31/1/15

Ο κύριος Μερσέντες

Θα μπορούσε να είναι ένα τυπικό αστυνομικό μυθιστόρημα, με έναν ψυχωτικό δολοφόνο, που κουβαλάει τραύματα από την παιδική του ηλικία. Δεν είναι όμως, επειδή είναι γραμμένο από το δάσκαλο της δημιουργικής γραφής, όπως συνηθίζω να αποκαλώ τον Στίβεν Κινγκ. Αναφέρομαι στο «Ο κύριος Μερσέντες» (εκδ. Bell), που τελείωσα προ ημερών και είναι ένα μυθιστόρημα γραμμένο για να γίνει σενάριο κινηματογραφικής ταινίας (όπως άλλωστε όλα τα τελευταία του Κινγκ) και μάλιστα ταινίας επίκαιρης, αφού η υπόθεση διαδραματίζεται στη σύγχρονη και χτυπημένη από την οικονομική κρίση Αμερική και ξεκινάει με έναν τρελό, ο οποίος οδηγώντας μια Μερσεντές ορμά σε μια ουρά ανέργων, που περιμένουν να πιάσουν δουλειά σε σουπερμάρκετ, σκοτώνει αρκετούς και πριν τον ανακαλύψει η αστυνομία, στέλνει επιστολή στον πρώην αστυνομικό Μπιλ Χότζες, ότι πρόκειται να ξαναχτυπήσει.
Ο Στίβεν Κινγκ πλέκει με μαεστρία το σενάριό του. Πλάθει έναν δολοφόνο με οιδιπόδειο σύμπλεγμα, πλήρως εξαρτώμενο από τη μητέρα του και ταυτόχρονα εξαιρετικό χρήστη ηλεκτρονικών συσκευών και απόλυτα εξοικειωμένο με τη χρήση του ίντερνετ, το οποίο εκμεταλλεύεται πολλαπλώς. Τόσο, για να ενημερώνεται και να μελετά ώστε να τελειοποιεί την εγκληματική του δραστηριότητα, όσο και για να χρησιμοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα εις βάρος των άλλων χρηστών.

30/1/15

Η θεωρία των πάντων – The theory of everything

Υπόθεση: Ακολουθούμε τα βήματα του Στίβεν Χόκινγκ από το 1963, τότε που σπουδάζει στο Κέιμπριτζ, όπου γνωρίζει και ερωτεύεται τη συμφοιτήτρια και μετέπειτα σύζυγό του Τζέιν Γουάιντ, μέχρι τη συνεχιζόμενη, από τα 21 του χρόνια έως και σήμερα μάχη του, μετά τη διάγνωσή του με τη Νόσο του Κινητικού Νευρώνα, που τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι, επιτρέποντάς του την επικοινωνία μόνο μέσω συσκευής ομιλίας. Παράλληλα, παρακολουθούμε τις καινοτόμες και αιχμηρές απόψεις του, για τη Φυσική και κυρίως την πρωτοποριακή έρευνά του, που προκάλεσε το θαυμασμό των καθηγητών του και τελικά οδήγησε στην ρηξικέλευθη θεωρία του για το σύμπαν. Ταυτόχρονα, βλέπουμε και τη γεμάτη αγάπη, περίπλοκη σχέση του με τη γυναίκα που τον στήριξε σε όλα τα πρώτα δύσκολα χρόνια προκειμένου εκείνος να συνεχίσει να ψάχνει την μια και μοναδική αιτιολογική εξίσωση για το Σύμπαν και το Χρόνο.
Κριτική: Αυτό που πρέπει να αναφερθεί πρώτο, είναι ότι ο Έντι Ρέντμεϊν στο ρόλο του διάσημου επιστήμονα Στίβεν Χόκινγκ δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας,

Ο κύριος Μόρντεκαϊ – Mortdecai

Υπόθεση: O ανέμελος αλλά δαιμόνιος Τσαρλς Μορτντεκάι είναι ένας έμπορος τέχνης που συνήθως εμπλέκεται σε μικροαπατεωνιές. Θα χρειαστεί να διασχίσει όλη την υδρόγειο, οπλισμένος μόνο με την καλή του εμφάνιση και την ιδιαίτερη γοητεία του, ενώ καταδιώκεται από Ρώσους, Βρετανούς κατάσκοπους, έναν διεθνή τρομοκράτη αλλά και την γυναίκα του. Αποστολή του να ανακτήσει ένα κλεμμένο πίνακα που φημολογείται ότι περιέχει μυστικά για το χαμένο χρυσό των Ναζί.
Κριτική: Το έχουμε πάρει απόφαση πλέον πως ο Τζόνι Ντεπ έχει καθιερωθεί ως μια κωμική περσόνα μέσα από ευφυείς μεταμφιέσεις. Στην προκειμένη σάτιρα, είναι ιδανικός στο ρόλο του Κυρίου Μόρντεκαϊ, ενός ατομιστή, κυνικού και φλεγματικού βρετανού απατεώνα της υψηλής κοινωνίας, ικανού μόνον στην προστασία της προσωπικότητάς του, ο οποίος κατορθώνει να επιβιώνει χάρη στη φιλότιμη παρουσία και βοήθεια του πιστού του υπηρέτη Τζοκ Στραπ, που τον υποδύεται εξίσου εξαιρετικά ο «σκληρός» Πολ Μπέτανι.

