30/1/14

Εγώ, ο εαυτός μου και η μαμά - Les garçons et Guillaume, à table!


Σουρεαλιστική κωμωδία με λεπτό χιούμορ και εκλεπτυσμένη αντιμετώπιση της διάκρισης των φύλων και της αναζήτησης της ταυτότητας, που απασχολεί πολύ τη σημερινή νέα γενιά, καθώς φαίνεται.
Ένας εξαιρετικός ηθοποιός, ο Γκιγιόμ Γκαλέν, υποδύεται τον εαυτό του, σε όλα τα στάδια της προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας του μέχρι την ενηλικίωση, κατά τη διάρκεια των οποίων προσπαθεί να βρει τον εαυτό του.
 Έχοντας την εμμονή ότι είναι κορίτσι και μετά ομοφυλόφιλος, προκειμένου να ανταποκριθεί σε αυτό που περιμένει από αυτόν, ο οικογενειακός αρχικά και ο κοινωνικός του περίγυρος στη συνέχεια, ο πρωταγωνιστής εμπλέκεται σε καταστάσεις λεπτές, αλλά και διασκεδαστικές.

Ηρακλής: Η αρχή του θρύλου – The legend of Hercules

Άλλη μια ταινία στα χνάρια των 300 του Ζακ Σνάιντερ. Και αυτό που μου τη δίνει, δεν είναι η στρέβλωση της Ελληνικής Μυθολογίας. Πάει στα κομμάτια. Οι άνθρωποι δεν αναπαριστούν την ιστορία ή τη μυθολογία, μεταφέρουν στην οθόνη κόμικς. Μου τη δίνει, διότι χάρη στη ψηφιακή τεχνολογία, όλο το κλίμα σ’ αυτές τις ταινίες (300, Τιτάνες κλπ) είναι κλίμα χωρών όχι της βόρειας Ευρώπης (μια συνεχής συννεφιά), αλλά κλίμα «μετά την καταστροφή». Νύχτες που θυμίζουν αποτέλεσμα πυρηνικού μανιταριού, αιωρούμενα σωματίδια σαν στάχτες πυρηνικού νέφους, ορίζοντες μέσα στη καταχνιά και όταν πρόκειται για πρωινές σκηνές, ο ήλιος μόλις διακρίνεται από μια αιθαλομίχλη(;) με αποχρώσεις του κόκκινου, του κεραμιδί και γενικώς σέπια. Ένας ήλιος νεκρού τόπου, για μια χώρα την Ελλάδα που πάντα διακρίνονταν για το ήπιο μεσογειακό, φωτεινό κλίμα της.

Nymphomaniac Part I

Βλέποντας αυτό, το τρίτο μέρος της τριλογίας «Κατάθλιψη» (ο «Αντίχριστος» και η υπέροχη «Melancholia» τα προηγούμενα φιλμ) του Λαρς Φον Τρίερ, έψαχνα να βρω τι κοινό μπορούσε να έχει με τις προηγούμενες δημιουργίες του. Ένας δημιουργός, που μας είχε χαρίσει την τριλογία Europa («Το Στοιχείο του Εγκλήματος», «Epidemic», «Europa»), το «Δαμάζοντας τα κύματα» και φυσικά το υπέροχο, ανεπανάληπτο «Dogville» με τη Νικόλ Κίντμαν, αυτή τη φορά προσπαθεί να προκαλέσει (γιατί αυτό πλέον περιμέναμε) μέσα από μια ιστορία σεξουαλικής απελευθέρωσης.Η 50χρονη ηρωίδα της Σαρλότ Γκένσμουργκ αφηγείται την ιστορία της, στον μεγαλύτερό της Στέλαν Σκάρσγκαρντ, ο οποίος την περιθάλπει, ύστερα από κάποιο ατύχημά της. Μια ιστορία, η οποία είναι γεμάτη περιγραφές των ανούσιων σεξουαλικών περιπετειών της και δεν καταφέρνει να τον εντυπωσιάσει, αλλά του δίνει όμως την ευκαιρία να σχολιάζει, άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με χιούμορ τη λογοτεχνία, την τέχνη, τη μουσική, τη θρησκεία και άλλα θέματα.

