Το «Ένας κόσμος», όπως είναι ο Γαλλικός τίτλος, δεν είναι απλά μια ταινία ετικέτας, αλλά ουσιαστικά μια μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε έναν κόσμο που μέχρι τώρα δεν τον έχουμε δει τουλάχιστον από την οπτική γωνία του ανήλικου παιδιού.
Είναι ο κόσμος της αυλής του σχολείου, όπως πολύ σωστά αποδόθηκε με τον Ελληνικό τίτλο. Διότι ο φακός της Λορά Βαντέλ κινείται κατά κύριο λόγο μέσα σε μια αυλή σχολείου με ελάχιστες εξαιρέσεις το γραφείο των δασκάλων ή το σπίτι της 7χρονης Νορά, που την βλέπουμε στην αρχή της ταινίας να συνοδεύεται από τον πατέρα της, του οποίου το πρόσωπο είναι ζήτημα αν το βλέπουμε δυο ή τρεις φορές σε όλη τη διάρκεια του φιλμ.
Η κάμερα κινείται συνεχώς στο ύψος των ματιών της πρωταγωνίστριας Μάγια Βαντερμπέκ και ο θεατής βλέπει ό,τι και εκείνη. Στο κάδρο (άψογη η φωτογραφία του Φρεντερίκ Νουαρόμ) βλέπουμε μόνον παιδιά καθώς και τα πόδια των μεγάλων, εκτός και αν σκύψουν δείχνοντας αμεσότερα το ενδιαφέρον τους. Και είναι πάρα πολλές φορές που απαιτείται «να σκύψουν» προς τα παιδιά.
Το bullying είναι άφθονο ακόμα και με τη μορφή του παιχνιδιού ή των «αθώων» πειραγμάτων ή των υπαινιγμών («ο μπαμπάς σου που έρχεται και στα διαλείμματα είναι άνεργος; ή τεμπέλης;») και η Νορά με ένα βλέμμα ασύλληπτης ωριμότητας ακούει και βλέπει πολλά που δεν τα αντέχει, αλλά πρέπει να ενταχθεί, να συμμετάσχει. Τουλάχιστον έτσι της λένε οι δασκάλες, οι οποίες κάποιες στιγμές δεν «σκύβουν» προς αυτήν και ακούμε άχρωμες φωνές να της λένε «εντάξει θα το δούμε», όταν τους καταγγέλλει ότι τον αδερφό της Αμπέλ τον χτυπούν οι συμμαθητές του.
Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο το bullying, είναι και το θέμα της φιλίας και της εμπιστοσύνης, το θέμα της οικογενειακής αλληλεγγύης, το θέμα της εχεμύθειας. Τελικά, η αυλή του σχολείου είναι ένας μικρόκοσμος, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και η Νορά καλείται να ενταχθεί όχι μόνον όπως θέλουν οι μεγάλοι. Απογοητεύεται όταν ο Αμπέλ της λέει να μην ανακατεύεται ή να μη το πουν του πατέρα τους ότι έφαγε ξύλο και τότε βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα, επειδή ο πατέρας της έχει πει να προσέχει τον Αμπέλ και να τον ενημερώνει.
Το σκηνοθετικό ντεπούτο της Λορά Βαντέλ δείχνει ενσυναίσθηση και είναι συγκλονιστικό. Η κάμερα στο ύψος των παιδιών δίνει μια αλλόκοτη δυναμική και καταφέρνει να διεισδύει στους χαρακτήρες τους χωρίς υπερβολές ή διδακτισμό έχοντας και τη βοήθεια μιας εξαιρετικά εκφραστικής μικρής πρωταγωνίστριας, ενώ το μοντάζ του Νικολά Ραμπλ καταφέρνει παρά τη δύναμη της εικόνας, να μη δείχνει τη σκληρότητα ορισμένων καταστάσεων, αφήνοντας υπονοούμενα για τους πολλούς τρόπους παρενόχλησης που μπορούν να εκδηλώνονται σε μια αυλή σχολείου. (Κριτική μου στο myfilm)
INFO
Προβάλλεται από 6/10/22 στους κινηματογράφους
Είδος: Δράμα (81')
Χώρα: Βέλγιο (2021)
Σκηνοθεσία: Λορά Βαντέλ
Παίζουν: Μάγια Βαντερμπέκ, Γκούντερ Ντουρέ, Καρίμ Λεκλού, Λορά Βερλίντεν
Σύνοψη: Όταν η Νορά βλέπει ότι ο αδερφός της, Αμπέλ, πέφτει θύμα bullying από άλλα παιδιά, σπεύδει να τον προστατεύσει. Όμως ο Αμπέλ της ζητά να μην πει τίποτα. Παγιδευμένη ανάμεσα στον κόσμο των ενηλίκων και τον κόσμο των παιδιών, η Νορά προσπαθεί να βρει τη θέση της.
Διανομή: Cinobo
