Υπόθεση: Φάρσες, ακραίες
πλάκες και εκκεντρικές εκδηλώσεις είναι στο καθημερινό μενού της διασκέδασης
των φοιτητών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης που ανήκουν στην περιβόητη «Λέσχη
της Κομψής Αλητείας». Το σπουδαίο Riot Club είναι μία λέσχη για πλούσιους
φοιτητές καλών οικογενειών, στην οποίο όμως κάποια στιγμή, αναπόφευκτα,
αναμένεται να φύγουν εκτός ελέγχου… Εκεί που η εξουσία του χρήματος συναντά τη
νεανική και κομψή αλητεία, με πολλά απρόβλεπτα αποτελέσματα για το μέλλον των
νεαρών.
Κριτική: «Οι μυστικές λέσχες
της Οξφόρδης έχουν μια ικανότητα να μαγνητίζουν το ενδιαφέρον σου, αναγκάζοντάς
σε να κρυφοκοιτάξεις πίσω από αυτά τα μυστηριώδη βιτρό παράθυρα και τα
καμπαναριά για να ανακαλύψεις τα μυστικά τους. Σε κάνουν να αναρωτιέσαι πως
αντιμετωπίζουν τις ευθύνες τους κάποιοι τόσο προνομιούχοι και τι κοινό μπορεί
να έχουν με τις υπόλοιπες κλειστές λέσχες ανθρώπων».Αυτά αναφέρει η Λόνε Σέρφιγκ,
η οποία έχοντάς τα ως βάση, μας προσφέρει ένα άρτια κινηματογραφημένο θεατρικό
έργο (της Λόρα Γουέιντ), με έξοχους ερμηνευτές
και του οποίου η εξέλιξη σε πρώτο επίπεδο μπορεί να καταταγεί στην κατηγορία των θρίλερ και η αλήθεια είναι, ότι σχεδόν πάντοτε το «κλειστό» και το «μυστικό» συναρπάζουν το θεατή, ειδικά αν δε μπορεί να προσεγγίσει και να μάθει τα μυστικά μιας ομάδας. «Ο πολύς κόσμος μπορεί να μισεί τους πλούσιους και προνομιούχους, αλλά θέλει να τους μοιάσει στο βάθος», όπως άλλωστε αναφέρει και ένας από τους ήρωες της ταινίας, που τον υποδύεται ο Τομ Χόλαντερ πραγματικό τέκνο του Όξφορντ.
και του οποίου η εξέλιξη σε πρώτο επίπεδο μπορεί να καταταγεί στην κατηγορία των θρίλερ και η αλήθεια είναι, ότι σχεδόν πάντοτε το «κλειστό» και το «μυστικό» συναρπάζουν το θεατή, ειδικά αν δε μπορεί να προσεγγίσει και να μάθει τα μυστικά μιας ομάδας. «Ο πολύς κόσμος μπορεί να μισεί τους πλούσιους και προνομιούχους, αλλά θέλει να τους μοιάσει στο βάθος», όπως άλλωστε αναφέρει και ένας από τους ήρωες της ταινίας, που τον υποδύεται ο Τομ Χόλαντερ πραγματικό τέκνο του Όξφορντ.
Σε δεύτερο επίπεδο όμως, η
ταινία αποτελεί μια κριτική των κέντρων εξουσίας και της προέλευσής τους, καθώς
και του αναπόφευκτου, του μοιραίου της επικράτησής τους, παρά τις λίγες
ειλικρινείς, έντιμες και αξιοπρεπείς φωνές διαμαρτυρίας.
«Τα κακομαθημένα κωλόπαιδα»,
όπως αποκαλεί ο ιδιοκτήτης της επαρχιακής παμπ, τους σπουδαστές του Όξφορντ και
μέλη της Λέσχης Ράιοτ («Rayot and no riot»,
όπως εξηγεί στο τέλος o επιφανής δικηγόρος), πρέπει να πάρουν το μάθημά τους και
ετοιμάζεται να τους το δώσει, αλλά θα φάει το ξύλο της χρονιάς του και δεν θα
βρει το δίκιο του. Αντίθετα, τα μέλη της Λέσχης θα μείνουν καθαρά, να
συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα προνόμιά τους, μέχρι να έρθει η σειρά τους να
κυβερνήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο ή και τον κόσμο ολόκληρο.
Υπάρχουν χαρακτήρες
ειλικρίνειας, τιμιότητας και ανθρωπιάς στην ταινία, αλλά επισκιάζονται στη
διαδρομή, αφού στο τέλος, ακόμα και το τελευταίο μέλος της φοιτητικής Λέσχης,
ανέγγιχτο από τη δικαιοσύνη που ως τυφλή μετρά μόνο «δεδομένα» και «γεγονότα»
και όχι το βάθος των χαρακτήρων, περπατά ελεύθερο χαμογελαστό και αισιόδοξο,
προς ένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Η Λόρεν που έτυχε να αγαπήσει
ένα μέλος της Λέσχης, στο τέλος χάνεται πίσω από τα ράφια της βιβλιοθήκης και
κάτω από την πνευματικότητά της. Ο ιδιοκτήτης της λαϊκής παμπ αν ζήσει μάλλον
θα το σκεφτεί, αν πρέπει να τα ξαναβάλει με την «αριστοκρατία». Η κόρη του, που
τον είχε εγκαταλείψει επειδή δεν έβαζε στη θέση τους, τούς ενοχλητικούς σπουδαστές,
θα σταθεί δίπλα του στο νοσοκομείο, αλλά ο φακός της Λόνε Σέρφιγκ, την
παρακολουθεί από πολύ μακριά. Όπως κάνει και με τα όργανα της τάξης, που ακούγονται
ως σειρήνες και γαλάζιες ανταύγειες από τους φάρους των περιπολικών, ή στα
περισσότερα πλάνα τα βλέπουμε «πλάτη» στο φακό. Ακόμα και στα κελιά της
φυλακής, τα «κακομαθημένα κωλόπαιδα», τα βλέπουμε μόνα τους, με τις τύψεις(;)
τους. Δεν υπάρχουν άλλοι κρατούμενοι ή διπλανά κελιά.
Αξιόλογη ταινία, αλλά με τέλος
που συντηρεί την άποψη, ότι «η Αριστοκρατία και η διαδοχή βασισμένη στη “γραμμή
αίματος”, δείχνουν να λειτουργούν ακόμη και σήμερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και
είναι κάτι το οποίο, φυσικά, δε μπορείς να ελέγξεις… “Είναι κάτι που έχει
επιβάλει ο Θεός”», όπως αναφέρει και ο νεαρός ηθοποιός Σαμ Ριντ. Αλλά αυτός
είναι μη-Βρετανός ηθοποιός, όπως και ο Μπεν Σνέτσερ, που υποδύεται το γαλαντόμο
Έλληνα, Δημήτρη Μητρόπουλο. Διότι υπάρχει και Έλληνας στην παρέα, που πληρώνει
(αλλά δεν του γίνεται η χάρη) 23.000 ευρώ σε μια escort girl για μια βραδιά σεξ και
με τα 10 μέλη της Λέσχης.
Σκηνοθεσία: Λόνε Σέρφινγκ
Με τους: Σαμ Κλάφλιν, Μαξ
Άιρονς, Σαμ Ριντ, Νάταλι Ντόρμερ , Τομ Χόλαντερ, Ντάγκλας Μπουθ, Μπεν Σνέτσερ,
Τζακ Φάρινγκ, Μάθιου Μπίαρντ, Φρέντι Φοξ
Προβάλλεται από 23/10/2014
(Κριτική μου στο myfilm)