23/1/14

Nebraska

Συμπαθητική και συγκινητική ταινία δρόμου του «δικού μας» Αλεξάντερ Πέιν και ταυτόχρονα, μια εξαιρετική ηθογραφία της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής στις κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες.
Με ήρωες ένα γιο και τον πατέρα του, που επιμένει να διασχίσει μια αρκετά μεγάλη απόσταση για να εισπράξει ένα ανύπαρκτο κέρδος, ο Αλεξάντερ Πέιν σκιαγραφεί χαρακτήρες και τύπους της αμερικανικής ενδοχώρας, που σπάνια βλέπουμε τόσο αδρά δοσμένους και χωρίς ίχνος μελοδράματος, παρά τα όσα δραματικά συμβαίνουν. Αντίθετα, ώρες-ώρες φαντάζουν κωμικοτραγικά, και ειδικότερα όταν βλέπεις ανθρώπους που βρίσκονται στον τελευταίο κύκλο της ζωής τους, να διεκδικούν κάτι από το υποτιθέμενο κέρδος του ευρισκόμενου στα πρόθυρα Αλτσχάιμερ γέροντα (που τόσο επιτυχημένα υποδύεται ο Μπρους Ντερν), ο οποίος πρέπει να θεωρεί πολύ τυχερό τον εαυτό του που έχει ένα γιο (σαν κι αυτόν που υποδύεται ο εκφραστικότατος Γουίλ Φόρτε), που με υπομονή και επιμονή δέχεται τις ιδιοτροπίες του και προσπαθεί, με ή χωρίς επιτυχία,  να τον… αναχαιτίζει. Ενώ, οι αναφορές σε παλιές, γραφικές, κωμικές ή τραγικές ιστορίες, τα κουτσομπολιά που θυμούνται οι συμπρωταγωνιστές του «εκατομμυριούχου» γέρου, αποδεικνύουν πραγματικά τον επαρχιωτισμό που υπάρχει ακόμα και σήμερα σε χωριά και πόλεις των κεντρικών ΗΠΑ.
Ο Αλεξάντερ Πέιν, με τη βοήθεια του -επίσης «δικού μας»- φωτογράφου Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, έχει συλλάβει ένα σύνολο σπάνιων κάδρων, τόσο των αχανών εκτάσεων της Νεμπράσκα, όσο και των εσωτερικών χώρων, όπου διαδραματίζεται η ιστορία.
Δεν θα αποκαλούσα «πλαστική» την ασπρόμαυρη φωτογραφία της ταινίας, όπως εκείνη των παλαιών ταινιών του 20ού αιώνα, διότι τής στερεί αυτό το χαρακτηρισμό ο ψηφιακός χαρακτήρας της. Μάλλον, ως έγχρωμη με αποχρώσεις του γκρι, μου φέρνει.
Υπόθεση: Ο Γούντι πιστεύει ότι κέρδισε ένα εκατομμύριο δολλάρια. Η γυναίκα του δεν ήξερε καν ότι ήθελε να γίνει πλούσιος.Ο γιος του δε μπορεί να τον πείσει ότι εξαπατήθηκε. Μαζί θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι για να διεκδικήσουν τα κέρδη. Σε ασπρόμαυρο φόντο, θα περάσουν μαζί από τέσσερις πολιτείες, σε μια ιστορία για την οικογενειακή ζωή στην καρδιά της Αμερικής.
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Πέιν
Με τους: Μπρους Ντερν, Στέισι Κέιτς, Τζουν Σκουίμπ, Γουίλ Φόρτε, Μπομπ Όντενκερκ
Προβάλλεται από 23-1-2014
(Κριτική μου στο myFilm)

