27/2/21

Ελλάδα: Βιογραφία Ενός Σύγχρονου Έθνους - Roderick Beaton

Συναισθηματικά φορτισμένος από το γεγονός ότι φέτος εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, θυμήθηκα το βιβλίο του Roderick Beaton, το οποίο στις 570 σελίδες του, ανατέμνει το αξιοσημείωτο επίτευγμα της σύγχρονης Ελλάδας. Το υπέροχα γραμμένο αυτό βιβλίο δεν είναι μια στείρα καταγραφή ημερομηνιών και γεγονότων. Είναι η ιστορία του ελληνικού έθνους-κράτους και πιο ουσιαστικά, η ιστορία της συλλογικής ταυτότητας που συνοδεύει το έθνος-κράτος. Είναι η ιστορία των γεγονότων και της υψηλής πολιτικής, αλλά και η ιστορία της κουλτούρας και των τεχνών, των ανθρώπων και των ιδεών. Όπως αναφέρει ο Roderick Beaton, στη διάρκεια των τελευταίων τριακοσίων ετών, ένα σύγχρονο έθνος οικοδομήθηκε, στη βάση, κυριολεκτικά σχεδόν, των ερειπίων ενός εξαφανισμένου πολιτισμού.
Είναι γραμμένο από έναν άνθρωπο που αν και γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Εδιμβούργο, έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στη νεοελληνική φιλολογία, αφού σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Από το 1981 έως τη συνταξιοδότησή του δίδαξε σύγχρονη ελληνική και βυζαντινή ιστορία, γλώσσα και λογοτεχνία στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, όπου και κατείχε από το 1988 την έδρα Κοραή του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών.
Έχει γράψει εκτενώς για θέματα σύγχρονης και μεσαιωνικής ελληνικής λογοτεχνίας. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν, τα βιβλία του «Η ιδέα του έθνους στην ελληνική λογοτεχνία» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2015), «Εισαγωγή στη νεότερη ελληνική λογοτεχνία» (Νεφέλη 1996), η βιογραφία «Γιώργος Σεφέρης: περιμένοντας τον άγγελο» (Ωκεανίδα 2003), η μελέτη «Ο Καζαντζάκης μοντερνιστής και μεταμοντέρνος» (Εκδ. Καστανιώτη 2009), «O πόλεµος του Μπάιρον» (Εκδόσεις Πατάκη 2015), καθώς και το μυθιστόρημά του «Τα παιδιά της Αριάδνης» (Εκδ. Καστανιώτη 1999).
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη, σε μετάφραση Μενέλαου Αστερίου.

21/2/21

Μα φυσικά και νοιάζομαι - I care a lot

Μια μαύρη κωμωδία, που εξελίσσεται σε σκληρό και βίαιο θρίλερ, με φόντο τις τρύπες της νομοθεσίας, γύρω από την περίθαλψη και προστασία των ηλικιωμένων. Νομικά κενά που αφήνουν περιθώρια στους απατεώνες –και τις απατεώνισσες- να κερδοσκοπούν ασύστολα. Στην ουσία να κλέβουν επικαλούμενοι το νόμο και την ευαισθησία τους προς τα άτομα τρίτης ηλικίας.

15/2/21

L' ultimo Paradiso

Πατριαρχία, ενδοοικογενειακή βία, εκμετάλλευση και σεξουαλική παρενόχληση παρελαύνουν σ’ αυτή την ιταλική νεορεαλιστική ταινία, της οποίας η υπόθεση τοποθετείται στη δεκαετία του 1950, σε ένα χωριό της Νότιας Ιταλίας, όπου οι άνθρωποι ζουν σκληρά, δουλεύοντας τη γη τους αλλά οι γαιοκτήμονες τους εκμεταλλεύονται με αποτέλεσμα την οικονομική και κοινωνική δυστυχία.

