30/12/15

Brooklyn

Υπόθεση: Πρόκειται για την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, της Έιλις την δεκαετία του ’50, που μετακομίζει από μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας στο πολύβουο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου -αντίθετα με την ζωή που άφησε πίσω- βρίσκει την ευκαιρία να πιάσει δουλειά, να χτίσει το μέλλον της και να βρει τον έρωτα, στο πρόσωπο του Ιταλοαμερικανού Τόνι. Όταν μια οικογενειακή τραγωδία την φέρνει πίσω στην Ιρλανδία, η Έιλις βρίσκεται και πάλι στην παλιά της ζωή, αυτή τη φορά με τον Τζιμ να την διεκδικεί. Αναβάλλοντας διαρκώς την επιστροφή της στις Η.Π.Α., η Έιλις βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα φοβερό δίλημμα ανάμεσα σε δύο άνδρες και δύο χώρες...
Με φόντο την κατάκτηση του Αμερικάνικου ονείρου, παρακολουθούμε την πορεία ωριμότητας μιας νέας κοπέλας που φτάνει στο Μπρούκλιν για να βρει την τύχη της.

Στην καρδιά της θάλασσας - In the heart of the sea

Υπόθεση: Το χειμώνα του 1820, το φαλαινοθηρικό της Νέας Αγγλίας, Έσεξ, δέχτηκε επίθεση από κάτι που κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει: μια φάλαινα τεραστίων διαστάσεων και δύναμης, με μια σχεδόν ανθρώπινη αίσθηση εκδίκησης. Η αληθινή, ανθρώπινη τραγωδία θα ενέπνεε τον Χέρμαν Μέλβιλ να γράψει το αριστούργημα του, «Μόμπι Ντικ». Το βιβλίο όμως, θα διηγούνταν τη μισή μόνο ιστορία.

Κριτική: Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ η ταινία, μας δείχνει το πώς ο Μέλβιλ πλησίασε έναν από τους επιζώντες του φαλαινοθηρικού Έσεξ και του απόσπασε όχι μόνον την περιγραφή του ναυαγίου, αλλά και τις διαφωνίες που υπήρχαν μεταξύ του πλοιάρχου (ενός άβγαλτου νέου, που όμως ανήκε σε ναυτική οικογένεια) και του έμπειρου υποπλοιάρχου, τον οποίο η εταιρία είχε τοποθετήσει ως επιτηρητή.

Μπελ & Σεμπαστιάν 2: Η περιπέτεια συνεχίζεται – Belle & Sebastien 2: L’ aventure continu

Υπόθεση: Στο χωριό του Σεμπαστιάν, όλοι γιορτάζουν τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και εκείνος μαζί με τον πιστό του σκύλο περιμένουν με ανυπομονησία την επιστροφή της φίλης του, Αντζελίνα. Τα νέα, όμως, είναι δυσάρεστα: το χωριό μαθαίνει ότι το αεροπλάνο της Αντζελίνα έπεσε σε ένα πυκνό δάσος και όλοι θρηνούν το χαμό της. Όλοι εκτός από τον παππού του Σεμπαστιάν, ο οποίος ξέρει έναν άνδρα που μπορεί να τους βοηθήσει να την βρουν και πάλι. Έτσι ξεκινά η αποστολή διάσωσης της Αντζελίνα, που επιφυλάσσει πολλούς κινδύνους, ταλαιπωρίες αλλά και ένα μυστικό που θα αλλάξει για πάντα τις ζωές των δύο φίλων…

Κριτική: Όχι καλύτερη από την πρώτη ταινία, η περιπέτεια αυτή του Σεμπαστιάν και της Μπελ δεν παύει να έχει ενδιαφέρον και αυτό χάρη στο γεγονός ότι έχει περισσότερες σκηνές δράσης από την πρώτη και στο ότι διαθέτει ιδιαίτερους χαρακτήρες,

Θαυμάσιος Βοκκάκιος – Maraviglioso Boccaccio

Υπόθεση: Στη χτυπημένη από την πανούκλα Φλωρεντία του 14ου αιώνα, δέκα νεαροί άνδρες και γυναίκες αποφασίζουν να ξεφύγουν από τον θάνατο που τους περικυκλώνει και δραπετεύουν στην εξοχή. Εκεί θα βρουν καταφύγιο σε μια απομονωμένη επαρχιακή βίλα, όπου θα περάσουν δέκα μέρες διηγούμενοι ιστορίες για την αγάπη, το πεπρωμένο και την αναγέννηση. Εμπνευσμένοι ελεύθερα από το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου, οι αδελφοί Ταβιάνι επικεντρώνονται σε πέντε από τις εκατό ιστορίες που περιλαμβάνονται στο κλασικό αυτό αριστούργημα της ιταλικής λογοτεχνίας, για να αποτίσουν έναν απολαυστικό φόρο τιμής σε έναν από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες όλων των εποχών.

Κριτική: Λιγότερο σκοτεινοί από τον Παζολίνι, οι αδερφοί Ταβιάνι και περισσότερο σκαμπρόζοι (ίσως γι’ αυτό το λόγο και «Μαραβιλιόζο Βοκκάκιο» ο τίτλος), έχουν μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη πέντε από τις εκατό ιστορίες του Βοκκάκιου, γύρω από την καλοπέραση, την ευθυμία, την αγάπη, τις ηδονές, το ρομαντισμό, την τρυφερότητα και το ερωτικό παιχνίδι σε μια εποχή απαγορευμένου ερωτισμού και καταπίεσης του γυναικείου φύλου.

Ο μικρός πρίγκιπας - The little Prince

Υπόθεση: Το Μικρό Κορίτσι, η αγχωτική μητέρα του το προορίζει για το καλύτερο κολέγιο της πόλης. Μόνη του διέξοδος είναι ο εκκεντρικός και καλόκαρδος γείτονας, ο Αεροπόρος, που την ξεναγεί σε έναν εκπληκτικό κόσμο όπου όλα είναι πιθανά. Έναν κόσμο που ο ίδιος γνώρισε πριν καιρό από τον Μικρό Πρίγκιπα. Εκεί ξεκινά το μαγικό και συναισθηματικό ταξίδι του στο σύμπαν του Μικρού Πρίγκιπα. Ανακαλύπτει ξανά την παιδικότητά του και μαθαίνει ότι βλέπεις καθαρά μόνο με την καρδιά. Η ουσία είναι αόρατη στα μάτια.

Η σιωπηλή δολοφόνος – Assassin

Υπόθεση: Στην Κίνα του 9ου αιώνα, μια καλόγρια απαγάγει ένα δεκάχρονο κορίτσι με σκοπό να τη μυήσει στις πολεμικές τέχνες και να την μετατρέψει σε ψυχρή δολοφόνο. Απώτερος στόχος η πάταξη της διαφθοράς. Όταν αποτύχει σε μία από τις αποστολές της, θα σταλεί πίσω στη γενέτειρα της για να σκοτώσει τον άντρα που προοριζόταν να παντρευτεί. Μετά από 13 χρόνια εξορίας, πρέπει να αντιμετωπίσει την οικογένεια της, τις αναμνήσεις της και τα καταπιεσμένα της συναισθήματα. Θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον άντρα που αγαπά και τον ιερό σκοπό που πλέον υπηρετεί.

Ορφέας

Δεν μπορώ να πω ότι διάβασα με ευκολία το «Ορφέας» του Ρίτσαρντ Πάουερς (εκδ. Α.Α. Λιβάνη), για το οποίο κάθε λίγο ανέτρεχα στο ειδικό γλωσσάρι για τους μουσικούς όρους που υπάρχει στο τέλος του. Έλα όμως που εκεί βρίσκεται και η γοητεία του συγκεκριμένου μυθιστορήματος; Στο συνδυασμό της αστυνομικής ίντριγκας, του κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού και των μουσικών ήχων, του κόσμου της μουσικής.
Σύμφωνα με την υπόθεση, ο μουσικοσυνθέτης και ερασιτέχνης μικροβιολόγος Πίτερ Ελς ανοίγει την πόρτα του μια μέρα για να βρεθεί μπροστά σε αστυνομικούς. Το ερασιτεχνικό εργαστήριο μικροβιολογίας που έχει φτιάξει στο σπίτι του έχει εγείρει τις υποψίες του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, που τον θεωρεί «τρομοκράτη». Γεμάτος πανικό από την επιδρομή των αστυνομικών, ο Ελς γίνεται φυγάς και καταστρώνει ένα σχέδιο για να μετατρέψει τη σύγκρουση με το κράτος ασφάλειας, σε ένα έργο τέχνης, το οποίο θα αφυπνίσει τους ακροατές του και θα τους ευαισθητοποιήσει ξανά στους ήχους που υπάρχουν παντού γύρω τους.

27/12/15

20 καλύτερες ταινίες Ε.Φ.

Με αφορμή την προβολή της νέας ταινίας «Star Wars: Η Δύναμη ξυπνάει», που αποτελεί το έβδομο επεισόδιο της σειράς του Πολέμου των Άστρων, μια από τις μακροβιότερες σειρές στην κατηγορία των ταινιών Διαστημικής Όπερας (Space opera), θυμήθηκα μια σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας από το παρελθόν και μέχρι σήμερα. Ταινιών που με τη θεματική τους με συγκίνησαν ιδιαίτερα, με προβλημάτισαν και με έκαναν να φιλοσοφήσω πάνω σε κάποια θέματα.. Διότι ας μη ξεχνάμε: ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο διασκέδαση, αλλά και ψυχαγωγία (αγωγή της ψυχής, κατά τους αρχαίους Έλληνες). Οι ταινίες που έχω επιλέξει, είναι αυτές που μπορώ να δω δεύτερη και τρίτη φορά και τις παραθέτω όχι με αξιολογική σειρά, αλλά με το έτος παραγωγής τους.

