Μεγάλα μάτια - Big eyes

Υπόθεση: Η ταινία επικεντρώνεται στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σε ένα σκάνδαλο μεγατόνων που συγκλόνισε την παγκόσμια καλλιτεχνική - και όχι μόνο - κοινότητα, πίσω στις δεκαετίες του 50’ και του 60’. Οι προβολείς του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη αναδεικνύουν τη ζωή της επιτυχημένης ζωγράφου Μάργκαρετ Κιν, η οποία έγινε διάσημη με τους πίνακες που αναπαριστούσαν γυναίκες και παιδιά με τεράστια λυπημένα μάτια και κατάφεραν να γίνουν μεγάλη εισπρακτική επιτυχία πίσω στην εποχή της. Η ακριβής ιστορία ήθελε τότε τους πίνακες να προέρχονται από τα καλλιτεχνικά χέρια του άνδρα της, Ουόλτερ Κιν, μέχρι που η μακροχρόνια δικαστική διαμάχη δικαίωσε την Μάργκαρετ, αποδίδοντάς της το σύνολο των χαρακτηριστικών επιτυχημένων έργων και την απάλλαξε από την εκμετάλλευση που της ασκούσε ο αδίστακτος σύζυγός της.

Κριτική: Με τον Κριστόφ Γουόλτς να υποδύεται ως καρικατούρα τον γοητευτικό και ταυτόχρονα γλοιώδη σύζυγο της γνωστής ζωγράφου Μάργκαρετ Κιν και την Έιμι Άνταμς να υποδύεται την καταπιεσμένη και απεγνωσμένη ζωγράφο, ο Τιμ Μπάρτον έχει γυρίσει μια ταινία με χαρακτήρα ντοκουμέντου, αλλά και αγωνίας για το τέλος παρά το γεγονός ότι είναι ήδη γνωστό.

Αλύγιστος – Unbroken

Υπόθεση: Η πάντα ευαίσθητη Αντζελίνα Τζολί βρίσκεται και πάλι πίσω από το φακό, μετά την ταινία «In the Land of Blood and Honey». Τώρα μας μαγεύει με τις σκηνοθετικές επιλογές της, χάρη στον 97χρονο βετεράνο πολέμου κι Ολυμπιονίκη Λούι Ζαμπερίνι, τη ζωή του οποίου αφηγήθηκε η Λόρα Χίλενμπραντ στο μπεστ σέλερ «Unbroken: A World War II Story of Survival, Resilience and Redemption». Η ταινία, που φέρει τη σεναριακή υπογραφή των αδερφών Κοέν, είναι ένα δράμα που εξιστορεί την περιπέτεια του αθλητή στίβου που, συμμετέχοντας στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, εντυπωσίασε τόσο πολύ τον Χίτλερ, που ζήτησε να τον γνωρίσει. Κι όχι μόνο. Ο ίδιος άνθρωπος κατόρθωσε να επιβιώσει από αεροπορικό δυστύχημα, επιπλέοντας σε μια σχεδία επί 47 μέρες, πριν τον ανακαλύψουν οι Ιάπωνες και τον στείλουν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, με την επιστροφή του τελικά στην πατρίδα να προκαλεί ρίγη συγκίνησης κι ηρωική υποδοχή, ανάλογη με εκείνη που σίγουρα επιφυλάσσουν στην ταινία οι θεατές.

Κριτική: Η Αντζελίνα Τζολί έχει δημιουργήσει μια ευχάριστη έκπληξη πάνω σε μια πραγματική ιστορία, που εξιστορεί την περιπέτεια ενός αμερικανού αθλητή στίβου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος κατόρθωσε να επιβιώσει μετά από πτώση πολεμικού αεροπλάνου, επιπλέοντας σε μια σχεδία επί 47 μέρες, πριν τον ανακαλύψουν οι Ιάπωνες και τον στείλουν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, όπου σώθηκε ως εκ θαύματος για να πεθάνει σε βαθιά γεράματα φέτος τον Ιούλιο (3/7/14).

Τα μυστικά του δάσους - Into the woods

Υπόθεση: Τα Μυστικά του Δάσους διηγούνται τις περιπέτειες της Σταχτοπούτας, της Κοκκινοσκουφίτσας, της Ραπουνζέλ, και του Τζακ και της Φασολιάς του, ξετυλίγοντας την αστεία και συγκινητική ιστορία ενός Φούρναρη και της Γυναίκας του που θέλουν απεγνωσμένα έναν απόγονο. Στην προσπάθεια τους να αποκτήσουν παιδί, συμμαχούν με τα αρχετυπικά σύμβολα των παραμυθιών των αδελφών Γκριμ - ένα γυάλινο γοβάκι, μια κόκκινη κάπα, μαλλιά χρυσά σαν το καλαμπόκι και μια άσπρη σαν το γάλα αγελάδα - για να ξεμπλέξουν από τα δίχτυα της Μάγισσας, που τους περνάει διαρκώς από νέες δοκιμασίες. Αλλά σε αυτήν τους την προσπάθεια θα ανατραπούν τα πάντα, ακόμα και τα παραμύθια.

