Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Νατάλια Κουντριάσοβα
Πρωταγωνιστούν: Νατάλια Κουντριάσοβα, Ντάρια Μορόζ, Αλεξέι Μίτιν, Βάρια Σαμπλάκοβα
Προβάλλεται από 29/9/16
Προβάλλεται από 29/9/16
Υπόθεση: Τρία παιδιά, η Όλγκα, η Κάτια και ο Αντρέι, μπαίνουν στην οργάνωση των Νεαρών Πρωτοπόρων του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν, και με οδηγό τους τη Σοβιετική ιδεολογία ονειρεύονται να γίνουν ήρωες. Ο Αντρέι ονειρεύεται να δημιουργήσει ένα χάπι που θα σώσει την ανθρωπότητα από το θάνατο και την αρρώστια. Η Όλγκα καταδιώκει μυθικούς κατασκόπους που κυνηγούν τα παιδιά των Σοβιετικών. Και η Κάτια ονειρεύεται να γίνει μια Πρωτοπόρος, αλλά έχει εφιάλτες όταν ανακαλύπτει ότι ο παππούς της είναι λαθρέμπορος.
25 χρόνια αργότερα, οι τρεις τριαντάρηδες ήρωες, αν και καθιερωμένοι επαγγελματικά, ζουν σε μια άλλη Ρωσία όπου δεν υπάρχει πλέον χώρος για ηρωικές πράξεις, μεγάλες ιδέες και δυνατά συναισθήματα (Διανομή: Weird Wave)
Κριτική: Η πρωτοεμφανιζόμενη σκηνοθέτρια Νατάλια Κουντριάσοβα με μια λυρική και ποιητική διάθεση προσπαθεί να ζωντανέψει το παρελθόν και το παρόν της Ρωσίας
και να αναδείξει το χάσμα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης με τα οράματα και της ελπίδες που έτρεφε τους πολίτες της και ειδικά στα μικρά παιδιά, με τη σημερινή Ρωσία της στυγνής πραγματικότητας, που «τρώει τα παιδιά της».
και να αναδείξει το χάσμα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης με τα οράματα και της ελπίδες που έτρεφε τους πολίτες της και ειδικά στα μικρά παιδιά, με τη σημερινή Ρωσία της στυγνής πραγματικότητας, που «τρώει τα παιδιά της».
Με ευρηματικά πισωγυρίσματα στη δράση, οι χαρακτήρες της ταινίας ξεδιπλώνονται μπροστά μας και μας αποκαλύπτουν το δράμα τους, στη διαπίστωση πως τίποτα πλέον δεν μπορεί να γίνει όπως ήταν όταν νέα παιδιά ήλπιζαν σε ένα καλύτερο κόσμο. Μια εύπλαστη γενιά που νόμιζε ότι μπορούσε να είναι πρωτοπόρα, να αφήσει σε κάποιο τομέα τη σφραγίδα της, να διακριθεί σαν ηρωική γενιά, αλλά διαπιστώνει πως όλα είναι χαμένα όνειρα. Ακόμα κι όταν μέσα από τα λόγια των χαρακτήρων της ταινίας, αφήνει ένα παράθυρο ελπίδας ανοικτό, λέγοντας πως «πάντα υπάρχει χώρος για μια ηρωική πράξη»
Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι υποβλητική, με τη βοήθεια τόσο της φωτογραφίας, όσο και της μουσικής, ενώ οι ερμηνείες δεν κατορθώνουν να δώσουν δύναμη στις εικόνες, ακόμα κι όταν αυτές περιλαμβάνουν στο κάδρο τα μεγαλόπρεπα ακίνητα και γλυπτά του σοβιετικού σοσιαλιστικού νεορεαλισμού.