Logan lucky

Ευχάριστη και καλοκαιρινή περιπέτεια που άργησε να κυκλοφορήσει

Η ιστορία έχει ως εξής: Είπαν στον Σόντεμπεργκ να διαβάσει το σενάριο και να προτείνει τον κατάλληλο σκηνοθέτη για τους Λόγκαν (επειδή είχε σκηνοθετήσει την τριλογία με τη συμμορία Ocean 11 και 12 και 13) και αυτός μόλις το διάβασε, αντί να τους πει τη γνώμη του, ανέλαβε το γύρισμα.

Ένα ενωμένο βασίλειο - A united kingdom

Μια ταινία γυρισμένη με τη λογική των δραματοποιημένων επιμορφωτικών ντοκιμαντέρ του BBC και αφορά στην πραγματική ιστορία του διαδόχου του θρόνου και μετέπειτα προέδρου της Μποτσουάνα, που ερωτεύτηκε τρελά μια λευκή από τη Μεγάλη Βρετανία και ο γάμος τους σημάδεψε την ιστορία της Αφρικής.

Μεγάλωσε αν τολμάς – Rock’ n Roll

Ο Γκιγιόμ Κανέ, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός, σ’ αυτή την ταινία «τσαλακώνει» και τις τρεις του ιδιότητες σε μια προσπάθεια να κάνει κωμωδία, έχοντας στο πλευρό του τη γυναίκα του (και στη ζωή) Μαριόν Κοτιγιάρ. 

Εκτός από τον εαυτό του, εκθέτει και τα παρασκήνια του κινηματογράφου, κάτι το οποίο εμένα μου αρέσει και μπορεί να χαμογελάσω σε μερικές σκηνές, αλλά όχι και να σπαρταρίσω στα γέλια, όπως θα ήθελε ο σκηνοθέτης κλπ. Γκιγιόμ Κανέ.

Αλονζανφάν - Allonsanfàn

Αριστουργηματική ταινία των αδελφών Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, η οποία αναδεικνύει το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας και του ευδαιμονισμού. Μέσα από ιστορικοπολιτικές παραβολές οι αδελφοί Ταβιάνι ερευνούν το θέμα της στράτευσης του ατόμου και τη σχέση του με την ιστορία. 

Δουνκέρκη - Dunkirk

Ο Νόλαν έχει δημιουργήσει μια ταινία χωρίς παρόμοιο προηγούμενο για να μπορέσεις να τη συγκρίνεις. Είναι ασύγκριτη και θα παραμείνει διότι δημιουργεί σχολή. Με ένα σενάριο ολίγων λέξεων και «εικόνων που μιλάνε», ο Νόλαν έχει δημιουργήσει ένα αντιπολεμικό έπος βασισμένο στο φόβο και στον ήχο του θανάτου.

Αφιέρωμα στον David Lynch

Από την Πέμπτη 31 Αυγούστου έως την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται στο Άστυ (στον πεζόδρομο Κοραή στην Αθήνα) ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στον σπουδαίο Αμερικανό σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λιντς. (το πρόγραμμα, αριστερά στην αφίσα).

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει τις σημαντικότερες ταινίες του Λιντς: "Χαμένη Λεωφόρος", "Eraserhead", The Straight Story", "Ατίθαση Καρδιά", Άνθρωπος Ελέφαντας", "Inland Empire" & "Mulholand Drive", για τις οποίες μιας και τις έχω δει τους αφιερώνω δυο τρία λόγια. Μόνο που τις έχω ταξινομήσει με σειρά παραγωγής. 

Ο πυρετός της τουλίπας - Tulip fever

Μια άνιση ταινία, με ένα αξιόλογο casting και καλές ερμηνείες, πολύ καλή φωτογραφία και κοστούμια, αυθεντικά ντεκόρ (είναι γυρισμένη εξολοκλήρου στην Αγγλία) και ένα σενάριο, που οδηγεί στο να τη χαρακτηρίσω άνιση.

