Υπόθεση: Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα φαινομενικά ουτοπικό κόσμο, κάπου στο μέλλον, χωρίς πολέμους, διακρίσεις, πόνο και αδικίες. Βασικός ήρωας είναι ένας νεαρός άνδρας, ο Τζόνας, που γεννήθηκε και ζει μέσα σε αυτόν τον τέλειο κόσμο. Μόνο ένας μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας, μέσα σ’ αυτή την κοινωνία, γνωρίζει τι πραγματικά συνέβαινε στο παρελθόν. Σταδιακά ο Τζόνας, ενηλικιώνεται και σύντομα θα μάθει ποιος είναι ο ρόλος του στην κοινωνία. Είναι εκείνος που θα επωμιστεί το βάρος της μνήμης του παρελθόντος. Ο Giver θα αρχίσει να του μεταφέρει διάφορες μνήμες τους παρελθόντος και εκείνος θα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι όλα έτσι όπως φαίνονται, καμιά φορά θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του.
Κριτική: Το θέμα μιας γενετικά-πολιτισμικά-οικονομικά ελεγχόμενης κοινωνίας από κάποια μυστηριώδη ηγεσία και η προσπάθεια κάποιων νέων, που ανοίγουν τα ματάκια τους, ψυλλιάζονται ότι κάτι συμβαίνει και προσπαθούν να αποδράσουν, δεν είναι καινούργιο στη κινηματογραφική επιστημονική φαντασία.
Πρόσφατα, το 2005 (για να μην αναλώνομαι σε αναμνήσεις), είχαμε δει «Το Νησί» του Μάικλ Μπέι με την Σκάρλετ Γιόχανσον και τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, που έτρεχαν να ξεφύγουν από κάτι παρόμοιο, χωρίς να ξέρουν που θα καταλήξουν.
Κριτική: Το θέμα μιας γενετικά-πολιτισμικά-οικονομικά ελεγχόμενης κοινωνίας από κάποια μυστηριώδη ηγεσία και η προσπάθεια κάποιων νέων, που ανοίγουν τα ματάκια τους, ψυλλιάζονται ότι κάτι συμβαίνει και προσπαθούν να αποδράσουν, δεν είναι καινούργιο στη κινηματογραφική επιστημονική φαντασία.
Πρόσφατα, το 2005 (για να μην αναλώνομαι σε αναμνήσεις), είχαμε δει «Το Νησί» του Μάικλ Μπέι με την Σκάρλετ Γιόχανσον και τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, που έτρεχαν να ξεφύγουν από κάτι παρόμοιο, χωρίς να ξέρουν που θα καταλήξουν.
Επίσης, δεν είναι καινούργιο
και το θέμα της μετάβασης από μια κοινωνία άχρωμη (ασπρόμαυρη φωτογραφικά),
χωρίς πόνο και δυσάρεστα γεγονότα, σε μια έγχρωμη, χαρούμενη, αισιόδοξη, αλλά
και με δυσοίωνες προοπτικές κοινωνία. Το είχαμε δει παλαιότερα στην ταινία Pleasantville (1998) του Γκάρι Ρος με τους Τόμπι Μακ Γκουάιαρ, Τζεφ
Ντάνιελς και Τζόαν Άλεν, όπου δυο νέοι μεταπηδούν στον χώρο μιας ασπρόμαυρης
τηλεοπτικής σειράς και με τις καινοτόμες συμπεριφορές τους, της δίνουν ζωή,
χρώμα, αλλά και ενοχλητικές παρενέργειες.
«Φύλακας της μνήμης», στην
ελεγχόμενη κοινωνία του φιλμ, τοποθετείται ένας λίγο ατίθασος και αντιδραστικός
νεαρός, ο οποίος θα πρέπει να παραλάβει τα ηνία από έναν παράξενο ηλικιωμένο
που είναι και ο Δότης του τίτλου. Αυτός ο νέος θα πρέπει να μάθει πράγματα από
το παρελθόν, τα οποία όμως δεν πρέπει να αποκαλύψει ποτέ σε κανέναν. Όσο
μαθαίνει τόσο παίρνει χρώμα ο ίδιος και όσο «βλέπει» στο παρελθόν, τόσο
διαπιστώνει ότι ναι μεν υπήρχε πολύ, πάρα πολύ χρώμα αλλά και βία και αίμα και
πόλεμοι, που απουσιάζουν από την ασπρόμαυρη κοινωνία του. Στοιχεία, που του
δημιουργούν αμφιβολίες, διλλήματα και προβλήματα προσωπικών επιλογών.
Η ταινία, με το αδύναμο
σενάριό της και την αργή εξέλιξη, διαθέτει δυο ατού: την Μέριλ Στριπ στο ρόλο
της μυστηριώδους, σκληρής και άτεγκτης προέδρου της ασπρόμαυρης ελεγχόμενης κοινωνίας
και τον Τζεφ Μπρίτζες, στο ρόλο του –αντιεξουσιαστή κατά βάθος- Δότη, που
σκόπιμα δίνει τα φώτα του και χρώμα, στη ζωή του νέου Φύλακα της Μνήμης.
Αλλά δυο κούκοι, δε φέρνουν την
άνοιξη στο θεατή.
Σκηνοθεσία: Φίλιπ Νόις
Με τους: Τζεφ Μπρίτζες, Μέριλ
Στριπ, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Κέιτι Χολμς, Τέιλορ Σουίφτ, Mπρέντον Θουέιτς,
Οντέγια Ρας
Προβάλλεται από 9/10/14
(Κριτική μου στο myFilm)