31/1/20

«Γιατί πρέπει να διαβάζουμε Χάνα Άρεντ» του Richard J. Bernstein

Μια συλλογή αποσπασμάτων από κείμενα της Χάνα Άρεντ από τον Ρίτσαρντ Τζ. Μπερνστάιν καθηγητή φιλοσοφίας στο New School for Social Research της Νέας Υόρκης, ο οποίος μέσα από τις 144 σελίδες της ελληνικής έκδοσης (εκδ. Επίκεντρο, σε επιμέλεια Δημήτρη Ψυχογιού και μετάφραση Βασιλικής Σουλαδάκη) βοηθά τον αναγνώστη να γνωρίσει τη διεισδυτική σκέψη της και να σκεφτεί για τον ζόφο της εποχής μας, αλλά και για τις πηγές φωτός που μπορούν να τον διαλύσουν. 

29/1/20

The gentlemen

Μετά από ένα μεγάλο διάλλειμα με τις εκδοχές (στα μέτρα του) των κλασικών ιστοριών του Σέρλοκ Χολμς και του βασιλιά Αρθούρου (Σέρλοκ Χολμς Ι το 2009 και ΙΙ το  2011 - Βασιλιάς Αρθούρος: Ο θρύλος του σπαθιού το 2017) ο Γκάι Ρίτσι ξαναβρίσκει τον εαυτό του, 

Το απίθανο ταξίδι ενός φακίρη - L' extraordinaire voyage du fakir

Ένα σύγχρονο παραμύθι που θα μπορούσε να έχει ξεπεταχθεί από τις χίλιες και μία νύχτες, αλλά δεν είναι αραβικό και κατατάσσεται σε αυτά του μπόλιγουντ.
Ο Ντανούς είναι ένας χαρισματικός για τα μέτρα του μπόλιγουντ ηθοποιός, αφού μπορεί να παίζει και να χορεύει ταυτόχρονα, ενώ εκφράζει ένα κάρο συναισθήματα από τη χαρά και την αισιοδοξία στην απογοήτευση και την απαισιοδοξία με μεγάλη ευκολία. 

Χαλβάη 5 - 0

Με περούκα και γένια που θυμίζουν (στην αφίσα) τον αργεντινό ηθοποιό Ρικάρντο Νταρέν (να ‘σαι καλά Νίκο που μου το θύμισες, διότι έσπαγα το κεφάλι μου), ο Μάρκος Σεφερλής έχει γράψει ένα σενάριο, που αποτίνει φόρο τιμής στις «Τρελές σφαίρες». Ένα franchise εξωφρενικών κωμωδιών, εκ των οποίων μια αφίσα κοσμεί το υπνοδωμάτιο του αστυνόμου Μπέκρα (που τον υποδύεται ο ίδιος). Όχι του νηφάλιου Μπέκα, αλλά του μέθυσου Μπέκρα ο οποίος κάθε τρεις και λίγο πίνει μια γουλιά κάποιου οινοπνευματώδους από ένα πλακέ μπουκαλάκι που έχει στη μέσα τσέπη του σακακιού του.

26/1/20

Μεσσίας - Messiah

Ολοκλήρωσα το σήριαλ, το οποίο το Netflix κατατάσσει στις κατηγορίες Θρίλερ, Δράμα, Πολιτική (με αυτή τη σειρά) και το αναφέρω αυτό, διότι πολύ έξυπνα δεν την έχει κατατάξει -όπως θα μπορούσε- στην κατηγορία Φαντασίας, οπότε και θα «άνοιγε» το target group των θεατών. Όμως το target group, με το τρέιλερ που κυκλοφόρησε μαζί με τη φυσιογνωμία του κεντρικού ήρωα αλλά και τη συμβολή της περίληψης της υπόθεσης μπορεί να διευρυνθεί κατά βούληση.

25/1/20

«Δεν τους ξεγελάς όλους για πάντα»

Εντάξει, δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα πολιτικοί σαν κι αυτόν που έλεγε ότι στη «θάλασσα δεν υπάρχουν σύνορα» ή «επισκέφτηκα τη Μυτιλήνη και τη Λέσβο» (αξέχαστος ο αγγλομαθής). Υπάρχουν και στην Τουρκία αντίστοιχοι που ισχυρίζονται ότι «τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα»(!!) Ναι. Είναι πλεούμενα, που τα έχουμε δεμένα με παλαμάρια από τη Στερεά Ελλάδα, εξ ου και Στερεά. 

22/1/20

Cats

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχω δει το θεατρικό και ειδικά όταν παίχτηκε στη χώρα μας το 2014. Όμως γνωρίζω όπως οι περισσότεροι, το τραγούδι «Memory» από την Μπάρμπρα Στρέιζαντ, το οποίο εκτελεί με ιδιαίτερο πάθος η Τζένιφερ Χάντσον. Ενημερωτικά αναφέρω ότι το μιούζικαλ Cats (του οποίου το story βασίζεται σε συλλογή ποιημάτων του Τ. Σ. Έλιοτ με τίτλο «Το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γερο-Πόσουμ») έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο New London Theatre το 1981, συνεχίστηκε επί 21 χρόνια φτάνοντας τις 9.000 παραστάσεις, ενώ στο Μπρόντγουεϊ (από το 1983) κέρδισε επτά Βραβεία Τόνυ και διατηρήθηκε 18 χρόνια. 

Η πτώση του Βερολίνου, 1945 - Fall of Berlin, 1945

Από τα πρώτα πλάνα η ταινία είναι καταιγιστική, προβάλλοντας ένα χάρτη της Ανατολικής Ευρώπης που δείχνει τις επιθέσεις των Γερμανικών στρατευμάτων με τον αφηγητή να αναφέρει τους ποταμούς πάνω από τους οποίους ο Κόκκινος Στρατός χαράζει τη πορεία του. Μετά την διέλευση του ποταμού Οντέρ, αρχίζει η επέλαση προς το Βερολίνο. Παρουσιάζονται πλάνα της πραγματικής μάχης, καθώς ο Κόκκινος Στρατός καταπολεμά τα γερμανικά στρατεύματα.