The Man Who Lies - L'homme qui ment

Είδος: Πολεμικό δράμα (1968)

Σκηνοθεσία: Αλέν Ρομπ Γκριγιέ

Παίζουν:: Ζαν Λουί Τρεντινιάν, Κάθριν Ρομπ Γκριγιέ, Σιλβί Μπρέλ, Ζουζάνα Κοτσουρίκοβα, Ζόζεφ Κρόνερ

Ημερομηνία Εξόδου: 11 Αυγούστου 2016

Σύνοψη: Ένας  άνθρωπος με κουστούμι έρχεται από το δάσος στην πόλη και διηγείται στους ανθρώπους που συναντάει την ιστορία του. Κάθε φορά η ιστορία του ηχεί διαφορετικά, ενώ οι πρωταγωνιστές της ιστορίας του με την κάθε επανάληψή της, αλλάζουν συμπεριφορά και χαρακτήρα. Θα φανταζόταν κανείς, με μία επιφανειακή ματιά, ότι πρόκειται απλά για έναν ψεύτη. Ωστόσο αυτή η ερμηνεία είναι ελλιπής και φυσικά δεν περικλείει όλα αυτά, που θέλει να πει ο σκηνοθέτης. Πρωταγωνιστής της ιστορίας του μυστηριώδους άνδρα είναι ο Ζαν, ένας τοπικός ήρωας, αντάρτης της Αντίστασης, που τιμάται πολύ από τους κατοίκους της πόλης. Ο άνδρας με το κουστούμι, που αυτοαποκαλείται Μπορίς, ή «Ουκρανός», ή και Ζαν, καταλήγει στο κάστρο όπου ζει η οικογένεια του πραγματικού Ζαν, περιπλανάται στους διαδρόμους του κάστρου και συνομιλεί με τους παράξενους κατοίκους του... (Διανομή: New Star)

Κριτική: Μια ταινία που ουσιαστικά αναδεικνύει το ταλέντο του Ζαν Λουί Τρεντινινιάν να «μιλάει» με τις σιωπές του και τις εκφράσεις του.

Το σενάριο, διαρκώς σε προετοιμάζει ότι κάποια συνοχή βρίσκεται προ των πυλών, αλλά συνεχώς τα δεδομένα αλλάζουν, ανάλογα με την ιστορία που αφηγείται ο κεντρικός χαρακτήρας και με τη συμπεριφορά των αποδεκτών της. 

Τα πλάνα, με κύριο θέμα ερείπια κτηρίων, αλλά και ανθρώπινες φιγούρες, καταπονημένες από τον πόλεμο, δίνουν ένα καλλιτεχνικό, αισθητικό αποτέλεσμα για το θεατή, ο οποίος καλείται διαρκώς να επιλύσει ένα παζλ για το ποιος τελικά είναι αυτός ο άντρας και τι επιδιώκει. Αλλά τελικά αυτό που απομένει είναι ότι πρόκειται για μια απογοητευμένη, ψυχικά τραυματισμένη προσωπικότητα, που χάνεται μέσα στα ψέματά της.

(Κριτική μου για το mtfilm.gr)

Το θαύμα του Μαρσελίνο – Marselino pan y vino

Είδος: Κοινωνικό (1955)

Σκηνοθεσία: Λαντισλάο Βάιντα

Παίζουν: Ραφαέλ Ριβέγιες, Αντόνιο Βίκο, Χουάν Κάλβο, Χοσέ Μάρκο Νταβώ

Προβάλλεται από 11/8/16

Σύνοψη: Η ιστορία διαδραματίζεται σε μία επαρχιακή πόλη της Ισπανίας, τον 19ο αιώνα,  ο οποίος βρίσκει την χώρα κατακτημένη από τους Γάλλους. Ένα σχεδόν κατεστραμμένο κάστρο του Μεσαίωνα παραχωρείται από τον Δήμαρχο της περιοχής σε τρεις μοναχούς. Με τη βοήθεια των πιστών το κάστρο ανοικοδομείται και έρχονται ακόμα εννέα μοναχοί. Μια μέρα βρίσκουν στην πόρτα του Μοναστηριού ένα μωρό. Η παρουσία του γίνεται μια ευχάριστη έκπληξη έτσι το βαφτίζουν Μαρσελίνο –προς τιμήν του Αγίου που γιόρταζε εκείνη τη μέρα. Ψάχνουν για τους γονείς τους ή για μια θετή οικογένεια, μα στο τέλος αναγκάζονται –με κρυφή χαρά- να κρατήσουν το παιδί και να το μεγαλώσουν με δυσκολίες όμως γιατύ είναι άτακτο. Προκειμένου να τον τιθασεύσουν σκαρφίζονται ένα «μπαμπούλα» στη σοφίτα του μοναστηριού και απαγορεύουν στον Μαρσελίνο να ανεβαίνει εκεί. Η περιέργεια όμως θα τον ωθήσει και εκεί θα συντελεσθεί ένα θαύμα (Διανομή: New Star)

