Οι 20 καλύτερες ταινίες του 2017

Τη γλίτωσα για το 2017. Δεν πρόκειται να μου κάνει μήνυση ο σκηνοθέτης κ. Γιάννης Σμαραγδής, ο οποίος γνωστοποίησε ότι «θα κινηθεί νομικά κατά εκείνων που διέπραξαν “ύβριν”, κρίνοντας αρνητικά το έργο του “Καζαντζάκης” με σκοπό να το βλάψουν».

Η κριτική μου για την ταινία «Καζαντζάκης» στο blog, κατέλαβε την 3η θέση σε αναγνωσιμότητα με 346 αναγνώσεις, ενώ στο myFilm διαβάστηκε πάνω από 680 φορές.

Την 1η θέση κατέλαβε το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Βαμβακά «Ο καλλιτέχνης Β. Θεοχαράκης» με 407 αναγνώσεις και τη 2η ο «Lucky» του Τζον Κάρολ Λιντς με 355.

Από την άλλη, οι 20 ταινίες που προβλήθηκαν μέσα στο 2017 και θα ήθελα να ξαναδώ (και θα τις συνιστούσα), είναι οι ακόλουθες, χωρίς σειρά αξιολόγησης:

Τα μυστικά της Τεχεράνης - Tehran Taboo

Οι δρόμοι τριών γυναικών και ενός νεαρού μουσικού διασταυρώνονται όταν πέφτει η νύχτα στην Τεχεράνη. Μια σύγχρονη πόλη, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κάθε δυτικού τύπου μητρόπολη, εκεί όπου το αγοραίο σεξ, τα ναρκωτικά και η διαφθορά συγκαλύπτονται από το αυταρχικό θεοκρατικό καθεστώς και επικρατεί υποκρισία πάνω στη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία (χαρακτηριστική από τις πρώτες σκηνές, είναι εκείνη με τον ταξιτζή που «υποτιμά» τις γυναίκες, αρκεί σ' αυτές να μην περιλαμβάνεται η δική του).

The greatest showman

Ένα τολμηρό και πρωτότυπο μιούζικαλ, που εξυμνεί τη γέννηση του θεάματος και τον θαυμασμό που νιώθουμε όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Μια ταινία γι’ αυτόν που οδήγησε στην σύγχρονη εικόνα της Αμερικής και ειδικά στην ιδέα πως το ταλέντο, η φαντασία και η ικανότητα να δουλεύει κάποιος σκληρά, πρέπει να είναι τα μόνα πράγματα που καθορίζουν την επιτυχία του.

The party

Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μία τραγωδία σε περιτύλιγμα σχεδόν μαύρης κωμωδίας, όπου η εορταστική συγκέντρωση μερικών φίλων κλιμακώνεται γρήγορα σε ένα βίαιο ξέσπασμα. 

Θαύμα – Wonder

Βασισμένη στο ομώνυμο best seller Της  R. J. Palacio (που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος) η ταινία αφηγείται χωρίς μελοδραματισμούς, αλλά έντονο διδακτισμό) τη συγκινητική ιστορία του Αυγούστου Πούλμαν, που είχε γεννηθεί με κάποιες ιδιαιτερότητες στο πρόσωπο του, που τον ωθούσαν στο να μην θέλει να πηγαίνει σχολείο.

Dede

Μια ηθογραφία με κεντρική ηρωίδα μια ασυμβίβαστη κοπέλα σε ένα ορεινό χωριό της Γεωργίας, από εκείνα όπου τα πατροπαράδοτα έθιμα και οι παραδόσεις  εξακολουθούν να τηρούνται ακόμη και σήμερα και στα οποία τα πάντα κινούνται γύρω από την τιμή της οικογένειας. Εκεί όπου η γυναίκα δεν έχει λόγο σε τίποτα, συμπεριλαμβανομένης ακόμα και  της τύχης των παιδιών της («Dede», στη διάλεκτο Svanesh σημαίνει «μαμά»).

The Florida Project

Μια βαθιά και συγκλονιστική μελέτη πάνω στη ζωή εκατομμυρίων Αμερικανών που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, σε μια συνεχή προσπάθεια καθημερινής επιβίωσης.