Τζακ Ράιαν: Η πρώτη αποστολή - Jack Ryan: Shadow Recruit


Κάπου τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά. Τελικά, το prequel των ταινιών με τον αναλυτή πράκτορα της CIA Τζακ Ράιαν, δεν πρόσθεσε τίποτα περισσότερο ούτε στο μύθο του, αλλά ούτε και στις ταινίες αυτού του είδους.
Ο Ράιαν (πολύ γλυκερός για σκληρό καρύδι, ο Κρις Πάιν), πρώην αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού, αποσύρεται ύστερα από ατύχημα με ελικόπτερο, σπουδάζει οικονομικές επιστήμες, γίνεται αντιληπτός από ένα κυνηγό ταλέντων της CIA (που τον υποδύεται ο Κέβιν Κόστνερ, χωρίς ιδιαίτερο παίξιμο), στρατολογείται ως αναλυτής και από μία συγκυρία εξελίσσεται σε ενεργό πράκτορα, χωρίς επιφανειακή προστασία από την «εταιρεία». Σ’ αυτή, την πρώτη του περιπέτεια, θα μπλέξει και η μνηστή του (θα είναι και η μέλλουσα γυναίκα του;), οπότε θα έχει παράλληλο μπλέξιμο, να σώσει αυτή και τις ΗΠΑ από οικονομική κατάρρευση.

Η κλέφτρα των βιβλίων - The book thief

Θα μπορούσε να είναι το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ του 21ου αιώνα. Είναι μια υπέροχη και κλασική ιστορία, εμπνευσμένη από θέματα που τα έχουμε ήδη δει και εμπεδώσει: Η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού, η Νύχτα των Κρυστάλλων, το κάψιμο των βιβλίων, η άνοδος του Ναζισμού, οι διώξεις των Εβραίων, η κρυφή ζωή των διωγμένων και στη συνέχεια, η απώλεια αγαπημένων προσώπων, οι ανατροπές της ζωής, η δύναμη της ανθρωπιάς και οι γνωριμία με ανθρώπους που αλλιώς τους φανταζόσουν και διαφορετικοί σου προκύπτουν και τέλος η αστείρευτη γοητεία των βιβλίων.

Η εκδίκηση του Έντερ - Ender’ s game


Στο εγγύς μέλλον, μια εχθρική εξωγήινη φυλή που ονομάζεται Formics επιτίθεται στη Γη και αντιμετωπίζεται προσωρινά χάρη στον ηρωισμό ενός μεγάλου ηγέτη, του Mazer Rackham, που θεωρείται εξαφανισμένος.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας των ανθρώπων για την επόμενη επίθεση, ο φαινομενικά συμπαθής συνταγματάρχης Hyrum Graff (που τον υποδύεται ο Χάρισον Φορντ) εκπαιδεύει μόνο τα καλύτερα νεαρά μυαλά, ώστε στο πρόσωπο κάποιου από αυτά, να βρει τον ήρωα της προηγούμενης επίθεσης των Formics.

22/1/14

Η λεηλασία της άμυνας

Με αφορμή τα πρόσφατα σκάνδαλα γύρω από τους εξοπλισμούς της χώρας, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γκοβόστη (σε Γ’ έκδοση) το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Η λεηλασία της άμυνας» του υποστρατήγου ε.α. Κωνσταντίνου Φράγκου. 
Η Ελλάδα μετά την κρίση των Ιμίων, της οποίας ο χειρισμός υπήρξε ολέθριος, προέβη, στο όνομα της άμυνας της πατρίδας, σε ένα αλόγιστο και καταιγιστικό πρόγραμμα εξοπλισμών, το οποίο, όχι μόνο εξελίχθηκε σε λεηλασία της Οικονομίας, αλλά και οδήγησε στην εξασθένιση της Άμυνας.
«Αμύνεσθαι περί… πάρτης», λοιπόν.
Διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν, ενώ ξοδεύονται τεράστια χρηματικά ποσά, η Άμυνα να εξασθενεί; Και όμως είναι• γιατί τον ταλαιπωρημένο αυτόν τόπο διαφεντεύουν οι απάτριδες και «οικονομισάριοι» πολιτικοί.
Αναφέρονται εδώ, μεταξύ άλλων, συγκεκριμένες υποθέσεις εξοπλισμών, που αναδεικνύουν την εγκυρότητα των όσων αποκαλύπτονται (ραντάρ TPQ-37, πυροβόλα SUZANA, αεροσκάφη F-16, αντιαεροπορικά TOR-M1, αντιαεροπορικά OSA/AK, αντιαεροπορικό σύστημα ARTEMIS 30, υποβρύχια).
Τα όργια του πρώην υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου στις υποθέσεις υπερκοστολόγησης και παράνομων προμηθειών που παρουσιάζονται στις σελίδες του βιβλίου αυτού.