Κριτική: Να μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για την κινηματογραφική απόδοση του μιούζικαλ Into the woods που αναδεικνύει  το πολύπλοκο βιβλίο του Lapine, το οποίο με τη σειρά του είναι μια μοντέρνα συρραφή διαφόρων αγαπημένων παραμυθιών («Σταχτοπούτα», «Κοκκινοσκουφίτσα», «Ραπουνζέλ», «Τζακ και η Φασολιά») και είναι διασκεδαστική, ενώ ταυτόχρονα διερευνά αρκετά θέματα όπως: η συνέπεια που μπορεί να έχει μια ευχή, η σχέση γονιού με το παιδί, η απληστία, η φιλοδοξία, η απώλεια και το κυριότερο η αγάπη χωρίς όρους και η δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.

Νορβηγία - Norway

Υπόθεση: 1984. Ο Ζανό (Βαγγέλης Μουρίκης) φτάνει πρώτη φορά στην πόλη. Φωτοφοβικός, βρικόλακας, δεινός χορευτής, καίγεται, σκορπίζεται, χαραμίζεται σε μια Αθήνα που δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη. Και το μόνο που θέλει είναι ένα «ζεστό κορίτσι». Στη Ντίσκο Ζαρντόζ, ένα καταγώγιο, άντρο παρανόμων, συναντά την πόρνη Αλίκη (Αλεξία Καλτσίκη) και τον Νορβηγό ντίλερ Πήτερ (Daniel Bolda). Μαζί τους αναλαμβάνει μια ύποπτη δουλειά που τον οδηγεί στο βουνό της Πάρνηθας, στα έγκατα της γης, στο βασίλειο του Μαθουσάλα.

Κριτική: Ο μικρομηκάς Γιάννης Βεσλεμές (γνωστός στους μουσικούς κύκλους και ως Felizol)  κάνει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία και προσπαθεί να μιμηθεί τον περσινό Τζιμ Τζάρμους του «Μόνον οι εραστές μένουν ζωντανοί» σε πιο ροκ στυλ.

Ο Κύκλος

Το τελείωσα και έδιωξα από πάνω μου έναν εφιάλτη. Έναν εφιάλτη που θα μπορούσα να τον σταματήσω από τη μέση σχεδόν, επειδή μπορούσα μεν να προβλέψω που το πάει, αλλά η γλώσσα αφήγησης και ο τρόπος ανάπτυξης της ιστορίας δεν με άφηναν, έπρεπε να τον τελειώσω. Αναφέρομαι στο μυθιστόρημα «Ο Κύκλος» του Dave Eggers που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Κέδρος, το οποίο με δυο λέξεις θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως το «1984» του 2014 (και όχι του 21^ου αιώνα, διότι υπολείπονται πολλά χρόνια ακόμα και έτσι που τρέχει η τεχνολογία, καλό θα είναι να μη γράφω μεγάλες κουβέντες).

Θα αναφερθώ στα λόγια, με τα οποία αυτοσυστήνεται το βιβλίο αυτό στο εξώφυλλο: «Είναι ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα αγωνίας, που εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη μνήμη, την ιδιωτικότητα, τις αλλαγές που επιφέρει η βιοτεχνολογική επανάσταση, την ποιότητα της σύγχρονης δημοκρατίας και τα όρια της ανθρώπινης γνώσης». Είναι μια παράγραφος που τα λέει όλα και με καλύπτει.

Πριν δε, τη σύντομη υπόθεση του μυθιστορήματος όπως γίνεται συνήθως σε όλα τα εξώφυλλα, θέτει το ερώτημα: «Υπάρχει, άραγε, ιδιωτική ζωή στην εποχή των social media;». Έλα ντε… Πολλοί αναρωτιούνται, προβληματίζονται, ανησυχούν, αλλά στο τέλος σχηματίζουν ουρές στα καταστήματα με κάθε νέα έκδοση smart phone ή tablet ή άλλων ηλεκτρονικών «παιχνιδιών» που για να παίξεις πρέπει να είσαι «συνδεδεμένος».

Άγιος ή αμαρτωλός;

Εντάξει, άνθρωπος είναι κι αυτός, δεν είναι υπερήρωας, όπως στα κόμικς. Θα πέσει και σε λάθη, θα κάνει και στραβοτιμονιές. Αυτό είναι το ελκυστικό στοιχείο στις ιστορίες του επιθεωρητή Τζον Ρέμπους, που τον έχει πλάσει ο Σκοτσέζος συγγραφέας Ίαν Ράνκιν και στην Ελλάδα τον έφεραν οι Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω διαβάσει το πρώτο μυθιστόρημα «Οι καταρράκτες» που κυκλοφόρησε σε μας το 2000, για να δω πως εμφανίστηκε και πως έφτασε να γίνει επιθεωρητής στην αστυνομία του Εδιμβούργου, αλλά αν κρίνω από την υπόθεση που τον απασχολεί στο τελευταίο βιβλίο «Άγιος ή αμαρτωλός;» που διάβασα πρόσφατα, όλο και κάτι «παράτυπο» είχε διαπράξει στα νιάτα του, στο Σώμα.

Σ’ αυτό λοιπόν, το τελευταίο μυθιστόρημα, ο Ρέμπους επιστρέφει στην αστυνομία του Εδιμβούργου, με χαμηλότερο βαθμό απ’ αυτόν με τον οποίο είχε αποστρατευτεί (τη συνταξιοδότησή του θα τη διαβάσετε στο «Τελευταίο τραγούδι με τον Ρέμπους» έπειτα από δεκαεπτά αστυνομικά μυθιστορήματα) και ελαφρώς πικραμένος, διότι με την άφιξή του, ξανανοίγει μια υπόθεση τριάντα χρόνων και υποψίες για κακό χειρισμό της πέφτουν πάνω του, αλλά και στους τότε συνεργάτες του, που άλλοι ζουν και άλλοι όχι.