Όλα τα λεφτά του κόσμου - All the money in the world

Το φιλμ βασίζεται στο βιβλίο του Τζον Πίρσον «Δυστυχής πλούτος: Η εξωπραγματική περιουσία και οι ατυχίες των κληρονόμων του Ζαν Πολ Γκετί» και ενώ η απαγωγή αποτελεί ουσιαστικά τη ραχοκοκαλιά του σεναρίου, ωστόσο πάει πίσω στο χρόνο και παρακολουθεί τα παιδικά χρόνια του αγοριού και το ιστορικό φόντο μέσα στο οποίο μεγάλωσε ο Γκετί. Ο Ρίντλεϊ Σκοτ ισορροπεί μεταξύ ενός δράματος, μιας περιπέτειας απαγωγής και της κλασσικής βιογραφίας, δίνοντας έτσι στην ταινία του ένα στίγμα θρίλερ και ταυτόχρονα ένα σαιξπηρικό οικογενειακό δράμα.

Ο στόχος - HHhH - The man with the iron heart

Η υπόθεση που βασίζεται σε ιστορικό γεγονός, είναι γνωστή και από την ταινία «Επιχείρηση Ανθρωποειδές» (Anthropoid - 2016) του Σιν Έλις, μόνον που αυτής εδώ ο αρχικός τίτλος «HHhH» βασίζεται στα αρχικά της φράσης Himmlers Hirn heißt Heydrich, που σημαίνει «Ο Χάιντριχ είναι ο εγκέφαλος του Χίμλερ» και είναι ο τίτλος του ομώνυμου βιβλίου του Λορέν Μπινέτ (εκδ. Κέδρος).

Η ψυχή και το σώμα - A teströl és lélekröl - On body and soul

Μια γεμάτη λυρισμό και χιούμορ ταινία για τους φόβους και τις αναστολές μας και για το πόσο συναρπαστικό μπορεί να είναι το να ανοίγει κανείς τον εαυτό του σε άλλους. Η ταινία διαπραγματεύεται ουσιαστικά έναν πλατωνικό έρωτα, αρχικά από την πλευρά μιας γυναίκας προσκολλημένης στο καθήκον και τυπικής, με απόμακρη συμπεριφορά προς τους συναδέλφους της σε ένα σφαγείο, στο οποίο εργάζεται ως προϊσταμένη ελέγχου ποιότητας. Τυχαία θα γνωριστεί με έναν άντρα με τον οποίο συμπτωματικά βλέπουν το ίδιο όνειρο. 

Coco: Το Γεύμα του Δάντη - Μία σύντομη ιστορία

Η Pixar επιστρέφει με τη 19η της ταινία, για να οδηγήσει όχι μόνο το κινούμενο σχέδιο αλλά και το ίδιο το σινεμά ακόμα παραπέρα, με πρωτόγνωρες εικόνες και μία συναρπαστική ιστορία που ακουμπά, όπως πάντα, με το παγκόσμιο μήνυμα της, μικρούς και μεγάλους. 

Χριστούγεννα & Σια - Christmas & Co - Santa & Cie

Ο σκηνοθέτης των blockbuster επιτυχιών στη Γαλλία, όπως το «Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα» και το «Γκρρρ!!!Προϊστορικά Εγκλήματα», Αλέν Σαμπά, επιστρέφει με ένα φαντασμαγορικό, κωμικό φιλμ στο πνεύμα των Χριστουγέννων

Πολυξένη

Μια ταινία πάνω στην απαγορευμένη και αδιέξοδη αγάπη, που γκρεμίζεται βίαια.  Η Πολυξένη –αλληγορικά: «πολύ ξένη»- θυσιάζεται στο «βωμό της ματαιοδοξίας» μιας ομάδας αδίστακτων ανθρώπων.