Κριτική: Με την καθηλωτική ερμηνεία του 6χρονου Παμπλίτο Κάλβο, τη σκηνοθεσία του Βάιντα που χαρακτηρίζεται για την απλότητά της και βοηθιέται αφάνταστα από την απίστευτα υποβλητική ασπρόμαυρη κινηματογράφηση, η ταινία καταφέρνει να θυμίσει στο θεατή, ότι ο κόσμος ακόμα και σήμερα ζητά υποσυνείδητα, κάτι να πιστέψει, να τον κάνει να ελπίσει. 

Η ιδέα του παιδιού που έχει την πνευματική δύναμη να αλλάζει τους ανθρώπους γύρω του, είναι κάτι που η ταινία διαχειρίζεται υπέροχα. Αυτή ακριβώς η κοινωνία είναι που χρειάζεται το περισσότερο σπρώξιμο, την μεγαλύτερη ελπίδα.

(Κριτική μου για το myfilm.gr)

Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ - La vie très privée de Monsieur Sim

Είδος: Δραματική κομεντί

Σκηνοθεσία: Μισέλ Λεκλέρκ

Παίζουν: Ζαν Πιέρ Μπακρί, Ιζαμπέλ Γκελίνας, Βιμάλα Πονς, Κριστιάν Μπουιγιέτ, Βενσάν Λακόστ, Φελίξ Μοατί, Καρόλ Φρανκ, Ματιέ Αμαλρίκ, Βαλέρια Γκολίνο, Λιν Νταν Φαμ, Βεναντίνο Βεναντίνι

Προβάλλεται από 11 Αυγούστου 2016

Υπόθεση: Ο Μάξουελ Σιμ έχει πιάσει πάτο! Ο πατέρας του τον έχει αποκληρώσει, η γυναίκα του τον χώρισε, με την κόρη του δεν μπορεί να συνεννοηθεί, ενώ συνειδητοποιεί ότι παρόλο που έχει 47 φίλους στο Facebook, δεν έχει κανέναν με τον οποίο μπορεί να μοιραστεί το πρόβλημα του. Κάπου εκεί, δέχεται μια επαγγελματική πρόταση, να γίνει πωλητής και να πρέπει να οδηγήσει κατά μήκος όλη τη νότια Γαλλία. Με καλή πρόθεση, ανοικτό μυαλό και μια φιλική φωνή στο GPS του αυτοκινήτου, το ταξίδι του Μάξουελ σύντομα θα πάρει μια λάθος στροφή, όχι μόνο αυτή του δρόμου, αλλά και της δικής του προσωπικής «οδύσσειας» (Διανομή: Rosebud21)

Κριτική: Ο Ζαν Πιέρ Μπακρί στο ρόλο του υπό κατάθλιψη τελούντος κυρίου Σιμ είναι εξαιρετικός. Εκφράζει με απόλυτη πειστικότητα τον άνθρωπο που τα έχει χάσει όλα και πλέον αυτό που του μένει είναι, ή να μιλάει μόνος του, ή με τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας. Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά για άλλοθι.

Μέσα από το σενάριο, η τεχνολογία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται να βοηθά τους καταθλιπτικούς και εμμονικούς τύπους που «δεν έχουν στον ήλιο μοίρα». Ο κύριος Σιμ, που όταν εκραγεί μπορεί να γίνει και επικίνδυνος, συνομιλεί με το GPS του σε βαθμό που προβλέπεις το τέλος της ταινίας και θα ήταν πολύ παράξενο εάν αυτό ήταν αισιόδοξο. Οι Κινέζοι (αν δεν κάνω λάθος) έχουν μια παροιμία: «Όποιος έχει πολλούς φίλους δεν έχει κανέναν» λένε. Ο κύριος Σιμ έχει 47 φίλους στο facebook, αλλά δεν βοηθάει και το σχολιάζει και αυτό (Τι να πουν άλλοι που έχουν 500 και βάλε;)

