Μίμης ο σιδεράς - Mimì metallurgico ferito nell'onore

Μία ταινία πάνω στα καυτά θέματα της εποχής της (μη ξεχνάμε ότι έχει γυριστεί το 1972), όπως η οικονομία, η πολιτική, η σεξουαλική επανάσταση, ο φεμινισμός. Πρόκειται για μια εξαιρετική κωμωδία, αλλά παράλληλα και ένα από τα πιο πολιτικά έργα της Βερτμίλερ, καθώς απεικονίζει γλαφυρά τον τρόπο με τον οποίο ο βιομηχανοποιημένος Βορράς της Ιταλίας αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται το ανθρώπινο δυναμικό του Νότου. Ταυτόχρονα είναι και μια συγκινητική ιστορία πάθους και αγάπης, με τον Τζιανκάρλο Τζιανίνι και την Μαριαντζέλα Μελάτο στις καλύτερες στιγμές τους. 

Το δέντρο που πληγώναμε

Η ταινία αυτή του Δήμου Αβδελιώδη είναι μια από τις σπουδαιότερες και πλέον ποιητικές, αθώες και τρυφερές ελληνικές ιστορίες ενηλικίωσης. Παράλληλα, είναι ένας εγκάρδιος φόρος τιμής στην ιδιαίτερη πατρίδα του σκηνοθέτη, τη Χίο με τα μοναδικά μαστιχόδεντρα που εδώ τιμούνται δεόντως, δίνοντας και τον τίτλο της ταινίας, αφού τα δέντρα «πληγώνονται» ώστε να εκκρίνουν τη μοναδική στον κόσμο μαστίχα. 

Perfetti Sconosciuti

Η ταινία χαρακτηρίζεται ως Κωμωδία. Σιγά. Αυτό δεν ήταν κωμωδία, ήταν τραγωδία. Εκτός και αν εσύ γελάς όταν ο διπλανός σου, διαβάζει ένα μήνυμα στο κινητό σου, που θα ήθελες να μείνει κρυφό. Μη λέμε σαχλαμάρες τώρα. 

Το σενάριο έξυπνο, όσο έξυπνη μπορεί να είναι η επίπλαστη πραγματικότητα του καθενός από εμάς, που όλο και κάτι κρύβουμε από τους διπλανούς μας. Τελικά έχουμε μια ιλαροτραγωδία χαρακτήρων, με εξαιρετικό μοντάζ, πυκνή σκηνοθεσία και πολύ καλές ερμηνείες, που αναδεικνύει τις βαθύτερες πτυχές στις σχέσεις των ανθρώπων και βγάζει στη φόρα τα μυστικά, που οι περισσότεροι ξέρουν να κρύβουν καλά. Αλλά, «έστιν δίκης οφθαλμός»… 

Σταρ Τρεκ και Τσίπρας

Σε κάποιο σημείο του βιβλίου «Adults in the room» του Γιάνη Βαρουφάκη, για το οποίο πολύς λόγος γίνεται τελευταία, ο συγγραφέας απογοητευμένος πλέον από τον πρωθυπουργό συγκρίνει τον Αλέξη Τσίπρα με έναν ήρωα της σειράς επιστημονικής φαντασίας Star Trek. 

Γράφει ότι ο Τσίπρας του θυμίζει «τον Άναν 7, τον αρχηγό των Εμινάρ, ο οποίος απαιτούσε από τον λαό του να μπαίνει οικειοθελώς στους θαλάμους αποσύνθεσης, διότι αυτό είχε συμφωνήσει ο ίδιος με τους εχθρούς» (πηγή: www.cnn.gr/news).

Διαβάζοντας αυτό, θυμήθηκα αυτό που είχα επισημάνει σε μια σειρά

Η νύχτα του Σάουιν

Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1997 έως το 2000 σπούδασε Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Αγγλία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, ήρθε σε επαφή με τον κέλτικο πολιτισμό, ο οποίος και την ενέπνευσε για τη συγγραφή της Νύχτας του Σάουιν. 