Wonder Wheel

Με την αρχαία ελληνική τραγωδία στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, αλλά και τη δραματικότητα των έργων του Τένεσι Ουίλιαμς να τον επηρεάζουν όλο και περισσότερο, ο Γούντι Άλεν μας χαρίζει αυτή τη φορά ένα φιλμ για τον γυναικείο πόνο, τον οποίο αποτυπώνει συγκλονιστικά η Κέιτ Γουίνσλετ, στο ρόλο μιας γυναίκας συντετριμμένης από ένα γάμο και μια ζωή που ουσιαστικά δεν ήθελε.

Το τετράγωνο – The square

Ο Ρούμπεν Έστλουντ κάνει ένα εύστοχο σχόλιο πάνω στη Σουηδική κοινωνία της ευμάρειας, η οποία ακολουθεί με ταχύ ρυθμό την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση της Ευρώπης.

Εγώ ο Κολοκυθάκης - Ma vie de Courgette

Ένας φόρος τιμής, σε όλα τα παραμελημένα κι αδικημένα παιδιά που κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν και να ζήσουν με τις πληγές τους.

NHMA

Όπως αναφέρει και ο σκηνοθέτης της ταινίας: «Το Νήμα είναι μια προσωπική ταινία σκανταλιά. Μάλλον είναι για θεατές που τους αρέσουν: οι κωμωδίες που δεν έχουν αστεία, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίες που οι ήρωες δεν ξέρουν να αλλάξουν μια λάμπα, οι άγριες ερωτικές σκηνές που συμβαίνουν μέσα στο μυαλό.

Η ζούγκλα - Jungle

Ο Ντάνιελ Ράντκλιφ (πρώην Χάρι Πότερ) σττην ταινία «Jungle» συγκρίνεται αναγκαστικά με τον Ρόμπερτ Πάτινσον (πρώην Έντουαρτ Κάλεν στο Twilight) της ταινίας «Η χαμένη πόλη του Ζ» που είδαμε το καλοκαίρι του 2017. 

Κριτική και επιείκεια

Πριν καιρό, με αφορμή την ταινία «The house», η εφημερίδα The Guardian λαβαίνοντας υπόψη και τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών της Γουίλ Φέρερ και Έιμι Πόλερ, ανέφερε στην κριτική της ότι η ταινία είναι «μάπα» ή «πατάτα» (flop) και σε ένα σύντομο άρθρο παρέθετε πέντε στοιχεία, από τα οποία ο υποψήφιος θεατής μπορεί να καταλάβει ότι μια ταινία είναι «μάπα» ακόμα και πριν τη δει. Να σημειώσω εδώ ότι η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα στις 27 Ιουλίου 2017 με τον τίτλο «Επιχείρηση: Καζίνο» και δεν έτυχε ενθουσιώδους κριτικής.

«Φρανκενστάιν» της Μαίρη Σέλεϊ

Ξεπέταξα αυτές τις μέρες το «Φρανκενστάιν» της Μαίρη Σέλεϊ, που το είχα βρει ένθετο σε μια κυριακάτικη εφημερίδα. Αν έχεις Θεό… Εγώ που είχα διαβάσει το «Δράκουλα» του Μπράαμ Στόουκερ σε ηλικία 12 ετών, στο χωριό της μάνας μου κατά τη διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών, δεν είχα αξιωθεί -από τότε μέχρι σήμερα- να διαβάσω το μνημειώδες αυτό βιβλίο της Σέλεϊ, το οποίο τελικά αξίζει μόνο και μόνο, επειδή γράφτηκε από μια ρομαντική κοπέλα στα 23 χρόνια της. 

USSAK

Μερικοί διαφορετικοί χαρακτήρες, ζουν σε μια μελλοντική Αθήνα, που απέχει γύρω στα 20 με 30 χρόνια από σήμερα, μια ζωή άθλια, υποβαθμισμένη, περιθωριακή, την ίδια ώρα που μια ακαθόριστη εξουσία (η Ακρόπολη δεσπόζει ως θέα από τα γραφεία της), αλλά αυταρχική, σχεδιάζει πλάνα περαιτέρω εκμετάλλευσής τους. Προς το χειρότερο, δηλαδή.