Ματιές στα ανθρώπινα

Πέντε  ταινίες μικρού μήκους συνολικής διάρκειας 39’, που αγγίζουν τις ψυχές και τα συναισθήματά μας, αφυπνίζουν και ταυτόχρονα μας καλούν να είμαστε ανοιχτόμυαλοι και πάνω απ’ όλα να μη χάσουμε την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη μας, θα προβάλλονται από τις 23 Ιανουαρίου σε διανομή της New Star.
Πρόκειται για πέντε αντιφασιτστικά διαμάντια μικρού μήκους της Νάνσυ Σπετσιώτη, που πιστεύει ότι «τον φασισμό τον τρέφει η άγνοια των νέων που έχουν ανάγκη να νιώσουν δυνατοί», και η οποία λέει γι’ αυτές: «Πέρα από τη χρονική διάρκεια ο όρος «μικρού μήκους» προσδιορίζει, κατά τη γνώμη μου, ην πυκνότητα μιας ταινίας και την αφηγηματική φειδώ. Γι’ αυτό και ο χρόνος της ταινίας πρέπει να υποστηρίζει τα δύο αυτά στοιχεία.»
Οι πέντε ταινίες είναι:

18/1/14

Ένας εκατοντάχρονος με εμπειρίες


Αν ήταν κινηματογραφικό φιλμ θα το κατέτασσα στην κατηγορία των ταινιών δρόμου, αλλά είναι ένα μυθιστόρημα 470 σελίδων, το οποίο όταν το ξεκινήσεις δεν μπορείς να σταματήσεις από την αλλοπρόσαλλη, αλλά εξαιρετικά αληθοφανή και πυκνή διαδοχή των καταστάσεων.

Ο ήρωας αυτού του σουρεαλιστικού, κατά κάποιο τρόπο, μυθιστορήματος, ο Άλαν Κάρλσον, είναι ένας εκατοντάχρονος που το σκάει από το γηροκομείο στο Μαλμσέπινγκ της Σουηδίας, τη στιγμή που στα εκατοστά γενέθλιά του ετοιμάζονται να τον τιμήσουν ο δήμαρχος, οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι δημοσιογράφοι της πόλης.

Φτάνει στον σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων, «απαλλοτριώνει» την βαλίτσα ενός νεαρού με δερμάτινο μπουφάν και φεύγει με κάποιο λεωφορείο όσο πιο μακριά γίνεται. Γνωρίζεται με έναν μικρότερο ηλικιακά κλέφτη, τον Γιούλιους, και αρχίζει η περιπέτεια, στην οποία μια  ολόκληρη συμμορία με το όνομα Never Again αναζητεί τον εκατοντάχρονο, αφού στη βαλίτσα του νεαρού υπάρχουν πολλά εκατομμύρια κορόνες από εμπορία ναρκωτικών.

Παράλληλα, τον αναζητεί πολύ φυσιολογικά και ο αρχιεπιθεωρητής της αστυνομίας Άρονσον, που έχει υποσχεθεί στον εαυτό του να πάει διακοπές μόλις λήξει η υπόθεση, καθώς και ο εισαγγελέας Ράνελιντ, ο οποίος προσπαθεί να σκαρφιστεί κάποια λογική εξήγηση για το πρωτόγνωρο περιστατικό.

Καθώς η αφήγηση ξεδιπλώνεται, τόσο προστίθενται και καινούργιοι και απίθανοι χαρακτήρες. Αλλά δεν είναι αυτό μόνο.

Η ιστορία του Τζακ Ράιαν

Ο Τζακ Ράιαν, ο γνωστός ήρωας που δημιούργησε ο συγγραφέας Τομ Κλάνσι και τον είδαμε μέχρι τώρα σε τέσσερις ταινίες, επανέρχεται σε μια ακόμα περιπέτεια με τον ελληνικό τίτλο «Τζακ Ράιαν: Η πρώτη αποστολή» (Jack Ryan: Shadow Recruit) και μάλλον θα πρόκειται για την ταινία που θα περιγράφει τα πρώτα του βήματα στις μυστικές υπηρεσίες (η προβολή της έχει προγραμματιστεί για τις 23/1/14).
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου των παραγωγών, στην ταινία αυτή συναντούμε τον Τζακ Ράιαν, απόστρατο πεζοναύτη, να ανακαλύπτει ότι ο ρωσικής καταγωγής συνεργάτης της εταιρείας, στην οποία  εργάζεται, σχεδιάζει την οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ μέσω τρομοκρατικής επίθεσης, συνδυάζοντας τη διεθνή τρομοκρατία με τα ριψοκίνδυνα κόλπα στο παγκόσμιο χρηματιστήριο.
Το ρόλο του Τζακ Ράιαν, σ’ αυτή την ταινία υποδύεται ο Κρις Πάιν, ενώ στο ρόλο του βετεράνου πράκτορα που τον στρατολογεί βρίσκουμε τον βραβευμένο με Όσκαρ ηθοποιό Κέβιν Κόστνερ.

