«Ο κόσμος της Άννας» του Jostein Gaarder

Ήταν στη βιβλιοθήκη μου από το 2013 και δεν είχα διαβάσει τον «Κόσμο της Άννας» (εκδ. Λιβάνη) παρ’ όλο που τα δυο προηγούμενα του Γιοστέιν Γκάαρντερ «Ο κόσμος της Σοφίας» και το «Μυστήριο της τράπουλας» της δεκαετίας ’90 με είχαν συναρπάσει κατά κάποιο τρόπο. 

Έχει ένα τρόπο ο Γκάαρντερ (για δέκα χρόνια καθηγητής φιλοσοφίας μέσης εκπαίδευσης) να γράφει εύπεπτα παραμύθια, τα οποία όμως σου θέτουν τις βάσεις να ψάξεις και να ανακαλύψεις τις φιλοσοφικές τάσεις και το νόημα της ζωής. Ξεκίνησε να γράφει βιβλία για παιδιά και εφήβους (απ’ ό,τι διαβάζω) και σήμερα εργάζεται ως συγγραφέας. Πολύ καλός.

Όταν η Γη έγινε επίπεδη

Συναντήθηκα το Σάββατο 23/5 με το φίλο μου το Γιώργο στη Smart Plaza του σταθμού με τους καφέδες ανά χείρας και ήταν αγριεμένος.

- Αυτό το κωλοκράτος δεν τρώγεται ρε Άγγελε.

- Τι σου συνέβη;

- Μου αύξησε το φόρο στη σύνταξη.

- Την πήρες κιόλας;

- Όχι ακόμα, αλλά άκουσα ότι αύξησε το φόρο.

Απάνθρωποι Πόροι – Derapages

Η σειρά περιστρέφεται γύρω από την ιστορία ενός 57χρονου, του Αλέν Ντελάμπρ, που τον υποδύεται ο Ερίκ Καντονά (πρώην ποδοσφαιριστής της Manchester United) και την οποία μας αφηγείται ο ίδιος, ευρισκόμενος σε άθλια κατάσταση, εμφανισιακά και ψυχολογικά.

«Δραπετσώνα - Η θυμωμένη μαγιά» της Γεωργίας Καρατζιά

Μια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία ύμνος  στην ανθρώπινη θέληση και την ομορφιά της ζωής,  μια νοσταλγική, καθάρια ματιά σε μια εποχή που φαντάζει ταυτόχρονα τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά από τη δική μας, γραμμένη από μια γυναίκα παράδειγμα, την Γεωργία Καρατζιά, που πάντα έγραφε και γράφει, τώρα όμως για τα εγγόνια της «συνεχώς κι ακαταπαύστως», προπαντός αναμνήσεις. 

Control Z

Μια σειρά από το Μεξικό έξω από τα καθιερωμένα, η οποία περιστρέφεται γύρω από έναν χάκερ, που αρχίζει να αποκαλύπτει μυστικά από την ιδιωτική ζωή όλων των μαθητών ενός λυκείου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργώντας ένα χάος στην κυριολεξία. 

«Μένουμε ασφαλείς» με το μέτρο

Αποφάσισε ο παππούς μετά από δύο μήνες εγκλεισμού να βγει μια βόλτα να καθίσει κάπου. Παππούς είναι στα χαρτιά βέβαια, διότι έχει γιό και εγγονό, αλλά έλα που είχε παντρευτεί νέος και τώρα ως 70άρης θέλει το περπάτημά του… Δεν μπορεί όμως να περπατάει και συνεχώς σαν δρομέας βάδην μεγάλων αποστάσεων. Μεγάλωσε δε, με τον Αντρέα (ένας ήταν ο Αντρέας) που ήταν φαν του και τον άκουγε να μιλάει για τα «περήφανα γηρατειά» και όσο να είναι δεν μπορεί μετά από τη βόλτα του να καθίσει σε παγκάκι. Χώρια που δεν ξέρει ποια ακριβώς ώρα της ημέρας απολυμάνθηκε το παγκάκι, ώστε να πάει να στρογγυλοκαθίσει και να ξεκουραστεί. Θέλει το καφενείο του, άντε την καφετέριά του. Δεν μπορεί να πάει στο Τέικ Αγουέι και να κάθεται στο σκαμπό ημιανάπαυση... Ξεκίνησε λοιπόν και έβαλε στην τσέπη τη μεζούρα του. «Μπαμπά, πού πάει ο παππούς με τη μεζούρα;» «Ξέρω γω; Ρώτα τον». 

The English game

Εξαιρετική σειρά, που συνδυάζοντας ιστορικά γεγονότα και μυθοπλασία, εξιστορεί τον τρόπο που το ποδόσφαιρο από σπορ των ευγενών της Μεγάλης Βρετανίας εξελίχθηκε σε λαϊκό σπορ, με επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ύστερα και από την ανάμιξη και των τότε βιομηχανιών, που έβλεπαν αρχικά με επιφύλαξη τη συμμετοχή των εργατών στη διεξαγωγή του.

Βαλέρια - Valeria

Μια ισπανική σειρά στα χνάρια του Sex And The City με κεντρική ηρωίδα την Βαλ (Βαλέρια, η Ντιάνα Γκομέζ), μια εμφανισιακά μέσου όρου νεαρή ισπανίδα η οποία είναι συγγραφέας χωρίς έμπνευση, με ένα γάμο σε κρίση (σύζυγός της, ο Ιμπραήμ Αλ Σάμι) και ένα γοητευτικό τύπο, τον Βίκτορ (Μάξι Ιγκλεσίας) να τη φλερτάρει με κάθε τρόπο. 

Πολιτική ορθότητα και γελοιότητα

Δεν θα ασχοληθώ με το σποτάκι που ο ηθοποιός Χρήστος Λούλης μπροστά σε ένα ολόλευκο φόντο προσπαθούσε να μας πείσει να μη συνωστιζόμαστε στις πλατείες ενώ ο κορωνοϊός είναι ακόμα εδώ. Κατ’ αρχάς δεν μου άρεσε σκηνοθετικά. Ό,τι και να λέει ένας άντρας μόνος του, σε ένα one man show, μπροστά σε ολόλευκο φόντο, για μένα είναι απωθητικό. Ούτε και με ενδιαφέρει εάν ο άντρας αντικαταστάθηκε από γυναίκα ή παιδί ή ρομπότ. Το λευκό φόντο συνεχίζει να απωθεί το βλέμμα μου. Είναι κρύο και αφιλόξενο. Και κακώς έγινε τόσος ντόρος, από αριστερά, για «πολιτική ορθότητα». Σαχλαμάρες. 

Μισέλ Πικολί: Μικρό αφιέρωμα

Στις 12 Μαΐου 2020 πέθανε σε ηλικία 94 ετών η θρυλική μορφή του γαλλικού και του ευρωπαϊκού σινεμά, με καριέρα που ξεπέρασε τα 70 χρόνια και με πάνω από 200 ταινίες στο ενεργητικό του,