Μανιφέστο - Manifesto

Η οσκαρική Κέιτ Μπλάνσετ, σε μια επίδειξη υποκριτικής δύναμης, που παραμερίζει κάθε προηγούμενη συνάδελφό της (μη λέμε ονόματα), σ’ αυτό το φιλμ υποδύεται δεκατρείς χαρακτήρες, οι οποίοι με απαράμιλλο τρόπο μας καθοδηγούν στα δύσβατα μονοπάτια της Σύγχρονης Τέχνης. 

Ο γιός της Σοφίας – Son of Sofia

Μια ταινία για τη δυσκολία προσαρμογής σε ένα ξένο τόπο, αλλά και για την ανικανότητα έκφρασης της αγάπης, ή αντίθετα την ανικανότητα αποδοχής της ή ακόμα και την παντελή έλλειψή της. Στοιχεία που μπορεί να ωθήσουν ένα άτομο στη βία, είτε τη συμβολική, είτε τη φυσική.

Όλα απ’ την αρχή - The bachelors

Μια ταινία για τη θλίψη, τη μοναξιά και την απόγνωση από την απώλεια ενός πολυαγαπημένου προσώπου.

Στην προκειμένη περίπτωση, που δεν είναι και κάτι καινούργιο στην κινηματογραφία, πατέρας και γιός (Τζέι Κέι Σίμονς και Τζος Γουίγκινς αντίστοιχα), όπως είναι απόλυτα φυσικό και κατανοητό δεν μπορούν να ξεπεράσουν το θάνατο μιας υπέροχης συζύγου και μητέρας, μόνον που αυτή τη φορά ο γιός αποδεικνύεται ψυχραιμότερος. 

Ξαναγύρισε ο μπαμπάς – Daddy’ s home

Μια ευχάριστη ταινία εν όψει των Χριστουγέννων, στην οποία το γνωστό ζευγάρι μπαμπάδων, έχει να αντιμετωπίσει τους μπαμπάδες του, που ενσκήπτουν στο σπίτι, με τελείως διαφορετικές απόψεις πάνω στην ανατροφή των εγγονών τους, αλλά και στη σχέση των αντρών προς τις γυναίκες τους.

Thank you for your service

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Ντέιβιντ Φίνκελ, το φιλμ ακολουθεί μία ομάδα Αμερικανών στρατιωτών που επιστρέφουν από το Ιράκ και προσπαθούν να ενσωματωθούν στην καθημερινή τους ζωή και στις οικογένειές τους, ενώ τους ακολουθούν οι μνήμες του πολέμου.

Lucky

Τι να γράψεις για τον Χάρι Ντιν Στάντον, έναν ηθοποιό που έπαιζε μέχρι τα τελευταία του; Ο Στάντον πέθανε το Σεπτέμβριο του 2017 σε ηλικία 91 ετών και αφού είχε ολοκληρώσει την ταινία Lucky, στην οποία υποδύεται ένα μοναχικό απόστρατο του αμερικανικού ναυτικού αποσυρμένο σε ένα χωριό των κεντρικών ΗΠΑ.

Καζαντζάκης

Μια ταινία φόρος τιμής στην τεράστια και πολυσχιδή προσωπικότητα του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη (και δημοσιογράφου, μουσικού, ποιητή, πολιτικού και φιλόσοφου με πλούσιο λογοτεχνικό, ποιητικό και μεταφραστικό έργο, όπως αναφέρεται στα λεξικά όλου του κόσμου). Αλλά και φόρος τιμής στο Στάθη Ψάλτη, που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του, αφού σ’ αυτήν υποδύθηκε τον Ηγούμενο της Μονής Σινά. 

Η τελευταία οικογένεια - Ostatnia rodzina

Η οικογένεια του εκκεντρικού πολωνού ζωγράφου, γλύπτη και φωτογράφου Ντζιζλαβ Μπεκσίνσκι (1929 -2005), τον οποίο υποδύεται ο Αντρέι Σεβερίν (Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο 2016), μέσα από το φακό του Γιαν Ματουζίνσκι.