16/1/14

Η μαγική ομπρέλα (Saving Mr. Banks)

Για τη σχέση του Γουόλτ Ντίσνεϋ και της Πάμελα Λ. Τράβερς, είχε γραφτεί το 2005 ένα άρθρο στην εφημερίδα The New Yorker με υπογραφή Caitlin Flanagan και τίτλο Becoming Mary Poppins. Εκεί ο Γουόλτ Ντίσνεϋ περιγραφόταν ως πολύ σκληρός, τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις του με τη συγγραφέα του παραμυθιού, όσο και προσωπικά απέναντί της, που την άφησε –αν θυμάμαι καλά- να πάει μόνη της στην πρεμιέρα.
Στη «Μαγική Ομπρέλα», ο Ντίσνεϋ (του εξαιρετικού, για άλλη μια φορά, Τομ Χανκς) εμφανίζεται πολύ γλυκός, τρυφερός, υποχωρητικός και περιποιητικός απέναντι στην Τράβερς, μια συντηρητική γυναίκα, που έχει περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια στην Αυστραλία και είχε μεταναστεύσει στην Αγγλία για να ξεχάσει. Είναι δε τρυφερός και καλός μαζί της, για το λόγο ότι και αυτός (όπως της διηγείται για να την τουμπάρει τελικά να του υπογράψει το συμβόλαιο παραχώρησης του δικαιώματος να γυρίσει την ταινία), είχε περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια.
Δεν γνωρίζω που βρίσκεται η αλήθεια και αν εξωραΐζεται η προσωπικότητα του Ντίσνεϋ. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα, είναι ότι η ταινία καταφέρνει να συγκινήσει, όπως ακριβώς και η «Μαίρη Πόππινς» του 1964

Μπελ και Σεμπαστιάν δύο αχώριστοι φίλοι (Belle et Sébastien)

Με φόντο τη Γερμανική κατοχή (1943) στην ορεινή Γαλλία και τη φυγάδευση Εβραίων από εκεί προς την Ελβετία, η ταινία διαπραγματεύεται τη φιλιά ενός μικρού παιδιού προς ένα παρεξηγημένο σκύλο, που οι ντόπιοι αποκαλούν «θηρίο», ενώ πρόκειται για μια φιλική τεραστίων διαστάσεων σκυλίτσα, που έχει αγριέψει λόγω της κακής συμπεριφοράς του προηγούμενου αφεντικού της και έχει πάρει… τα βουνά.

Παρακολουθούμε, τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η αμοιβαία εμπιστοσύνη στις σχέσεις παιδιού και ζώου, ενώ στο χωριό οι κάτοικοι κυνηγούν το ζώο νομίζοντας ότι είναι αυτό που τρώει τα κατσίκια τους και ξεχνόντας ότι στα βουνά υπάρχουν και λύκοι γι’ αυτή τη δουλειά. Παράλληλα, καταφθάνουν και οι κατακτητές Γερμανοί προς αναζήτηση Εβραίων φυγάδων, τους οποίους όμως οι ντόπιοι βοηθούν να φεύγουν προς την κοντινή Ελβετία. Οι συγκυρίες θα επιτρέψουν στον Σεμπαστιάν να αποδείξει ότι η Μπελ είναι ήρεμο ζώο και ταυτόχρονα θα τον ωθήσουν να βοηθήσει, παρά τη μικρή ηλικία του, στη φυγάδευση μιας οικογενείας.