Από την αρχή της ταινίας νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με μια «κοινωνική» κωμωδία, αλλά στην εξέλιξη διαπιστώνεις το κωμικοτραγικό στοιχείο, στην προσπάθεια του κυρίου Σιμ να ξεφύγει και βλέπεις ότι πλέον το φιλμ παίρνει διαστάσεις «ταινίας δρόμου», για έναν άνθρωπο που ψάχνει να βρει τον εαυτό του σε μια εσωτερική πορεία, να απαλλαγεί από καταστάσεις που τον βασάνιζαν, κυρίως μέσα στην οικογένειά του από την εποχή που ζούσε με τον πατέρα του και να εξωτερικευτεί, να εκφραστεί. Δυστυχώς, η νέα τεχνολογία που λέγαμε, αλλά και το ομοιόμορφο περιβάλλον που είναι αναγκασμένος να ζει λόγω της δουλειάς του ως πλασιέ (καταστήματα, σουπερμάρκετ) τον οδηγούν σε μεγαλύτερη απομόνωση. Η γυναικεία φωνή του GPS δεν τον σώζει…

Ψυχολογική και με κοινωνικό σχόλιο η ταινία, βλέπεται με ενδιαφέρον χάρη κυρίως στην ερμηνεία του Ζαν Πιέρ Μπακρί.

(Κριτική μου για το myfilm.gr)

House of Cards

Ξεχάστε την εικόνα που είχατε σχηματίσει βλέποντας το εγγλέζικο σήριαλ με τον Ίαν Ρίτσαρντσον και το ομότιτλο αμερικανικό με τον Κέβιν Σπέισι και διαβάστε το House of Cards του Μάικλ Ντομπς  σε μετάφραση Χρήστου Καψάλη, που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Λιβάνη και έχει γραφτεί το 1989. Βυθιστείτε σε μια γραφή που θα σας συναρπάσει με την ακρίβεια και την περιεκτικότητά της και αφήστε την φαντασία σας να δουλέψει. Τα πράγματα είναι πολύ… χειρότερα από αυτά που τυχόν είδατε, όσοι είδατε το σήριαλ. Να σας αναφέρω μόνον ότι όταν διαβάστηκε το βιβλίο για πρώτη φορά και σχεδόν αμέσως έγινε σήριαλ, πολλοί είπαν ότι ήταν εμπνευσμένο από τα Σαιξπηρικά έργα Μάκβεθ και Ριχάρδος ο Γ’.

Το βιβλίο, δεν είναι οι απλές φρασούλες – τσιτάτα που ανεβαίνουν σε κάρτες μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασής σας. Είναι οι ολοκληρωμένες και στοιχειοθετημένες σκέψεις, ενός ανθρώπου, ενός πολιτικού, του Φράνσις Έρκχαρτ, που έχει φιλοδοξίες, θέλει να προχωρήσει, να επικρατήσει και δεν πρόκειται να σταματήσει μπροστά σε τίποτα. Εξουσία, φιλοδοξίες και διαφθορά. Να γιατί όλοι θυμήθηκαν τον Σαίξπηρ. 

Η φράση «τίποτα δε διαρκεί, τουλάχιστον όχι για πάντα. Ούτε το γέλιο ούτε το πάθος ούτε καν η ίδια η ζωή. Όχι για πάντα. Κι αυτός είναι ο λόγος που εκμεταλλευόμαστε όσο περισσότερο μπορούμε αυτό που έχουμε» είναι μόνον η αρχή του βιβλίου. Όλα τα άλλα έπονται. Μέχρι τα τελευταία κεφάλαια, όπου ο συγγραφέας μέσα από τον πρωταγωνιστή του θυμάται το σχόλιο ενός Άγγλου θαλασσοπόρου, του Φράνσις Ντρέικ (1540-1956) που είχε πει κάποτε πως «τα φτερά της ευκαιρίας στολίζονται από τα πούπουλα του θανάτου. Του θανάτου κάποιου άλλου, κατά προτίμηση».