Χωρίς διέξοδο - Collide

Με ένα σενάριο, που μπάζει από όλες τις μεριές, αυτή η περιπέτεια δράσης δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από τις ταινίες του είδους, παρά μόνο στην ιδέα εκκίνησης. 

Τα παιδιά αγαπιούνται, αλλά εκείνη, η Τζούλιετ, χρειάζεται μεταμόσχευση νεφρού και λεφτά δεν υπάρχουν. Εκείνος, ο Κέισι, την αγαπάει πάρα πολύ και θα κάνει τα πάντα. 

Αρδέννες - Ardennes

Επίσημη Πρόταση του Βελγίου για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2017, το Αρδέννες αφορά σε μια αιματηρή ιστορία εκδίκησης και μάταιης βίας, πάνω στο σεναριακό δρόμο που έχουν χαράξει οι αδελφοί Κοέν και με ένα κινηματογραφικό στυλ που θυμίζει Ταραντίνο.

«Πλέκοντας ίχνη» της Έρικας Αθανασίου

Το «Πλέκοντας ίχνη» της Έρικας Αθανασίου (εκδ. Κέδρος), είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, σε μια περίοδο κατά την οποία οι αλλαγές είναι τόσο πολλές όσο και οι ύποπτοι για έναν απρόσμενο φόνο, όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και η συγγραφέας φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά τι ακριβώς συμβαίνει στην τοπική αυτοδιοίκηση και στις σχέσεις των αιρετών με τα τοπικά, μικρά έντυπα.

«Ποιήματα / Poemas» του Ραούλ Ζουρίτα

Έπεσε στα χέρια μου η ποιητική συλλογή «Ποιήματα / Poemas» του Ραούλ Ζουρίτα (εκδ. Γαβριηλίδη). Πρόκειται για μια ανθολογία σε μετάφραση Στέλιου Χουρμουζιάδη και Νατάσας Λάμπρου, που συναρπάζει και συγκλονίζει. Μέσα από το έργο του Ραούλ Ζουρίτα ποιητή από τη Χιλή (που το διαβάζω αποσπασματικά για να είμαι ειλικρινής), μπορείς να καταλάβεις τις φρικαλεότητες που υπέφερε αυτός ο λατινοαμερικάνικος λαός.  

Ο Ραούλ Σουρίτα θεωρείται ένα από τα μεγάλα ονόματα της χιλιανής ποίησης του τελευταίου τρίτου του 20ού αιώνα και των αρχών του 21ου και όπως πολλοί Χιλιανοί, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε και βασανίστηκε σκληρά. 

Happy end

Οι φίλοι του Χάνεκε, με αυτή  την ταινία του, θα χαρούν τη φρέσκια - νεανική του ματιά στην Ευρώπη του σήμερα: επαφές μέσω δικτύων κοινωνικής δικτύωσης και προσφυγιά, που σφίγγει όλο και περισσότερο την παρακμάζουσα κοινωνία της υποτιθέμενης ευμάρειας. 

Stronger Με τη δύναμη της ζωής - Stronger

Ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν πήρε μια πραγματική ιστορία και πλάνα αρχείου από τη βομβιστική ενέργεια κατά τον τερματισμό του Μαραθώνιου Δρόμου στη Βοστώνη το 2013 και με δυνατό χαρτί τον Τζέικ Γκίλενχαλ, έκανε ένα εύκολο μελό πάνω στις δυνάμεις που περικλείει μέσα του ο άνθρωπος και πολλές φορές δεν το γνωρίζει.

Γραμμές - Lines

Επτά ταινίες μικρού μήκους, συνδεδεμένες με μια τηλεφωνική «γραμμή ζωής». Αυτή την εντύπωση δίνει η σκοτεινή και γεμάτη θλίψη ταινία του Βασίλη Μαζωμένου, που είναι εμπνευσμένη από τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Επτά ιστορίες «ανθρώπων σε απόγνωση» που φλερτάρουν με την ιδέα της αυτοκτονίας και ο τηλεφωνητής ενός κέντρου ψυχολογικής υποστήριξης προσπαθεί να τους αποτρέψει. 