Ο περιθωριακός - Le marginal

Ο Ζαν Πολ Μπελμοντό έχοντας καθιερώσει έναν γοητευτικό και τυχοδιωκτικό χαρακτήρα (όπως στο «Με κομμένη την ανάσα» του Ζαν Λικ Γκοντάρ το 1960) λίγα χρόνια πριν εμφανιστεί στον κινηματογράφο ο Τζέιμς Μποντ, δεν είχε δυσκολία να χρησιμοποιηθεί από τη Γαλλική κινηματογραφία ως απάντηση στις Αγγλικές, αλλά και Αμερικανικές αστυνομικές περιπέτειες. 

Οι πρώτες δεκαπέντε ζωές του Χάρι Όγκοστ

Δεν ξέρω εάν είναι ευχαριστημένος με ό,τι κάνει ο Χάρι Όγκοστ, ο οποίος έχει την ιδιορρυθμία να πεθαίνει και να ξαναγεννιέται μέσα στο ίδιο σώμα, με ανέπαφη τη μνήμη των προηγούμενων ζωών του. Ό,τι κι αν κάνει, ό,τι αποφάσεις κι αν πάρει, κάθε φορά που πεθαίνει, επιστρέφει στο μέρος απ’ όπου ξεκίνησε με όλη τη γνώση της προηγούμενης ζωής του. 

Σκέψου τώρα τι πλεονέκτημα διαθέτει, όταν γεννιέται και βρίσκεται στην έβδομη, την όγδοη ή τη δέκατη ζωή του. Τα πράγματα δεν είναι όμως ακριβώς έτσι, διότι σ’ αυτή την επαναλαμβανόμενη ζωή του, δεν είναι μόνος.

Ο Τζέρι Λιούις με συστήνει στο Δράκουλα

Ενώ διάβαζα τα σχόλια των φίλων μου στο facebook για την ανάρτηση, σχετικά με το θάνατο του Τζέρι Λιούις, θυμήθηκα ένα περιστατικό από τη ζωή μου. 

Θυμήθηκα μια ταινία του, μαζί με τον Ντίν Μάρτιν, που είχε τον τίτλο «Ο φόβος φυλάει τα έρημα»(*) και την οποία προβάλλαμε ένα καλοκαίρι στο ΡΕΞ Αμαρουσίου. Ήταν μια κωμωδία μυστηρίου και τρόμου, θα έλεγα, στην οποία το δίδυμο μπλέκεται με κακοποιούς, δολοφόνους και φτάνει σε κάποιο νησί, όπου ανακαλύπτουν ένα στοιχειωμένο πύργο και εκεί πέφτουν πάνω σε φαντάσματα, ζόμπι και άλλα… τρομακτικά για την εποχή.

«Έφυγε» ο Τζέρι Λιούις

Έφυγε από τη ζωή σήμερα (20/8/2017 στο Λας Βέγκας), ο διάσημος Αμερικανός κωμικός ηθοποιός  Τζέρι Λιούις (το πραγματικό του όνομα ήταν Γιόζεφ Λέβιτς), ο οποίος είχε γεννηθεί το 1926 στο Νιούαρκ (Νιού Τζέρσι). 

Η λάμψη – The shinning

Η Λάμψη περιλαμβάνεται στον κατάλογο των 100 πιο αγαπημένων ταινιών μου, τον οποίο είχα συντάξει το 2010 για λογαριασμό της εφημερίδας Αμαρυσία. Εκτός τούτου, το σενάριό της βασίζεται σε νουβέλα του εξαιρετικού παραμυθά και τέλειου αφηγητή Στίβεν Κινγκ, που εστιάζεται στο χάρισμα (shining) ενός πιτσιρικά να προβλέπει δυσάρεστα γεγονότα. Συγκεκριμένα, του γιού ενός συγγραφέα ο οποίος αναλαμβάνει τη φύλαξη κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ενός κλειστού ξενοδοχείου στο Κολοράντο.

Atomic blonde

Βασισμένη στο comic novel «The Coldest City» των Antony Johnston (κείμενο) και Sam Hart (εικονογράφηση), η ταινία του Ντέιβιντ Λιτς πρέπει να ομολογήσω από την αρχή, ότι έχει τη σωστή κόμικ ατμόσφαιρα, αλλά μάλλον με λάθος πρωταγωνίστρια, τη Σαρλίζ Θερόν, η οποία φαίνεται ότι δεν πολύ-πιστεύει σ’ αυτά που κάνει. Κρίμα, διότι το story, που μας στέλνει στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου και λίγο πριν την Πτώση του Τείχους στο Βερολίνο (1989), είναι εξαιρετικό. 

