Ο διάδοχος / Το γύρισμα / Το κορίτσι των γενεθλίων / Η ζαριά / Και οι 4 είναι υπέροχες / Στα ίχνη του Δον Κιχώτη / Η πύλη της κολάσεως (Επαν.) / Μαύρη βροχή (Επαν.) / Μικρή ιστορία για ένα φόνο (Επαν.)
Ο διάδοχος – Le successeur
Ένα δραματικό θρίλερ, για την ανθρώπινη αδυναμία, την πατριαρχία και τον φαύλο κύκλο της βίας, που βασίζεται στο μυθιστόρημα «L' Ascendant» του Αλεξάντρ Ποστέλ.
Ο Ελιάς (Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν) είναι ένας Καναδός που γίνεται ο καλλιτεχνικός διευθυντής ενός μεγάλου οίκου μόδας στο Παρίσι. Όταν πεθαίνει ο πατέρας του -από τον οποίο είχε αποξενωθεί εδώ και πολλά χρόνια- επιστρέφει στον Καναδά για να τακτοποιήσει την κληρονομιά, μια τεράστια μονοκατοικία, την οποία προτίθεται να δωρίσει μαζί με όλα τα υπάρχοντα, εκτός από κάποια προσωπικά είδη του πατέρα του, ο οποίος έχαιρε μεγάλης εκτίμησης όσο ζούσε.
Ενώ είναι μπλεγμένος μεταξύ (α) των υπαλλήλων του γραφείου τελετών, (β) των δικηγόρων που θα επιληφθούν τη δωρεά του σπιτιού, (γ) των γειτόνων που προθυμοποιούνται να τον βοηθήσουν, (δ) των εθελοντών μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που τον επισκέπτονται για να παραλάβουν τα έπιπλα και ό,τι άλλο μπορούν να εκμεταλλευτούν και (ε) των συνεργατών του στο Παρίσι που του τηλεφωνούν συνεχώς για τα οργανωτικά θέματα της ανάληψης των νέων του καθηκόντων στον οίκο μόδας, ο Ελιάς κάνει μια τρομερή ανακάλυψη μέσα στο σπίτι που πρόκειται να δωρίσει.
Η ανακάλυψη αυτή (που έρχεται προς το μέσο της ταινίας) θα αποκαλύψει όχι μόνο μια αδυναμία του πατέρα του, αλλά θα αναδείξει και μια πιο βαθιά, ψυχολογική κληρονομιά, φέρνοντας στην επιφάνεια στοιχεία του χαρακτήρα του Ελιάς, τα οποία ούτε ο ίδιος φανταζόταν ότι διαθέτει. Εκεί ακριβώς στηρίζεται και η αγωνία της ταινίας.
Όλα αυτά τα στοιχεία, τα υφαίνει με μαεστρία ο σκηνοθέτης, μέσα από μικρές ανατροπές και λεπτομέρειες και κυρίως μέσα από το βλέμμα του εκφραστικού πρωταγωνιστή του, έναν χαρακτήρα βγαλμένο στην κυριολεξία από αρχαία ελληνική τραγωδία.
Η ταινία δεν χάνεται.
INFO
Είδος: Δράμα, Θρίλερ, 112΄
Χώρες: Γαλλία, Καναδάς, Βέλγιο, 2023
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Λεγκράν
Παίζουν: Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Ιβ Ζακ, Λουί Σαμπάν
Διανομή: Weirwave
===
Το γύρισμα – Making of
Μια κομεντί για τα παρασκήνια των κινηματογραφικών γυρισμάτων, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν διαφέρουν από την πραγματικότητα που τα περιβάλλει. Η ταινία, πάνω σε αυτό το φόντο διερευνά θέματα όπως, εργατικά δικαιώματα, οικονομικά συμφέροντα, ταξικές διαφορές, διεκδικήσεις και υποκρισία.