Ανεμιστήρας

Από τα πρώτα πλάνα βλέπεις ότι έχεις να κάνεις με μια δυσλειτουργική οικογένεια. Ο πατέρας και μητέρα εργαζόμενοι σκληρά στη Δραπετσώνα με τα όνειρά τους κατεστραμμένα και η κόρη τους εγκαταλειμμένη στην τύχη της ζει και εκείνη στο δικό της κόσμο. Το σπίτι μικρό, στενόχωρο, επιπλωμένο με φτηνά έπιπλα και κινηματογραφημένο από γωνίες που το κάνουν ακόμα πιο καταθλιπτικό.  

Δεν είμαι ο νέγρος σου – I am not your negro

Ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που αφηγείται την ιστορία του κινήματος των μαύρων στην Αμερική, το οποίο υπήρξε υποψήφιο για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ 2017, πήρε Βραβείο Διεθνούς Αμνηστίας στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, επίσης, Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και τέλος κέρδισε τα Βραβεία Κοινού στα Φεστιβάλ του Βερολίνου, του Τορόντο, του Σικάγο, της Φιλαδέλφεια, του Δουβλίνου, του Πόρτλαντ και του Χάμπτονς.

Έργα οδοποιίας

Ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Στίβεν Κινγκ, που το έχει γράψει κάτω από το όνομα Ρίτσαρντ Μπάκμαν. Εντάξει, δεν θα το κατέτασσα στα καλύτερά του, αλλά όπως έχω ξαναγράψει ο άνθρωπος από τα πρώτα του βιβλία έδειχνε ότι ξέρει να κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη του. Ιδιαίτερα, ήξερε να περιγράφει με έναν απαράμιλλο τρόπο τους χαρακτήρες συνηθισμένων ανθρώπων, που έρχονται αντιμέτωποι με καταστάσεις που τους ξεπερνούν.

Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές - Murder on the Orian Express

Πλούσια παραγωγή σε σκηνοθεσία του πολυτάλαντου Κένεθ Μπράνα, που ανέλαβε και το ρόλο του Ηρακλή Πουαρό.

Το μυθιστόρημα αυτό της Αγκάθα Κρίστι, πάνω στο οποίο βασίζεται η ταινία, είναι γνωστό. Άλλωστε, ως κινηματογραφική ταινία έχει προβληθεί παλαιότερα σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Λούμετ (1974) με τον Άλμπερτ Φίνεϊ στο ρόλου του Πουαρό,

Οι γάτες της Κωνσταντινούπολης - Kedi

Ένα στοχαστικό ντοκιμαντέρ με θέμα την αγάπη, την απώλεια, την χαρά, την μοναξιά και την συντροφικότητα. Ένα ντοκιμαντέρ με χιούμορ, ζεστασιά και συναίσθημα πάνω στη διττή προσωπικότητα της γάτας, που ενώ μπορεί να χαρίζει συντροφιά, παράλληλα είναι και ένα ανεξάρτητο πλάσμα, που ακολουθεί τους δικού του κανόνες.

Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς - Le jeune Karl Marx

Μια Βελγο-Γαλλο-Γερμανική παραγωγή για το πώς φτάσαμε στο «Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα του κομμουνισμού». Την εναρκτήρια φράση από την εισαγωγή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου.

Και μετά μου λες γιατί δε σου γράφω

Για την ταινία «Το τελευταίο σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη, γράφει μια φίλη στο facebook: «Είδα την ταινία του Βούλγαρη. Είναι μια έντονη ταινία που αναφέρεται σε πραγματική ιστορία ενός φυλακισμένου στο Χαϊδάρι το1944, που τον χρησιμοποιεί ως διερμηνέα ο επικεφαλής των Ναζί στη φυλακή. Αυτός και άλλοι 199 κομμουνιστές, έγκλειστοι από τον Μεταξά στο Χαϊδάρι, τελικά κατέληξαν να εκτελεσθούν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής από τους Ναζί ως αντίποινα της δολοφονίας από τους αντάρτες ενός πολύ σημαντικού Ναζί. Μέσα από αυτήν την ιστορία ο σκηνοθέτης και η σεναριογράφος (η γνωστή συγγραφέας Καρυστιάνη) αναφέρθηκαν στα γεγονότα της εποχής, έδειξαν την σκληρότητα και βαναυσότητα των Ναζί με μεγάλο ρεαλισμό, ηρωοποίησαν τους έγκλειστους, έδειξαν σκηνές βασανιστηρίων και τα αποτελέσματά τους και έδειξαν και την εκτέλεσή τους.

