου - Devil' s knot

Υπόθεση: Το 1993, τρία οκτάχρονα αγόρια εξαφανίζονται από τα σπίτια τους στην περιοχή Γουέστ Μέμφις του Άρκανσο. Οι αστυνομικές αρχές πιστεύουν ότι τα παιδιά έπεσαν θύματα κάποιας περίεργης οργάνωσης. Ένα μήνα μετά συλλαμβάνουν τρεις νεαρούς, αφού ο ένας από τους τρεις, ο οποίος είναι άτομο με νοητική καθυστέρηση, ομολόγησε πως οι τρεις τους ήταν οι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες των παιδιών. Στη δίκη που ακολούθησε καταδικάστηκαν οι δύο από τους τρεις σε ισόβια και ο τρίτος σε θάνατο, αν και επέμεναν όλοι πως ήταν αθώοι.

Κριτική: Ο άριστος σκηνοθέτης Ατόμ Εγκογιάν, πήρε μια αληθινή ιστορία για το φόνο τριών ανήλικων παιδιών (το 1993) που δεν λύθηκε ποτέ και γύρισε μια αργή ατμοσφαιρική ταινία, με αρκετά καλές ερμηνείες και φυσικά χωρίς τέλος αφήνοντας το θεατή να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Προηγουμένως, στη μικρή επαρχιακή πόλη δυτικά του Μέμφις, έχουν γίνει συλλήψεις τριών υπόπτων νεαρών που ακούν μουσική heavy metal και διαβάζουν βιβλία για μαύρη μαγεία και οι οποίοι καταδικάζονται σε ισόβια (οι δύο από αυτούς) και σε θάνατο, ενώ ένας ιδιωτικός ερευνητής προσπαθεί να θέσει υπό αμφιβολία το κατηγορητήριο, μάταια όμως, σε μια κλειστή κοινωνία που μάλλον έχει πάρει τις αποφάσεις της περί της ενοχής των τριών νεαρών.

Ατμόσφαιρα μυστηρίου, διανθισμένη με υποψίες περί τελετών μαύρης μαγείας, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ (ο μέτριος Κόλιν Φερθ) που ψάχνει να βρει τι ακριβώς έχει συμβεί, τραγικοί γονείς (και ειδικά μια αρκετά καλή Ρις Γουίδερσπουν ανάμεσα στις μητέρες), αστυνομικοί που φαίνονται να θέλουν κάτι να κρύψουν και γενικά μια συντηρητική ρατσιστική κοινωνία, έτοιμη να καταδικάσει κάποιον μόνο και μόνο από την εμφάνισή του ή από αυτά που ακούει και διαβάζει, αποτελούν το φόντο αυτής της κατά κάποιο τρόπο νουάρ ταινίας (του στυλ «ποιος το έκανε;»).

Ο αργός σκηνοθετικός ρυθμός αυτής της δίωρης σχεδόν ταινίας, αποβαίνει δυστυχώς εις βάρος της ατμόσφαιρας μυστηρίου.

Σκηνοθεσία: Ατόμ Εγκογιάν

Με τους: Ρις Γουίδερσπουν, Κόλιν Φερθ, Ντέιν Νε Χαν, Μιρέιγ Ένος, Ελίας Κοτέας, Κολέτ Γουλφ, Ρεξ Λιν, Κέβιν Ντουράντ, Μάρτιν Χέντερσον, Στίβεν Μόγιερ

Προβάλλεται από 5/6/14

(Κριτική μου στο myFilm)