Δεν θα σας περιγράψω το μυθιστόρημα, που είναι λίγο πολύ γνωστό άλλωστε. Θα σας θυμίσω μόνον, ότι η υπόθεση του βιβλίου διαδραματίζεται κατά τη χρονική περίοδο αμέσως μετά τη λήξη της θητείας της Μάργκαρετ Θάτσερ και θα σας αναφέρω ότι ο συγγραφέας Μάικλ Ντομπς και λόρδος του Γουάιλι, που σπούδασε νομική και διπλωματία στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, άρχισε να εργάζεται από το 1977 στο Λονδίνο για το Συντηρητικό Κόμμα και ήταν συνεργάτης της Μάργκαρετ Θάτσερ και του διαδόχου της Τζον Μέιζορ. Καλό διάβασμα…

Ραντεβού στην Ελλάδα - Highway to Hellas

Είδος: Κωμωδία

Σκηνοθεσία: Άρον Λέχμαν

Παίζουν: Κριστόφ Μαρία Χερμπστ, Αδάμ Μπουσδούκος, Ακύλλας Καραζήσης, Χρήστος Βαλαβανίδης, Γιώργος Κοτανίδης, Ερρίκος Λίτσης, Γεωργία Τσαγκαράκη, Κλεοπάτρα Μάρκου

Ημερομηνία Εξόδου: 11 Αυγούστου 2016

Υπόθεση: Ο Jörg είναι υπάλληλος μιας τράπεζας, της Munich AVA Βank, και φθάνει στο ελληνικό νησί Παλλαδίκι για να ελέγξει κάποια δάνεια που δόθηκαν παλαιότερα στον δήμο του νησιού. Υποψιάζεται ότι ο ηλεκτρικός σταθμός και το νοσοκομείο που δόθηκαν ως εγγυήσεις δεν υπάρχουν καν. Φυσικά οι Έλληνες δεν είναι ανόητοι: Ο Jörg συνοδεύεται συνεχώς από έναν πονηρό ελληνογερμανό τον Πάνο που φροντίζει ώστε οι έρευνες του Γερμανού να εμποδίζονται συνεχώς. Έτσι μία Οδύσσεια ξεκινάει για τον Jörg ο οποίος είναι μόνος του απέναντι σε ένα ολόκληρο νησί. Όμως όσο οι μέρες περνούν και γνωρίζει τον τόπο και τους κατοίκους του, τόσο συνειδητοποιεί πόσο καθοριστικός θα είναι ο ρόλος του στο μέλλον αυτών των ανθρώπων και αναρωτιέται σε ποιον αξίζει περισσότερο να σωθεί: στην τράπεζα ή στο όμορφο ελληνικό νησί με τους εγκάρδιους κατοίκους; (Διανομή: Spentzos Film)

Κριτική: Θυμάστε το «Ο αξέχαστος μήνας» (The grand seduction του 2014) του Ντον Μακέλαρ με τον Μπρένταν Γκλίζον, όπου οι κάτοικοι ενός παραθαλάσσιου και ανήλιαγου καναδέζικου χωριού προσπαθούσαν να αποπλανήσουν έναν γιατρό να κατοικήσει μόνιμα εκεί, διότι η παρουσία του ήταν βασική προϋπόθεση, ώστε να τους κατασκευάσουν ένα εργοστάσιο;

Εάν ναι, τότε φέρτε μια παραπλήσια υπόθεση, σε ένα σύγχρονο ελληνικό νησί με καθαρή ατμόσφαιρα, ηλιόλουστα πρωινά, καταγάλανη θάλασσα (της Τήνου, διότι εκεί έχει γυριστεί) και κατοίκους πλακατζήδες και έξω καρδιά.

Με σενάριο εμπνευσμένο από τη σύγχρονη πραγματικότητα και με σκηνοθετικό ρυθμό και ερμηνείες που μου θύμισαν ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’60 το «Ραντεβού στην Ελλάδα», έρχεται να σατιρίσει αφενός τον ωχαδερφισμό, την κουτοπονηριά και την καπατσοσύνη του νεοέλληνα και αφετέρου την αυστηρότητα και την τελειομανία του Γερμανού. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει το «κατά βάθος» αίσθημα αλληλεγγύης και φιλοξενίας που υπάρχει στους Έλληνες και την «κατά βάθος» ευαισθησία και ανθρωπιά των Γερμανών. 