Ο Σιμόν (Ντενί Πονταλιντέ), ένας γνωστός Γάλλος σκηνοθέτης, ξεκινά τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας του, που αφορά σε μια ιστορία εργατών οι οποίοι αγωνίζονται να προστατεύσουν την εργασία τους από τη μετεγκατάσταση του εργοστασίου τους. Ενώ βαδίζει με βάση το εγκεκριμένο σενάριο, η παραγωγός του Βιβιάν (Εμανουέλ Μπερκό) απαιτεί από τον Σιμόν να ξαναγράψει το φινάλε απειλώντας να περικόψει τον προϋπολογισμό της ταινίας. Το συνεργείο του κάνει απεργία, όπως και οι εργάτες της ταινίας που γυρίζει. Αντιμέτωπος με τις παλινωδίες της παραγωγής, με τους ηθοποιούς του σε νευρική κρίση και ένα συνεργείο σε αναστάτωση, αισθάνεται ότι τα γεγονότα τον ξεπερνούν. Μέσα σε όλα, ο Ζοζέφ (Στεφάν Κρεπόν) ένας φιλόδοξος ντόπιος νεαρός του φέρνει ένα σενάριό του για διάβασμα, ώστε να έχει τη γνώμη του. Καθώς όλα έχουν ανατραπεί, ο Σιμόν σε μια αναλαμπή του, αναθέτει στον Ζοζέφ να τον ακολουθεί με μια κάμερα και να κινηματογραφεί όλες τις κινήσεις και τις διαβουλεύσεις του. Ο φιλόδοξος Ζοζέφ παίρνοντας σοβαρά τον ρόλο του, αρχίζει να ακολουθεί τον σκηνοθέτη, το συνεργείο και τους ανθρώπους της παραγωγής, αποτυπώνοντας όλο αυτό το χάος και αποδεικνύοντας ότι το Making Of που δημιουργεί, είναι πολύ καλύτερο από την ίδια την ταινία.
Οι ερμηνείες δεν είναι κακές και ο σκηνοθέτης Σεντρίκ Καν διεισδύει με ενάργεια σε χαρακτήρες εξισορροπώντας άριστα τις κωμικές με τις δραματικές καταστάσεις και χρησιμοποιώντας διαφορετικό φορμά για την πραγματικότητα και για τα αποτελέσματα της ταινίας μέσα στην ταινία.
Το Γύρισμα, κέρδισε το Βραβείο Cinema & Arts Award στο Φεστιβάλ Βενετίας και έκανε πρεμιέρα στη χώρα μας ως Επίσημη Ταινία Έναρξης του 24ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου παρόντος και του σκηνοθέτη.
INFO
Είδος: Κομεντί, Κοινωνική, 114΄
Χώρα: Γαλλία, 2023
Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Καν
Παίζουν: Ντενί Πονταλιντέ, Εμανουέλ Μπερκό, Τζόναθαν Κοέν, Στεφάν Κρεπόν
Διανομή: One From The Heart
===
Το κορίτσι των γενεθλίων - Birthday girl
Ένα δανέζικο ψυχολογικό θρίλερ που πραγματεύεται τη ζωή σε ένα κρουαζιερόπλοιο, όταν αυτή ανατρέπεται δραματικά λόγω μιας σεξουαλικής επίθεσης. Οικογενειακές σχέσεις, αποφυγή ανάληψης ευθυνών, απόκρυψη πραγματικών διαθέσεων, ανεπάρκεια υποδομών, συμφέροντα και υποκρισία είναι μερικά από τα στοιχεία που ερευνά η ταινία, η οποία είναι εμπνευσμένη από ένα άρθρο, το οποίο περιέγραφε λεπτομερώς τον σοκαριστικό αριθμό των σεξουαλικών επιθέσεων που συμβαίνουν σε κρουαζιερόπλοια μόλις αυτά εισέλθουν σε διεθνή ύδατα.
Η 42χρονη Νάνα (Τρίνε Ντίρχολμ) έχει προσκαλέσει την κόρη της Σίλε (Φλόρια Οφέλια Χόφμαν Λίνταλ) και την καλύτερή της φίλη να γιορτάσουν τα 18α γενέθλια της Σίλε σε ένα κρουαζιερόπλοιο με προορισμό την Καραϊβική και με την ελπίδα να αποκαταστήσουν τη σχέση τους μετά από ένα κουραστικό διαζύγιο. Αλλά το ίδιο το πρώτο βράδυ των ονειρεμένων διακοπών, μετατρέπεται σε εφιάλτη. Μετά από μια κραιπάλη των δυο κοριτσιών η Σίλε ξυπνάει με την αίσθηση ότι έχει βιαστεί από κάποιον συνεπιβάτη σε ένα πάρτυ. Ωστόσο, τα διεθνή ύδατα είναι εκτός αστυνομικής δικαιοδοσίας και ούτε η ναυτιλιακή εταιρεία, ούτε το πλήρωμα δείχνουν να ενδιαφέρονται πραγματικά, προφανώς για να μη δυσφημιστεί η εταιρεία. Επομένως, εναπόκειται αποκλειστικά στη Νάνα να βρει τον δράστη πριν αποβιβαστούν από το πλοίο 48 ώρες αργότερα.