23/12/15

Πόλεμος και ειρήνη - War and peace

Η ταινία: Μέσα από την ιστορία πέντε οικογενειών της αριστοκρατίας αναδύεται το μωσαϊκό της τσαρικής Ρωσίας και με την παραστατική περιγραφή των μαχών και των συρράξεων, ο Τολστόι αφήνει να διαφανούν οι βαθύτερες σκέψεις του για έννοιες όπως ο πατριωτισμός, ο ανθρωπισμός και η ηθική. Οι αποφάσεις των ηγετικών μορφών των στρατιωτικών εξελίξεων, όπως του Ναπολέοντα και του Κουτούζοφ, περνούν σε δεύτερη μοίρα για να αναδειχτεί η αξία της λαϊκής δύναμης και των ικανοτήτων των απλών στρατιωτών της προεπαναστατικής περιόδου.

Joy

Υπόθεση: Εμπνευσμένο από την ζωή και την ραγδαία εξέλιξη της εφευρέτη και επιχειρηματία, Τζόι Μαγκάνο, το «Joy» ακολουθεί την εκκεντρική πορεία μιας σκληρά εργαζόμενης αλλά μισο-διαλυμένης οικογένειας και του νεαρού κοριτσιού που με το σπαθί της γίνεται τελικά η λαμπερή ηγέτης τους. Με δίψα για δημιουργία αλλά και την πίεση να φροντίσει τους γύρω της, η Τζόι βιώνει την προδοσία, τη δολιότητα, την απώλεια της αθωότητας και τα τραύματα που αφήνει πίσω η αγάπη, ενώ βρίσκει την δύναμη και την πίστη στον εαυτό της για να ακολουθήσει τα καταπιεσμένα όνειρά της. Το αποτέλεσμα είναι μια συναισθηματική, βαθιά ανθρώπινη κωμωδία για την ζωή μιας γυναίκας που αντιμετωπίζει τον αμείλικτο κόσμο του εμπορίου, το χάος της οικογένειας και τα μυστήρια της δημιουργίας, βρίσκοντας στην πορεία μια ανεξάντλητη πηγή χαράς.

Point break

Υπόθεση: Μια σειρά από ληστείες που διεξάγονται με ιδιαίτερα περίεργους, ριψοκίνδυνους και εντυπωσιακούς τρόπους, προβληματίζουν έντονα την ηγεσία του FBI, η οποία αποφασίζει να στείλει έναν πράκτορά της να τις διερευνήσει περαιτέρω. Έτσι, ο Τζονι Γιούτα, ένας νεαρός και πολλά υποσχόμενος πράκτορας, εισχωρεί σε μια δυναμική ομάδα αθλητών, οι οποίοι ζουν υπό την ηγεσία του χαρισματικού Μπρόντι, κυνηγώντας διαρκώς την περιπέτεια και την αδρεναλίνη. Ζώντας και ο ίδιος πλέον υπό διαρκή κίνδυνο ως μυστικός πράκτορας ανάμεσά τους, ο Γιούτα θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι η συγκεκριμένη ομάδα κρύβεται πίσω από τις ασύλληπτες εντυπωσιακές παρανομίες. Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό, όταν αναφερόμαστε σε μια από τις πιο θαρραλέες και αποφασισμένες ομάδες δράσης ολόκληρου του πλανήτη; 

Η μητέρα μου - Mia madre

Υπόθεση: Η Margherita (Margherita Buy) σκηνοθετεί μία ταινία με πρωταγωνιστή έναν διάσημο Αμερικανό ηθοποιό, τον Barry Huggins (John Turturro), που μόνο προβλήματα προκαλεί. Εκτός γυρισμάτων, η Margherita προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με την απαιτητική της καθημερινότητα, καθώς η μητέρα της είναι άρρωστη και η κόρη της διανύει την εφηβεία.

Κριτική: Με έντονο το προσωπικό στοιχείο, όχι μόνον ως σκηνοθέτη, αλλά και ως γιού (μιας και εμπνεύστηκε την ταινία και έγραψε το σενάριο μετά το θάνατο της μητέρας του), ο Νάνι Μορέτι, έχει δημιουργήσει μια ταινία φόρο τιμής στη μητέρα, καθώς και ύμνο στην αφοσίωση που επιδεικνύουν ορισμένα παιδιά προς αυτήν.

Star Wars: Η Δύναμη ξυπνάει – Star Wars: The Force awakens (Episode VII)

Υπόθεση: Το καινούργιο, έβδομο κατά σειρά επεισόδιο του Πολέμου των Άστρων. Η δράση της ταινίας «Star Wars: The force awakens» που σκηνοθετεί ο J.J. Abrams τοποθετείται χρονικά 30 χρόνια μετά τα γεγονότα που είδαμε στην «Επιστροφή των Τζεντάι».

Κριτική: Άξιος συνεχιστής των προ 40ετίας ταινιών του Τζορτζ Λούκας, ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς σε βάζει στο κλίμα του Πολέμου των Άστρων με εντυπωσιακό τρόπο, με καταιγιστικά εφέ και έντονη δράση. Η πλοκή του έργου ξετυλίγεται γύρω από την αναζήτηση του τελευταίου Τζεντάι, του Λουκ Σκαϊγουόκερ, με τον χάρτη για το που κρύβεται, να μεταφέρεται από το ρομποτάκι ΒΒ-8, μια εξελιγμένη έκδοση του R2-D2, ενώ και ο αξέχαστος C3-PO εμφανίζεται κι αυτός προς το τέλος.

16/12/15

Ένας άλλος κόσμος - Worlds apart

Υπόθεση: Τρεις γενιές Ελλήνων αναζητούν τον έρωτα στο δύσκολο σήμερα. Τρεις γενιές ξένων βρίσκουν τον έρωτα στη χώρα μας. Οι άνθρωποι. Οι ματιές τους. Οι ιστορίες τους και η συνάντησή τους με την Ιστορία.

Κριτική: Υπάρχει συνέπεια στο κινηματογραφικό έργο του Παπακαλιάτη: οι ταινίες του  αποτελούνται από ανεξάρτητες φαινομενικά ιστορίες που κάποια στιγμή συγκλίνουν. Οι ιστορίες του έχουν ένα κοινό παρανομαστή τον έρωτα (κι αυτή τη φορά μεταξύ ελλήνων και ξένων) και το ίδιο κοινωνικό και πολιτικό φόντο, ενώ ο χώρος που διαδραματίζονται είναι η φωτογενής Πλάκα και το κέντρο της Αθήνας. Αυτό δεν είναι κακό.

Ο ηλίθιος - Durak

Υπόθεση: Ο Γιούρι Μπίκοφ τολμά μια θαρραλέα απεικόνιση του γραφειοκρατικού και ταυτόχρονα διεφθαρμένου ρωσικού κράτους, μέσα από μια ιστορία που ενώ φαίνεται υπερβολική κρύβει μεγάλες αλήθειες. Ο υδραυλικός της ταινίας, του οποίου η συνείδηση δεν αντέχει να κρύψει το γεγονός ότι μια πολυκατοικία που στεγάζει 800 άτομα κινδυνεύει να πέσει, μπορεί να είναι ένας άνθρωπος οπουδήποτε στον κόσμο και οποιουδήποτε επαγγέλματος. 

Κριτική: Το σενάριο δεν έχει καμία πρωτοτυπία. Ο Ντίμα διαπιστώνει τη ζημιά και αποφασίζει με κάθε προσωπικό κόστος, μέσα στη νύχτα, να την αποκαλύψει και να φέρει τους υπεύθυνους ενώπιον των ευθυνών τους. Αυτό θα σταθεί αφορμή για το θεατή να διαπιστώσει ότι ο κυνισμός, ο φόβος και η αδιαφορία κυριαρχούν ακόμα και στις κοινωνίες που ευαγγελίζονται την κοινωνική πρόνοια. Ενώ η δήμαρχος και οι προϊστάμενοι της πολεοδομίας και των τεχνικών υπηρεσιών του δήμου ξεγυμνώνονται στα μάτια του θεατή, ο Ντίμα ανίσχυρος και ανυποψίαστος μπροστά τους, φαντάζει ως πραγματικά ηλίθιος.

Με το κεφάλι ψηλά - La tête haute

Υπόθεση: Έχοντας εγκαταλειφθεί από τη μητέρα του σε ηλικία 6 ετών, ο Μάλονι βρίσκεται συχνά πυκνά στα δικαστήρια ανηλίκων. Η Φλόρενς, δικαστικός ανηλίκων που πλησιάζει στη συνταξιοδότηση και ο Γιαν, σύμβουλος ανηλίκων που και ο ίδιος πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία, αναλαμβάνουν την επιτήρηση του σε μια κοινή προσπάθεια να τον σώσουν. Όταν η συμπεριφορά του χειροτερεύει, ο Μάλονι, θα οδηγηθεί σε ένα αυστηρότερο εκπαιδευτικό κέντρο, όπου εκεί θα συναντήσει την Τες, μια πολύ ιδιαίτερη νεαρή κοπέλα που θα του δείξει ότι υπάρχουν λόγοι για να ελπίζει για το αύριο.

Κριτική: Η ταινία ξεκινάει με την επιγραφή «Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Το παιδί πρέπει να εποπτεύεται από την οικογένεια και αν η οικογένεια είναι ανεπαρκής, τότε είναι ευθύνη της κοινωνίας να παρέμβει» και πάνω σε αυτή τη φράση, στήνεται ο καμβάς της ταινίας και το κοινωνικό σχόλιο της σκηνοθέτριας, η οποία παραδέχεται μεν ότι αυτό φαίνεται σαν κάτι που θα έπρεπε να είναι προφανές, αλλά, «δυστυχώς, δεν είμαι σίγουρη ότι είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια για τον καθένα», όπως συνεχίζει να λέει.