"Έφυγε" η Ζωή Λάσκαρη

Η Ζωή Λάσκαρη, η ηθοποιός που είχε διαμορφώσει με τους ρόλους της, την περσόνα της δυναμικής, αλλά και μοιραίας γυναίκας και υπήρξε νούμερο ένα «σύμβολο του σεξ» της δεκαετίας του ‘60, πέθανε σήμερα (18/7/2017) στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη από ανακοπή καρδιάς.

Ο σωματοφύλακας του εκτελεστή – The hitman’ s bodyguard

Μια ταινία στην οποία οι πρωταγωνιστές δεν παίρνουν στα σοβαρά τους εαυτούς των, αλλά έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για ένα θρίλερ καταιγιστικής δράσης. 

Ο Ράιαν Ρέινολντς είναι ένας αποτυχημένος σωματοφύλακας, που προσπαθεί να επανορθώσει και να βρεθεί πάλι στην κορυφή της διεθνούς λίστας σωματοφυλάκων. Ο Σάμιουελ Τζάκσον είναι ο Ντάριους, ένας επαγγελματίας δολοφόνος, που κάποτε ήταν μισθοφόρος ενός αδίστακτου δικτάτορα (ιδανικός ο Γκάρι Όλντμαν), του οποίου οι αντίπαλοι βρίσκονται σε ομαδικούς τάφους και μόνον ο Ντάριους μπορεί να καταθέσει εις βάρος του στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Χάγης. 

150 mg – La fille de Brest

Η Εμμανουέλ Μπερκό που μας είχε χαρίσει πρόπερσι το δράμα «Με το κεφάλι ψηλά» (La tète haute) από το χώρο της ψυχολογικής υποστήριξης, επανέρχεται αυτή τη φορά με μια ιστορία που βασίστηκε στο βιβλίο «Médiator 150 mg: sous-titre censuré» της Irène Frachon, η οποία τόλμησε να τα βάλει με μια μεγάλη φαρμακοβιομηχανία, ένα φάρμακο της οποίας προκαλούσε θανατηφόρες παρενέργειες σε εκατοντάδες ασθενείς.

Πλανητάριο - Planetarium

Η Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι, επηρεασμένη -όπως ομολογεί και η ίδια- από τη μοίρα των αδερφών Φοξ, τριών Αμερικανών αδερφών και μέντιουμ που έζησαν τα τέλη του 19ου αιώνα και έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στον πνευματισμό και έχοντας υπόψη της ένα λιγότερο γνωστό γεγονός: το ότι ένας πλούσιος τραπεζίτης προσέλαβε τη μία από αυτές για να ενσαρκώσει το πνεύμα της συζύγου του που είχε πεθάνει, εμπνεύστηκε την ιστορία για το Πλανητάριο και θεώρησε ότι αυτό θα μπορούσε να ήταν «η αρχή ενός Χιτσκοκικού θρίλερ».

Η καταστροφή ήταν... περιορισμένη

Απόλυτα ελεγχόμενη κατάσταση και περιορισμένη καταστροφή είδε την 3^η μέρα των πυρκαγιών, όπως διάβασα στο site της ΕΡΤ για το… φλέγον ζήτημα:

«Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, πέταξε με ελικόπτερο πάνω από τις περιοχές της Ανατολικής Αττικής, που επλήγησαν από την πυρκαγιά… Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε τους πυροσβέστες στο φυλάκιο της Αγίας Κυριακής… Την ευγνωμοσύνη του εξέφρασε ο κ. Τσίπρας για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες να περιοριστεί το μέγεθος της καταστροφής στην Ανατολική Αττική… Σε έναν πρώτο απολογισμό είπε ότι αποφύγαμε τα χειρότερα και μετέφερε αυτά που είδε από το ελικόπτερο, μια εικόνα απόλυτα ελεγχόμενης κατάστασης. Είπε ότι η καταστροφή ήταν περιορισμένη αφού κάηκαν για 15.000 στρέμματα ενώ το 2009 είχαν καεί 150.000, δηλαδή 10 φορές λιγότερο».

