«Επικίνδυνες γυναίκες» (Διηγήματα)

Ο George R.R. Martin ο γνωστός συγγραφέας της διάσημης σειράς Game of Thrones και ο Gardner Dozois είναι επιμελητές αυτού του ογκώδους τόμου (1.120 σελίδες σε μετάφραση Αναστασίας Δεληγιάννη) των εκδόσεων Κλειδάριθμος, που περιέχει ιστορίες με γυναίκες. Όχι ανίσχυρες που ζαρώνουν έντρομες όσο ο ήρωας μάχεται το τέρας ή διασταυρώνει το ξίφος του με τον κακό, αλλά πολεμίστριες που κραδαίνουν σπάθες. Γυναίκες «κακά κορίτσια», που ζουν στην κόψη του ξυραφιού, σαγηνευτικές και

«Η ιστορία της CIA - Ερείπια και στάχτες» του Tim Weiner

Αντιγράφοντας τα λόγια του Προέδρου Αϊζενχάουερ, «οι αποτυχίες της μας άφησαν ερείπια και στάχτες» ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Tim Weiner δίνει σ’ αυτό το βιβλίο (που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη σε μετάφραση Γιώργου Βογιατζή) την πρώτη ολοκληρωμένη ιστορία της CIA, αποκλειστικά βασισμένη σε επίσημα έγγραφα και αξιόπιστες μαρτυρίες. 

«Το σκοτεινό μισό» του Stephen King

Διάβασα πρόσφατα το μυθιστόρημα «Το σκοτεινό μισό» του διάσημου Stephen King (εκδ. Κλειδάριθμος) που γράφτηκε το 1989 και το οποίο μάλλον είναι εμπνευσμένο από την πρώτη του περίοδο ως συγγραφέα όταν υπέγραφε τα μυθιστορήματά του ως Richard Backman. 

Πρόκειται για την περιγραφή της ζωής ενός συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών βίας και τρόμου, που αποφάσισε να σταματήσει να γράφει με ψευδώνυμο και να συνεχίσει με το κανονικό του όνομα. Ο μετρ της αφήγησης, έχει γράψει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για την εσωτερική πάλη του συγγραφέα με τον ίδιο του τον εαυτό και με τους δαίμονές του.

«Ερωτευτείτε ανελεύθερα» του Παύλου Κουτρουμπά

Στην Ελλάδα της κρίσης έχει επιβληθεί σιωπηλά, «κοινή συναινέσει», μια ιδιότυπη Δικτατορία Τεχνοκρατών, το λεγόμενο «Κίνημα», με έργο να σώσει την οικονομία. Τα πάντα στη ζωή αποφασίζονται με βάση επιστημονικές μελέτες, στατιστικές και αλγορίθμους. Σύντομα, το όλο εγχείρημα ξεφεύγει και αποφασίζεται τεχνοκρατικά μέχρι και το θέμα του έρωτα και του γάμου. Ο έρωτας, στην προσπάθειά του να επιβιώσει και να παραμείνει ελεύθερος, θα δημιουργήσει τις πιο απίστευτες ιστορίες, μέσα από τις οποίες θα αναδυθούν οι πρώτοι βλαστοί αντίστασης στο «Κίνημα».

Σίριαλ τα «Αιχμηρά αντικείμενα» της Gillian Flynn

Το μυθιστόρημα «Sharp Objects» («Αιχμηρά αντικείμενα» στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση της Γωγώς Αρβανίτη) που αποτελεί και το συγγραφικό ντεμπούτο της αμερικανίδας συγγραφέως Gillian Flynn, η οποία τάραξε τα νερά της αστυνομικής λογοτεχνίας, έγινε τηλεοπτική σειρά.

Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες

Οι Steven Levitsky και Daniel Ziblatt, πολιτικοί επιστήμονες και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, έχοντας μελετήσει πάνω από 20 χρόνια την κατάλυση των δημοκρατιών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική, έγραψαν ένα βιβλίο με τίτλο «How Democracies Die».

Στο βιβλίο, οι δύο καθηγητές, αντλώντας από δεκαετίες έρευνας και μια ευρεία γκάμα ιστορικών και παγκόσμιων παραδειγμάτων από την Ευρώπη του 1930 έως τη σύγχρονη Ουγγαρία, την Τουρκία, τη Βενεζουέλα, καθώς και τον Αμερικανικό Νότο, επιχειρούν να εξηγήσουν την ασθένεια που πλήττει τη δημοκρατία, αλλά και τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε τον αργό θάνατό της.