Γκρέις του Μονακό - Grace of Monaco

Υπόθεση: «Η ιδέα της ζωής μου ως παραμύθι, είναι από μόνη της ένα παραμύθι» Γκρέις Κέλι. Η αληθινή ιστορία της Γκρέις Κέλι, η οποία έγινε η Πριγκίπισσα του Μονακό όταν παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Ρενιέ το 1956. Η Γκρέις Κέλι ήταν ήδη ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ, έχοντας βραβευτεί με Oscar, και ο γάμος της χαρακτηρίστηκε ως «ο γάμος του αιώνα». Έξι χρόνια αργότερα, ανάμεσα στις δυσκολίες της εκπλήρωσης του ρόλου της, επιστρέφει πίσω στο Χόλιγουντ για να παίξει στη νέα ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Τη στιγμή εκείνη η Γαλλία απειλεί με φορολόγηση και επικρατεί ένταση στις σχέσεις των δυο κρατών. Η Γκρέις Κέλι επιστρέφει και προσπαθεί να βοηθήσει αναζητώντας όμως παράλληλα και τη δική της ταυτότητα. Ήταν ακόμα ηθοποιός ή ολοκληρωτικά πλέον η Πριγκίπισσα του Μονακό;

Κριτική: Με δυο πρωταγωνιστές που δεν διαθέτουν ευρωπαϊκή φινέτσα και ειδικότερα την πριγκιπική αίγλη, η ταινία ασχολείται με ένα μόνον περιστατικό από τη ζωή της Γκρέις Κέλι και αυτό μετά το γάμο της με τον πρίγκιπα Ρενιέ.

Αστερίξ: Η κατοικία των θεών - Astérix: Le domaine des dieux

Υπόθεση: Έτος 50 π.Χ. Όλη η Γαλατία βρίσκεται υπό Ρωμαϊκή κατοχή. Όλη, εκτός από το γνωστό μικρό γαλατικό χωριό. Αυτή τη φορά ο Ιούλιος Καίσαρας, αποφασίζει να αφήσει στην άκρη τις λεγεώνες του και βρίσκει νέο τρόπο να κατακτήσει τους Γαλάτες. Θα αλλοιώσει τα έθιμα και την καθημερινότητά τους, ώστε να τους μετατρέψει σε Ρωμαίους. Για να το πετύχει αυτό, χτίζει ρωμαϊκού τύπου κατοικίες γύρω από το μικρό γαλατικό χωριό, στις οποίες θα κατοικίσουν Ρωμαίοι πολίτες, έτσι ώστε να μεταφέρουν παράλληλα και τον τρόπο ζωής τους στην περιοχή. Θα καταφέρει ο Αστερίξ να αποτρέψει τα σχέδια του Καίσαρα και να πείσει τους φίλους του να μην ακολουθήσουν τα μοντέρνα ρωμαϊκά ήθη; Θα καταφέρουν να διατηρήσουν την γαλατική τους ταυτότητα, σώζοντας έτσι το χωριό τους από αυτόν τον διαφορετικό κίνδυνο;

Κριτική: Έξυπνη και διασκεδαστική ταυτόχρονα, η νέα ταινία του Αστερίξ εμπνευσμένη από τον 17ο τόμο της σειράς των Γκοσινί και Ουντερζό σατιρίζει ακόμα μια φορά τη σημερινή επικαιρότητα με αναφορές στην επιρροή επί της συμπεριφοράς των λαών μέσα από την επιβολή νέων συνηθειών και εθίμων.

Bekas - Ορφανά

Υπόθεση: Μια ιστορία για δυο άστεγα ορφανά αγόρια (Zana, 7) και (Dana, 10) που προσπαθούν οριακά να επιβιώσουν στο Κουρδιστάν του 1990. Στην αρχή της ιστορίας τα δυο αδερφάκια παρακολουθούν λαθραία μερικές σκηνές από την ταινία Superman από μια τρύπα στον τοίχο του τοπικού σινεμά. Αποφασίζουν ότι θέλουν να πάνε στην Αμερική για να ζήσουν με τον Superman. Όταν θα φτάσουν εκεί, θα τους λύσει τα προβλήματα, θα τους κάνει την ζωή πιο εύκολη αλλά και θα πάρει το αίμα τους πίσω, τιμωρώντας όσους τους φέρθηκαν άσχημα. Για αυτό το σκοπό, ο Zana, ο μικρότερος αδερφός, ετοιμάζει τη λίστα του με όλους αυτούς που θα του ζητήσει να τιμωρήσει. O Dana από την άλλη, πιο προσγειωμένος καταστρώνει ένα πιο δυναμικό σχέδιο για όλα όσα θα χρειαστούν για να φτάσουν στον προορισμό τους: χρήματα, διαβατήρια, μεταφορικό μέσον αλλά και ένα τρόπο να περάσουν τα σύνορα. Δυστυχώς δεν έχουν τίποτα από όλα αυτά. Παρόλαυτα, αποφασίζουν να κυνηγήσουν το όνειρό τους.

Κριτική: Όταν σκέφτομαι ότι ο σκηνοθέτης Karzan αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Dramatiska Institutet το 2010 κερδίζοντας το Student Award γι αυτή την ταινία, τόσο την εκτιμώ περισσότερο.