Ο διαιτητής - L' arbitro

Υπόθεση: Η Ατλέτικο Παραμπίλε είναι η χειρότερη ποδοσφαιρική ομάδα στο χειρότερο παράρτημα της Ιταλίας: την τρίτη κατηγορία της Σαρδηνίας. Οι παίκτες της είναι ατάλαντοι, υπέρβαροι ή ανήλικοι και ο προπονητής τους τυφλός! Ελάχιστοι παρακολουθούν τους αγώνες τους, με τις κατσίκες συχνά να υπερτερούν των θεατών στις κερκίδες. Όμως η τύχη της ομάδας μοιάζει να αλλάζει με την επιστροφή ενός νεαρού ντόπιου παίκτη που επαναπατρίζεται έπειτα από μια σύντομη περιπέτεια στα γήπεδα της Αργεντινής. Καθώς η ομάδα αρχίζει να κερδίζει τον έναν αγώνα μετά τον άλλο, ακόμα και οι πρωταθλητές της κατηγορίας και μεγαλύτεροί εχθροί τους, Μόντεκράστου, αρχίζουν να ανησυχούν. Και η μοίρα θέλει τον μεγάλο τους αγώνα να τελείται υπό τη διαιτησία του Κρουσιάνι, ενός αστέρα που κατέληξε ανάμεσα στους τελευταίους των τελευταίων όταν ένα σκάνδαλο διαφθοράς τερμάτισε άδοξα τη διεθνή του καριέρα.

10/12/15

Ατίθασες - Mustang

Υπόθεση: Το καλοκαίρι έχει μόλις αρχίσει. Σε ένα απομονωμένο χωριό της Τουρκίας πέντε αδελφές γυρνώντας από το σχολείο, σταματούν για να παίξουν στη θάλασσα με τους συμμαθητές τους. Τα αθώα παιχνίδια τους κρίνονται ανάρμοστα και σκανδαλώδη από τους ενήλικους και οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες. Το σπίτι της οικογένειας μετατρέπεται σταδιακά σε φυλακή, οι δουλειές του σπιτιού και τα μαθήματα μαγειρικής αντικαθιστούν το σχολείο και οι γάμοι των κοριτσιών κανονίζονται ο ένας μετά τον άλλο. Οι πέντε αδερφές αντιδρούν, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, ενάντια στα όρια που τους επιβάλλονται…

Το πρόγραμμα - The program

Υπόθεση: Ο κόσμος χρειάζεται ήρωες κι ο Λανς Άρμστρονγκ ήταν ο απόλυτος ήρωας στον κόσμο του αθλητισμού. Μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο Άρμστρονγκ επέστρεψε στην ποδηλατική του καριέρα το 1999, αποφασισμένος να κερδίσει το Tour de France. Με τη βοήθεια του γιατρού του Μισέλ Φεράρι και τον αρχηγό της ομάδας του Γιόχαν Μπράινιλ, ανέπτυξαν το πιο εξελιγμένο πρόγραμμα ντόπινγκ στην ιστορία του αθλήματος. Το πρόγραμμα επέτρεψε στο Λανς και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του να κατακτήσουν τον κόσμο της ποδηλασίας, κερδίζοντας το Tour de France εφτά συνεχόμενες χρονιές. Δεν πίστεψαν όλοι όμως αυτό το παραμύθι.. ο δημοσιογράφος των Sunday Times, Ντέιβιντ Γουόλς, αρχικά μαγεμένος από το ταλέντο του Άρμστρονγκ, δεν άργησε να αναρωτηθεί αν ήταν «καθαρός». Πάλεψε για να ξεσκεπάσει την αλήθεια, ρίσκαρε την καριέρα του και κόστισε στην εφημερίδα του αμέτρητα δικαστικά έξοδα. Δικαιώθηκε όταν κάποιοι αποφάσισαν να αποκαλύψουν την αλήθεια για τη μεγαλύτερη πλάνη του αιώνα μας.

Το μαργαριταρένιο κουμπί - El botón de nácar

Υπόθεση: Το νερό είναι το μεγαλύτερο σύνορο της Χιλής και ταυτόχρονα κρύβει το μυστικό δύο κουμπιών που βρέθηκαν στο βάθος του ωκεανού. Στην τεράστια ακτογραμμή της Χιλής συναντά κανείς ηφαίστεια, βουνά και παγετώνες. 
Μέσα στο νερό βρίσκονται παγιδευμένες οι φωνές των ντόπιων ιθαγενών από περασμένους αιώνες, των ναυτικών που κατέφθασαν από την Αγγλία, μα και των πολιτικών κρατουμένων των σύγχρονων καθεστώτων. 
Το νερό έχει μνήμη, μα έχει και φωνή. Ολόκληρη η Ιστορία της Χιλής μετατρέπεται σε έναν αποστομωτικής ομορφιάς στοχασμό που ξεκινά από τη θάλασσα και τις άγριες περιπέτειες που κρύβουν τα νερά της και φτάνει ως τον ουρανό και τη γένεση του ίδιου του σύμπαντος. Στο κέντρο όλων, ένας ταξιδιώτης στο χρόνο ονόματι Τζέρεμι Μπάτον.

9/12/15

Η κόρη του Ρέμπραντ

Υπόθεση: Αυτή περιστρέφεται γύρω από την αναζήτηση ενός άγνωστου και πιθανώς ανύπαρκτου πίνακα κατά τη διάρκεια μιας μεγαλοαστικής δεξίωσης, στους πολυτελείς εσωτερικούς χώρους και στους υπέροχους κήπους μιας εντυπωσιακής έπαυλης, όπου δίνει το παρόν η αφρόκρεμα της Αθηναϊκής κοινωνίας. Τα χιουμοριστικά στιγμιότυπα, διακοσμούν μια πλοκή σχεδόν αστυνομική αλλά εξ’ ίσου ξεκαρδιστική, αφού όλα γυρίζουν από την σοβαροφάνεια στη φάρσα, σε μια ταινία που σε τελευταία ανάλυση φωτογραφίζει παραμορφωτικά την ανεκδιήγητη πραγματικότητα που ζούμε, σε μια εποχή που τα όρια μεταξύ του πλαστού και του γνήσιου, είναι κάτι περισσότερο από δυσδιάκριτα.

Ανατριχίλες - Goosebumps

Υπόθεση: Η ζωή του νεαρού Ζακ Κούπερ αναστατώνεται μετά τη μετακόμιση από τη μεγαλούπολη σε μία κωμόπολη, αλλά η γνωριμία του με την όμορφη γειτόνισσά του Χάνα θα του δώσει φτερά. Μόνο που, όπως αποκαλύπτεται, πατέρας της Χάνα είναι ο μυστηριώδης Ρ. Λ. Στάιν, διάσημος συγγραφέας των bestseller «Ανατριχίλες». Πρόκειται για έναν αινιγματικό καλλιτέχνη, έρμαιο της φαντασίας του, καθώς τα τέρατα που περιγράφει στα βιβλία του είναι αληθινά και ο ίδιος προστατεύει τους αναγνώστες του κρατώντας τα «κλειδωμένα» μέσα στα βιβλία του. Όταν κατά λάθος τα τέρατα απελευθερώνονται, θα πρέπει η παρέα να τα ξαναστείλει πίσω στις σελίδες απ’ όπου ξεπήδησαν.

8/12/15

Δίπλα στη θάλασσα - By the sea

Υπόθεση: Στο τρίτο σκηνοθετικό της εγχείρημα, η Αντζελίνα Τζολί Πιτ υποδύεται μια πρώην χορεύτρια, τη Βανέσα, και στο ρόλο του κινηματογραφικού συζύγου της, Ρόλαντ, ενός Αμερικανού συγγραφέα, βρίσκουμε το έτερόν της ήμισυ, Μπραντ Πιτ. Απόμακροι συναισθηματικά και αποξενωμένοι ως ζευγάρι, οι δυο τους θα βρεθούν σε μια ήσυχη παραλιακή πόλη της Γαλλίας, όπου θα γνωρίσουν μερικούς από τους κατοίκους της και θα κληθούν να αναμετρηθούν με τα μυστικά τους και να λάβουν δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον της σχέσης τους και την κοινή τους πορεία. Κι όλα αυτά… δίπλα στη θάλασσα.

5/12/15

Φόνος 5 αστέρων

Το πρώτο μυθιστόρημα της Έλενας Ακρίτα είναι γεγονός, το διάβασα και το τελείωσα πολύ γρήγορα. Είναι ενδιαφέρον, έχει μυστήριο και είναι γραμμένο απλά, σαν χρονογράφημα. Έχει την κλασική δομή των αστυνομικών μυθιστορημάτων τύπου «ποιος έκανε το έγκλημα» και διαδραματίζεται στο πλούσιο προάστιο της Φιλοθέης. Διαθέτει μεγαλόσχημους ήρωες με όλα εκείνα το προνόμια ζωής, αλλά και όλα τα σχετικά ελαττώματα. Τίτλος του: «Φόνος 5 αστέρων» (εκδ. Διόπτρα), διότι τα θύματα ανήκουν σε μια δυναστεία ιδιοκτητών ξενοδοχείων. Θα μπορούσε να το έχει γράψει ο Γιάννης Μαρής, αλλά έχει πολλά φλασμπάκ που την εποχή του Μαρή δεν είχαν γίνει μόδα. Διαθέτει πλούσιες περιγραφές, σωστούς χαρακτήρες-ψυχογραφήματα και δίνει σημασία στις λεπτομέρειες. Τέλος και επειδή η συγγραφέας είναι χρόνια ειδική στο ευθυμογράφημα, διαθέτει μια υποβόσκουσα ειρωνεία απέναντι στην άρχουσα τάξη και τους νεόπλουτους και ένα υποδόριο και βιτριολικό χιούμορ. Απλά είναι υπέροχο.

3/12/15

Ουζερί Τσιτσάνης

Υπόθεση: Θεσσαλονίκη, 1942-1943. Στην υπό γερμανική κατοχή πόλη, ο Γιώργος και η Εστρέα είναι ερωτευμένοι. Όμως ο έρωτας ανάμεσα σε έναν Χριστιανό και μία Εβραία είναι απαγορευμένος. Η περιπετειώδης και παθιασμένη ιστορία αγάπης, παγιδευμένη ανάμεσα σε ένα απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς και τον παραλογισμό των φυλετικών διακρίσεων, βρίσκει καταφύγιο στο ιστορικό Ουζερί Τσιτσάνης. Εκεί ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης διανύει τα πιο δημιουργικά του χρόνια και συνθέτει τα πιο γνωστά του τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και την καθοριστική Συννεφιασμένη Κυριακή.