Αν και μελοδραματικά γυρισμένη, από άποψη ερμηνειών και της σχέσης μητέρας και κόρης, η ταινία δεν παύει να έχει μια αγωνία, ενώ διαθέτει και ένα ανατρεπτικό φινάλε.
INFO
Είδος: Θρίλερ, Δράμα, 95΄
Χώρα: Δανία, 2023
Σκηνοθεσία: Μάικλ Νόερ
Παίζουν: Τρίνε Ντίρχολμ, Φλόρια Οφέλια Χόφμαν Λίνταλ, Χέρμαν Τόμερας
Διανομή: Rosebud.21
===
Η ζαριά – Un coup de dés
Μια ταινία, με θέματα όπως η φιλία, η εμπιστοσύνη, η προδοσία και η επιθυμία, η οποία βασίζεται στο θεατρικό έργο «Ball-trap» του Ερίκ Ασούς.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον Ματιέ (Ιβάν Ατάλ), έναν πιστό σύζυγο, ο οποίος αρχίζει να ερωτεύεται την ερωμένη του καλύτερου του φίλου (Γκιγιόμ Κανέ), ενώ καλύπτει τις απιστίες του.
Η συναρπαστική αφήγηση του Ιβάν Ατάλ, που είναι και σκηνοθέτης, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον για την υπόθεση.
INFO
Είδος: Θρίλερ, Δράμα, 85΄
Χώρες: Γαλλία, Βέλγιο, 2023
Σκηνοθεσία: Ιβάν Ατάλ
Παίζουν: Ιβάν Ατάλ, Μεϊγουέν, Γκιγιόμ Κανέ, Μαρί-Ζοζέ Κροζ
Διανομή: Tanweer
===
Και οι 4 είναι υπέροχες - The fabulous four
Τρεις φίλες ταξιδεύουν για να γίνουν παράνυφες στον γάμο της κολλητής τους από το κολέγιο. Η επανένωση τους θα ξυπνήσει πολλά απωθημένα κατά τη διάρκεια ενός τρελού σαββατοκύριακου που θα τις κάνει να καταλάβουν ότι αυτά που τις ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που τις χωρίζουν.
INFO
Είδος: Κωμωδία, 99΄
Χώρα: ΗΠΑ, 2024
Σκηνοθεσία: Τζόσελιν Μούρχαουζ
Παίζουν: Σούζαν Σαράντον, Μπέτ Μίτλερ, Μέγκαν Μαλάλι, Σέριλ Λι Ραλφ, Σόφι Φον Χάσελμπεργκ
===
Στα ίχνη του Δον Κιχώτη - Giants of La Mancha
Ο Αλφόνσο Κιχώτης είναι ένα 11χρονο αγόρι με τεράστια φαντασία. Ως απόγονος και νόμιμος κληρονόμος του Δον Κιχώτη και όπως ακριβώς ο πρόγονός του, πολεμάει συνεχώς τέρατα -τα οποία κανείς άλλος δε μπορεί να δει- για να σώσει την πόλη του, τη Λα Μάντσα. Ο μοναδικός του φίλος, ο Πάντσο Πάντσα, μένει ακριβώς δίπλα στο δικό του σπίτι, όμως η φιλία τους είναι κρυφή, μιας και οι οικογένειές τους βρίσκονται σε διαμάχη. Και οι δύο μαζί θα πρέπει να σώσουν την πόλη τους από κάποια μεγάλα συμφέροντα.
INFO
Είδος: Animation, Μεταγλωττισμένο, Περιπέτεια, Οικογενειακό, 88΄
Χώρα: Ισπανία, 2024
Σκηνοθεσία: Γκονζάλο Γκουτιέρεζ
Διανομή: Rosebud.21
===
Η πύλη της κολάσεως – Jigokumon - Gate of Hell (Επαν.)