Ο έβδομος γιος - The seventh son

Υπόθεση: 18oς αιώνας. Ο πόλεμος μεταξύ του υπερφυσικού και των ανθρώπων μαίνεται… Ο μοναδικός πολέμιος του Κακού, ο δάσκαλος Γκρέγκορι, ικανότατος κυνηγός μαγισσών, φυλακίζει, μαζί με τον τελευταίο μαθητευόμενό του, την πανίσχυρη Μάγισσα Μητέρα Μάλκιν. Όμως, η Μητέρα Μάλκιν κατορθώνει για άλλη μια φορά να δραπετεύσει και είναι έτοιμη να τον εκδικηθεί και, μαζί με τους καλύτερους των ακολούθων της, να κυριαρχήσει στον κόσμο. Σε μία θανάσιμη αναμέτρηση, ο Γκρέγκορι έρχεται αντιμέτωπος με τις σκοτεινές δυνάμεις που πάντοτε ήξερε ότι θα επιστρέψουν... Έχει ελάχιστο χρόνο, μόλις μέχρι την επόμενη κόκκινη πανσέληνο, οπότε η Μητέρα Μάλκιν θα είναι πλέον πανίσχυρη, για να εκπαιδεύσει το νέο του μαθητευόμενο, Τομ Γουόρν, τον έβδομο γιο ενός έβδομου γιου στα απόκρυφα μυστικά της μαύρης μαγείας προκειμένου να δώσουν ένα τέλος στο σκοτάδι. Η πίστη και η αφοσίωση του Τομ θα δοκιμαστούν όταν εκείνος ερωτεύεται την πανέμορφη Άλις, η οποία είναι μισή μάγισσα και έχει αποστολή της να τους κατασκοπεύει ώστε να μαρτυρά στη Μητέρα Μάλκιν τις κινήσεις τους. Θα κατορθώσει ο Γκρέγκορι να εκπαιδεύσει έγκαιρα τον Τομ και να απαρνηθεί τα αισθήματά του για τη Μητέρα Μάλκιν ώστε να νικήσουν το σκοτάδι;

Κριτική: Βασισμένη στο μυθιστόρημα ηρωικής φαντασίας «Ο μαθητευόμενος του Σπουκ», του Τζόσεφ Ντιλέινι (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος), η ταινία αναφέρεται σε μια σκοτεινή περίοδο της ανθρωπότητας, όπου κυριαρχούν μάγισσες, κατά την οποία ορισμένοι χαρισματικοί καλούνται να τις αντιμετωπίσουν.

Οι αισθηματίες

Υπόθεση: Ένας μεσήλικας αστός, υπεράνω πάσης υποψίας, με το παρατσούκλι ο «Δάσκαλος» ζει απομονωμένος στην παραθαλάσσια έπαυλη του μαζί με την έφηβη κόρη του.  Πίσω όμως από τη μάσκα του εκκεντρικού λάτρη της τέχνης,  θησαυρίζει ως τοκογλύφος και αρχαιοκάπηλος, διακινώντας τα κλοπιμαία του μέσα σε νεκροφόρες που διασχίζουν την Αθήνα.  Τις  βρωμοδουλειές του  έχουν αναλάβει να «φροντίζουν» δύο νεαροί:  o Eρμής και ο Γιάννης..  Έκαστος εκ των δύο διαπράττει από ένα μοιραίο λάθος. Ο μεν Ερμής ερωτεύεται την έφηβη κόρη του «Δασκάλου», ο δε Γιάννης παθιάζεται με μία πόρνη. Αμφότεροι, θα πληρώσουν ακριβά το τίμημα του να είναι Αισθηματίες....

Κριτική: «Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Θεός είναι η αγάπη, έπειτα έρχεται το αίμα». Με αυτή την κατευθυντήρια γραμμή πορεύεται και η ταινία: Το πρώτο μέρος της είναι αδιάφορο και πλαδαρό. Έπειτα έρχεται ο έρωτας, η βία και το αίμα. Σα να βλέπεις δυο διαφορετικές ταινίες με τους ίδιους πρωταγωνιστές.

Η αγάπη είναι παράξενη - Love is strange

Υπόθεση: Έχοντας μοιραστεί τις χαρές και τις λύπες μιας ολόκληρης ζωής, ο Ben και ο George παντρεύονται σε μία ειδυλλιακή τελετή που λαμβάνει χώρα στο Μανχάταν. Λόγω της επισημοποίησης της σχέσης τους, ο George, καθηγητής κλασικής μουσικής σε καθολικό σχολείο, θα χάσει τη δουλειά του πολύ σύντομα. Το ζευγάρι θα χρειαστεί όχι μόνο να πουλήσει το κομψό διαμέρισμά του, αλλά και να χωριστεί σε διαφορετικά σπίτια, μέχρι να βρεθεί μια οικονομικά βιώσιμη λύση. Ο George μετακομίζει στο μικροσκοπικό διαμέρισμα δύο φίλων, ενώ ο ζωγράφος Ben φιλοξενείται στο σπίτι του ανιψιού του Elliot της γυναίκας του Kate και του έφηβου γιου τους Joey με μοναδική ουσιαστική απασχόληση την αποτύπωση της Νέας Υόρκης στους πίνακές του.

Κριτική: Σε πρώτο επίπεδο έχουμε μια ιστορία για τη διαφορετικότητα και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται, σε δεύτερο έχουμε την συμβίωση ανθρώπων της τρίτης ηλικίας με νεώτερους, που θεωρούν ότι μπορούν να τους φιλοξενήσουν.