Τι συνέβη στη Δευτέρα - What happened to Monday

Άλλη μια ιστορία με φόντο τον υπερπληθυσμό και την καταπολέμησή του και στο μυαλό μου έρχεται (άσχετα) το «Νέα Υόρκη, 2022 μ.Χ.» (όπως προβλήθηκε στη χώρα μας γύρω στο 1973, το Soylent Green του Ρίτσαρντ Φλάισερ με πρωταγωνιστή τον Τσάρλτον Ίστον). Σε εκείνη ο πληθυσμός τρέφεται με μια «συνθετική» τροφή τη Σόιλεντ Γκριν και ο ντετέκτιβ Τσάρλτον Ίστον στην προσπάθεια να εξιχνιάσει μια δολοφονία βρίσκεται αντιμέτωπος με την εταιρία που την παρασκευάζει και το μεγάλο μυστικό της.

Στο «Τι συνέβη στη Δευτέρα», τα επτάδυμα κορίτσια που επί 30 χρόνια ξέφευγαν τον έλεγχο σε μια κοινωνία που ήθελε «κάθε οικογένεια και ένα παιδί», βρίσκονται αντιμέτωπα με μια αυταρχική εξουσία που θέλει τα επιπλέον παιδιά κάθε οικογένειας, να «καταψύχονται» μέχρι να βρεθεί λύση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού. Μια εξουσία που κρύβει και αυτή κάποιο μυστικό.

Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης - Alki’s long walk

Ένα ντοκιμαντέρ βασισμένο στην κυρίαρχη μαρτυρία αυτήν της ίδιας της Άλκης Ζέη, αλλά και μαρτυρίες της αδελφής της Ελένης Κόκκου και των αγαπημένων φίλων και συνοδοιπόρων της, του σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία και του ποιητή Τίτου Πατρίκιου.

Το σπίτι των γλάρων

«Το σπίτι των γλάρων» (εκδ. Κλειδάριθμος), που τελείωσα αυτές τις μέρες, είναι μια ιστορία μυστηρίου, πάνω σε μία υπόθεση αυτοκτονίας που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια των χρόνων έντασης στην Ιταλία. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Αντρέ συγγραφέας και η Νόρα αστυνόμος πρώην δεσμός του, θα προσπαθήσουν ν’ ανακαλύψουν αν πράγματι πρόκειται για αυτοκτονία ή αν συνέβη κάτι άλλο.

Βασίλης Μαυρομάτης: in memoriam

Έφυγε σήμερα (2-11-2017) από τη ζωή ο Βασίλης Μαυρομάτης, ηθοποιός της παλιάς φρουράς του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες '60 και '70) και ταυτόχρονα εκφωνητής ραδιοφώνου και παρουσιαστής.

Είχε γεννηθεί στον Πειραιά στις 15 Απριλίου 1935 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου, από όπου αποφοίτησε το 1957. Ίδρυσε και διηύθυνε τις μπουάτ «Παράγκα» και «Αυλαία». Ήταν ιδρυτής και πρόεδρος του Σωματείου Εκφωνητών. Δημιούργησε δικό του studio ηχογράφησης, το Studio Sting. Στον κινηματογράφο ενσάρκωσε κυρίως ρόλους ζεν πρεμιέ. Ενώ η ζεστή φωνή του ακουγόταν σε πολλές διαφημίσεις στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση. 

Success story

Η σατιρική διάθεση του Νίκου Περάκη είναι γνωστή όπως, επίσης, και η ικανότητά του να χτυπάει ανελέητα την ελληνική κοινωνία και να βγάζει γέλιο μέσα από ακραίες καταστάσεις, που όμως ζούμε καθημερινά. 