14/2/21

Αφιέρωμα στον Κρίστοφερ Πλάμερ

Ένας σαιξπηρικός ηθοποιός που κέρδισε Όσκαρ στα 82 του.
Ο Κρίστοφερ Πλάμερ, ο Καναδός ηθοποιός που έμεινε αξέχαστος ως Κάπτεν φον Τραπ, στο μιούζικαλ «Η Μελωδία της Ευτυχίας» («The Sound Of Music», 1965), την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021 και σε ηλικία 91 ετών, πέθανε γαλήνια στο σπίτι του στο Κονέκτικατ έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Έλεν Τέιλορ.

Ημι-πιτσιρικάδες παλαιάς κοπής

Δεν προλαβαίνω να σχολιάσω την επικαιρότητα με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και εννοείται ότι μου ήρθε κατακούτελα και το νέο lockdown. Να με συγχωρείτε κύριε Μπαμπινιώτη μας, αλλά εδώ ο καθένας μας μπορεί να χρησιμοποιεί όποια γλώσσα θέλει. Ακόμα και αυτή των social media με τις συντετμημένες λέξεις, αυτές δλδ που αποτελούνται μόνον από σύμφωνα. Τι να κάνουμε; Έτσι μας θέλει η εξέλιξη, με lockdown. Σας είδα όμως ευτυχώς κύριε Μπαμπινιώτη μου (να τα λέμε κι αυτά),  να βγαίνετε στην τηλεόραση του Action24 και να μας ερμηνεύετε το νεολογισμό «ημιπιτσιρικάς», που χρησιμοποίησε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Βούτσης όταν αναφέρθηκε στον 35χρονο γιό του, ο οποίος κατά το παρελθόν συμμετείχε και σε διαδήλωση υπέρ του Κουφοντίνα. Τον αποκάλεσε λοιπόν «ημιπιτσιρικά που πετάει τρικάκια» και δεν θα έπρεπε να τον είχαν συλλάβει. Ε, πώς να το κάνουμε; Παιδί είναι ακόμα…

13/2/21

Malcolm & Marie

Ο Sam Levinson (γιός του επίσης σκηνοθέτη Barry Levinson), έχει γράψει και έχει σκηνοθετήσει σε ασπρόμαυρο, μια ταινία που θα έλεγες ότι πρόκειται για μεταφορά θεατρικού έργου.
Ο  Μάλκολμ (John David Washington γιός του ηθοποιού Denzel Washington και πρώην παίκτης μπάσκετ) είναι σκηνοθέτης και η σύντροφός του Μαρί (Zendaya), επιστρέφουν αργά στο σπίτι, κάπου στο Μαλιμπού, ύστερα από την πρεμιέρα μίας ταινίας του και περιμένουν να αναρτηθούν οι πρώτες κριτικές γι’ αυτήν στο ίντερνετ.

12/2/21

Του κόσμου τα νέα - News of the world

Πέντε χρόνια μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, γύρω στο 1870, ο λοχαγός Τζέφερσον Κάιλ Κιντ (Tom Hanks), ένας βετεράνος τριών πολέμων, μετακινείται από πόλη σε πόλη του Τέξας διαβάζοντας εφημερίδες στους  αναλφάβητους της εποχής, που δεν ήσαν και λίγοι, έναντι μικρής αμοιβής. Επιπλέον αφηγείται και ιστορίες για να τους διασκεδάζει. Αυτό τον έχει κάνει μοναχικό, λιγομίλητο, αλλά και έμπειρο απέναντι σε κάθε παράξενη συμπεριφορά.

10/2/21

Τομάζο – Tommaso

Ένα ψυχολογικό δράμα, με μια συγκλονιστική ερμηνεία από τον Willem Dafoe, που υποδύεται τον Τομάζο, έναν πολυτάλαντο καλλιτέχνη, που ζει στη Ρώμη με τη σύζυγό του (Christina Chiriac) και την 3χρονη κόρη τους (Anna Ferrara).