O Παραμυθάς και οι ιστορίες του

Υπόθεση: Ο Παραμυθάς επιλέγει τη μεγάλη οθόνη για να επιστρέψει με τις περιπέτειές του, χρησιμοποιώντας και νέα τεχνικά μέσα  όπως το computer animation. Μέσα από τις ιστορίες του μεταδίδει απλά μηνύματα ανθρώπινων και ηθικών αξιών, οικολογίας και σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς, με ήρωα τον ήδη αγαπημένο από την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά της κρατικής τηλεόρασης (1978 – 1987) Παραμυθά, οι περιπέτειες του οποίου δεν περιέχουν ίχνος βίας.

Κριτική: Με μοναδικό και πανίσχυρο ατού, το γεγονός ότι τα παραμύθια του δεν περιέχουν κανένα ίχνος βίας, ο Παραμυθάς απευθύνεται σε μικρά παιδιά,

Το αγόρι και ο κόσμος - O Menino e o mundo

Υπόθεση: Η ιστορία ενός Αγοριού, που φεύγει από το χωριό του και πηγαίνει στην πόλη για να συναντήσει τον πατέρα του, ο οποίος αναζητά εργασία ως εσωτερικός μετανάστης. Στο ταξίδι αυτό, το Αγόρι παρατηρεί το αντιφατικό πρόσωπο της σύγχρονης Βραζιλίας, που θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε χώρα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Η ταινία, συναρπάζει με τα σχέδια, τα χρώματα και τη μουσική. Δεν έχει διαλόγους «για να μη λερωθεί αυτό το διαμάντι με περιττά πράγματα», όπως έγραψε ο κριτικός της γαλλικής «L’ Express».

Κριτική: Πραγματικό κινούμενο σχέδιο και μάλιστα, όσο λιτό γίνεται, με αφαιρετική τεχνοτροπία που απευθύνεται και σε μεγάλους με περιβαλλοντικές και ευρύτερα κοινωνικές ευαισθησίες.

Magical girl

Υπόθεση: Η Αλίσια είναι ένα άρρωστο κορίτσι που ονειρεύεται να φορέσει το φόρεμα της αγαπημένης της ηρωίδας απ’ τη γιαπωνέζικη σειρά «Magical Girl Yukiko». Ο πατέρας της Λουίς θα κάνει τα πάντα για να πραγματοποιήσει την επιθυμία της κόρης του. Αλλά η μοίρα του διασταυρώνεται με την Μπάρμπαρα, μια ελκυστική νέα κοπέλα με ψυχολογικά προβλήματα, και τον Ντάμιαν, έναν δάσκαλο που έχει παραιτηθεί απ΄ όλα εκτός από το ταραγμένο παρελθόν του. Ο Λουίς, η Μπάρμπαρα και ο Ντάμιαν θα παγιδευτούν σ’ έναν κόσμο εκβιασμών, όπου τα ένστικτα και η λογική θα συγκρουστούν σε μια τραγική μάχη που θ’ αλλάξει τις ζωές τους για πάντα.

Κριτική: Δεν υπάρχει μεταφυσική στην ταινία και όμως νομίζεις ότι κάτι υποβόσκει. Υπάρχουν συμπτώσεις, εξέλιξη και παράλληλη δράση.

Η πρώτη αγάπη - The best of me

Υπόθεση: Ο Dawson και η Amanda ήταν πολύ ερωτευμένοι στο σχολείο, αλλά χώρισαν με δραματικό τρόπο. Θα περάσουν είκοσι χρόνια για να ξαναβρεθούν με αφορμή τον θάνατο ενός αγαπημένου τους φίλου, και για να συνειδητοποιήσουν ότι η αγάπη τους δεν έχει σβήσει. Όμως αυτά που τους απομάκρυναν πριν από τόσα χρόνια συνεχίζουν να ισχύουν. Αυτή τη φορά μάλιστα τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουν είναι ακόμα μεγαλύτερα και πιο σοβαρά.

Κριτική:

Χόμπιτ: Η μάχη των πέντε στρατών - The Hobbit: The battle of the five armies

Υπόθεση: Με την ανάκτηση του Βασίλειου των Νάνων από τον δράκο Νοσφιστή, ο Μπίλμπο και οι δεκατρείς Νάνοι έχουν άθελά τους συμβάλλει στην εξάπλωση μιας φονικής δύναμης. Ο εξοργισμένος Νοσφιστής επιτίθεται στους ανυπεράσπιστους κατοίκους της Λιμνούπολης. Παράλληλα, κυριευμένος από το πάθος του για πλούτο, ο Θόριν Δρύασπις βάζει τον θησαυρό πάνω από την τιμή και τους φίλους του. Παραμονεύουν όμως μεγαλύτεροι κίνδυνοι, τους οποίους γνωρίζει μόνο ο Γκάνταλφ…. Ο μεγάλος εχθρός τους, Σάουρον έχει στείλει λεγεώνες από Όρκς για να επιτεθούν στο Βουνό της Μοναξιάς. Η φυλή των Νάνων, τα Ξωτικά και οι Άνθρωποι πρέπει να αποφασίσουν, είτε να ενώσουν τις δυνάμεις τους, είτε να καταστραφούν. Ο Μπίλμπο θα πρέπει να πολεμήσει τόσο για τη ζωή του, όσο και για των συντρόφων του, στην επική Μάχη των Πέντε Στρατών, καθώς το μέλλον της Μέσης Γης παραμένει αβέβαιο.