Μια δραματική ταινία για τον έρωτα και την εμμονή, την τιμή και το καθήκον.
Η ιστορία της διαδραματίζεται στην Ιαπωνία γύρω στα 1550 και η πλοκή ακολουθεί τον σαμουράι Μοριτό Εντο, ο οποίος σώζει την Κυρά Κεσά και την οικογένειά της από μια εξέγερση. Ο Μοριτό ερωτεύεται παράφορα την Κεσά και ζητά να την παντρευτεί. Όταν όμως μαθαίνει ότι η Κεσά είναι ήδη παντρεμένη, η εμμονή του τον οδηγεί σε τραγικά και βίαια μονοπάτια.
Ο Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα αναδεικνύει τον καταστροφικό χαρακτήρα της εμμονής και του αχαλίνωτου πάθους, δείχνοντας ταυτόχρονα τη σύγκρουση ανάμεσα στην προσωπική επιθυμία και το καθήκον, καθώς και τις συνέπειες της παράβασης της τιμής και των ηθικών αξιών. Η ταινία του εξελίσσεται σε τραγωδία, μέσα από τις επιλογές και τις πράξεις των χαρακτήρων, οδηγώντας σε μια μοιραία και αναπόφευκτη κατάληξη.
Η Πύλη της Κολάσεως ήταν μία από τις πρώτες ιαπωνικές ταινίες που γυρίστηκαν σε Technicolor, προσφέροντας ζωντανά και εντυπωσιακά χρώματα, που αναδεικνύουν τα κοστούμια και τα τοπία. Η χρήση των χρωμάτων και η προσεγμένη σύνθεση των σκηνών συνεισφέρουν στην αισθητική αρτιότητά της, ενώ τα παραδοσιακά ιαπωνικά κοστούμια και τα σκηνικά αναδεικνύουν την ιστορική ακρίβεια και την καλλιτεχνική αξία της καθιστώντας την οπτικά εντυπωσιακή.
Κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Όσκαρ Καλύτερων Κουστουμιών καθώς και το Μέγα Βραβείο Φεστιβάλ Καννών.
Θεωρείται μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες του ιαπωνικού κινηματογράφου, για την καλλιτεχνική της αξία, την πρωτοπόρο χρήση του χρώματος και τις ισχυρές ερμηνείες.
INFO
Είδος: Δράμα, 86΄
Χώρα: Ιαπωνία, 1953
Σκηνοθεσία: Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα
Παίζουν: Καζούο Χασεγκάβα, Ματσίκο Κιό, Ισάο Γιαμαγκάτα
Διανομή: New Star
===
Μαύρη βροχή - Kuroi Ame (Επαν.)
Αντιπολεμική, δραματική ταινία που περιγράφει τις συνέπειες του βομβαρδισμού της Χιροσίμα με την ατομική βόμβα.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Γιασούκο Σιγκεμάτσου, μιας νεαρής γυναίκας που επιζεί από την ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945. Η Γιασούκο και η οικογένειά της εκτίθενται στη Μαύρη Βροχή, την τοξική βροχή που έπεσε μετά την έκρηξη της βόμβας και περιείχε ραδιενεργά υλικά.
Ο φακός του Ιμαμούρα ακολουθεί την προσπάθεια της οικογένειας Σιγκεμάτσου να επιβιώσουν και να προσαρμόσουν στη ζωή τους μετά την καταστροφή, αντιμετωπίζοντας τις φυσικές και ψυχολογικές συνέπειες της έκθεσης στη ραδιενέργεια.
Σε ασπρόμαυρο φιλμ, και με ντοκιμαντερίστικο στυλ, που ενισχύει την αίσθηση της αυθεντικότητας και της σοβαρότητας των γεγονότων που απεικονίζονται, η ταινία αναδεικνύει την καταστροφή που προκαλεί η χρήση πυρηνικών όπλων, παρουσιάζοντας τις άμεσες, αλλά και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες για τους ανθρώπους και το περιβάλλον και παράλληλα εξερευνά την ανθεκτικότητα και την ανθρωπιά των επιζώντων, τονίζοντας την ανάγκη για αλληλεγγύη στις δύσκολες στιγμές. Ταυτόχρονα, μέσα από τις σχέσεις της οικογένειας Σιγκεμάτσου, με τον κοινωνικό περίγυρο, ο σκηνοθέτης τονίζει πολύ ρεαλιστικά και το θέμα της προκατάληψης και του στιγματισμού των μελών της (λόγω της έκθεσής τους στη ραδιενέργεια) που δυσκολεύει τη ζωή τους και την προσπάθειά τους να ενσωματωθούν στην κοινωνία.