«Μας έτυχε μια στραβή», όπως είπε και κάποιος υπουργός τις προάλλες.
Πώς να μη κοιμάμαι ήσυχα πλέον;

Επτά φόρες γυναίκα - Woman times seven

Πέραν του ανυπέρβλητου κωμικού και δραματικού ταλέντου τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν, που αποζημιώνει ολοκληρωτικά το θεατή, μέσα από τις επτά ιστορίες που έχουν ως αντικείμενο τον ευαίσθητο και δυναμικό ταυτόχρονα, αλλά απροσδιόριστο και ευμετάβλητο χαρακτήρα της γυναίκας, ο Βιτόριο Ντε Σίκα σχολιάζει και σατιρίζει (το 1967 μη το ξεχνάμε αυτό) και την κοινωνία γενικότερα, όπως για παράδειγμα την υποκρισία συγγενών και φίλων της οικογενείας στο πρώτο επεισόδιο της κηδείας, ή το φαινόμενο της πορνείας και πως οδηγούνται σ’ αυτή οι γυναίκες στο δεύτερο, αλλά και τον πουριτανισμό και την καταπιεσμένη σεξουαλικά κοινωνία στο τρίτο, ενώ σατιρίζει και τις διασυνδέσεις μεταξύ οίκων μόδας και καλλιτεχνών ή πολιτικών, προκειμένου κάθε γυναικεία εμφάνιση σε μια δημόσια εκδήλωση να είναι μοναδική.

Ιστορία έρωτα και αναρχίας - Film d' amore e d' anarchia

Γυρισμένο το 1973 και βραβευμένο για την ερμηνεία του Τζιανκάρλο Τζιανίνι στο Φεστιβάλ Καννών, το φιλμ ήταν αυτό που εκτόξευσε την καριέρα της χαρισματικής Λίνας Βερτμίλερ, η οποία είχε διατελέσει βοηθός του Φεντερίκο Φελίνι στην αρχή της καριέρας της. 

Ο κονφορμίστας - Il conformista

Πρόκειται για μια μελέτη του Μπερτολούτσι πάνω στη ψυχο-σεξουαλική αποσύνθεση ενός άντρα στην Ιταλία της δεκαετίας του '30, που περνά τη ζωή του προσπαθώντας να ζήσει όσο πιο συμβατικά μπορεί, για να ξεχάσει μια παιδική σεξουαλική εμπειρία με έναν ενήλικα. Κρύβει την ομοφυλοφιλία του και προσφέρεται να παίξει το ρόλο του κατασκόπου για τους φασίστες. Στον καλύτερο ίσως ρόλο της καριέρας του ο Ζαν Λουί Ντρεντινιάν μας αφήνει άφωνους με την ερμηνεία του.

Το Παρίσι μπορεί να περιμένει - Paris can wait

Με τη Ντάιαν Λέιν στα καλύτερά της, η Έλενορ Κόπολα, που έχει στο ενεργητικό της ένα βραβευμένο με Emmy ντοκιμαντέρ πάνω στα γυρίσματα της ταινίας «Αποκάλυψη τώρα» του συζύγου της, έχει καταφέρει να μας δώσει μία ρομαντική ταινία δρόμου «τουριστικού περιεχομένου», αφού δείχνει τοποθεσίες και σημεία της Γαλλικής ενδοχώρας, που σπανίως βλέπουμε σε άλλες ταινίες, ενώ δεν απουσιάζουν και οι εξηγήσεις πάνω σε όσα βλέπουμε.

Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει - Que Dios nos perdone

Μια απλή ιστορία του στυλ «who done it», έχει γίνει στα χέρια του ισπανού σκηνοθέτη Ροντρίγκο Σορογκόγιεν, ένα ατμοσφαιρικό και σφιχτοδεμένο θρίλερ μυστηρίου και αγωνίας με ολοκληρωμένους χαρακτήρες 

Και ο Θεός να βάλει το χέρι του! – Sole a catinelle

Αφού πέτυχε εισπρακτικά η ταινία «Quo vado?» (παραγωγής 2016, που εδώ προβλήθηκε με το θεάρεστο τίτλο «Πού πάω Θεέ μου;») με τον κωμικό Κέκο Τζαλόνε, ανακαλύφθηκε η προηγούμενη ταινία του Τζενάρο Νουνζιάντε «Sole a catinelle» (παραγωγής 2013), που εδώ προβάλλεται πάλι με θεάρεστο τίτλο.

