Μοιραίες ψευδαισθήσεις - Deadly Illusions

Θα προσπαθήσω να κριτικάρω την ταινία, παραφράζοντας τη σύνοψη που πλασάρει το Netflix:

Τα Δάνεια της Ελλάδας - Μιχάλη Ψαλιδόπουλου

Πολλές φορές έχω αναφερθεί στη στήλη μου στην «Αμαρυσία» στα δάνεια που έχει πάρει η χώρα μας από την ίδρυση του κράτους και έχω τονίσει ότι τα «μνημόνια» (=δανειακές συμβάσεις) δεν είναι κάτι άγνωστο στη διάρκεια των τελευταίων 200 ετών. 

Στη ζάλη του έρωτα - Swoon

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι αυτή η σουηδική ταινία έκανε πρεμιέρα ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου το 2019 στη Σουηδία και βασίζεται σε πραγματική ιστορία (φωτογραφίες των πραγματικών ηρώων παρελαύνουν με τα credits του φινάλε), διότι από την πρώτη στιγμή νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με ένα παραμύθι δοσμένο με λυρισμό και ποιητικό σουρεαλισμό.

Ταινίες με υποψηφιότητες στα Όσκαρ

Προ ημερών ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Όσκαρ, που θα απονεμηθούν στις 25 Απριλίου 2021. Μεταξύ των υποψηφιοτήτων, υπάρχουν ταινίες που είδα και πρόλαβαν να προβληθούν στις αίθουσες στα ενδιάμεσα των lockdown, ή είδα και δεν προβλήθηκαν. 

Τζίνι και Τζόρτζια - Ginny & Georgia

Νεανική, αισθηματική σειρά με κορυφούμενο αστυνομικό ενδιαφέρον και φόντο έναν μικρό δήμο στη Νέα Αγγλία, όπου όλοι λίγο-πολύ γνωρίζονται μεταξύ τους και ταυτόχρονα έχουν τα μυστικά τους.

Οι φυλές της Ευρώπης - Tribes of Europa

Πρόκειται για Γερμανική σειρά με έξι επεισόδια διάρκειας περίπου 45 λεπτών το καθένα, η οποία μας μεταφέρει στην κατεστραμμένη Ευρώπη του 2074, όπου ύστερα από ένα μπλακάουτ της τεχνολογίας το 2029, προκλήθηκε χάος και αναρχία, τα σύνορα έχουν πέσει και τα κράτη έχουν αντικατασταθεί από τρεις βασικές φυλές.