Η Μαύρη Βροχή έτυχε ευρείας αναγνώρισης και κριτικής αποδοχής. Κέρδισε αρκετά βραβεία, μεταξύ των οποίων και της Ιαπωνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αποτελεί δε μια σημαντική καλλιτεχνική και ιστορική μαρτυρία για τα δεινά που προκάλεσε ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα (και του Ναγκασάκι, στη συνέχεια) και παραμένει ένα σημαντικό έργο, τόσο στην φιλμογραφία του Ιμαμούρα, όσο και στον παγκόσμιο κινηματογράφο.
INFO
Είδος: Δράμα, Αντιπολεμικό, 123'
Χώρα: Ιαπωνία, 1989
Σκηνοθεσία: Σοέι Ιμαμούρα
Παίζουν: Γιοσίκο Τανάκα, Καζούο Κιταμούρα, Ετσούκο Ιτσιχάρα
Διανομή: New Star
===
Μικρή ιστορία για ένα φόνο - Krótki film o zabijaniu - A short film about killing (Επαν.)
Μια σκληρή δραματική ταινία για την αναίτια βία που αφήνει ανεξίτηλα σημάδια όχι μόνο στα θύματα και τους δράστες, αλλά και στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, διερευνά τις ηθικές και ηθικοπλαστικές διαστάσεις της θανατικής ποινής, διερευνώντας αν είναι πράγματι μια μορφή δικαιοσύνης ή μια συνέχιση του κύκλου της βίας, θέτοντας διαχρονικούς προβληματισμούς για το κατά πόσο οι νόμοι και τα δικαστικά συστήματα, μπορούν να αντιμετωπίσουν την ανθρώπινη ηθική και τις πολύπλοκες διαστάσεις των εγκλημάτων.
Η ταινία του Κισλόφσκι, αφηγείται δύο παράλληλες ιστορίες: στη μια, ο Γιάτσεκ είναι ένας 20χρονος που δεν βρίσκει κανένα νόημα στη ζωή. Περιπλανιέται στην πόλη με τη σκέψη να σκοτώσει κάποιον. Από την άλλη, υπάρχει ένας δύσθυμος μεσήλικας οδηγός ταξί ο Μάριαν, που γίνεται το τυχαίο θύμα του. Ο Γιάτσεκ ζητά από τον ταξιτζή να τον πάει σε μια απομονωμένη τοποθεσία, όπου και χωρίς κανένα κίνητρο τον δολοφονεί εν ψυχρώ.
Η έντονη χρήση των χρωμάτων και των σκιών της φωτογραφίας του Σλαβομίρ Ιτζιάκ, συμβάλλει στην αίσθηση της βαρύτητας και του ζόφου που διαθέτει η ατμόσφαιρα της ταινίας.
Είναι μια από τις πιο γνωστές του Πολωνού σκηνοθέτη και αποτελεί μέρος της τηλεοπτικής σειράς «Δεκάλογος» (Dekalog), που απαρτίζεται από δέκα επεισόδια, τα οποία αναφέρονται σε κάθε μια από τις Δέκα Εντολές.
Έλαβε πολύ θετικές κριτικές και βραβεύτηκε σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων και το στο Φεστιβάλ Καννών το 1988 όπου πήρε το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής και το βραβείο FIPRESCI.
Η ταινία συνεχίζει να συζητείται -έχοντας προκαλέσει σάλο στην εποχή της- και να αποτελεί case study για τη βαθιά της προσέγγιση στα θέματα της βίας και της δικαιοσύνης.
INFO
Είδος: Δράμα, Αστυνομικό, 84΄
Χώρα: Πολωνία, 1988
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Κισλόφσκι
Παίζουν: Μιροσλάβ Μπάκα, Κριστόφ Γκλόμπιστζ, Γιάν Τεζάρζ, Ζπίγκνιου Ζαπάσιεβιτζ