Carol

Υπόθεση: Νέα Υόρκη, στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Η νεαρή Τερέζ Μπέλιβετ εργάζεται σε ένα πολυκατάστημα του Μανχάταν και ονειρεύεται μια πιο συναρπαστική ζωή, όταν γνωρίζει την Κάρολ Άιρντ, μία γοητευτική μεγαλύτερη γυναίκα παγιδευμένη σε έναν αποτυχημένο γάμο. Σύντομα, η αθώα πρώτη συνάντησή τους δίνει τη θέση της σε μια βαθύτερη σχέση. Ενώ η Κάρολ απελευθερώνεται από τα δεσμά του γάμου της, ο πρώην άντρας της αντεπιτίθεται αμφισβητώντας την ικανότητά της ως μητέρας, όταν αποκαλύπτεται η σχέση της Κάρολ με την Τερέζ. Καθώς η Κάρολ και η Τερέζ κάνουν την απόδρασή τους από την πόλη, αφήνοντας πίσω τη ζωής τους, μία αντιπαράθεση θα δοκιμάσει την εικόνα των δύο γυναικών για τις ίδιες, καθώς και την αφοσίωσή τους.

26/11/15

Η γέφυρα των κατασκόπων – Bridge of spies

Υπόθεση: Πρόκειται για την ιστορία του Τζέιμς Ντόνοβαν (Χανκς), ενός δικηγόρου από το Μπρούκλιν που βρίσκεται στο επίκεντρο του Ψυχρού Πολέμου όταν η CIA τον στέλνει σε μια σχεδόν αδύνατη αποστολή για την διαπραγμάτευση της απελευθέρωσης ενός κρατούμενου Αμερικανού πιλότου.

Κριτική: Ο κατά τα άλλα εξαιρετικός Τομ Χανκς κοντεύει να εξελιχθεί σε «Κώστα Πρέκα» των ΗΠΑ. Όποτε ο Στίβεν Σπίλμεργκ θέλει να τονώσει το ηθικό των αμερικανών. ή όποτε θέλει να αναδείξει τα εθνικοπατριωτικά ιδανικά των ΗΠΑ, εφόσον υπάρχουν και αυτά, τότε χρησιμοποιεί τον Τομ Χανκς. 
Στην προκειμένη περίπτωση,

Chevallier

Υπόθεση: Μια παρέα αντρών επιστρέφει από χειμερινή εκδρομή ψαρέματος σε ένα γιοτ. Όταν μια μηχανική βλάβη τους εγκλωβίζει στο σκάφος, κάπου στον Σαρωνικό, θα σκοτώσουν την ώρα τους με ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι που ονομάζεται Chevalier. To Chevalier είναι τόσο διασκεδαστικό, όσο και βαθιά ανταγωνιστικό. Κανείς δεν θα κατέβει από το σκάφος, αν δεν ανακηρυχτεί ο νικητής.

Κριτική: Έξι τύποι, μεταξύ των οποίων δύο είναι συγγενείς εξ αγχιστείας (ο γιατρός και ο γαμπρός του ο Γιάννης) και δυο εξ αίματος (ο Γιάννης και ο μικρός αδερφός του ο Δημήτρης), τους οποίους συνδέει μια εύθραυστη -όπως εξελίσσεται- φιλία, επιστρέφουν με το κότερο του γιατρού από ένα ψάρεμα και καθηλώνονται στο σκοτάδι από μια βλάβη στο σκάφος. Εκεί,

99 σπίτια – 99 Homes

Θα είμαι κοφτός και απόλυτος. Έχετε πάρει μεγάλο δάνειο και έχετε εκκρεμότητα με το δανειστή σας, την τράπεζα; Τότε αυτή είναι η ταινία σας. Όχι διότι ο σκηνοθέτης Ραμίν Μπαχράνι αντιμετωπίζει το πρόβλημά σας με κάποια συγκατάβαση, αλλά διότι αυτά που θα δείτε αποτελούν ένα δίωρο τρέιλερ του «προσεχώς» της ελληνικής πραγματικότητας. Και μάλιστα, μεσοπρόθεσμου «προσεχώς». Αλλά μην απογοητεύεστε. Όταν θα βλέπετε την ταινία να σκεφτόσαστε αυτό που λένε τα αμερικανάκια: it’ s only a movie.
Η υπόθεση διαδραματίζεται το 2010, δυο χρονάκια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ, όταν οι τράπεζες έχουν καταλάβει τη βλακεία τους, να δίνουν δάνεια αφειδώς με το που ξεκινάει να εργάζεται κάποιος ώστε να αποκτήσει τα στοιχειώδη: σπίτι εξοπλισμένο πλήρως και αυτοκίνητο. «Βλακεία», διότι μόλις ξέσπασε η κρίση και όλα άρχισαν να παίρνουν τον κατήφορο, το πρώτο πράγμα που σταμάτησαν να πληρώνουν οι αμερικανοί ήταν οι δόσεις τους στις τράπεζες.

Άσφαλτος – Asphalte

Υπόθεση: Μια εργατική πολυκατοικία στα προάστια του Παρισιού. Ένας ανελκυστήρας εκτός λειτουργίας. Τρεις απροσδόκητες συναντήσεις. Έξι αλλόκοτοι χαρακτήρες που έχουν να πουν τις δικές τους ιστορίες. Ιστορίες καθημερινής τρέλας. Θα μπορέσει ο δύστροπος Στέρνκοβιτς να αφήσει το αναπηρικό του καροτσάκι και να βρει τον έρωτα στο πρόσωπο της μοναχικής νυχτερινής νοσοκόμας; Θα καταφέρει ο Τσάρλι, ένας παραμελημένος έφηβος, να βοηθήσει την απόμακρη Ζαν Μεγιέρ, μια κάποτε διάσημη ηθοποιό των ’80s, να βρει ξανά έναν ρόλο σε μια ταινία; Τι θα απογίνει ο Τζον ΜακΚένζι, ο αστροναύτης της NASA που έπεσε από τον ουρανό και βρέθηκε υπό την προστασία της φιλόξενης κυρίας Χαμιντά από την Αλγερία; Και ποια είναι άραγε η πηγή αυτού του μυστηριώδους, δυσοίωνου ήχου που διαπερνά τον αέρα;

Κριτική: Πρόκειται για τρεις διαφορετικές ιστορίες, που διαδραματίζονται σε μια εργατική πολυκατοικία σε ένα προάστιο στο Παρίσι.

The Hunger Games: Η Επανάσταση / Μέρος 2 - The Hunger Games: Mockingjay / Part 2

Υπόθεση: Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία του τρίτου μέρους της τριλογίας «Αγώνες πείνας». Η Περιοχή 13 επαναστατεί εναντίον της απολυταρχικής Κάπιτολ. Το σύμβολο πια της Επανάστασης, η Κάτνις Έβερντιν, μαζί με τους πιστούς της φίλους Πίτα, Γκέιλ και Φίνικ, αναλαμβάνουν να απελευθερώσουν τους κατοίκους της έκπτωτης Πάνεμ και να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο Σνόου.
Η ιστορία συνεχίζει από το σημείο που η Κάτνις έχει επιστρέψει στην Περιοχή 13, κι ανήμπορη να προσεγγίσει τον Πίτα, παρακολουθεί ολόκληρη την Πάνεμ να βυθίζεται στον πόλεμο.Παρόλο που δέχτηκε να γίνει το σύμβολο της Επανάστασης, βλέπει πια ότι δεν αρκεί αυτός ο ρόλος της για να γυρίσει το κλίμα απέναντι στην Κάπιτολ. Μαζί με το Γκέιλ, τον απρόβλεπτο πια Πίτα, το Φίνικ και την «Ομάδα 451», θα κατευθυνθούν στην άλλοτε λαμπερή Κάπιτολ με μόνο στόχο να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο Σνόου.

20/11/15

Chat εν μέσω θλίψεως

Ανταλλαγή μηνυμάτων στο facebook (καναπέ προς καναπέ) της Κατίνας από την Αθήνα με τη  Μαριάννα από το Παρίσι, πριν λίγες μέρες.
Κατίνα: «Τι κάνεις κούκλα μου, πως τα πάτε εκεί πέρα;»
Μαριάννα: «Τι να κάνω; Τα είδα όλα... στη γειτονιά μου. 24 ώρες έχω να βγω από το διαμέρισμα»
Κατίνα: «Μια χαρά και δόξα τω Θεώ να λες»
Μαριάννα: «Τι μια χαρά μου γράφεις; Είμαι κλεισμένη μέσα σαν το ποντίκι»
Κατίνα: «Ναι, αλλά για σκέψου να ήσουν στο μπαρ ή στο γήπεδο»
Μαριάννα: «Ωραία παρηγοριά»
Κατίνα: «Σκέψου να είχαν βομβαρδίσει την πολυκατοικία σου και να ήσουν στο δρόμο σήμερα;»
Μαριάννα: «Συνεχίζεις την πλάκα, ενώ έχουμε νεκρούς εδώ πέρα».
Κατίνα: «Έχετε νεκρούς αλλά εσύ διαμαρτύρεσαι που μένεις μέσα 24 ώρες»
Μαριάννα: «Έχεις δίκιο…»

19/11/15

The republic

Υπόθεση: Κάπου ανάμεσα σε πολιτικούς που επιθυμούν να «αξιοποιήσουν» τον ορυκτό πλούτο της χώρας έναντι αμοιβής, θύματα σωματεμπορίας που καταλήγουν στα πορνεία της χώρας και μπάτσους που εκμεταλλεύονται μετανάστες, ξεκινά μια ιστορία εκδίκησης που θα τα ανατρέψει όλα. Ο Αχιλλέας μισθώνεται από τον διαπλεκόμενο μεγαλοδημοσιογράφο Μάριο Σφήκα να κάνει παράνομες παρακολουθήσεις. Όταν, όμως, ο φακός του καταγράφει ένα σκηνικό που ξεπερνά την ηθική του, παραιτείται. Και όσα ακολουθούν μυρίζουν βενζίνη, φόβο και αίμα. Διεφθαρμένοι πολιτικοί, αστυνομικοί, επιχειρηματίες ανταγωνίζονται σε ένα παιχνίδι εξουσίας και τα θύματα είναι πολλά, αλλά σχεδόν ποτέ ανυπεράσπιστα. Όταν όλα γύρω καταρρέουν, η οργή είναι το μόνο κίνητρο που μπορεί να κρατήσει κάποιον ζωντανό.

