15/9/22
Νέες ταινίες από 15/9/2022
Η κόρη - La hija
Ισπανικό θρίλερ του Μανουέλ Μαρτίν Κουένκα, βασισμένο στο ευαίσθητο θέμα της επιθυμίας κάποιων ζευγαριών που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά και καταφεύγουν σε παραβατικές λύσεις.
14/9/22
Εγκλήματα του μέλλοντος – Crimes of the future
Μια ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, ο οποίος αποτελεί μια κινηματογραφική κατηγορία μόνος του. Ένας auteur που εδώ μας χαρίζει ένα φιλμ «σωματικού τρόμου», όχι για να μας τρομάξει αλλά για να προκαλέσει φιλοσοφικές συζητήσεις και αναζητήσεις.
Ο άνθρωπος με τις απαντήσεις - The man with the answers
Ένα road trip πάνω στην αναζήτηση του εγώ, τον επαναπροσδιορισμό του θέλω και την ανασύσταση της οικογένειας, από τον Στέλιο Καμμίτση, σκηνοθέτη της ταινίας «Κωλόπαιδα» (2011) και της μικρού μήκους «Κατηφόρα» (2015).
Το νησί - Seom
Ένα εικαστικά τέλειο φιλμ του Κιμ Κι-Ντουκ (Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και…Άνοιξη), γεμάτο κάδρα που θα ζήλευαν οι απανταχού φωτογράφοι, γυρισμένο σε μια λιμνοθάλασσα που αποπνέει μυστήριο και με χαρακτήρες που μιλούν ελάχιστα, τονίζοντας τί να πω; Τα ψυχολογικά τους αδιέξοδα; Τις εμμονές τους; Μια απλή βαρεμάρα; Η οποία τους οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές; Μυστήριο. Σαν την ομίχλη που εμφανίζεται σε μερικά πλάνα.
13/9/22
Ζαν Λυκ Γκοντάρ: In memoriam
Πέθανε στα 91 του χρόνια ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, μια μεγάλη μορφή του παγκόσμιου κινηματογράφου. Την είδηση έκανε γνωστή η εφημερίδα Liberation. Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (Jean-Luc Godard, 3 Δεκεμβρίου 1930 – 13 Σεπτεμβρίου 2022) υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της Nouvelle Vague, αλλά η καριέρα του επεκτείνεται πέρα από αυτήν την περίοδο, αφού σε όλη του την καριέρα είχε σκηνοθετήσει πάνω από 100 ταινίες, συνολικά.
Στη μεγάλη οθόνη μας συστήθηκε το 1960 με το φιλμ «Με Κομμένη Την Ανάσα» και έκτοτε άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην έβδομη τέχνη. Υπήρξε μαζί με τον Φρανσουά Τρυφό, τον Ερίκ Ρομέρ και τον Κλοντ Σαμπρόλ πρωτεργάτης της Νουβέλ Βαγκ, δηλαδή, του Γαλλικού Νέου Κύματος που έφερε έναν αέρα ανανέωσης και αμφισβήτησης στην τέχνη του κινηματογράφου.
Γύριζε ταινίες μέχρι το τέλος της ζωής του, ενώ, μερικές από τις πιο εμβληματικές δουλειές του είναι «Ζούσε τη Ζωή της» (1962), «Η Περιφρόνηση» (1963), «Alphaville» (1964), «Ο δαίμων της ενδέκατης ώρας» γνωστό και ως «Ο τρελός Πιερό» (1965), «2 ή 3 πράγματα που ξέρω γι' αυτήν» (1966) και «Η Κινέζα» (1967).
Ο Γκοντάρ επέκρινε το κυρίαρχο ρεύμα του γαλλικού παραδοσιακού και ποιοτικού κινηματογράφου, το οποίο «έδινε περισσότερο βάση στη τέχνη παρά στη καινοτομία, έδινε προνόμια σε καταξιωμένους σκηνοθέτες παρά στους νέους, και προτιμούσε τα σπουδαία έργα του παρελθόντος παρά τον πειραματισμό». Ο Γκοντάρ για να αμφισβητήσει αυτή την παράδοση, άρχισε μαζί με ομοϊδεάτες του κριτικούς, να σκηνοθετούν τις δικές τους ταινίες Πολλές ταινίες του, αμφισβητούν τους κώδικες και του παραδοσιακού Χόλυγουντ, ενώ αρκετές από αυτές εκφράζουν τις ακροαριστερές πολιτικές του απόψεις. Οι ταινίες του επίσης, αποδεικνύουν τη γνώση του για την ιστορία του κινηματογράφου μέσα από τις αναφορές που κάνει για παλαιότερες ταινίες.
Το 2010 βραβεύτηκε με το Τιμητικό Όσκαρ, αλλά δεν παρέστη στην τελετή απονομής των βραβείων ενώ το 2015 κέρδισε για πρώτη φορά στην καριέρα του βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών, το οποίο μοιράστηκε μαζί με άλλη ταινία.
(Δημοσίευμά μου σήμερα στην Αμαρυσία)
8/9/22
Νέες ταινίες από 8/9/2022
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)