«Σιωπή - Στην εποχή των θορύβων» του Άρλιν Κάγγε

Τα τελευταία 30 χρόνια και μια φορά το χρόνο, μέσα στο καταχείμωνο, ένας ξάδερφός μου, εγώ κι αργότερα ένας φίλος ακόμα, κάποια καθημερινή μέρα συνήθως συννεφιασμένη, πηγαίνουμε στον Παρνασσό (τον πιο κοντινό ορεινό προορισμό με άφθονο χιόνι), παρκάρουμε το αυτοκίνητο σε ένα σημείο που «δεν πάει άλλο» (λόγω του χιονιού) και μετά κάνουμε μια μεγάλη πεζοπορία, σιωπηλοί. Προχωράμε αργά, ακούγοντας μόνο τα βήματά μας και σταματώντας πότε – πότε για να απολαύσουμε την ησυχία του βουνού και του δάσους. «Το τάμα», όπως αποκαλούμε αυτή την ημερήσια εξόρμησή μας, προσπαθούμε να το πραγματοποιούμε κάθε χρόνο, ενώ δεν είμαστε ορειβάτες ή πεζοπόροι. Απλά, εγκαταλείπουμε τις συνήθειές μας και το κάνουμε, ευχόμενοι να είμαστε καλά να το επαναλάβουμε. 

«Το μονοπάτι του ήλιου» της Χρυσούλας Βαρθολομαίου–Μήτση

Ολοκλήρωσα προ ημερών ένα μυθιστόρημα («Το μονοπάτι του ήλιου» της Χρυσούλας Βαρθολομαίου–Μήτση), γεμάτο ευαισθησία και ταυτόχρονα ρεαλισμό. Έναν ύμνο στην αγάπη χωρίς όρους. Την αγάπη, που σκοτώνει μέσα μας την καχυποψία και το φόβο απέναντι στον όποιο συνάνθρωπό μας, όπως δηλώνει και η συγγραφέας.

Η υπόθεσή του, ξεκινά από τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και φτάνει μέχρι σήμερα ακολουθώντας τη Νίκη, μια αιθέρια και ντελικάτη ύπαρξη, στο δύσκολο μονοπάτι της ζωής της, ένα οδοιπορικό που ξεκινάει απ’ την Κέρκυρα και καταλήγει στην Αμερική, ενώ οι ενδιάμεσοι σταθμοί που παρεμβάλλονται στη ζωή της (Αφρική, Ευρώπη, Ρωσία), πρόκειται να της χαρίζουν ο καθένας μια διδαχή, μέσα απ’ τους μοιραίους για κείνη ανθρώπους που συναντά.

«Κόμης Vlad» του Κάρλος Φουέντες

Ο Κάρλος Φουέντες (Carlos Fuentes Macías 1928-2012) ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της μεξικάνικης πεζογραφίας, αλλά και της λογοτεχνίας της Λατινικής Αμερικής, στο μυθιστόρημα «Κόμης Vlad», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και το ρούφηξα σε μια μέρα (μόνον 120 σελίδες σε μετάφραση Κρίτωνα Ηλιόπουλου), διαπραγματεύεται τον πασίγνωστο θρύλο του βασιλιά της Βλαχίας Βλαντ Τσέπες (γνωστού και ως Ανασκολοπητή για τις φρικαλεότητες που είχε διαπράξει και ο οποίος υπήρξε εμπνευστής του Bram Stoker για το δικό του μυθιστόρημα «Δράκουλας») και τον μεταφέρει στα «καθ’ ημάς» με το δικό του τρόπο και συγκεκριμένα στην Πόλη του Μεξικού της ιδιαίτερης  πατρίδας του.  

«Τελικός στόχος» του James Patterson

Ένας καλός φίλος, όταν του είπα ότι διαβάζω τη σειρά των μυθιστορημάτων του Τζέιμς Πάτερσον με ήρωα τον Άλεξ Κρος, μου είπε ότι δεν μπορεί να διαβάζει μυθιστορήματα, στα οποία γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ο ήρωας, θα τη βγάλει καθαρή και θα επανέλθει σε επόμενο μυθιστόρημα με άλλη υπόθεση και κάποιον άλλο αντίπαλο. 

Τον ρώτησα λοιπόν (επειδή γνωρίζω ότι διαβάζει πολύ) εάν έχει διαβάσει Σέρλοκ Χολμς και με ενθουσιασμό μου είπε «Ουουου! Και βέβαια, έχω όλη την ανθολογία του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ».