21/1/15

Birdman ή Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας Birdman,The unexpected virtue of ignorance

Κριτική: «Τι θέλει άραγε ο κόσμος;» αναρωτιέται σε κάποια στιγμή ο Ρίγκαν Τόμσον ο ήρωας της ταινίας, ο οποίος είχε υπάρξει διάσημος υποδυόμενος έναν υπερήρωα κόμικ. «Τι προτιμάει άραγε ο κόσμος; Ψευδοφιλοσοφικές μπούρδες γύρω από την ύπαρξη και την αναγνώριση της ατομικότητας και της μοναδικότητας; ή δράση και περιπέτεια με μπόλικα εφέ;» και στο σημείο εκείνο η οθόνη γεμίζει τέρατα, ιπτάμενους ήρωες και εξωπραγματική δράση για να ξυπνήσουν τα αίματα. 
Πράγματι, μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου έχει ταλαιπωρήσει τον θεατή του με τους προβληματισμούς του ήρωά του που θέλει να αναγνωριστεί και ως ηθοποιός στο Μπρόντγουεϊ, κάτι που δεν είναι το ίδιο. Όπως του λέει και η κριτικός του θεάτρου Ταμπίθα που θέλει να θάψει το έργο από τις πρόβες κιόλας: «Δεν είσαι ηθοποιός θεάτρου ρε φίλε, πώς να το κάνουμε; Είσαι μια διασημότητα, ένα σελέμπριτι» και ο ήρωας βασανίζεται ακόμα περισσότερο. Πρέπει δε να αναφέρω ότι ο Μάικλ Κίτον  είναι υπέροχος α’ αυτό το ρόλο. Έχει ένα υπέροχα άγριο βλέμμα που συγκεντρώνει όλα τα επαγγελματικά του, αλλά και τα οικογενειακά του προβλήματα. Ναι, σ’ αυτή την ταινία, ο Μάικλ Κίτον που έχει υποδυθεί τον Μπάτμαν, κρίνεται ως ο καταλληλότερος για το ρόλο του ξοφλημένου πλέον ηθοποιού κόμικ που προσπαθεί να ξεφύγει απ΄ τον παλιό εαυτό του. Είναι εξαιρετικός.

15/1/15

Αρπαγή 3 - Taken 3

Υπόθεση: O Λίαμ Νίσον επιστρέφει στον ρόλο του πρώην μυστικού πράκτορα, Μπράιν Μιλς, η προσπάθεια του οποίου για επανένωση με την πρώην σύζυγό του διεκόπη βίαια, μετά τη στυγερή δολοφονία της. Γεμάτος οργή, και κατηγορούμενος για ένα έγκλημα που δεν έχει διαπράξει, προσπαθεί αυτή τη φορά να αποφύγει την ανελέητη καταδίωξη της CIA, του FBI και της αστυνομίας. Για τελευταία φορά, ο Μιλς πρέπει να χρησιμοποιήσει τις μοναδικές του ικανότητες με σκοπό να εντοπίσει τους αληθινούς δολοφόνους, να αποδώσει τη δικαιοσύνη με τον δικό του, ξεχωριστό, τρόπο και να προστατεύσει τον μοναδικό άνθρωπο που έχει σημασία πια γι’ αυτόν - την κόρη του.
Κριτική: Ο Μπράιαν Μιλς, ο πρώην σκληροτράχηλος κυβερνητικός πράκτορας, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο Λιαμ Νίσον (ποιος το περίμενε, ότι όσο μεγαλώνει τόσο πιο δύσκολες περιπέτειες θα αντιμετωπίζει…), έχει αρχίσει πλέον να μας θυμίζει τις περιπέτειες του βρετανού πράκτορα Τζέιμς Μποντ. Με μια διαφορά:

Belle

Υπόθεση: Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της Dido Elizabeth Belle, της μιγάδας και νόθας κόρης ενός Ναυάρχου του Βασιλικού Ναυτικού. Μεγαλωμένη από τον αριστοκράτη θείο της Λόρδο Mansfield και την σύζυγό του,  η καταγωγή της Belle της παρέχει ορισμένα προνόμια, αλλά το χρώμα του δέρματός της την εμποδίζει να συμμετέχει πλήρως στις παραδόσεις της κοινωνικής της θέσης. Καθώς αναρωτιέται αν θα βρει ποτέ αγάπη, η Belle ερωτεύεται τον ιδεαλιστή νεαρό γιο ενός εφημέριου αποφασισμένου για αλλαγή που, με τη βοήθειά της, διαμορφώνει τον ρόλο του Λόρδου  Mansfield στην θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης όσον αφορά το τέλος της δουλείας στην Αγγλία.
Κριτική: Εποχή «Πύργου του Ντάουτον» (για τους TV-victims) και αναπαράσταση της εποχής του 18ου αιώνα, που ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς. Ντεκόρ και κοστούμια προσεγμένα στην λεπτομέρεια, ερμηνείες από αρκετά καλές έως εξαιρετικές και σκηνοθετικός ρυθμός που δεν σου δίνει περιθώρια να ψάξεις για τυχόν ατέλειες, την ίδια στιγμή που και η μουσική της ταινίας αγγίζει το θυμικό και γι’ αυτό συνιστώ χαρτομάντιλα για τις ευαίσθητες ψυχές. Να ληφθεί υπόψη δε, ότι και το σενάριο βασίζεται σε αληθινή ιστορία.

7/1/15

Το παιχνίδι της μίμησης - The imitation game

Υπόθεση: Το χειμώνα του 1952, οι Βρετανικές αρχές εισέβαλαν στο σπίτι του μαθηματικού κι αναλυτή Άλαν Τιούρινγκ, και τον συνέλαβαν για «απρεπή συμπεριφορά», μια κατηγορία που αργότερα θα οδηγούσε στην καταδίκη του με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας- ωστόσο κανείς δε γνώριζε ότι επρόκειτο για ένα πρωτοπόρο και ιδιοφυή επιστήμονα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου είχε καθοδηγήσει με επιτυχία μια ομάδα επιστημόνων, κι «έσπασε» τον κώδικα της περίφημης Γερμανικής μηχανής Enigma. Ένα στοιχειωτικό πορτραίτο ενός σπουδαίου και παράλληλα περίπλοκου ανθρώπου, στον οποίο εκατομμύρια άνθρωποι οφείλουν τη ζωή τους.
Κριτική: Βασισμένη στο βιβλίο του Άντριου Χότζες «Άλαν Τιούρινγκ, Το Aίνιγμα» (Εκδόσεις Τραυλός), η ταινία του Μόρτεμ Τίλντουμ, μας μεταφέρει στο Λονδίνο, την εποχή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την οποία ο Άλαν Τιούρινγκ ζει στην αφάνεια, αλλά συλλαμβάνεται διότι έχει διαπράξει το έγκλημα, σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής, να είναι ομοφυλόφιλος. 
Κατά την ανάκριση, ο Τιούρινγκ θα αφηγηθεί -και ο θεατής θα παρακολουθήσει σε flashback- πως στρατολογήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες της Μ. Βρετανίας, για να αποκωδικοποιήσει τη συσκευή Enigma που είχαν κατασκευάσει οι Γερμανοί για να ανταλλάσουν μηνύματα κατά τη διάρκεια του πολέμου χωρίς κανείς να μπορεί να τα διαβάσει.

5/1/15

Στο στόμα των λύκων - Big bad wolves

Υπόθεση: Μια σειρά από βίαιες δολοφονίες κοριτσιών διασταυρώνει τις ζωές τριών αντρών με αναπάντεχα αποτελέσματα. Ο πατέρας του τελευταίου θύματος αναζητά εκδίκηση, ένας αυτόκλητος αστυνομικός λειτουργεί εκτός των ορίων του νόμου και ο βασικός ύποπτος – ένας δάσκαλος θρησκευτικών- πέφτει στα αδίστακτα χέρια τους.
Κριτική: Σκληρή και ωμή ταινία με στιγμές μαύρου χιούμορ, που βασίζεται περισσότερο στην προσδοκία των σκηνών, που φαντάζεται ο θεατής παρά στις σκηνές που βλέπει. Το θέμα της ταινίας είναι το ηθικό δίλημμα, εάν ένα θύμα έχει δικαίωμα να μετατραπεί σε τιμωρό και η ιστορία της κινείται μεταξύ ενός απαγωγέα ανηλίκων κοριτσιών, ενός πατέρα που έχει χάσει την κόρη του και επιζητεί εκδίκηση και ενός αστυνομικού που εμπλέκεται στην υπόθεση.