Για να λέμε την αλήθεια, η ταινία θέλει να διασκεδάσει το θεατή και δεν τους βάζει όλους, κυβερνήσεις, τεχνοκράτες και λαούς στο ίδιο τσουβάλι. Το σενάριο αναφέρεται σε κάποιο φανταστικό ελληνικό νησί, το Παλλαδίκι, σε ένα δάνειο από μια γερμανική τράπεζα με δύο εγγυήσεις ανύπαρκτες και στην πρόθεση ιδιωτικοποίησης της μαγευτικής παραλίας του.  

Είναι άλλο θέμα που το μυαλό του Έλληνα θεατή, θα δει και θα αντιληφθεί περισσότερα. Στο βάθος όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας είναι άνθρωποι και θύματα ενός συστήματος, που θέλει τους οικονομικά ισχυρούς να εκμεταλλεύονται τους αδύναμους. 

Οπότε, οι χοντράδες των νησιωτών στην προσπάθειά τους να ξεγελάσουν το Γερμανό και η αφέλεια του κεντρικού ήρωα που στο τέλος γοητεύεται από όλους και όλα, συγχωρούνται. Τι Έλληνες θα είμαστε άλλωστε;

(Κριτική μου για το myfilm.gr)

Έρωτας αλά Καταλανικά – Spanish affair 2

Είδος: Αισθηματική κωμωδία

Σκηνοθεσία: Εμίλιο Μαρτίνεθ-Λάθαρο

Ηθοποιοί: Ντάνι Ροβίρα, Κάρα Ελεχάλντε, Κλάρα Λάγο, Ρόσα Μαρία Σαρδά, Κάρμεν Μάτσι

Προβάλλεται από 11/8/2016

Υπόθεση: Ο Κόλντο, ο πατέρας της όμορφης Αμάια, έχει βαρέσει συναγερμό: η κόρη του ετοιμάζεται να παντρευτεί με έναν Καταλανό. Ένας Βάσκος πατέρας φυσικά, δεν μπορεί ν’ αφήσει κάτι τέτοιο να περάσει έτσι, γι’ αυτό θα ζητήσει τη βοήθεια του Ανδαλουσιανού και πρώην δεσμού της, Ράφα (Διανομή: Weird Wave)

Κριτική: Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχω δει την πρώτη «με περισσότερους από 10.000.000 θεατές, που αναδείχθηκε η καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς». Αυτό όμως δεν με εμποδίζει να πω ότι το Spanish affair 2, είναι μια κωμωδία για θεατές της Ιβηρικής χερσονήσου,

Πριν έρθεις εσύ – Me before you

Είδος: Δραματικό ρομάντζο

Σκηνοθεσία: Θία Σάροκ

Παίζουν: Σαμ Κλάφλιν, Εμίλα Κλαρκ, Βανέσα Κίρμπι, Μπρένταν Κόιλ, Μάθιου Λιούις, Τζίνα Κόουλμαν 

Προβάλλεται από 4/8/2016

Η Λου ζει σε µια ήσυχη πόλη της Αγγλικής επαρχίας. Χωρίς καμία ξεκάθαρη κατεύθυνση στη ζωή της, η 26χρονη τρέχει από τη µία δουλειά στην άλλη για να βοηθήσει οικονοµικά την οικογένειά της. Η πηγαία ζωντάνια και χαρά της θα δοκιμαστούν, όταν θα αποδεχθεί µια θέση για δουλειά, αναλαμβάνοντας τη φροντίδα του Γουίλ Τρέινορ, ενός πλούσιου νεαρού τραπεζίτη, ο οποίος πριν δύο χρόνια καθηλώθηκε σε αναπηρικό αµαξίδιο. Έχοντας χάσει την περιπετειώδη διάθεσή του, ο Γουίλ έχει καταθέσει τα όπλα. Μέχρι τη στιγµή που η Λου εισβάλλει στη ζωή του. (Διανομή: Tanweer)

Κριτική: Το «εγώ πριν από εσένα» διαπραγματεύεται μια κατάσταση, μια σχέση δύο ανθρώπων, οι οποίοι ήσαν τελείως διαφορετικοί πριν η ανάγκη, τούς κάνει να γνωριστούν.