9/2/21

Μαύρη Ακτή - Black Beach

Ισπανική αλλά υποτιμημένη περιπέτεια προδιαγραφών Τζέιμς Μποντ, στην οποία ένας διευθύνων σύμβουλος μιας σημαντικής πετρελαϊκής εταιρείας των ΗΠΑ, που ζει στις Βρυξέλλες με την έγκυο γυναίκα του Σούζαν (Melina Matthews) και με τη μητέρα του την Έλενα η οποία εργάζεται εκεί ως διπλωματικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ (Paulina García), αναλαμβάνει μια διαμεσολάβηση που τη θεωρεί εύκολη.

8/2/21

Η θρυλική Μα Ρέινι - Ma Rainey's Black Bottom

Βασισμένη στο θεατρικό έργο του August Wilson, η ταινία Ma Rainey's Black Bottom διαπραγματεύεται μια μέρα από τη ζωή της θρυλικής Μα Ρέινι της «Μητέρας των μπλουζ». Την ημέρα που διέκοψε μια περιοδεία της για να ηχογραφήσει τραγούδια σε ένα στούντιο λευκών στο Σικάγο του 1927.

7/2/21

Άνθρωπος δαγκώνει σκύλο

Ε, λοιπόν να μου το θυμηθείτε, εάν περάσει η περίοδος των αλλεπάλληλων lockdown (και να με συγχωρεί ο κύριος Μπαμπινιώτης) και την έχουμε βγάλει διανοητικά καθαροί, θα πρόκειται για μεγάλο θαύμα και να πάμε να ανάψουμε κεράκια, όλοι. 
Διότι, εντάξει. Το να γράφει ο Πιτσιρίκος στο Tweeter ως τίτλο είδησης: «Σοκάρει ηθοποιός που καταγγέλλει πως δεν τον παρενόχλησε σεξoυαλικά κανείς», φαίνεται από μακριά ότι πρόκειται περί αστείου. Πιτσιρίκος είναι αυτός. Χρόνια τώρα, επώνυμους κι ανώνυμους «τους σφάζει με το βαμβάκι». Μάλιστα, πάνω στο πρόσφατο ελληνικό #me-too έγραψε και το άλλο, που το περνάς –ξώφαλτσα- στα μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Όπως το πάνε με τις καταγγελίες οι ηθοποιοί, θα ανοίξουν τα θέατρα και δεν θα έχουμε θέατρο να πάμε. Μόνο τα παιδικά θα δουλεύουν. Θα πηγαίνουμε στην Επίδαυρο να δούμε την Κοκκινοσκουφίτσα». Τι να κάνουμε; Πιτσιρίκος είναι αυτός.
Το πράγμα όμως γίνεται σοβαρότερο όταν εκεί που κάθεσαι στην τηλεόραση, βγαίνει ο άλλος με ταρατατζούμ ήχο από ταινία θρίλερ και με ΈΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ (ΤΩΡΑ Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ – LIVE ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) και σου γράφει κάτω από την εικόνα ενός συντετριμμένου  αυτοκινήτου (που λες, «ώρε μάνα μου, θα έχει ξεκληριστεί κάποια οικογένεια, να ανάψουμε ένα κερί Αθηνά, που είμαστ’ ακόμα ζωντανοί»), την είδηση με κεφαλαία:  «ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΠΕΖΟ».
Δηλαδή, φίλες και φίλοι μου, η έκτακτη είδηση, η έξω από τα συνηθισμένα, ήταν το γεγονός ότι ο οδηγός δεν έπεσε πάνω στον πεζό κατά τα ειωθότα (εμπλουτίζω το κείμενο και με κάτι αρχαϊκό, κύριε Μπαμπινιώτη μου), αλλά τον απέφυγε. Το καταλαβαίνετε αυτό; Το φαντάζεστε; Εκεί έχουμε φτάσει.
Και με τη λογική αυτή: φοβάμαι μήπως δεν είδε την Έκτακτη Είδηση η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ώστε να καλέσει τον οδηγό του αυτοκινήτου που δεν πλάκωσε  τον συνάνθρωπό του και να τον παρασημοφορήσει. Να έχουμε να βλέπουμε και μια τελετή απονομής. Όχι να καθόμαστε και να σχολιάζουμε τον Άδωνη Γεωργιάδη που είπε: «Όποιος επιχειρηματίας της εστίασης θέλει να παραδώσει τα κλειδιά της επιχείρησής του εγώ προσωπικά τα παίρνω». Τι να τα κάνεις τόσα κλειδιά άνθρωπέ μου;
Γι’ αυτό είπα: θα είμαστε τυχεροί αν μείνουμε στα συγκαλά μας μέχρι τη λήξη των lockdown.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην έντυπη Αμαρυσία του Σαββάτου 5/2/2021)