Dan Georgakas: Ο Επαναστάτης της διασποράς

Υπόθεση: Η ταινία είναι μια συνέντευξη – ποταμός του  Νταν Γεωργακά που με γλαφυρό τρόπο αναφέρεται στην προσωπική του ιστορία: πώς οι γονείς του και οι παππούδες του έφτασαν στην Αμερική, πως σπούδασε, πως ανδρώθηκε στην αυτοκινητούπολη του Ντιτρόιτ και πως ευαισθητοποιήθηκε για μια πολυετή σειρά ακτιβιστικών  δραστηριοτήτων κατά του ρατσισμού και όχι μόνον.

Κριτική: Όπως και το «Ταξισυνειδησία» του έμπειρου Κώστα Βάκκα, έτσι και αυτό το ντοκιμαντέρ, εκτός από το ότι ρίχνει μια διαφορετική ματιά στην ιστορία των Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ, μας παρουσιάζει με σύντομο και λιτό τρόπο, έναν άνθρωπο με έντονη παρουσία όχι μόνον στο χώρο του κινηματογράφου που κατέχει καλά, αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών του αγώνων.

Σκηνοθεσία: Κώστα Βάκκα
Προβάλλεται από 19/11/15 μόνον στο Αλκυονίς New Star Vinema

Einstein Junior

Υπόθεση: Ένας νεαρός εφευρέτης που ζει με τη γυναίκα του και την καταπιεστική πεθερά του, αγωνίζεται να εφευρίσκει μηχανές που θα τους κάνουν τη ζωή άνετη. Μια από αυτές είναι και το οικιακό ρομπότ, το οποίο όμως πολλές φορές αναλαμβάνει κωμικοτραγικές πρωτοβουλίες. Από την άλλη, η γυναίκα του μαζί με τη μητέρα της προσπαθούν να επηρεάζουν τις λειτουργίες του ρομπότ προς δικό τους όφελος.
Κριτική: Η ταινία, γυρισμένη σε προπολεμικό φορμάτ, είναι cult από τη φύση της και απευθύνεται σε μεταμεσονύκτιο κοινό.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραδήμας
Προβάλλεται από 19/11/15 μόνον στην Αλκυονίδα New Star
(Κριτική μου στην Αμαρυσία)

Dheepan ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα – Dheepan

Υπόθεση: Για να αποδράσουν από τον εμφύλιο πόλεμο στη Σρι Λάνκα, ένας πρώην στρατιώτης των Τίγρεων του Ταμίλ, μια νεαρή γυναίκα κι ένα κορίτσι, παριστάνουν την οικογένεια. Καταλήγουν λίγο έξω από το Παρίσι. Πρέπει να χτίσουν μια νέα ζωή μαζί, παρόλο που είναι παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους.

Κριτική: Για να αποδράσουν από τον εμφύλιο πόλεμο στη Σρι Λάνκα, ο Ντιπάν ένας πρώην στρατιώτης των Τίγρεων του Ταμίλ, μια νεαρή γυναίκα κι ένα κορίτσι παριστάνουν την οικογένεια. Εκείνος με το διαβατήριο ενός νεκρού που του έμοιαζε, εκείνες με πλαστά. Καταλήγουν σε ένα γκέτο έξω από το Παρίσι, νομίζοντας ότι άφησαν τον πόλεμο πίσω τους. Στο γκέτο όμως υπάρχει ένας διαρκής πόλεμος μεταξύ συμμοριών, που άλλες εμπορεύονται ναρκωτικά και άλλες όπλα και ο πόλεμος αυτός είναι περισσότερο βίαιος σε σχέση με το χώρο που διεξάγεται. Τη Γαλλία τη χώρα των χαλαρών ρυθμών και της φιλοξενίας μιας πανσπερμίας ανθρώπων, διαφορετικών πολιτισμών και κουλτούρας. Οι αρχικές σκηνές, υποβάλλουν στον θεατή το υπαρκτό πρόβλημα, δείχνοντας ανθρώπους όλων των φυλών, που περιμένουν την έγκριση παραμονής τους στη φιλόξενη και προοδευτική χώρα.

Το παραμύθι των παραμυθιών – Tale of tales

Υπόθεση: 1. Η Βασίλισσα του Longtrellis θέλει, πάνω και πέρα από κάθε τι, ένα δικό της παιδί. Μαθαίνοντας ότι ο μόνος τρόπος να μείνει επιτέλους έγκυος είναι να φάει την καρδιά ενός θαλάσσιου τέρατος...
2. Ο Βασιλιάς του Strongcliff από ένα γειτονικό βασίλειο κυβερνάται από την ηδυπάθειά του, παραδομένος στις ανεξέλεγκτες ορμές του. Μία γλυκιά φωνή που τραγουδά μέσα από ένα σπίτι, θα του τραβήξει την προσοχή, όμως όσο εκείνος ερωτεύεται την γυναίκα που κρύβεται στην άλλη μεριά του τοίχου, τόσο εκείνη διστάζει να του αποκαλυφθεί...
3. Τέλος, ο Βασιλιάς του Highhills αποφασίζει να παντρέψει την κόρη του με όποιον απαντήσει σε ένα ιδιόμορφο γρίφο. Εκείνος, όμως, που απαντά σωστά, σοκάρει με την εμφάνισή του...

Τέλος διαδρομής - The end of the tour

Υπόθεση: Η ταινία βασίζεται στο βραβευμένο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Λίπσκι «Although Of Course You End Up Becoming Yourself: A Road Trip with David Foster Wallace». Διηγείται την ιστορία της πενθήμερης συνέντευξης που διενήργησε ο ρεπόρτερ (και μυθιστοριογράφος) του Rolling Stone, Ντέιβιντ Λίπσκι στον βραβευμένο μυθιστοριογράφο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, αμέσως μετά την έκδοση του επικού βιβλίου του, «Infinite Jest» το 1996.

Κριτική: Μια χαμηλών τόνων και γεμάτη συναίσθημα ταινία, βασισμένη σε μια συνέντευξη που είχε πάρει ο νεαρός και άπειρος ακόμα (δημοσιογράφος στο Rolling Stone και συγγραφέας) Ντέιβιντ Λίπσκι από το διάσημο συγγραφέα  Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Μια συνέντευξη που όσο ζούσε ο Γουάλας δεν είχε δημοσιευτεί ποτέ, όμως, μετά το θάνατό του, ο Λίπσκι ξέθαψε τις μαγνητοταινίες ταινίες και τις σημειώσεις του και όταν ήρθε ξανά σε επαφή με το υλικό, έμεινε έκπληκτος με αυτό που διάβασε. Όπως έκπληκτος μένει και ο θεατής της ταινίας, από την πληρότητα των διαλόγων των δύο αντρών και την ηθοποιία, τόσο του Τζέισον Σίγκελ στο ρόλο του «ανακρινόμενου» Φόστερ Γουάλας, όσο και του Τζέσι Άιζενμπεργκ στο ρόλο του «ανακριτή» Λίπσκι

Τοσοδούλικα: Η Κοιλάδα των Χαμένων Μυρμηγκιών – Minuscule: La vallée des fourmis perdues

Υπόθεση: Σε ένα μικρό ξέφωτο, τα απομεινάρια ενός πικ-νικ θα γίνουν η αιτία για τον πόλεμο που θα ξεσπάσει ανάμεσα σε δύο φυλές μυρμηγκιών. Μία γενναία πασχαλίτσα θα βρεθεί στη μέση αυτής της μάχης. Θα βοηθήσει τα μαύρα μυρμήγκια να σώσουν τη φωλιά τους από την επίθεση των κόκκινων μυρμηγκιών. Ένα φανταστικό ταξίδι με μικροσκοπικούς ήρωες...

Κριτική: Ένα animation στο οποίο πρώτα έγιναν τα γυρίσματα σε ένα εξαίσιο φυσικό τοπίο και έπειτα προστέθηκαν τα μυρμήγκια και τα άλλα έντομα με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Το μεγάλο της δε πλεονέκτημα είναι ότι δεν έχει διάλογο, παρά μόνον ήχο, που να σημειώσω είναι ξεκαρδιστικός. Ξεκινάει δε με το ελκυστικό πλάνο ενός ανδρογύνου που κάνει πικνίκ και μεταξύ άλλων απολαμβάνει την ησυχία του δάσους, το οποίο όμως αναχωρεί εσπευσμένα από εκεί, επειδή τη γυναίκα την πιάνουν οι πόνοι της γέννας και ο φακός τους ακολουθεί ενώ φεύγουν και ύστερα εστιάζει πάνω στα απομεινάρια του πικνίκ. Πλησιάζοντας όμως, αρχίζουμε να ακούμε τους ήχους των εντόμων και των άλλων μικρών πλασμάτων της φύσης, να θυμίζουν έντονα τους ήχους μιας πολύβουης μεγαλούπολης.