Μίμης ο σιδεράς - Mimì metallurgico ferito nell'onore

Μία ταινία πάνω στα καυτά θέματα της εποχής της (μη ξεχνάμε ότι έχει γυριστεί το 1972), όπως η οικονομία, η πολιτική, η σεξουαλική επανάσταση, ο φεμινισμός. Πρόκειται για μια εξαιρετική κωμωδία, αλλά παράλληλα και ένα από τα πιο πολιτικά έργα της Βερτμίλερ, καθώς απεικονίζει γλαφυρά τον τρόπο με τον οποίο ο βιομηχανοποιημένος Βορράς της Ιταλίας αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται το ανθρώπινο δυναμικό του Νότου. Ταυτόχρονα είναι και μια συγκινητική ιστορία πάθους και αγάπης, με τον Τζιανκάρλο Τζιανίνι και την Μαριαντζέλα Μελάτο στις καλύτερες στιγμές τους. 

Το δέντρο που πληγώναμε

Η ταινία αυτή του Δήμου Αβδελιώδη είναι μια από τις σπουδαιότερες και πλέον ποιητικές, αθώες και τρυφερές ελληνικές ιστορίες ενηλικίωσης. Παράλληλα, είναι ένας εγκάρδιος φόρος τιμής στην ιδιαίτερη πατρίδα του σκηνοθέτη, τη Χίο με τα μοναδικά μαστιχόδεντρα που εδώ τιμούνται δεόντως, δίνοντας και τον τίτλο της ταινίας, αφού τα δέντρα «πληγώνονται» ώστε να εκκρίνουν τη μοναδική στον κόσμο μαστίχα. 

Perfetti Sconosciuti

Η ταινία χαρακτηρίζεται ως Κωμωδία. Σιγά. Αυτό δεν ήταν κωμωδία, ήταν τραγωδία. Εκτός και αν εσύ γελάς όταν ο διπλανός σου, διαβάζει ένα μήνυμα στο κινητό σου, που θα ήθελες να μείνει κρυφό. Μη λέμε σαχλαμάρες τώρα. 

Το σενάριο έξυπνο, όσο έξυπνη μπορεί να είναι η επίπλαστη πραγματικότητα του καθενός από εμάς, που όλο και κάτι κρύβουμε από τους διπλανούς μας. Τελικά έχουμε μια ιλαροτραγωδία χαρακτήρων, με εξαιρετικό μοντάζ, πυκνή σκηνοθεσία και πολύ καλές ερμηνείες, που αναδεικνύει τις βαθύτερες πτυχές στις σχέσεις των ανθρώπων και βγάζει στη φόρα τα μυστικά, που οι περισσότεροι ξέρουν να κρύβουν καλά. Αλλά, «έστιν δίκης οφθαλμός»… 

Σταρ Τρεκ και Τσίπρας

Σε κάποιο σημείο του βιβλίου «Adults in the room» του Γιάνη Βαρουφάκη, για το οποίο πολύς λόγος γίνεται τελευταία, ο συγγραφέας απογοητευμένος πλέον από τον πρωθυπουργό συγκρίνει τον Αλέξη Τσίπρα με έναν ήρωα της σειράς επιστημονικής φαντασίας Star Trek. 

Γράφει ότι ο Τσίπρας του θυμίζει «τον Άναν 7, τον αρχηγό των Εμινάρ, ο οποίος απαιτούσε από τον λαό του να μπαίνει οικειοθελώς στους θαλάμους αποσύνθεσης, διότι αυτό είχε συμφωνήσει ο ίδιος με τους εχθρούς» (πηγή: www.cnn.gr/news).

Διαβάζοντας αυτό, θυμήθηκα αυτό που είχα επισημάνει σε μια σειρά

Η νύχτα του Σάουιν

Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1997 έως το 2000 σπούδασε Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Αγγλία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, ήρθε σε επαφή με τον κέλτικο πολιτισμό, ο οποίος και την ενέπνευσε για τη συγγραφή της Νύχτας του Σάουιν. 