Επιστροφή στο ρινγκ (Grudge Match)

Είπαμε ότι το Χόλιγουντ είναι μανούλα στο να γυρίζει ταινίες για ηλικιωμένους ηθοποιούς που κανονικά θα έπρεπε να έχουν πάει σπίτια τους, αλλά αυτή τη φορά το παράκανε.
Πέραν του γεγονότος, ότι βλέπουμε έναν τελείως μεταλλαγμένο Σιλβέστερ Σταλόνε και έχουμε για πολλοστή φορά το Ντε Νίρο σε κωμικό –ουσιαστικά- ρόλο, αυτή τη φορά έχουμε ένα σενάριο τέλειας επιστημονικής φαντασίας. Διότι είναι επιστημονική φαντασία, να βλέπεις δύο τύπους άνω των 65 ετών να χτυπιούνται στο ρινγκ επί δέκα γύρους(!) με γροθιές, που αν έτρωγαν μια από αυτές στο δρόμο, θα έπεφταν σύξυλοι.

9/1/14

Inside Liewyn Davis


Πρόκειται για το οδοιπορικό ενός νέου άντρα στις αρχές της δεκαετίας του ‘60, την περίοδο όπου ξεκινάει να αναδύεται η folk music, και λίγο πριν ακμάσουν τα μεγάλα ονόματα, όπως: Μπομπ Ντίλαν, Peter Paul and Mary, και άλλων. Μάλιστα, στην αρχή ακούγεται και το αξέχαστο -και κλασσικό πλέον- κομμάτι «500 miles», των Peter, Paul and Mary.
Το σενάριο εστιάζεται στην ιστορία του Λιούιν Ντέιβις (τον υποδύεται λιτά και εκφραστικά ο Όσκαρ Άιζακ), ο οποίος αγωνίζεται να κάνει καριέρα στη folk μουσική σκηνή και να βρει την τύχη του μέσα από τα καφέ του Γκρίνουιτς Βίλατζ. Όμως, το όποιο ταλέντο του και οι προσδοκίες του, υπονομεύονται συνεχώς από τις λανθασμένες του επιλογές και την αντίξοη μοίρα του, που τον αναγκάζουν να ζει χάρη στην ευγνωμοσύνη φίλων και γνωστών.

1/1/14

Αύγουστος (August: Osage County)

Αύγουστος, στην Οκλαχόμα. Ο Μπέβερλι Γουέστον, ένας αλκοολικός ποιητής (Σαμ Σέπαρντ) έχει προσλάβει μια ινδιάνικης καταγωγής μαγείρισσα ως βοηθό για τη γυναίκα του Βάιολετ (Μέριλ Στριπ), η οποία πάσχει από καρκίνο και έχει εθιστεί στα ναρκωτικά.
Λίγο καιρό μετά την πρόσληψη της Τζόνα, ο Μπέβερλι εξαφανίζεται, κάτι που δίνει κίνητρο στην οικογένεια να συγκεντρωθεί, ώστε να ψάξουν όλοι μαζί να τον βρουν. Η Μάνι, αδερφή της Βάιολετ (Μαργκό Μάρτιντέιλ) με τον άντρα της (Κρις Κούπερ) και το γιο τους «Μικρό Τσάρλι» (Μπένεντικτ Κούμπερμπαχ) καταφθάνουν, όπως και οι τρεις κόρες του ζεύγους. Μέρες αργότερα ανακαλύπτουν ότι ο Μπέβερλι αυτοκτόνησε.
Οι κόρες, Μπάρμπαρα (Τζούλια Ρόμπερτς), Κάρεν (Τζουλιέτ Λιούις) και Άιβι (Τζούλιαν Νίκολσον), που έχουν αρκετά χρόνια να συναντηθούν, πηγαίνουν στην κηδεία του πατέρα τους, όπως και ολόκληρη η οικογένεια. Μια κηδεία που θα σταθεί αφορμή, όχι να έρθουν πιο κοντά, αλλά για να βγάλουν στην επιφάνεια όλα εκείνα τα σημαντικά ή ασήμαντα θέματα, που τόσο καιρό τις κρατούσαν απομακρυσμένες από την «οικογένεια».
Ουσιαστικά η ταινία, εκτός από πορτραίτο της διαλυμένης αμερικανικής οικογένειας, είναι και ένα ψυχογράφημα γυναικών με ισχυρή θέληση, που η κάθε μία θέλει να περνάει το δικό της.