Ο σεβασμός των κανόνων

Παραφράζοντας τον Ουμπέρτο Έκο που έλεγε ότι ο τρόπος γραφής εξαρτάται από το μέσο που χρησιμοποιείς για να γράφεις (αλλιώς σκέφτεσαι όταν γράφεις με μολύβι και πρέπει να σβήσεις με γομολάστιχα το λάθος, αλλιώς όταν γράφεις με στυλό διαρκείας που πρέπει να μουτζουρώσεις το γραπτό,  αλλιώς  με γραφομηχανή που πρέπει να σκίσεις τη σελίδα και αλλιώς όταν χρησιμοποιείς ηλεκτρονικό υπολογιστή που μπορείς να επιστρέφεις και να διορθώνεις ολόκληρες παραγράφους σε δευτερόλεπτα) θα έλεγα ότι ο τρόπος γραφής –ειδικά σε εφημερίδα- εξαρτάται από το χώρο που σου διατίθεται σε ημερήσια ή εβδομαδιαία βάση. Αλλιώς γράφεις όταν σου επιτρέπουν να αναπτύξεις το θέμα σου σε 800 ή 1000+ λέξεις και αλλιώς όταν διαθέτεις μια στήλη με χωρητικότητα 400–420 λέξεων.
--------------------------
Έτσι ορισμένοι γραφιάδες, φτάνουμε στο σημείο συμπυκνώνοντας τα κείμενά μας στις 400 λέξεις να τα κάνουμε να μοιάζουν με τηλεγραφήματα και οι σκέψεις μας, επιγραμματικές πλέον να φαντάζουν στον αναγνώστη σαν δόγμα: αυτό που γράφω ισχύει, είναι το σωστό, δέξου το και δεν σηκώνω αντιρρήσεις. Δεν είναι έτσι όμως και οι μόνιμοι αναγνώστες της στήλης το έχουν καταλάβει και γι’ αυτό σπάνια λαβαίνω μηνύματα διαμαρτυρίας. Είμαι σύντομος, επιγραμματικός, όχι επειδή πιστεύω ότι ντε και καλά αυτά που γράφω είναι «η μοναδική αλήθεια», αλλά επειδή δεν έχω χώρο για πολλά επιχειρήματα τεκμηρίωσης της άποψής μου. Από εκεί και πέρα, αγαπητέ μου αναγνώστη Μ.Ζ. εάν έχεις αντίρρηση, μου στέλνεις μήνυμα σαν το τελευταίο σου και το συζητάμε, ακόμα και σε συνέχειες.
-------------------------
Ανήκοντας στη γενιά που δεν είχε κινητά από 6 ετών (και έπαιζε ποδόσφαιρο στο δρόμο κάνοντας ημίχρονο όταν περνούσε αυτοκίνητο ή αναπαριστούσε τους «κλέφτες κι αστυνόμους» τόσο πειστικά που οι τραυματίες έτρεχαν στα φαρμακεία για να τους βάλουν ιώδιο ή ράμματα στο κούτελο ή στα πόδια ανάλογα με τη βιαιότητα των εμπλεκομένων), θυμάμαι με ποιο τρόπο ορίζαμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Κάποιος με ηγετικές ικανότητες ύψωνε φωνή και καλούσε όσοι συμφωνούμε στον Α κανόνα να σηκώσουμε τα χέρια. Μετρούσε χέρια και ανάλογα με το τι ήθελαν οι περισσότεροι αυτό ίσχυε. Η αρχή της πλειοψηφίας, από την ηλικία των 10 ετών! Δεν θυμάμαι να παραβιαζόταν ο κανόνας που έθεταν οι περισσότεροι. Τέτοιο σεβασμό, τα ανήλικα… Και αν υπήρχε κάποιος που παραβίαζε τον κανόνα, δεν τον ξαναπαίζαμε. Τον τιμωρούσαμε θέτοντάς τον στο περιθώριο. Γιατί, τώρα που μεγαλώσαμε -και είμαστε οργανωμένοι- θα πρέπει να ισχύει ο κανόνας που θέτει η μειοψηφία; Κατάλαβες;

(Δημοσιεύεται 13/3/2021 στην έντυπη Αμαρυσία ως απάντηση σε αναγνώστη)

1939

Τηλεοπτικής αισθητικής τρίωρο σουηδικό έπος, του οποίου η ιστορία ξεκινά πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αφορά σε μια 18χρονη κοπέλα που ζει στο χωριό Βάρμλαντ της Σουηδίας κοντά στα σύνορα με τη Νορβηγία. Η Άνικα μένει εκεί με τους γονείς της, τα αδέλφια της Γκούναρ και Άνμαρι και τον παππού της Άιζακ. Η ζωή κυλάει ήσυχα και αρμονικά και κανείς δεν περιμένει ότι θα τους αγγίξει ο πόλεμος, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζονται οι Γερμανοί κοντά στα σύνορα με τη Νορβηγία.

Η Μικρή Τυμπανίστρια - John le Carré

Εκδόθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά το 1983 σε έκδοση μικρού «βιβλίου τσέπης». Τώρα, με αφορμή την τηλεοπτική μεταφορά της Μικρής Τυμπανίστριας από το BBC, σκέφτηκα να ξαναδιαβάσω αυτό το έργο απίστευτης δύναμης του John le Carré, το οποίο όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά είχε χαρακτηριστεί από κορυφαίους συγγραφείς ως το τέλειο κατασκοπικό βιβλίο.

Borat Subsequent Moviefilm

Ολόκληρος ο τίτλος: "Borat Subsequent Moviefilm: Delivery of Prodigious Bribe to American Regime for Make Benefit Once Glorious Nation of Kazakhstan"

Η ιστορία ξεκινά με την απελευθέρωση του Μπόρατ από τη φυλακή, όπου πέρασε 14 χρόνια έχοντας κατηγορηθεί για την πολιτική και οικονομική κατάρρευση της χώρας (τα δελτία ειδήσεων δείχνουν ότι ένας χρηματιστής προσπαθεί να αυτοκτονήσει πηδώντας από τον ψηλότερο ουρανοξύστη της χώρας, ένα γραφείο 2ου ορόφου σε ένα λασπωμένο χωριό).