16/11/15

Ο Τζέιμς Μποντ στην Ελλάδα της δεκαετίας του ‘60

(Μέσα από το μυθιστόρημα Colonel Sun του Robert Markham)
Ο Τζέιμς Μποντ, ο ακατανίκητος εδώ και πάνω από μισό αιώνα μυστικός πράκτορας 007, έχει έλθει στην Ελλάδα; Και βέβαια. Όχι όμως από την πένα αυτού που τον δημιούργησε, του Ίαν Φλέμινγκ (1908 - 1964), ο οποίος είχε γράψει 13 μυθιστορήματα και 3 διήγηματα με αυτόν τον ήρωα, αλλά μέσα από ένα που έγραψε, ο καθηγητής πανεπιστημίου και συγγραφέας Σερ Κίνγκσλεϊ Έιμις (1922 - 1995) επιφορτισμένος από τις εκδόσεις Glidrose, που είχαν τα συγγραφικά δικαιώματα των ιστοριών του μυστικού πράκτορα 007.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Σερ Κίνγκσλεϊ Έιμις το 1968 με το ψευδώνυμο Ρόμπερτ Μάρκαμ, γράφοντας το πρώτο μετά το θάνατο του Φλέμινγκ μυθιστόρημα με ήρωα τον 007 και με τίτλο Colonel Sun, τοποθέτησε την υπόθεση να διαδραματίζεται με φόντο το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της Ελλάδας, λίγο καιρό πριν τη δικτατορία του 1967.
Ο Σερ Κίνγκσλεϊ Έιμις είχε εντρυφήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω στις ιστορίες του Μποντ, φημολογείται μάλιστα, ότι είχε γράψει το τελευταίο κεφάλαιο του μυθιστορήματος «The man with the golden gun»). Επίσης, τρία χρόνια πριν είχε με επιτυχία εκδώσει το βιβλίο του «The James Bond Dossier», ένα σε βάθος βιογραφικό ανάγνωσμα πάνω στον πράκτορα 007. Έτσι, δέχθηκε και έγραψε το Colonel Sun. 
Προσωπικά, έχοντας διαβάσει όλα τα βιβλία του 007 στο πρωτότυπο, δεν βρήκα καμία διαφορά στο ύφος και στη φρασεολογία του, σε σχέση με του  Ίαν Φλέμινγκ, αλλά ούτε και στον αφηγηματικό ρυθμό. Διάβασα το Colonel Sun με τεράστιο ενδιαφέρον και με συγκίνησε τόσο πολύ το γεγονός ότι η υπόθεση εκτυλίσσονταν στη χώρα μας, ώστε το μετέφρασα ολόκληρο. Έτσι, για  χόμπυ. Σχεδίασα δε, με τη βοήθεια που παρέχει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, το φανταστικό νησί Βραχονήσι, όπου εδρεύει ο Colonel Sun, και τη θέση του στο Αιγαίο με βάση την περιγραφή στο μυθιστόρημα. 
Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι αυτό ήταν το καλύτερο -όπως απεδείχθη εκ των υστέρων- απ’ όσα μυθιστορήματα γράφτηκαν στη συνέχεια για τον Μποντ (στο www.ianfleming.com θα τα βρείτε όλα), ο Έιμις δεν συνέχισε, επειδή η χήρα του Φλέμινγκ  δεν τον συμπαθούσε θεωρώντας τον «αριστερό οπορτουνιστή», όπως έγραψε στον εκδοτικό οίκο.

15/11/15

Μνήμες στο διάβα του χρόνου

«Είναι καιρός που μια ιδέα καρφώθηκε στο μυαλό μου: να καταγράψω κάποιες στιγμές, που καθόρισαν τη μέχρι σήμερα ζωή μου, αλλά και μερικές από τις εμπειρίες μου, στον τόπο αυτό που γεννήθηκα και ζω, στο Μαρούσι μας. Θα ήθελα, μέσα από αυτόν τον σύντομο απολογισμό της ζωής μου, να δείξω στους συμπατριώτες μου, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο συναίσθημα από το να μπορείς να μεταδώσεις το πέρασμά σου στο χρόνο. Τις γραπτές αυτές μαρτυρίες μου αφιερώνω σε όλους εσάς, που πράγματι πονέσατε και πονάτε τον τόπο τούτο που γεννηθήκατε και επιλέξατε να ζήσετε» Αυτό γράφει στον πρόλογο της αυτοβιογραφίας της «ΜΝΗΜΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» (εκδόσεις "Αμαρυσία") που κυκλοφόρησε σε βιβλίο πριν λίγο καιρό.
Η πρώην αντιδήμαρχος Μαρούλα Λύτσικα – Χατζηδημητράκη, η μοναδική προσωπικότητα στο Μαρούσι γνωστή με το μικρό της όνομα, έφυγε από τη ζωή στις 13/11/15 έχοντας αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής στην υπηρεσία της Μαρουσιώτικης κοινωνίας, ήταν μια ανήσυχη φύση, μια προσωπικότητα αντιδραστική, με πολλά ενδιαφέροντα. Δεν ήσαν λίγοι οι σύλλογοι και οι φορείς στους οποίους δραστηριοποιήθηκε: Η Χριστιανική Σταυροφορία (1965), το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων (1966), στο οποίο υπήρξε και επίτιμος πρόεδρος από το 2008, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών (1966), ο Εκδρομικός Όμιλος Αμαρουσίου (1970), η Επιτροπή για την Πρόληψη της Εγκληματικότητας με πρόεδρο τον Ειρηνοδίκη Ν. Σολόπουλο, η Μέριμνα του Γήρατος (1968), ο Μουσικός Σύλλογος Αμαρουσίου, η Ερανική Επιτροπή Κοίμησης Θεοτόκου, οι LIONS (4 χρόνια), το Λύρειο Ορφανοτροφείο (3 χρόνια), ο Εξωραϊστικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αμαρουσίου, ο Σύλλογος Αθμονέων και τέλος, ο Φιλοζωϊκός Σύλλογος «Άγιος Μόδεστος». Παράλληλα, είχε διατελέσει και αντιδήμαρχος του Δήμου Αμαρουσίου (2 χρόνια), πρόεδρος Παιδικών Σταθμών Δήμου Αμαρουσίου, πρόεδρος ΚΑΠΗ, πρόεδρος Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου, μέλος Δ.Σ. Σπαθάρειου Μουσείου Θεάτρου Σκιών, μέλος Δ.Σ. Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και μέλος Δ.Σ. Τοπικής Οργάνωσης Νέας Δημοκρατίας.(Πηγή: Αμαρυσία της 13/11/15)
 * * *

Για τη δημιουργία του Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου, αναφέρει: (...) Το 1991 ήταν ένας χρόνος όπως όλοι οι άλλοι, γεμάτος καλά και κακά, μα πάντα είχα μια ψυχική αγωνία για το αύριο. (...) Εκείνη την εποχή, ο αντιδήμαρχος Μιχάλης Μανιός μου ανέθεσε να διακοσμήσω την αίθουσα του Παλαιού Δημαρχείου για την αδελφοποίηση του Δήμου μας, με τον ιταλικό Δήμο Faenza, όπως και έκανα. Παράλληλα, γνωρίζοντας το μεράκι μου για το Μαρούσι, με βοήθησε και έφτιαξα το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της πόλης μας. Ένα έργο εξαιρετικά σημαντικό, αφού θα διατηρούσε την ιστορική συνέχεια της πόλης μέσα από τα εκθέματά του. 
Για τη συγκέντρωση των εκθεμάτων από κάθε γωνιά της πόλης, κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο και απαιτούσε χρόνο και φροντίδα, ώστε να μην καταστραφεί κάτι, με βοήθησαν πολλοί Μαρουσιώτες, μεταξύ των οποίων και η αγαπημένη μου Ελένη Θανοπούλου, η οποία έφερε ό,τι αντίκες είχε στο σπίτι της και έτσι έστησα το Μουσείο στην οδό Π. Κυριακού. Μαζί με αυτήν βοηθούσε και ο εξαίρετος φίλος και γιατρός Αλεξανδρος. Βασιλακόπουλος, ο οποίος μέχρι που σκούπιζε και καθάριζε τις βιτρίνες. Και σ’ αυτό σημείο πρέπει να τους ευχαριστήσω για τη βοήθειά τους, καθώς επίσης τον καθηγητή του Πολυτεχνείου Γιώργο Σαρηγιάννη και την ακάματη υπάλληλο του Δήμου Σούλα Ζωγράφου, αλλά και όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου.
Πρέπει δε να αναφερθεί ότι με τη βοήθεια όλων, το Λαογραφικό Μουσείο εξέδωσε αργότερα τα «Πρακτικά του 9ου Λαογραφικού Συμποσίου 1999», στο οποίο είχαν λάβει μέρος 40 διαπρεπείς επιστήμονες απ’ όλη την Ελλάδα, ένας ογκώδης τόμος που διανεμήθηκε σε όλα τα Πανεπιστήμια και τις βιβλιοθήκες της χώρας. Μια ενέργεια που δεν ξανάγινε από τα Λαογραφικά Συμπόσια που επακολούθησαν, απ’ όσο ξέρω, επειδή είμαι μόνιμο μέλος του Συμποσίου. 
Το Λαογραφικό Μουσείο εξέδωσε επίσης, και τα βιβλία: «Εκκλησίες του Αμαρουσίου» (1994), «Πανηγύρι της Παναγίας» (1996), «Το Μετόχι της Καλογρέζας» (1997), « Το Μαρούσι και το Λαογραφικό Μουσείο μου» (1999), «Παναγία τη Νερατζιώτισσα» (2001) και «Μαρουσιώτικα ενθυμήματα» (2004) του συμπολίτη μας καθηγητού και λαογράφου  Δημήτρη Μασούρη (...)
* * *
Στο κεφάλαιο με τίτλο «Σύλλογος Αθμονέων» γράφει: Σ’ αυτό το σημείο, θα αναφερθώ στο τελευταίο έργο της ζωής μου, το Σύλλογο Αθμονέων, τον οποίο μετά από 27 χρόνια παρέδωσα σε νέους ανθρώπους για να συνεχίσουν μια πατροπαράδοτη ιστορία. Πιστεύω πως ο εμπνευστής, ο Αντώνης ο Διάμεσης, βρήκε τον τρόπο να εκφράσει την αγωνία του για μια ιστορική κοινότητα Μαρουσιωτών δίνοντας συνέχεια σε ένα σύλλογο του 1925, για να θυμίσει σε όλους ότι το Μαρούσι είχε και έχει συνέχεια.
Εγώ πάντως, προσωπικά ως ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου, ευχαριστώ αυτόν τον αγνό Μαρουσιώτη που μέχρι και σήμερα ακόμα οι απόγονοί του μας φιλοξενούν.
Παράλληλα, θα πρέπει να ευχαριστήσω όλους αυτούς που τόσα χρόνια συνεργαστήκαμε γι’ αυτόν τον κοινό σκοπό και να μεταδώσουμε στους νέους κατοίκους που αποφάσισαν να κάνουν δεύτερη πατρίδα τους το Μαρούσι, ότι το αγαπάμε και μας τιμά που επέλεξαν το τότε μικρό χωριό μας.
Πρέπει δε να ομολογήσω ότι αισθάνομαι μεγάλη υποχρέωση και στον κόσμο που με τίμησε επί τόσες τετραετίες και με εξέλεγε δημοτική σύμβουλο. Είναι πιστεύω η μεγαλύτερη ηθική αμοιβή που πήρα. 
Δεν ξεχνώ, επίσης, την ημέρα εκείνη του 2008, που οι αγαπημένοι μου Πρόσκοποι με ανακήρυξαν Επίτιμη Πρόεδρο σε μια πανηγυρική συγκέντρωση. Τότε κατάλαβα πως ό,τι έδωσα επί τόσα χρόνια, το πήρα πίσω όσο είμαι ζωντανή. Γιατί συνηθίζεται, να τιμούν κάποιους μετά θάνατον. Όμως εγώ έζησα αυτό το προνόμιο. Ευγνωμονώ γι’ αυτό τους φίλους μου και τους συνεργάτες μου. 
Τέλος, νιώθω απέραντη χαρά και αγαλλίαση κάθε φορά, που ύστερα από τόσα χρόνια που περνώ από το Δημαρχείο, εισπράττω πηγαία αγάπη. Είχα την τύχη, βλέπετε, να ζήσω τέσσερις εξαίρετους δημάρχους (Λέκκα, Γαρδέλη, Βλάχο και Τζανίκο) και να περάσω από πέντε δημαρχιακά καταστήματα, πριν καταλήξω στο σημερινό Μέγαρο. Η αλήθεια είναι πως πάντα αναγνώριζα, ότι κάθε έργο που έχει πραγματοποιηθεί στο Δήμο, προερχόταν και προέρχεται από το προσωπικό του και σ’ αυτό έδινα και δίνω πάντα την αγάπη μου και την υποστήριξή μου.
(Το βιβλίο διατίθεται δωρεάν από τα γραφεία της Αμαρυσίας 
στην οδό Αμαρυσίας Αρτέμιδος 27, Άγιο Θωμά Παραδείσου)