«Οι αριβίστες» του Μάκη Σέργιου

Το βιβλίο «Οι αριβίστες» (εκδόσεις Ωκεανός) είναι ένα κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό (και με στοιχεία αστυνομικού θρίλερ) μυθιστόρημα εμπνευσμένο από την οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 1998 εκτός Ελλάδος και αλυσιδωτά ξέσπασε στη χώρα μας με την περίφημη χρηματιστηριακή φούσκα του 1999. Μέσα σε αυτή τη δίνη της ανόδου του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, τρεις φιλόδοξοι άγνωστοι μεταξύ τους νέοι, πήραν αποφάσεις, οι οποίες αποδείχτηκαν καθοριστικές για τις ζωές τους και χάραξαν πορείες αδίστακτες προς την πραγματοποίηση κάθε ονείρου και φιλοδοξίας τους.

«Ο ζυθοποιός του Πρέστον» του Αντρέα Καμιλλέρι

Απολαυστικό! «Ο ζυθοποιός του Πρέστον» του Αντρέα Καμιλλέρι (έκδοση Πατάκη, 2017, σε μετάφραση Φωτεινής Ζερβού) δεν είναι μια από τις περιπέτειες του γνωστού επιθεωρητή Μονταλμπάνο. Διαβάζοντάς το όμως, καταλαβαίνεις όλα αυτά που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο Καμιλλέρι στα άλλα βιβλία του με τον Μονταλμπάνο: τη σχέση των ντόπιων με την κεντρική εξουσία, τη διαφθορά, τη βία, το φόβο και τις πελατειακές σχέσεις, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από την εποχή που η Σικελία ενώθηκε με την υπόλοιπη Ιταλία το 1860.

«Θανάσιμη παγίδα» του Lee Child

Εντάξει, δεν γράφω για πρώτη φορά για τον Τζακ Ρίτσερ, τον βασικό ήρωα των μυθιστορημάτων του Lee Child. Είμαι fan, πάει και τελείωσε. Μου αρέσει, πρώην αξιωματικός της στρατονομίας, με ύψος γύρω στα 1,90 μέτρα, μυώδης και με οξυμένη αντίληψη, τυχοδιωκτικός τύπος, αιώνιος ταξιδευτής και πάντα με την πλευρά του Καλού. Ξέρεις τι δεν μου άρεσε μ’ αυτόν; Το γεγονός ότι στον κινηματογράφο τον υποδυόταν ο Τομ Κρουζ («Jack Reacher» του 2012 και «Jack Reacher: Ποτέ μη γυρίζεις πίσω» του 2016).

«Η κληρονομιά των κατασκόπων» του Τζον Λε Καρέ

Στο τελευταίο του μυθιστόρημα  «Η κληρονομιά των κατασκόπων» (εκδ. Bell σε μετάφραση Βεατρίκης Κάντζολα Σαμπατάκου) ο Τζον Λε Καρέ πλέκει το κατασκοπευτικό του παρελθόν με το παρόν, μέσα από την ιστορία του Πίτερ Γκουίλαμ, ενός αφοσιωμένου συνάδελφου και μαθητή του Τζορτζ Σμάιλι, της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (γνωστής ως Σέρκους) ο οποίος ενώ έχει αποσυρθεί στο οικογενειακό του αγρόκτημα στη νότια ακτή της Βρετάνης, λαβαίνει ένα γράμμα από την παλιά του υπηρεσία που τον καλεί στο Λονδίνο. 

«2666» του Ρομπέρτο Μπολάνιο

Είχα να διαβάσω τέτοιο μυθιστόρημα από την εποχή του «Οδυσσέα» του Τζαίημς Τζόυς (1990, εκδ. Κέδρος). Το «2666» του Ρομπέρτο Μπολάνιο (μια εξαιρετικά επιμελημένη έκδοση του εκδοτικού οίκου ΑΓΡΑ, σε μετάφραση Κρίτωνα Ηλιόπουλου - 2011) είναι ένα χειμαρρώδες μυθιστόρημα, το οποίο αποτελείται από πέντε μέρη, τα οποία παραλίγο να τα διαβάζαμε ως πέντε ανεξάρτητα μυθιστορήματα, όπως τα φανταζόταν ο συγγραφέας μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, προκειμένου να αποκαταστήσει οικονομικά κληρονόμους και εκδότες. Τελικά μετά το θάνατό του

Δύο βιβλία με τον Άλεξ Κρος (του James Patterson)