Κριτική: Το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας Hobbit δεν διαφέρει σε πολλά από τα προηγούμενα και είχα γράψει γι αυτά πως, «αν πρέπει να κρίνει κάποιος το Hobbit, δεν μπορεί να αποφύγει το χαρακτηρισμό του, ως παιδικό φιλμ (και το βιβλίο άλλωστε ήταν ανώριμο σε σχέση με τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών»)».

Λευκός Θεός - White God

Πρόκειται για μια. εξαιρετική αλληγορία, που μπορείς να της δώσεις και πολιτικές προεκτάσεις και όχι απλά μια ζωοφιλική πολύχρωμη ταινία του στυλ «Ασπροδόντης» των στούντιο Ντίσνεϋ.

Ταυτόχρονα, είναι για μια σκληρή ταινία με σκηνές εκπαίδευσης σκύλων για αγώνες και άλλες, από τις συνθήκες που κρατούνται τα συμπαθή τετράποδα στα «κέντρα αδέσποτων» και αλλού.

Κοινός παρανομαστής

Υπόθεση: Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους άνδρες συναντιούνται σε ένα καφενείο και μία ζωηρή συζήτηση για τα δύο φύλα ξεκινά. Για τον κύριο Πλάτωνα η γυναίκα εκπροσωπεί κάτι ιερό, το οποίο ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της κόρης του. Για τον Δημήτρη  η γυναίκα είναι το εισιτήριο για μια ήσυχη και όμορφη ζωή που του εξασφαλίζει η αρραβωνιαστικιά του. Για τον Αλέξανδρο το δεύτερο φύλο προσεγγίζεται κυρίως πλατωνικά, κι έτσι δηλώνει ερωτευμένος με μια κοπέλα που δεν έχει γνωρίσει ακόμα από κοντά. Για τον Νίκο όλες ανεξαιρέτως οι γυναίκες είναι δόλιες, όπως για παράδειγμα η κοπέλα με την οποία σχετίζεται και που ανακάλυψε ότι παντρεύεται. Είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που φαινομενικά δεν μοιράζονται τίποτα κοινό. Εκτός από τον παρονομαστή που τους έχει διαφύγει, παρ’ όλο που τους απασχολεί όσο τίποτα.

Κριτική: Όντως οι τέσσερις πρωταγωνιστές «υποδύονται τέσσερις αρχετυπικούς χαρακτήρες», οι οποίοι αποκαλύπτονται σταδιακά μέσα από τους πραγματικά συμπυκνωμένους διαλόγους της ταινίας, σε τέτοιο βαθμό, που ο σχολαστικός θεατής θα ισχυριστεί ότι οι διάλογοι αποτελούνται από μια σειρά αποφθέγματα ηθικοπλαστικού κυρίως περιεχομένου και φράσεις-ρητά από την καθομιλουμένη αργκό γλώσσα των αντρών.

Ο κήπος του Γιάλομ: Η φιλοσοφία μιας ζωής - Yalom's Cure

Υπόθεση: Πολυδιαβασμένος συγγραφέας και δημοφιλής ακαδημαϊκός, ο Ίρβιν Γιάλομ είναι ένας απο τους σημαντικότερους εν ζωή ψυχοθεραπευτές.  Η ταινία «Ο κήπος του ΓΙΑΛΟΜ» είναι κάτι περισσότερο από μια κλασική βιογραφία. Είναι ένα ταξίδι, μια υπαρξιακή διαδρομή στα επίπεδα του ανθρώπινου νου, με συνταξιδιώτη μας τον Δρα Γιάλομ, τις θεμελιώδεις ιδέες και τη σοφία του. Τα βιβλία του Ίρβιν Γιάλομ έχουν εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο και οι κριτικοί τον περιγράφουν ως συγγραφέα που «εμπνέει», «εκπλήσσει», «προκαλεί τον νου» και «αλλάζει τη ζωή».

Η Έξοδος: Θεοί και βασιλιάδες – Exodus: Gods and Kings

Υπόθεση: Στο επίκεντρο της συγκλονιστικής ιστορίας, ο βραβευμένος με Όσκαρ Κρίστιαν Μπέιλ  ως ένας αξιοσημείωτα θαρραλέος άνδρας, δεν θα διστάσει να τα βάλει με μια από τις πιο ισχυρές αυτοκρατορίες της Ιστορίας, οδηγώντας 400.000 σκλάβους ένα βήμα πιο κοντά στη λύτρωση τους. Απέναντί του θα συναντήσει την ισχυρή αντίσταση του Φαραώ της Αιγύπτου, Ραμσή. Μωυσής και Ραμσής γεννήθηκαν μαζί, μεγάλωσαν σαν αδέρφια και γαλουχήθηκαν σαν πρίγκιπες, όμως στην πορεία οι δρόμοι τους χώρισαν. Τώρα καθώς η Αίγυπτος καλείται να αντιμετωπίσει μια από τις πιο ισχυρές φυσικές καταστροφές όλων των εποχών, οι δυο ηγέτες θα συγκρουστούν αμετάκλητα.

Κριτική: Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται τις «Δέκα εντολές» (1956) του Σεσίλ Ντε Μιλ με τον Τσάρλτον Ίστον στο ρόλο του Μωυσή και τον Γιούλ Μπρίνερ στο ρόλο του Ραμσή.