«Η Νύχτα του Σάουιν» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, κυκλοφόρησε το Μάιο του 2017 από τις εκδόσεις Bell και το διάβασα πρόσφατα, ανάμεσα σε δύο βιβλία του Στίβεν Κινγκ (εκδ. Κλειδάριθμος), το «Η σκούπα και το σύστημα» του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας (εκδ. Κριτική) και μετά το Metropolis της Thea Von Harbou (εκδ. Αλεξάνδρεια), αλλά και την «Πτώση» του Μάικλ Κόνελι (εκδ. Bell). Αλλά αυτά τα ξέρεις ήδη…

Η Γκουέντι και το κουτί

Χθες στην παραλία διάβασα και το δεύτερο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ το «Η Γκουέντι και το κουτί» (152 σελίδες, μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη), που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Αυτή τη φορά, ο Κινγκ δεν το έχει γράψει μόνος του, αλλά παρέα με τον Ρίτσαρντ Τσίζμαρ, έργα του οποίου, όπως διάβασα, έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά, όπως το Ellery Queen’s Mystery Magazine, αλλά και σε πλήθος εκδόσεων της σειράς The Year’s 25 Finest Crime and Mystery Series. Αναφέρεται δε, ότι ο Τσίζμαρ έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο World Fantasy, τέσσερις φορές με το International Horror Guild Award, καθώς και με το βραβείο της HWA. 

Ο Μαύρος Πύργος - The Dark Tower

Υπάρχουν βιβλία του Στίβεν Κινγκ, που τα διαβάζεις και λες «αυτό είναι γραμμένο έτσι ώστε να μπορεί να γίνει ταινία ή σήριαλ» και άλλα που όταν τα διαβάζεις απολαμβάνεις τη γραφή του, με τη φαντασία σου πλάθεις τον κόσμο του και όταν βλέπεις την ταινία, απογοητεύεσαι επειδή άλλα περίμενες να δεις. 

Το στέμμα των Ινδιών - Viceroy’s House

Πλούσια και άρτια παραγωγή (έχει χρησιμοποιηθεί το πραγματικό ανάκτορο του αντιβασιλέα, που σήμερα είναι προεδρικό μέγαρο) με θέμα τα γεγονότα που οδήγησαν στη διχοτόμηση της Ινδίας σε δύο κράτη (Ινδία και Πακιστάν) το 1947, μετά την αποχώρηση των Άγγλων από τη χώρα. Ένα γεγονός που κανονικά έπρεπε να χαροποιήσει το διηρημένο λαό της Ινδίας, αλλά κατάφερε, με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, να προκαλέσει φοβερό πόνο σε πολλούς ινδουιστές, μουσουλμάνους και Σιχ.

M. Λαντάου, Z. Μορό και Σ. Σέπαρντ

Πολλοί θάνατοι κινηματογραφικών αστέρων συνέπεσαν στο τέλος του Ιουλίου, για να μας θυμίσουν μια ανυπέρβλητη γενιά της βιομηχανίας του θεάματος, ενός εκπληκτικού αιώνα. Ταλαντούχοι άνθρωποι που αξίζει να τους θυμηθούμε.

Πρώτος, πέθανε ο Μάρτιν Λαντάου, που είχε γεννηθεί στο Μπρούκλιν το 1928. Νικητής της Χρυσής Σφαίρας του 1968, ο Λαντάου είχε προταθεί τρεις φορές για Όσκαρ και η πρώτη του σημαντική δουλειά ήταν στη «Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων»  του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ενώ εμφανίστηκε και στην υπερπαραγωγή «Κλεοπάτρα» προτού αφοσιωθεί στην τηλεοπτική του καριέρα στις «Επικίνδυνες αποστολές» και «Στη Ζώνη του Λυκόφωτος». Συμμαθητής του Στιβ Μακ Κουίν στην σχολή του Λι Στρασμπεργκ ο Μάρτιν Λαντάου δίδαξε στη συνέχεια συναδέλφους του, όπως οι Τζακ Νίκολσον και Αντζέλικα Χιούστον στο Actor's Studio.

Μετά από λίγες μέρες, σχεδόν ταυτόχρονα μάθαμε ότι πέθαναν η Ζαν Μορό και ο Σαμ Σέπαρντ.

Οι Τέσσερις Δίκαιοι

Ο Έντγκαρ Ουάλας (1875 – 1932) ο αποκληθείς και «ο Βασιλιάς των Θρίλερ», υπήρξε ο δημοφιλέστερος συγγραφέας, μετά τον Ντίκενς, στην Αγγλία του μεσοπολέμου. Είχε ξεκινήσει κάνοντας διάφορες δουλειές, μέχρι τα 20 του που κατατάχθηκε στον βρετανικό στρατό. Υπηρέτησε, στη Νότια Αφρική και όταν ξέσπασε ο πόλεμος των Μπόερς παραιτήθηκε και εργάστηκε ως πολεμικός ανταποκριτής, αρχικά για το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters και κατόπιν για την εφημερίδα Daily Mail. Το 1904, καλύπτοντας τον πόλεμο Ρωσίας - Ιαπωνίας, ήρθε σε επαφή με τον κόσμο των μυστικών πρακτόρων και του γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο του «Οι Τέσσερις Δίκαιοι», το οποίο εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο και τον έκανε διάσημο.