Ο συγγραφέας Τζέιμς Πάτερσον δεν είναι άγνωστος στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Τα περισσότερα μυθιστορήματά του, έχουν κυκλοφορήσει σε σχήμα τσέπης από τη Bell, ενώ από εκείνα με ήρωα τον επιθεωρητή Άλεξ Κρος, δύο («Και ήρθε μια αράχνη» και «Φίλα τα κορίτσια»), μεταφέρθηκαν με επιτυχία στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Μόργκαν Φρίμαν. Η σειρά με ήρωα τον Άλεξ Κρος είναι εξαιρετικά δημοφιλής και τούτο διότι ο Κρος είναι ένας γήινος ντετέκτιβ χωρίς χαρακτηριστικά υπερήρωα. Είναι ένας οικογενειάρχης, με προτερήματα και ελαττώματα που όμως κάνει καλά τη δουλειά του και οι άνθρωποι που αγαπά βρίσκονται δίπλα του για να του δίνουν δύναμη να αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες της ζωής.

«Ο αναρχικός των δύο κόσμων» της Ούρσουλα Λε Γκεν

Κάτω από την πίεση δύο προσωπικών θεμάτων που με αποσυντόνισαν, δεν πήρα είδηση ότι πριν λίγες μέρες πέθανε μια μεγάλη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, η οποία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες σύγχρονες δημιουργούς. Αναφέρομαι στην Ούρσουλα Λε Γκεν (21 Οκτωβρίου 1929 – 22 Ιανουαρίου 2018), της οποίας το έργο αποτελεί συγχρόνως και κοινωνικοπολιτικό σχόλιο ενώ στο επίκεντρο των προβληματισμών της, βρισκόταν από το 1966, το κοινωνικό φύλο, ο σεξισμός, ο φεμινισμός, η πολιτιστική αποξένωση και οι κοινωνικές δομές.

«High – Rise» του J.G. Ballard

Το «High – Rise» του J.G. Ballard (εκδ. Κέδρος), είναι μυθιστόρημα ήπιας επιστημονικής φαντασίας, μια αλληγορία, που σχολιάζει την κατάρρευση του αστικού οικοδομήματος, όπως το έβλεπε να διαμορφώνεται την εποχή που το έγραφε το 1975.

Πρέπει να αναφέρω, ότι ο J.G. Ballard (1930 - 2009) υπήρξε ο κατεξοχήν εκφραστής του νέου κύματος της βρετανικής επιστημονικής φαντασίας και πριν το «High – Rise» είχε γράψει τα «The Drowned World» (1962) και «Κρυστάλλινος κόσμος» (1966) ενώ στον κινηματογράφο, εκτός από το «High – Rise» του Μπεν Γουάιτλι με τον Τζέρεμι Άιρονς (2015), έχουν μεταφερθεί και τα βιβλία του «Έκθεση Ωμοτήτων» (από τον Τζόναθαν Γουάις), το «Crash» (το 1996 από τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ) και «Η αυτοκρατορία του ήλιου» (μια σχεδόν αυτοβιογραφική εξιστόρηση της ζωής του στο στρατόπεδο γυρισμένο το 1987 από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ).

«Τέσσερις βολικοί θάνατοι» του Αντώνη Γιανακού

Μέσα στις γιορτές τελείωσα αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα του Αντώνη Γιανακού (εκδόσεις Κέδρος), το οποίο ζωντανεύει μερικές από τις κρισιμότερες στιγμές που γνώρισε η χώρα μας. Ένα μυθιστόρημα, στο οποίο οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες ο Αντώνης Τζανετής και η Μαρία Βουνοπούλου είναι μυθιστορηματικά, ενώ όλα τα άλλα πρόσωπα που αναφέρονται είναι πραγματικά και οι διάλογοι μεταξύ τους είναι καθαρό προϊόν μυθοπλασίας. Τι ακριβώς συμβαίνει;  

«Φρανκενστάιν» της Μαίρη Σέλεϊ

Ξεπέταξα αυτές τις μέρες το «Φρανκενστάιν» της Μαίρη Σέλεϊ, που το είχα βρει ένθετο σε μια κυριακάτικη εφημερίδα. Αν έχεις Θεό… Εγώ που είχα διαβάσει το «Δράκουλα» του Μπράαμ Στόουκερ σε ηλικία 12 ετών, στο χωριό της μάνας μου κατά τη διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών, δεν είχα αξιωθεί -από τότε μέχρι σήμερα- να διαβάσω το μνημειώδες αυτό βιβλίο της Σέλεϊ, το οποίο τελικά αξίζει μόνο και μόνο, επειδή γράφτηκε από μια ρομαντική κοπέλα στα 23 χρόνια της.