Έφτασα στη 320 σελίδα, μετά από μια μέρα ανάγνωσης και ο Στίβεν Κινγκ για άλλη μια φορά με έχει πείσει ότι μπορεί να κάνει τον αναγνώστη να πιστέψει τα πιό απίθανα πράγματα. Ο ήρωας του μυθιστορήματος έχει ήδη επιστρέψει από το 2011 στο 1958 για δεύτερη φορά για να αλλάξει τη ροή της Ιστορίας σώζοντας μια οικογένεια από βέβαιη σφαγή και μία ακόμα κοπέλα από ένα τρομερό ατύχημα. Ήδη κάποιοι άνθρωποι του 1958 τον θεωρούν "φύλακα - άγγελο" ενώ το 1963 (η χρονιά που δολοφονείται ο Κένεντι) βρίσκεται πολλές σελίδες μπροστά. Το αγαπημένο μου suspense όμως συνεχίζει να υπάρχει, διότι δεν μπορείς να υποψιαστείς, αυτές οι αλλαγές του παρελθόντος ("που επιμένει να είναι δύσκολο στις αλλαγές"), τι συνέπειες μπορεί να έχουν στο 2011, εφόσον ο ήρωάς μας μπορέσει να επιστρέψει. Επίσης, ακόμα δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να συμβεί μέχρι την ημέρα που θα συναντηθεί με τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, προκειμένου να τον εμποδίσει να δολοφονήσει τον Κένεντι.
Η αφήγηση του Κινγκ είναι πραγματικά τόσο ρεαλιστική (περιβάλλον, ακίνητα, αυτοκίνητα, ρούχα, τάσεις της μόδας, φαγητά, μουσική, ραδιόφωνο, τηλεόραση), που πιστεύεις ότι ο Κινγκ στην ηλικία των 11 (τόσο ήταν το 1958) δεν έκανε τίποτα άλλο από το να κρατάει σημειώσεις (ή ημερολόγιο, όπως εμείς έχουμε σήμερα τα ιστολόγια) για να τις χρησιμοποιήσει σ' αυτό το μυθιστόρημα.
Βρίσκομαι στην 320 από τις 848 σελίδες και μπορώ ακόμα να ισχυρίζομαι ότι αυτό που κρατάω, είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα αφήγημα φαντασίας σχετικό με ταξίδι στο χρόνο.