Βασισμένη στην αληθινή, αλλά και με στοιχεία μυθοπλασίας, αυτοβιογραφία του Κλαρκ Όλαφσον, η Σουηδική σειρά πραγματεύεται τα πρώτα χρόνια του Κλαρκ μέχρι σήμερα.
Ο διαβόητος γκάνγκστερ ξεκίνησε την εγκληματική του καριέρα τη δεκαετία του 1960 και έγινε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στη σύγχρονη Σουηδική ιστορία. Καταδικασμένος για πολλά κακουργήματα: διακίνησης ναρκωτικών, απόπειρας δολοφονίας, επίθεσης, κλοπής και δεκάδων ληστειών τραπεζών, πέρασε πάνω από τη μισή του ζωή στη φυλακή αφήνοντας πίσω του μόνο καταστροφές και ψυχολογικές απογοητεύσεις.
Ενδιαφέρον στη σειρά είναι το στυλ που προσπαθεί να δημιουργήσει ο Μπιλ Σγκάρσγκαντ, που κάνει συμπαθή τον ήρωα που υποδύεται, όπως συμπαθής ήταν και ο πραγματικός εγκληματίας, η ύπαρξη του οποίου συνδέεται με την ιδέα του «Συνδρόμου της Στοκχόλμης», όπου κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης ληστείας τράπεζας στη Στοκχόλμη, κατάφερε να τον αγαπήσουν τα θύματά του, οι όμηροι που κρατούσε στην τράπεζα, και να μπορεί να κοιμάται ήσυχα μαζί τους, ενώ απ’ έξω τα media βυσσοδομούσαν εναντίον του και περιέγραφαν έκρυθμες καταστάσεις. Πραγματικά, το κωμικό στοιχείο στα πρώτα επεισόδια περισσεύει, όταν μάλιστα συλλαμβάνεται χειροκροτούμενος ακόμα και από τους αστυνομικούς που τον συνοδεύουν… στην κλούβα.
Η ερμηνεία του Σγκάρσγκαρντ είναι καταπληκτική και η μίνι σειρά παρακολουθείται με ιστορικό ενδιαφέρον και σχετική αγωνία για την εξέλιξη (παρά λίγο να γράψω: για τη σταδιοδρομία) του Κλαρκ, γεγονός που επιτείνεται και από τα καλοστημένα flashback της τραυματισμένης παιδικής του ηλικίας, τα οποία εκτός από το μυθοπλαστικό μέρος, περιέχουν και ασπρόμαυρα ντοκουμέντα της Σουηδικής τηλεόρασης. (Κριτική μου στο myfilm)
INFO
Προβάλλεται στο Netflix
Είδος: Σειρά, Αστυνομική, Περιπέτεια, Κωμωδία (6 ωριαίων επεισοδίων)
Χώρα: Σουηδία (2022)
Σκηνοθεσία: Γιόνας Όκερλουντ
Παίζουν: Μπιλ Σγκάρσγκαρντ, Βίλχεμ Μπλόμγκρεν, Χάνα Μπιγιόρν, Σάντρα Ιλάρ
Σύνοψη: Η απίστευτη ιστορία πίσω από τον πιο διαβόητο γκάνγκστερ της Σουηδίας, τον Κλαρκ Όλαφσον, του οποίου τα διαβόητα εγκλήματα προκάλεσαν τον όρο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».