«Η Νύχτα του Σάουιν» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, κυκλοφόρησε το Μάιο του 2017 από τις εκδόσεις Bell και το διάβασα πρόσφατα, ανάμεσα σε δύο βιβλία του Στίβεν Κινγκ (εκδ. Κλειδάριθμος), το «Η σκούπα και το σύστημα» του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας (εκδ. Κριτική) και μετά το Metropolis της Thea Von Harbou (εκδ. Αλεξάνδρεια), αλλά και την «Πτώση» του Μάικλ Κόνελι (εκδ. Bell). Αλλά αυτά τα ξέρεις ήδη…

Η Γκουέντι και το κουτί

Χθες στην παραλία διάβασα και το δεύτερο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ το «Η Γκουέντι και το κουτί» (152 σελίδες, μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη), που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Αυτή τη φορά, ο Κινγκ δεν το έχει γράψει μόνος του, αλλά παρέα με τον Ρίτσαρντ Τσίζμαρ, έργα του οποίου, όπως διάβασα, έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά, όπως το Ellery Queen’s Mystery Magazine, αλλά και σε πλήθος εκδόσεων της σειράς The Year’s 25 Finest Crime and Mystery Series. Αναφέρεται δε, ότι ο Τσίζμαρ έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο World Fantasy, τέσσερις φορές με το International Horror Guild Award, καθώς και με το βραβείο της HWA. 

Ο Μαύρος Πύργος - The Dark Tower

Υπάρχουν βιβλία του Στίβεν Κινγκ, που τα διαβάζεις και λες «αυτό είναι γραμμένο έτσι ώστε να μπορεί να γίνει ταινία ή σήριαλ» και άλλα που όταν τα διαβάζεις απολαμβάνεις τη γραφή του, με τη φαντασία σου πλάθεις τον κόσμο του και όταν βλέπεις την ταινία, απογοητεύεσαι επειδή άλλα περίμενες να δεις. 

Το στέμμα των Ινδιών - Viceroy’s House

Πλούσια και άρτια παραγωγή (έχει χρησιμοποιηθεί το πραγματικό ανάκτορο του αντιβασιλέα, που σήμερα είναι προεδρικό μέγαρο) με θέμα τα γεγονότα που οδήγησαν στη διχοτόμηση της Ινδίας σε δύο κράτη (Ινδία και Πακιστάν) το 1947, μετά την αποχώρηση των Άγγλων από τη χώρα. Ένα γεγονός που κανονικά έπρεπε να χαροποιήσει το διηρημένο λαό της Ινδίας, αλλά κατάφερε, με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, να προκαλέσει φοβερό πόνο σε πολλούς ινδουιστές, μουσουλμάνους και Σιχ.

M. Λαντάου, Z. Μορό και Σ. Σέπαρντ

Πολλοί θάνατοι κινηματογραφικών αστέρων συνέπεσαν στο τέλος του Ιουλίου, για να μας θυμίσουν μια ανυπέρβλητη γενιά της βιομηχανίας του θεάματος, ενός εκπληκτικού αιώνα. Ταλαντούχοι άνθρωποι που αξίζει να τους θυμηθούμε.

Πρώτος, πέθανε ο Μάρτιν Λαντάου, που είχε γεννηθεί στο Μπρούκλιν το 1928. Νικητής της Χρυσής Σφαίρας του 1968, ο Λαντάου είχε προταθεί τρεις φορές για Όσκαρ και η πρώτη του σημαντική δουλειά ήταν στη «Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων»  του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ενώ εμφανίστηκε και στην υπερπαραγωγή «Κλεοπάτρα» προτού αφοσιωθεί στην τηλεοπτική του καριέρα στις «Επικίνδυνες αποστολές» και «Στη Ζώνη του Λυκόφωτος». Συμμαθητής του Στιβ Μακ Κουίν στην σχολή του Λι Στρασμπεργκ ο Μάρτιν Λαντάου δίδαξε στη συνέχεια συναδέλφους του, όπως οι Τζακ Νίκολσον και Αντζέλικα Χιούστον στο Actor's Studio.

Μετά από λίγες μέρες, σχεδόν ταυτόχρονα μάθαμε ότι πέθαναν η Ζαν Μορό και ο Σαμ Σέπαρντ.