Αόρατος εχθρός – Eye in the sky

Είδος: Πολεμικό / Θρίλερ

Σκηνοθεσία: Γκάβιν Χουντ

Παίζουν: Έλεν Μίρεν, Άαρον Πολ, Άλαν Ρίκμαν, Μπαρχάντ Αμπντί, Τζέρεμι Νόρθαμ, Ιέιν Γκλεν, Φίμπι Φοξ

Προβάλλεται από 4/8/2016

Trailer

Υπόθεση: Η συνταγματάρχης Κάθριν Πάουελ είναι επικεφαλής μιας βάσης στο Λονδίνο που ανήκει στις μυστικές υπηρεσίες, και χρησιμοποιεί drones για την περάτωση των επιχειρήσεών της. Στην τρέχουσα ατζέντα βρίσκεται η σύλληψη επικίνδυνων τρομοκρατών, στο Ναϊρόμπι στην Κένυα. Το σκηνικό κλιμακώνεται όταν οι συνθήκες επιτάσσουν η απλή σύλληψη να μετατραπεί σε εξολόθρευση, αφού οι τρομοκράτες ετοιμάζονται άμεσα για αποστολές αυτοκτονίας. Από τη βάση του στη Νεβάδα, ο πιλότος drone Στιβ Γουότς είναι έτοιμος να αφανίσει τους στόχους, όταν ένα εννιάχρονο κοριτσάκι εμφανίζεται απροσδόκητα κοντά στη ζώνη πυρός. Με τον κίνδυνο των απρόβλεπτων παράπλευρων απωλειών να μπαίνουν στην εξίσωση, αυτός που θα πάρει την τελική απόφαση θα πρέπει να σταθμίσει πολύ καλά όλα τα ενδεχόμενα και τις συνέπειές τους. 

(Διανομή: Feelgood)

Κριτική: Σε πρώτη φάση βλέπεται ως προπαγανδιστικό ντοκιμαντέρ του τύπου «ό,τι και να κάνετε έχουμε την τεχνολογία να σας παρακολουθούμε». Σε δεύτερη, βλέπεται ως ταινία κατασκοπίας με τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας και σε τρίτη, ως πολεμική ταινία του 21^ου αιώνα, στην οποία οι πιλότοι δεν είναι πλέον ιπτάμενοι, αλλά χειριστές κονσόλας.

Alaska – Storia d’ amore

Είδος: Αισθηματική / Δραματική

Σκηνοθεσία: Κλαούντιο Κουπελίνι

Παίζουν: Έλιο Τζερμάνο, Άστριντ Μπέργκες Φρίσμπι, Βαλέριο Μπινάσκο, Ρόσντι Ζεμ, Αναστάσια Βινογκράντοβα, Πάολο Πιερομπόν, Έλενα Ραντόνισιτς

Προβάλλεται από 4 Αυγούστου 2016

Υπόθεση: Η Ναντίν είναι μια πολύ όμορφη γαλλίδα, που περνάει από οντισιόν για μανεκέν σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο στο Παρίσι. Ο Φάουστο είναι ένας νεαρός Ιταλός, που δουλεύει ως σερβιτόρος στο ίδιο ξενοδοχείο. Γνωρίζονται τυχαία. Και οι δυο τους είναι εύθραυστοι, χαρακτήρες μοναχικοί και εμμονικοί στην αναζήτηση της ευτυχίας. Η ερωτική έλξη που θα τους ενώσει, θα τους παρασύρει σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου. (Διανομή: Rosebud 21)

Κριτική: Θεωρώ τον Έλιο Τζερμάνο και την Άστριντ Μπέργκες Φρίσμπι ως επιτυχημένες επιλογές για δυο χαρακτήρες περιθωριακούς, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αλλά και παρορμητικούς που οδηγούνται σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη – All roads lead to Rome

Είδος: Αισθηματική κομεντί  

Σκηνοθεσία: Έλα Λεμχάγκεν  

Παίζουν: Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, Ραούλ Μπόβα, Κλαούντια Καρντινάλε, Ρόζι Ντέι, Παζ Βέγκα, 

Προβάλλεται από 4/8/2016

Trailer

Υπόθεση: Η αγχωμένη Μάγκι και ο πρώην Ιταλός εραστής της, Λούκα διασχίζουν την Ιταλία για να βρουν την αντιδραστική έφηβη κόρη της που θέλει απεγνωσμένα να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη. Εν τω μεταξύ, η μητέρα του Λούκα ασχολείται με τη δική της μυστική ερωτική ιστορία. Η κόρη της Μάγκι και η μητέρα του Λούκα θα τους μπλέξουν σε περιπέτειες. (Διανομή: Feelgood)

Κριτική: Αν γράψω ότι δεν βλέπεται θα το αδικήσω, διότι όλοι καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να μας διασκεδάσουν.