14/11/15

Πολιτισμένα πράματα

Ρωτήθηκαν, άκουσα στο πρωινό ραδιόφωνο, σε μια δημοσκόπηση οι Έλληνες, «ποιο λαό θεωρούν πιο πολιτισμένο στον κόσμο» και δεν φαντάζεστε τι επακολούθησε, καλοί μου άνθρωποι. Το 57% των ερωτηθέντων συμπολιτών μας, απάντησαν ότι οι πιο πολιτισμένοι είναι οι Έλληνες. Εμείς. Ενώ μόλις ένα 11% απάντησε ότι οι πιο πολιτισμένοι είναι οι Ελβετοί. Αν αυτό αληθεύει, εγώ τι να πω, τώρα; 
«Εγώ τα λέω του σκύλου μου…»
Προ ημερών, περπατούσα στην πλατεία Ηρώων (στο Μαρούσι) και ο ένας από τους δύο σκύλους, που κρατούσε μια νεαρή κυρία, με μια αιφνιδιαστική κίνηση, έπιασε έναν περαστικό από το μπατζάκι. Ευτυχώς δεν τον δάγκωσε. Ενοχλημένος ο κύριος, έριξε μια αυστηρή ματιά στην κυρία, περιμένοντας κάποιο ενδιαφέρον. «Μας συγχωρείτε», «πάθατε κάτι;», «σας λέρωσε;», λέω εγώ τώρα. Η κυρία όμως, έριξε μια αυστηρή ματιά με τη σειρά της στο σκύλο λέγοντάς του «Τι έκανες ΠΑΛΙ τερατάκι; Δεν σου έχω πει να μην τρομάζεις τον κόσμο;» και συνέχισε το δρόμο της, αφήνοντας σύξυλο τον κύριο. Που είχε το θράσος να την αγριοκοιτάξει μάλιστα, λέω εγώ τώρα.

11/11/15

Ο γιος του Σαούλ – Son of Saul

Υπόθεση: Οκτώβριος 1944, Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Ο Saul Auslonder είναι Ούγγρος, μέλος της Sonderkommando, της ομάδας των Εβραίων κρατουμένων η οποία έχει απομονωθεί από το στρατόπεδο και είναι αναγκασμένη να βοηθά τους Ναζί στον μηχανισμό των μεγάλης κλίμακας εκτελέσεων. Ενώ δουλεύει σε ένα από τα κρεματόρια ο Σαούλ ανακαλύπτει το πτώμα ενός αγοριού το οποίο θεωρεί ότι είναι παιδί του. Ενώ η Sonderkommando σχεδιάζει εξέγερση, ο Σαούλ αποφασίζει να φέρει εις πέρας μια αδύνατη αποστολή: να σώσει το σώμα του παιδιού από τις φλόγες, να βρει ένα Ραββίνο να απαγγείλει την νεκρώσιμη ακολουθία (Kaddish) και να θάψει το αγόρι όπως πρέπει.
Κριτική: Ένα συγκλονιστικό φιλμ,

SPECTRE

Υπόθεση: Ένα κωδικοποιημένο μήνυμα από το παρελθόν στέλνει τον James Bond σε μια μοναχική αποστολή στην Πόλη του Μεξικού και τελικά στη Ρώμη, όπου συναντά τη Lucia Sciarra, την όμορφη χήρα ενός περιβόητου εγκληματία. Ο Bond εισχωρεί σε μία μυστική συνάντηση και ανακαλύπτει την εγκληματική οργάνωση, γνωστή ως SPECTRE (Special Executive for Counter-intelligence, Terrorism, Revenge and Extortion).

Κριτική: Έχοντας αποτύχει να σώσει την αρχηγό του Μ στο Skyfall, ο Μποντ και ύστερα από μια φασαριόζικη καταδίωξη στο Μεξικό κατά τη γιορτή της Ημέρας των Νεκρών, η οποία κοστίζει πολύ στην υπηρεσία του (και όχι μόνον στην παραγωγή της ταινίας), ο Μποντ επιστρέφει στην πατρίδα για να διαπιστώσει ότι ολόκληρο το τμήμα 00 της Υπηρεσίας του, πρόκειται να καταργηθεί ως δαπανηρό και άχρηστο, από τη στιγμή που τη «βρώμικη δουλειά» μπορούν να την εκτελέσουν τα drones σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Προκειμένου να εξιλεωθεί και να σώσει τον εαυτό του, το νέο αρχηγό του και φυσικά την υπηρεσία του, προσπαθεί να εισχωρήσει στη SPECTRE, τη γνωστή στους φαν εγκληματική οργάνωση και να ανατρέψει τα σχέδιά της.

6/11/15

Μαλακά, πιο μαλακά

Αυτός ήταν ο τίτλος ενός δίσκου βινυλίου, που είχε κυκλοφορήσει ο Χάρρυ Κλυν πριν πολλά χρόνια, όταν σατίριζε αμείλικτα τους πολιτικούς της εποχής του, Εννοείται, πολιτικούς που έχουν αφήσει όνομα (Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου), όχι σαν τους σημερινούς, οι οποίοι λένε και ξελένε, τοποθετούνται και επανατοποθετούνται, πότε είναι «μνημονιακοί» και πότε «αντιμνημονιακοί» και γενικώς ξεχνούν ακόμα και τι έχουν γράψει στις φορολογικές τους δηλώσεις.
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται
Θα αναρωτηθείτε τώρα γιατί θυμήθηκα αυτό τον δίσκο και το τίτλο του. Ο λόγος είναι ότι έλαβα μήνυμα από τακτικό αναγνώστη, ο οποίος -για άλλη μια φορά- με παρακαλεί να μη τα βάζω τόσο έντονα με τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. «Μαλάκωσε λίγο την κριτική σου», μου έγραψε, αφού προηγουμένως μεταξύ άλλων, μου είχε αναφέρει και το στερεότυπο: «Καλύτεροι ήσαν οι προηγούμενοι δηλαδή;». Καλύτεροι δεν ήσαν, αλλά ετούτοι εδώ είχαν υποσχεθεί ότι δεν θα είναι σαν τους προηγούμενους.

30/10/15

Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου

Γράφτηκε γύρω στο 1907, από τον Γκαστόν Λερού (το συγγραφέα του διάσημου «Το φάντασμα της όπερας» που έχει γίνει μιούζικαλ και ταινίες). Αναφέρομαι στο μυθιστόρημα «Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου» (εκδόσεις Διόπτρα), μια ιστορία από αυτές που αποκαλούνται «αστυνομικές μυστηρίου κλειδωμένου δωματίου» και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, πρόκειται για περιπτώσεις όπου ένα έγκλημα τελείται σε ένα χώρο που είναι σφραγισμένος από μέσα και εκ πρώτης όψεως φαίνεται αδύνατο να έχει διαφύγει ο δολοφόνος.
Στο «κίτρινο δωμάτιο» του πύργου (Σατό Ντε Γκλαντιέ) του κυρίου Στάγκερσον, συμβαίνει ακριβώς αυτό, μόνον που ο δολοφόνος δεν κατάφερε να σκοτώσει τελικά το θύμα του, την κόρη του κ. Στάγκερσον, αλλά το άφησε αναίσθητο έτσι που όταν συνήλθε δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τι ακριβώς είχε συμβεί.
Τι ακριβώς συνέβη; Μας το εξηγεί το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Μετά από μία κοπιαστική ημέρα σημαντικών επιστημονικών πειραμάτων, η δεσποινίς Στάνγκερσον είχε μόλις αποσυρθεί στο υπνοδωμάτιό της. Ξαφνικά, άρχισαν να ακούγονται από μέσα ήχοι πάλης, αγωνιώδεις κραυγές, εκκλήσεις για βοήθεια και πυροβολισμοί. Όταν η κλειδωμένη της πόρτα υποχωρεί στα χτυπήματα του πατέρα της και ενός υπηρέτη, η Ματίλντ βρίσκεται πεσμένη στο πάτωμα, σοβαρά τραυματισμένη και γεμάτη αίματα. Κανείς άλλος δεν βρίσκεται στο δωμάτιο. Δεν υπάρχει απολύτως καμία άλλη έξοδος, και το μοναδικό παράθυρο του Κίτρινου Δωματίου είναι ασφαλισμένο από μέσα».