Εδώ έχουμε περίπου την ίδια υπόθεση, με δύο διαφορές:

Η νύχτα πριν πέσει το Παρίσι - Diplomatie

Υπόθεση: 25 Αυγούστου 1944. Οι σύμμαχοι εισβάλουν στο Παρίσι. Η Βαρσοβία έχει καταστραφεί τρεις εβδομάδες νωρίτερα από τους Γερμανούς. Λίγο πριν την αυγή, ο Ντίτριχ φον Σόλτιτζ, Γερμανός στρατιωτικός διοικητής στο Παρίσι, ετοιμάζεται να εκτελέσει τις εντολές του Αδόλφου Χίτλερ: να ανατινάξουν το Παρίσι. Γέφυρες και μνημεία είναι έτοιμα να εκραγούν… κι όμως το Παρίσι δεν καταστρέφεται. Ποιοι ήταν οι λόγοι που έκαναν τον Σόλτιτζ να αρνηθεί να υπακούσει τις διαταγές;

Κριτική: Ο σκηνοθέτης των ταινιών «Το ταμπούρλο» (Χρυσός Φοίνικας και Όσκαρ Ξένης Ταινίας 1979), «Ένας έρωτας του Σουάν» (1983), «Ο θάνατος του εμποράκου» (1985) και «Η ιστορία μιας καμαριέρας» (1990), αυτή τη φορά μεταφέρει στην οθόνη ένα τυπικό θεατρικό έργο λίγων προσώπων, το οποίο στηρίζεται σε ηθικά διλήματα, αλλά και στην «τεχνική» της διπλωματίας.

Οι βασικοί ήρωες είναι ο στρατηγός Φον Χόλτιτζ που ενσαρκώνει την τρίτη ή τέταρτη γενιά μιας μακράς γενεαλογίας αξιωματικών που η συμπεριφορά τους χαρακτηρίζεται από στρατιωτικούς κανόνες, όπως η υπακοή, η αγάπη για την πατρίδα και η οικογενειακή τιμή (τον οποίο υποδύεται ο υπέροχος Νιλς Άρεστραπ) και ο πρόξενος Νόρντλινγκ, που επισκέπτεται νύχτα το στρατηγό για να τον μεταπείσει, ώστε να μη δώσει εντολή για την ανατίναξη όλου του Παρισιού (τον οποίο υποδύεται ο εξαιρετικός Αντρέ Ντιζολιέ).

Οι δύο τους θα ξενυχτήσουν επιχειρηματολογούντες, ο μεν πρώτος γιατί θεωρεί απαραίτητο να υπακούσει στην εντολή του Χίτλερ, ο δε δεύτερος αναγνωρίζοντας την πειθαρχία και την υπακοή του στρατηγού, γιατί θα πρέπει αυτή τη φορά (για μια υπέρτατη φορά), να μην υπακούσει και να σώσει το Παρίσι.

Με ένα σφιχτό σκηνοθετικό ρυθμό και δυο εξαιρετικές ερμηνείες, αυτή η σχετικά μικρής διάρκειας ταινία ( μια ώρα και 24΄) αποδεικνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική: τόσο των χαρακτήρων των ανθρώπων που διαχειρίζονται τις τύχες του απλού λαού (που κοιμάται, στην προκειμένη περίπτωση με την ελπίδα ότι με το ξημέρωμα όλα θα πάνε καλύτερα), όσο και των κωδίκων, των συμβάσεων, που διαμορφώνουν αυτούς τους χαρακτήρες.

Σκηνοθεσία: Φόλκερ Σλέντορφ

Με τους: Νιλς Άρεστραπ, Αντρέ Ντισολιέ, Τσάρλι Νέλσον

Προβάλλεται από 4/12/14

(κριτική μου στο Myfilm)

Οι Σταθμοί του Σταυρού - Stations of the Cross

Υπόθεση: Η Μαρία είναι 14 χρονών. Η οικογένεια της είναι μέλος μιας φονταμενταλιστικής καθολικής κοινότητας. Η Μαρία ζει την καθημερινότητα της στο μοντέρνο κόσμο, αλλά η καρδιά της ανήκει στον Ιησού. Θέλει να τον ακολουθήσει, να γίνει Αγία, και να πάει στον Παράδεισο. Η Μαρία θα περάσει από 14 σταθμούς, όπως ο Ιησούς στο δρόμο του για το Γολγοθά, για να πετύχει το σκοπό της. Η οικογένεια της βρίσκει παρηγοριά στην πίστη, καθώς διερωτάται αν όλα όσα έγιναν ήταν αναπόφευκτα.

Κριτική: Μια ενδιαφέρουσα ταινία για τη θρησκεία, την αγάπη, την πίστη, την ανεκτικότητα προς το διαφορετικό, τον θρησκευτικό φανατισμό, που διαθέτει και αρκετά καλές ερμηνείες. 

Στην Παναγία της Φιλερήμου στη Ρόδο, κοντά στην Ιαλυσσό υπάρχει ένας  λιθόστρωτος διάδρομος με τις 12 χαλκογραφίες της πορείας του Ιησού, μέχρι τη Σταύρωση. Στην ταινία αυτή διαπίστωσα ότι για τους Καθολικούς τα στάδια είναι 14 και αυτά ακολουθεί ο σκηνοθέτης παρακολουθώντας την πορεία μιας έφηβης προς την αυτοθυσία.

Σε κάθε πλάνο (εκτός από αυτό του τέλους), η κινηματογραφική μηχανή παραμένει σταθερή και η μοναδική κίνηση είναι εκείνη των ηθοποιών που συμμετέχουν στη σκηνή, με τη μικρή Λέα Βαν Άκεν (ως  Μαρία) να κερδίζει τις εντυπώσεις από το πρώτο στάδιο, που αποφασίζει ότι θέλει να θυσιαστεί για να σώσει τον αδελφό της που για κάποιο άγνωστο λόγο δεν μιλάει. 