Ο κύριος Τέρνερ - Mr. Turner

Υπόθεση: Ο σπουδαίος Βρετανός σκηνοθέτης Μάικ Λι, επιστρέφει στα βιογραφικά δράματα εποχής με τη συγκλονιστική αποτύπωση της ζωής του μεγαλύτερου ίσως Βρετανού εικαστικού όλων των εποχών, του ξεχωριστού Τζόζεφ Τέρνερ. Η ιστορία διαδραματίζεται στο δεύτερο μισό της ζωής του ρομαντικού ζωγράφου, από το 1825, όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά τις Κάτω Χώρες, μέχρι και τον θάνατό του, το 1851, την πιο δημιουργική περίοδο της ζωής του μεγάλου καλλιτέχνη. Εστιάζει στα χαρακτηριστικά του απίστευτα ενστικτώδη, συναισθηματικά και διανοητικά αυτοδίδακτου εκκεντρικού δημιουργού, καθώς επίσης και στη σχέση του ζωγράφου του Ρομαντισμού με τη βρετανική αριστοκρατία.
Κριτική: Με τον Τίμοθι Σπαλ να κερδίζει ολοκληρωτικά το θεατή (αφού κέρδισε άξια και το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στις Κάννες), με την πιστή αναπαράσταση της εποχής μέσα από ντεκόρ και κοστούμια, αλλά και με την εξαιρετική φωτογραφία της (κάθε κάδρο και ένας ρεαλιστικός πίνακας), η ταινία του Μάικ Λι μελετά στην κυριολεξία την τελευταία περίοδο της ζωής του εκκεντρικού Βρετανού ζωγράφου Τζόζεφ Μέιλορντ Γουίλιαμ Τέρνερ (1775 – 1851),

Μια οικογενειακή ιστορία - A family affair

Υπόθεση: Οι Ξυλούρηδες είναι η πιο γνωστή μουσική οικογένεια της Ελλάδας. Από τον θρυλικό Νίκο Ξυλούρη και τα αδέρφια του, τον φημισμένο λυράρη Ψαραντώνη και τον δεξιοτέχνη λαουτιέρη Ψαρογιάννη, μέχρι τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους,  τρεις γενιές μουσικών κρατούν  ζωντανή τη μουσική παράδοση της οικογένειας και την μεταφέρουν σε χιλιάδες θαυμαστές ανά τον κόσμο. 
Με κεντρικούς χαρακτήρες τον Ψαρογιώργη (Γιώργη Ξυλούρη), τα τρία παιδιά του που σπουδάζουν στην Μελβούρνη, και τον πατέρα του, Ψαραντώνη, η ταινία ακολουθεί την οικογένεια μέσα από επαγγελματικές προκλήσεις και δύσκολες προσωπικές αποφάσεις, και καταγράφει τη ζωή τους για διάστημα δύο ετών.
Κριτική: Εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για την οικογένεια των Ξυλούρηδων και συγκεκριμένα τον Ψαρογιώργη (Γιώργη Ξυλούρη) με τα τρία παιδιά του που σπουδάζουν στην Μελβούρνη, και τον πατέρα του, Ψαραντώνη.

3/1/15

Περιπέτεια στο Αιγαίο - Lomasankarit

Υπόθεση: Στην πανέμορφη Κω και τις ελληνικές γαλαζοπράσινες θάλασσες, η Ανδριάνα θα γνωρίσει τoν Τόνι, που έχει έρθει για διακοπές με την οικογένεια του από την Φινλανδία. Μεταξύ τους θα αναπτυχθεί ένας νεανικός έρωτας και μια τρυφερή σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης. Με φόντο το Αιγαίο, τα δυο παιδιά μαζί με τα αδέλφια του Τόνι, Αλέξι και Βέτι, θα μπλεχτούν άθελα τους σε μια επικίνδυνη περιπέτεια: η γοητευτική Ανδριάνα έχει πέσει θύμα απαγωγής από μια αδίστακτη σπείρα αρχαιοκάπηλων, που έχει βάλει στο μάτι το χαμένο θησαυρό ενός παλιού θρύλου του νησιού. Τα τρία αγόρια κινούν γη και ουρανό για να σώσουν την Ανδριάνα και να βρουν το θησαυρό. Μέσα από αυτή την περιπέτεια στην Ελλάδα, οι σχέσεις των τριών αγοριών θα δυναμώσουν και το ειδύλλιο της Ανδριάνας και του Τόνι θα αφήσει μια υπόσχεση για το μέλλον.
Κριτική: Οι «ήρωες των διακοπών», όπως είναι ο Φινλανδικός τίτλος, θα μπορούσαν στα χέρια της Ντίσνεϊ να βγουν μια εξαιρετική ταινία, αφού διαθέτει τη φωτογένεια του Αιγαίου πελάγους και της Κω, συν μια σειρά ηθοποιών που θα μπορούσαν να τύχουν καλύτερης καθοδήγησης, αλλά…