29/10/15

45 χρόνια – 45 years

Υπόθεση: Λίγες μέρες προτού γιορτάσουν την 45η επέτειο του γάμου τους, η Κέιτ και ο Τζεφ έρχονται αντιμέτωποι με μια θλιβερή είδηση. Το γεγονός δημιουργεί υπόγειες σεισμικές δονήσεις στη σχέση των δυο μακροχρόνιων συντρόφων, θέτοντας σε αμφισβήτηση τα θεμέλια της ίδιας της συνύπαρξής τους.

Κριτική: Δράμα δωματίου και ανθρωπίνων σχέσεων που στηρίζεται απόλυτα στις έξοχες ερμηνείες, τόσο της Σαρλότ Ράμπλινγκ (διάσημη από το ρόλο της στην ταινία «Ο θυρωρός της νύχτας» και μετά), όσο και του Τομ Κόρτνεϊ (ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του ’60 (και ποιος δεν τον θυμάται στο «Δόκτωρ Ζιβάγκο» να υποδύεται έναν μαχητικό μπολσεβίκο), που τελευταία έπαιξε και στο «Νυκτερινό τρένο για τη Λισαβόνα».

Το δικαστήριο - Court

Υπόθεση: Ένας ηλικιωμένος τραγουδοποιός συλλαμβάνεται κατηγορούμενος ότι με ένα επαναστατικό του τραγούδι προκάλεσε την αυτοκτονία ενός εργάτη του αποχετευτικού δικτύου που πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η υπόθεση εκδικάζεται σε μια αίθουσα δικαστηρίου όπου κρίνονται οι ελπίδες και τα όνειρα απλών ανθρώπων. 

Κριτική: Ουσιαστικά έχουμε μια ηθογραφική ταινία, αφού με αφορμή τη δίκη και ανάμεσα από τις  συνεχείς αναβολές της, παρεμβάλλονται σκηνές από την καθημερινότητα των Ινδών, μέσα από τη ζωή του κατηγορούμενου, του προέδρου του δικαστηρίου και των δικηγόρων των διαδίκων, η συμπεριφορά των οποίων προσδιορίζεται από τις κάστες, την ταξική πολιτική, την πατριαρχία και τον φεουδαλισμό, που είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ινδικής κοινωνίας.

Μαριονέτες

Υπόθεση: O Φίλιππος είναι δημοσιογράφος που ζει απομονωμένος σε κάποιο χωριό της Ελλάδας. Η άγρια δολοφονία του αδελφικού φίλου και πρώην συνεργάτη του Στέργιου, ανατρέπει τη ζωή του ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος γίνεται ο επόμενος στόχος. Ψάχνοντας απαντήσεις, επιστρέφει στην Αθήνα, όπου κατά περίεργο τρόπο πολλοί τον βοηθούν στην αναζήτησή του. Είναι όμως τα στοιχεία που συλλέγει πραγματικά ή μια καλοστημένη παγίδα; Σύντομα ανακαλύπτει πως ο θάνατος του φίλου του συνδέεται με μια κοινή δημοσιογραφική τους έρευνα από το παρελθόν. Θα βρει τη Νικολέτα, μια νεαρή ζωγράφο και κοπέλα του Στέργιου, που του δίνει νέα δεδομένα για την υπόθεση και μαζί αναζητούν τη λύση του μυστηρίου.

Χωρίς διέξοδο – No escape

Υπόθεση: Αμερικανός επιχειρηματίας μετακομίζει με την οικογένειά του στη Νοτιοανατολική Ασία. Οι εξεγέρσεις που ξεσπούν λόγω της πολιτικής αστάθειας της περιοχής, τον αναγκάζουν να αναζητήσει εσπευσμένα ασφαλές καταφύγιο για εκείνον και την οικογένειά του, καθώς η πόλη δέχεται βίαιες επιθέσεις από αντάρτες.  
Κριτική: Με τον Όουεν Γουίλσον στο ρόλο του μέσου Αμερικανού οικογενειάρχη που μετατίθεται σε χώρα που δεν κατονομάζεται και συνορεύει με το Βιετνάμ, αλλά δεν γνωρίζει ότι η εταιρία του ανήκει στους «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και καταδιώκεται από την πρώτη στιγμή που πατάει το πόδι του εκεί, η ταινία είναι μια σφιχτοδεμένη περιπέτεια που περιέχει όλα τα κλισέ του είδους: ανεξέλεγκτη επανάσταση των ντόπιων, εξολόθρευση όλων των ξένων της χώρας, προσπάθειες του Γουίλσον να σώσει την οικογένειά του (την Λέικ Μπελ σύζυγο-λέαινα και δυο μικρές κόρες), παρουσία ενός μυστηριώδη τυχοδιώκτη (ο Πιρς Μπρόσναν σκληρός και με χιούμορ) και καταιγιστική δράση.

24/10/15

Το κορίτσι της πτήσης 5403

22 Δεκεμβρίου 1980. Το αεροπλάνο που εκτελεί την πτήση 5403 πέφτει στα γαλλοελβετικά σύνορα και τυλίγεται στις φλόγες. 168 από τους 169 επιβάτες σκοτώνονται ακαριαία. Σώζεται μόνο ένα κοριτσάκι τριών μηνών. Δύο οικογένειες το διεκδικούν, και δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί η ταυτότητά του. Έτσι ξεκινάει το teaser του οπισθόφυλλου, στο βιβλίο «Το κορίτσι της πτήσης 5403» του Μισέλ Μπισί (εκδ. Κέδρος) και έτσι ακριβώς ξεκινάει και μια διαμάχη δυο οικογενειών για τη διεκδίκηση του κοριτσιού, που θα διαρκέσει 18 χρόνια. . 
Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που έχει αναλάβει την υπόθεση κατ’ εντολή της πλούσιας οικογένειας, μη έχοντας φέρει αποτέλεσμα αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Πρώτα όμως καταγράφει όλη του την έρευνα, ώστε να την παραδώσει στην άμεσα ενδιαφερόμενη, τη δεκαοκτάχρονη πλέον Λιζ-Ροζ ή την Εμιλί (ανάλογα με την οικογένεια), την κοπέλα που κανένας δεν γνωρίζει ποια είναι και που όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των μέσων ενημέρωσης, αποκαλούν Λιβελούλα.

22/10/15

Burnt - Ο σεφ που έπαιζε με τη φωτιά

Υπόθεση: Σε κάποιες από τις πιο επιτυχημένες κουζίνες του πλανήτη επικρατεί πολεμικό κλίμα, αλλά αυτό για τον ταλαντούχο σεφ Άνταμ Τζόουνς δεν είναι πρόβλημα - είναι, αντίθετα, αυτό που τον κάνει να νιώθει ότι εκεί ακριβώς ανήκει. Ο Άνταμ τα είχε όλα – και τα έχασε. Το πρώην κακό παιδί των εστιατορίων του Παρισιού, που κέρδισε δύο αστέρια Michelin, νοιαζόταν μόνο για την συναρπαστική έξαψη τού να δημιουργείς εκρήξεις γεύσης. Για να αποκτήσει την δική του κουζίνα, όπως και το τρίτο αστέρι Michelin που του διαφεύγει, ο Τζόουνς θα πρέπει να αφήσει πίσω τις κακές του συνήθειες και να πάρει στην ομάδα του τους καλύτερους, όπως την όμορφη Ελέν. Η ιστορία του είναι τελικά ένας ύμνος για την αγάπη του φαγητού και την δύναμη των δεύτερων ευκαιριών.

Κριτική: Πολλές μαγειρικές έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στην ελληνική τηλεόραση αλλά και στον κινηματογράφο (Ρατατούης, Υψηλή Μαγειρική, Ένα ταξίδι 30,5 Μέτρα Μακριά, Σεφ, κλπ.), γιατί όχι και άλλη μια με τον Μπράντλεϊ Κούπερ, ο οποίος στο κάτω-κάτω έχει πρωταγωνιστήσει και στο σίριαλ «Κουζίνα Εμπιστευτικόν» (Kitchen Confidential, 13 επεισόδια μεταξύ 2005 – 2006), όπου υποδυόταν ένα ζωηρό και άτακτο σεφ, τον Ζακ Μπουρνταίν. Μάλιστα, ο ίδιος ισχυρίζεται, ότι από μικρός του άρεσε η μαγειρική και ότι έχει εργαστεί αρχικά σε ελληνικό εστιατόριο και ύστερα σε ιταλικό.

Πορφυρός λόφος – Crimson Peak

Υπόθεση: Στην Αγγλία του 19ου αιώνα, μια νεαρή συγγραφέας παραδίδεται στην έλξη της για έναν μυστηριώδη, χαρισματικό άγνωστο που θα την παρασύρει σε αιματοβαμμένα μονοπάτια πάθους. Προσπαθώντας να ξεφύγει από τα φαντάσματα του παρελθόντος της, βρίσκει «καταφύγιο» στον πύργο του, ένα σπίτι που ζει, αναπνέει και ματώνει, έχοντας καλά θαμμένα μυστικά που ζητάνε εκδίκηση. Εκεί θα συμβιώσει με τη ζηλιάρα αδελφή του συζύγου της, καθώς και με αρκετά φαντάσματα που κρύβουν την ανείπωτη, φρικτή αλήθεια, πως, δηλαδή, η αγάπη έχει τη δύναμη να μας μεταμορφώνει όλους σε τέρατα…  

Κριτική: Σκουριασμένοι μεντεσέδες και πόρτες που ανοιγοκλείνουν μόνες τους, πατώματα που τρίζουν, σκιές φαντασμάτων, ένα βίαιο, σκληρό και αποτρόπαιο έγκλημα, που πραγματικά σοκάρει πιο πολύ από τα πιο πάνω κλισέ, σου δίνουν από την αρχή να καταλάβεις ότι ο Ντελ Τόρο «τα θέλει όλα». Και τα κάνει.