Από τις αυτόνομες -ουσιαστικά- σκηνές, ο θεατής διαπιστώνει πως διαμορφώνονται οι θρησκόληπτοι χαρακτήρες και πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι αυτό για τις τρυφερές προεφηβικές ή εφηβικές ηλικίες. Μπορεί η Εκκλησία και οι γονείς να έχουν τις καλύτερες προθέσεις, αλλά ο τρόπος που επηρεάζεται η παιδική ψυχή, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, για να μην δημιουργηθούν ακραία αποτελέσματα. Η δε οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο, όπως της Μαρίας, όπου η μητέρα της είναι «φανατική» σε βαθμό που δεν επιτρέπει σε άλλο να μιλάει. Επίσης, στην ταινία είναι χαρακτηριστικό, ότι ο πατέρας της Μαρίας «δεν υπάρχει», όταν η Μαρία στο σχολείο πέφτει θύμα λεκτικού βιασμού ως «διαφορετική» από τους συμμαθητές της, ή και αργότερα, όταν αρχίζει να μην τρώει και οδηγείται στο νοσοκομείο. 

Η Μαρία αφήνεται μόνη της να τα βγάλει πέρα, κουβαλώντας το σταυρό του μαρτυρίου της, αρνούμενη φυσιολογικές διασκεδάσεις και απλές απολαύσεις, επειδή έχει πεισθεί από την εκκλησία και την αυστηρή μητέρα της, ότι όλα αυτά (μουσική ροκ, φλερτ, γλυκά) είναι πειρασμοί του Σατανά και άρα αμαρτίες. 

Συνολικά, έχουμε μια ταινία που έχει θέματα για συζήτηση.

Σκηνοθεσία: Ντίτριχ Μπρίγκεμαν

Με τους: Λέα Βαν Άκεν, Φραντσέσκα Βάις, Φλόριαν Στέτερ, Χανς Ζίσλερ, Λούσι Αρόν

Προβάλλεται από 4/12/14

(κριτική μου στο Myfilm)

Ηλίθιος και πανηλίθιος (2) - Dumb and dumber (2)

Υπόθεση: Είκοσι χρόνια μετά την τελευταία τους περιπέτεια, οι καλόκαρδοι, αν και όχι ιδιαίτερα έξυπνοι, κολλητοί Harry Dunne (Jeff Danniels) και Lloyd Christmas (Jim Carrey) ξανασμίγουν. Όταν ο Harry μαθαίνει ότι έχει μια κόρη κάπου εκεί έξω, προσπαθεί να βγάλει τον Lloyd από την κωματώδη κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει μετά τη χοντρή χυλόπιτα που έφαγε από τη Mary και να τον πείσει να διασχίσουν ολόκληρη τη χώρα, για να την αναζητήσουν. Ο Lloyd εντωμεταξύ είναι και πάλι ερωτευμένος. Μετά από τόσο χρόνια όλα, εκτός από την ηλιθιότητά τους, έχουν αλλάξει. Σε αυτό το ταξίδι θα ξεκινήσουν από ένα ίδρυμα, στο οποίο θα έπρεπε να είναι κανονικά εσώκλειστοι, και θα βρεθούν σε μια σύνοδο κορυφής, όπου έχουν μαζευτεί τα λαμπρότερα μυαλά όλου του κόσμου.

Κριτική: Είναι να απορεί κανείς με τα αστεία (αν μπορούμε να τα αποκαλέσουμε έτσι), που γελούν οι Αμερικανοί. Προηγουμένως, είναι απορίας άξιον το πώς μπορούν δύο μεσήλικες πλέον ηθοποιοί, τους οποίους έχουμε δει και σε καλύτερες μέρες, να αναλαμβάνουν τόσο γελοίους ρόλους και να παιδιαρίζουν.

Από έρωτα

Υπόθεση: Ο Αντώνης Γκαλιμάνης είναι πυροσβέστης και ζει στον Πειραιά. Η ιστορία ξεκινά δυο ημέρες πριν από τον επικείμενο γάμο του με την νοσηλεύτρια Νατάσσα, όταν αιφνιδιαστικά θα τον επισκεφτεί στο σπίτι του η Άννα, μια δημοσιογράφος με την οποία διατηρούσε σχέση παλαιότερα. Από την συνάντηση αυτή θα αντιληφθούμε τον ζωντανό ακόμα έρωτα ανάμεσά τους. Ο Αντώνης δεν θα ματαιώσει τον γάμο του με την Νατάσσα παρότι η Άννα έχει έντονη την επιθυμία της επανασύνδεσης. Τα πράγματα θα περιπλεχθούν ακόμα περισσότερο όταν θα ξεκινήσει η "διπλή ζωή" του Αντώνη μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τι θα συμβεί όταν η Άννα θα συνυπάρχει με την Νατάσσα όχι μόνο όταν η Νατάσσα θα λείπει, αλλά κι όταν αυτή είναι μπροστά;

Κριτική: Με δυο λόγια θα έλεγα πως έχουμε να κάνουμε μα μια ιστορία αγάπης και με τις εμμονές ενός ανθρώπου, ενός πυροσβέστη που ενώ ξέρει να σβήνει φωτιές, δεν μπορεί τελικά να σβήσει τη φλόγα της αγάπης του και την αφήνει να σιγοκαίει τα σωθικά του και να τον καταστρέφει.