6/2/21

Με διαβατήριο τη γοητεία - Charmøren - The charmer

Ταινία πάνω στο θέμα της εθνικής ταυτότητας και της επιθυμίας για μια καλύτερη ζωή σε άλλη χώρα από αυτήν στην οποία ανήκεις.

5/2/21

Κάτω απ' το μηδέν – Bajocero

Τι μπορείς να περιμένεις από μια μεταγωγή κρατουμένων νυχτιάτικα μια χειμωνιάτικη νύχτα και στο δρόμο έχει ετοιμαστεί ενέδρα για απόδραση; Τα πάντα. Ε, τα πάντα παρελαύνουν από αυτή τη βίαιη και σκοτεινή ταινία, που από τη μέση και ύστερα γίνεται κατασκότεινη και ίσως χρειαστεί να ανεβάσετε λίγο τη φωτεινότητα της οθόνης σας. Τουλάχιστον για να καταλαβαίνετε ποιος μιλάει.

4/2/21

Αφιέρωμα στον George Orwell

Το 2020 ήταν η χρονιά, που συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τον θάνατο του George Orwell ενός οξυδερκούς και πνευματώδους συγγραφέα, που έγραψε –μεταξύ άλλων- δύο από τα πιο εμβληματικά και πολυσυζητημένα βιβλία του 20ού αιώνα: τη «Φάρμα των ζώων» που το γράψιμό της ολοκληρώθηκε το 1943 και το «1984» που ολοκληρώθηκε το 1948.

3/2/21

Spycraft – Η τέχνη της κατασκοπείας

Σειρά ντοκιμαντέρ οκτώ επεισοδίων, στα οποία εκτός από την ιστορία της κατασκοπείας, αναλύονται και οι σύγχρονες μέθοδοι, για τη στρατολόγηση πρακτόρων, τη συλλογή πληροφοριών, τις μυστικές επικοινωνίες, τις ειδικές αποστολές, την αποκρυπτογράφηση, την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας στην παρακολούθηση, τη χρήση «αόρατων δηλητηρίων» για την εξόντωση του εχθρού, τη σεξουαλική κατασκοπεία και τέλος τα κίνητρα που οδηγούν κάποιον για να ασχοληθεί με την κατασκοπεία και να θέλει να προδώσει τη χώρα του.Για όλα αυτά τα θέματα μιλούν μπροστά στο φακό, πρώην διευθυντές διαφόρων τμημάτων της Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ.
Ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, που αφοπλίζει με την ειλικρίνειά του και τον κυνισμό των ομιλητών, που παρουσιάζουν τα θέματα σαν να αφηγούνται τα παρασκήνια μιας ταινίας του είδους Τζέιμς Μποντ και ειδικά για τις σκηνές εκείνες που δείχνουν τον Κιού να ενημερώνει τον Μποντ για τη χρήση καινούργιων γκάτζετ.
INFO
Είδος: Σειρά Ντοκιμαντέρ (8 επεισόδια των 60΄)
Χώρα: ΗΠΑ (2021)
Σύνοψη: Από τις παλιές «νεκρές παραδόσεις» μέχρι τις υπερσύγχρονες ψηφιακές μεταφορές. Μάθετε πώς οι αξιωματούχοι των πληροφοριών διαχειρίζονται τις πληροφορίες που συλλέγουν οι πηγές τους (Από το Netflix)