Ο θάνατος του ιερού ελαφιού - The killing of a sacred deer

Εμπνευσμένος από την αρχαία τραγωδία (η Ιφιγένεια αναφέρεται σε κάποια στιγμή του φιλμ) και όντας εξαιρετικός στο να δημιουργεί ένα δικό του εσωστρεφή και κλειστοφοβικό κόσμο (με την οικογένεια πάντα σε πρώτο πλάνο) και να μας βυθίζει σ’ αυτόν, ο Γιώργος Λάνθιμος, αυτή τη φορά έχει γυρίσει μια ταινία εξωφρενικής εκδίκησης:

Mimosas

Η ταινία, εμπνευσμένη από τα ταξίδια του σκηνοθέτη μέσα στην μαροκινή έρημο και από το Σουφισμό, θέτει στο επίκεντρό της τόσο μία φυσική όσο και μία μεταφυσική αναζήτηση. 

Γυρισμένη με αργό ρυθμό και με φόντο την επιβλητική οροσειρά του Άτλαντα στο Μαρόκο, είναι μια ταινία που λαμβάνει υπόψη της μία παράδοξη διασταύρωση δύο κόσμων: του αρχαίου και του σύγχρονου, εκεί όπου δοκιμάζεται η πίστη, η αντοχή και η δύναμη του φόβου.

Suburbicon

Ακόμη και αν δεις απροετοίμαστος αυτό το φιλμ, από την αρχή υποψιάζεσαι ότι τουλάχιστον το σενάριο, πρέπει να είναι των αδελφών Τζόελ και Ίθαν Κοέν. 

Είναι και δικό τους και στο συγκεκριμένο, έχουν επιπλέον βάλει το χεράκι τους και ο Γκραντ Χέσλοφ και ο σκηνοθέτης Τζορτζ Κλούνεϊ

Καυγάς στο Μπλοκ 99 - Brawl in cell block 99

Γυρισμένο από τον Σ. Κρεγκ Ζάλερ (που είχε γυρίσει και το βίαιο γουέστερν «Τσεκούρι από κόκαλο»), το Μπλοκ 99 είναι εξίσου βίαιο, αλλά και αποκαλυπτικό  των δυνατοτήτων του Βινς Βον, ο οποίος εδώ εκτός από ξύλο δίνει και ένα ρεσιτάλ ερμηνείας.

Απαγωγή - Kidnap

Μια ταινία -κατά τα δύο τρίτα- καταδίωξης με αυτοκίνητα (που κάτω από μη κινηματογραφικές συνθήκες θα είχαν γίνει παλιοσίδερα), στην οποία η Χάλι Μπέρι, ως πραγματική μάνα που θυσιάζεται για το παιδί της, μας μεταφέρει με τις εκφράσεις της (με άφθονα close ups) το θυμό, την οργή και το μίσος που τη διακατέχουν εναντίον των απαγωγέων του μικρού παιδιού της.

Γενέθλια θανάτου - Happy death day

Ταινία εφηβικού τρόμου, κάτι ανάμεσα σε Scream, αλλά και «Η μέρα της μαρμότας» στο πιο σκοτεινό και στην οποία ο σκηνοθέτης Κρίστοφερ Μπ. Λάντον (Paranormal activity: The marked ones), αφηγείται μια δολοφονία που λαμβάνει χώρα ξανά και ξανά με το ίδιο πάντα θύμα (όπως άλλωστε ομολογεί και η παραγωγή της ταινίας). 

Το τελευταίο σημείωμα

Η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη, «Το τελευταίο σημείωμα», είναι ταυτόχρονα ιστορία και μυθοπλασία. Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό «σημείωμα» μνήμης, σεμνότητας και αναστοχασμού. 

Ένα «σημείωμα», που μας έρχεται σε μια περίοδο, κατά την οποία ιδεολογίες, αξίες και ιδανικά προδίδονται και υποκύπτουν μπροστά στα προσωπικά συμφέροντα και τις σκοπιμότητες.