Τη Δευτέρα που μας πέρασε βρέθηκα σε μεγάλο δίλλημα: να παρακολουθήσω τη σειρά «Η Έμιλι στο Παρίσι»; Ή να διαβάσω όσα κωμικά προέκυψαν από το Κυριακάτικο πρωτοσέλιδο της σκέτης Αυγής, που γράφει για Σαμαρά και Μητσοτάκη ότι «Δεν είναι αθώοι…» και «συμπορεύονταν» ή «ξέπλεναν» την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Μόνον κωμική μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς αυτή την κίνηση από το δημοσιογραφικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κυβερνώντας επί 4,5 χρόνια (avec le soutien du ΑΝΕΛ, στα Γαλλικά σήμερα) καθυστερούσε τη διεξαγωγή της δίκης και παραμονές εκλογών άλλαξε και τον Ποινικό Κώδικα.
Μόνον κωμική ήταν και η κίνηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μη το ξεχνάμε) κ. Κοντωνή, που βγήκε να μας πει ότι τους τα έλεγε αλλά αυτοί δεν άκουγαν. Γιατί να ακούσουν άλλωστε; Όταν το κόμμα που τους στήριζε, το κόμμα των ΑΝΕΛ, δηλαδή, δεν ήταν και κανένα κόμμα του «προοδευτικού χώρου» που σήμερα ευαγγελίζονται ότι είναι οι εκπρόσωποί του. Πρώτη φορά Αριστερά ήταν και τελευταία με τόσες γκάφες στο ενεργητικό της. Επιπλέον και «σταλινική» όπως μας θύμισε ο σύντροφος Κοντωνής. Άλλο κωμικό αυτό: Σταλινικές μέθοδοι από ένα κόμμα που επί 4,5 χρόνια συνεργαζόταν με ένα ακροδεξιό κόμμα.
Προτίμησα λοιπόν, να μην αναλωθώ περισσότερο στην πολιτική κατάπτωση και έτσι είδα το σήριαλ (10 ημίωρα επεισόδια στο Netflix) με την «Έμιλι στο Παρίσι», όπου μια νεαρή influencer (η Λίλι Κόλινς θυμίζει την Όντρεϊ Χέπμπορν) στέλεχος πολυεθνικής από το Σικάγο που αγόρασε μια γαλλική εταιρία, καταφθάνει στο Παρίσι να τους διδάξει πώς θα αναπτύξουν το πελατολόγιό τους με διαδικτυακή προώθηση των προϊόντων των πελατών τους.
Αμερικανάκι η Έμιλι, ανάμεσα σε Γάλλους που όλοι μιλούν αγγλικά όπως ο Τσίπρας (αλλά με γαλλική προφορά) παρά τις διαφορές κουλτούρας τούς βάζει τα γυαλιά και κερδίζει ακόμα και τους πιο δύσκολους πελάτες. Εννοείται ότι οι χαζοί στο σήριαλ είναι οι Γάλλοι, ενώ η Έμιλι απ’ το Σικάγο είναι το #1 σε εξυπνάδα και τσαχπινιά. Το μόνο που συγκράτησα από το σήριαλ είναι οι εικόνες (καρτ ποστάλ) από ένα ανοιξιάτικο, φωτεινό και πεντακάθαρο Παρίσι.
Μόνον κωμική ήταν και η κίνηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μη το ξεχνάμε) κ. Κοντωνή, που βγήκε να μας πει ότι τους τα έλεγε αλλά αυτοί δεν άκουγαν. Γιατί να ακούσουν άλλωστε; Όταν το κόμμα που τους στήριζε, το κόμμα των ΑΝΕΛ, δηλαδή, δεν ήταν και κανένα κόμμα του «προοδευτικού χώρου» που σήμερα ευαγγελίζονται ότι είναι οι εκπρόσωποί του. Πρώτη φορά Αριστερά ήταν και τελευταία με τόσες γκάφες στο ενεργητικό της. Επιπλέον και «σταλινική» όπως μας θύμισε ο σύντροφος Κοντωνής. Άλλο κωμικό αυτό: Σταλινικές μέθοδοι από ένα κόμμα που επί 4,5 χρόνια συνεργαζόταν με ένα ακροδεξιό κόμμα.
Προτίμησα λοιπόν, να μην αναλωθώ περισσότερο στην πολιτική κατάπτωση και έτσι είδα το σήριαλ (10 ημίωρα επεισόδια στο Netflix) με την «Έμιλι στο Παρίσι», όπου μια νεαρή influencer (η Λίλι Κόλινς θυμίζει την Όντρεϊ Χέπμπορν) στέλεχος πολυεθνικής από το Σικάγο που αγόρασε μια γαλλική εταιρία, καταφθάνει στο Παρίσι να τους διδάξει πώς θα αναπτύξουν το πελατολόγιό τους με διαδικτυακή προώθηση των προϊόντων των πελατών τους.
Αμερικανάκι η Έμιλι, ανάμεσα σε Γάλλους που όλοι μιλούν αγγλικά όπως ο Τσίπρας (αλλά με γαλλική προφορά) παρά τις διαφορές κουλτούρας τούς βάζει τα γυαλιά και κερδίζει ακόμα και τους πιο δύσκολους πελάτες. Εννοείται ότι οι χαζοί στο σήριαλ είναι οι Γάλλοι, ενώ η Έμιλι απ’ το Σικάγο είναι το #1 σε εξυπνάδα και τσαχπινιά. Το μόνο που συγκράτησα από το σήριαλ είναι οι εικόνες (καρτ ποστάλ) από ένα ανοιξιάτικο, φωτεινό και πεντακάθαρο Παρίσι.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην έντυπη Αμαρυσία, σήμερα)
