Γιατί στις 100: Είναι η μοναδική ταινία μονοπλάνο. Που σημαίνει ότι όσο διαρκεί η ταινία, η κάμερα δεν αλλάζει πλάνα αλλά έχει συνεχή κίνηση, που νομίζεις ότι είναι χωρίς μοντάζ. Ευρηματικός τρόπος γυρίσματος ενός θρίλερ, για τον οποίο ο Χίτσκοκ τελικά είχε δηλώσει ότι ήταν «βλακώδες πείραμα», επειδή ήλθε σε ρήξη με τους παραδοσιακούς τρόπους γυρισμάτων. «Έβαζα έναν ηθοποιό να περνά πλάτη μπροστά από την κάμερα όταν τελείωνε η πομπίνα και με τη νέα πομπίνα ξεκινούσα τη σκηνή από την πλάτη» ομολόγησε ο Χίτσκοκ. Παρ’ όλα αυτά η ταινία, που βασίζεται σε θεατρικό δράμα, έχει φοβερή αγωνία μέχρι το τέλος της.Υπόθεση: Δύο νεαροί προκειμένου να απολαύσουν την ηδονή της εμπειρίας ενός φόνου στραγγαλίζουν έναν συμμαθητή τους και τον κρύβουν σε ένα μπαούλο, το οποίο χρησιμοποιούν ως τραπεζάκι στο πάρτι που δίνουν το ίδιο βράδυ. Καλεσμένοι, είναι ο πατέρας του θύματος, η μνηστή του, ο πρώην φίλος της και ένας καθηγητής τους, τον οποίο οι δύο νεαροί θαυμάζουν για την ευφυΐα του και θέλουν να τον προκαλέσουν σε «διανοητική μονομαχία».
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Στιούαρτ, Φάρλεϊ Γκρέιντζερ, Τζον Νταλ