Η χαμένη σκηνή - Yi miao zhong - One second
Είδος: Κοινωνική, Δράμα, Κωμωδία (104΄)
Χώρα: Κίνα (2020)
Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιμού
Παίζουν: Γι Ζανγκ, Χάοσουν Λιου, Γουέι Φαν
Σύνοψη: Κίνα, Πολιτιστική Επανάσταση. Ένας κρατούμενος αποδρά από το στρατόπεδο εργασίας μόνο και μόνο για να παρακολουθήσει τα Επίκαιρα στον κινηματογράφο. Μα ένα ορφανό κορίτσι έχει κλέψει το καρούλι της ταινίας. Εν τω μεταξύ, οι χωρικοί περιμένουν ανυπόμονα να αρχίσει η προβολή.
Διανομή: Cinobo
Σχόλιο: Ωδή στη μαγεία του σινεμά από τον Ζαν Γιμού (Ήρωας, Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια, Ιπτάμενα Στιλέτα, Κατάρα του Χρυσού Λουλουδιού), αφιερωμένη όπως και το «Σινεμά ο Παράδεισος» του Τορνατόρε, στους λάτρεις του σελιλόιντ. Η ταινία, είναι η ιστορία ενός κατάδικου (Γι Ζανγκ) που στέλνεται σε στρατόπεδο εργασίας στην απομονωμένη βορειοδυτική Κίνα, την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης, όταν το σινεμά στη χώρα ήταν από τα ελάχιστα πολιτιστικά ερεθίσματα για τα πλήθη. Με μοναδικό σκοπό να παρακολουθήσει την κόρη του στα Επίκαιρα (τα προπαγανδιστικά μικρού μήκους τρέιλερ που προβάλλονταν υποχρεωτικά πριν από τις ταινίες), αποδρά για το κοντινότερο χωριό που διαθέτει «κινηματογραφική» αίθουσα. Ένα χωριό στο οποίο ο προβολατζής (Γουέι Φαν) αποτελεί ένα αξιοσέβαστο πρόσωπο, είναι ο Κύριος Σινεμά.
Εκεί συναντά ένα ατίθασο κορίτσι (Χάοσουν Λιού) που θέλει απεγνωσμένα μια μπομπίνα της ταινίας και θα την κλέψει με κάθε κόστος, για να μας αποδείξει μια άλλη χρησιμότητα του κινηματογραφικού μέσου (πριν την ψηφιοποίηση). Αυτή η μπομπίνα θα γίνει σύντομα θεμέλιο για μια αναπάντεχη φιλία, αλλά και αφορμή για το θεατή να γνωρίσει πόσο «πολιτιστική» και πόσο «επαναστατική» υπήρξε εκείνη η περίοδος για τη χώρα. Αρκεί ένα κινηματογραφικό δευτερόλεπτο (τόσο διαρκεί η εμφάνιση της κόρης του κατάδικου στο φιλμ των Επικαίρων) για να εκφραστεί κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ο Ζαν Γιμού, ακόμα και όταν τα ντεκόρ της ταινίας του, είναι η απέραντη έρημος και κάποια φτωχόσπιτα στη μέση του πουθενά.
Η φωτογραφία του Ζάο Ξιαοντίνγκ (τακτικού συνεργάτη του Ζαν Γιμού) μαγνητίζει το μάτι, ενώ οι ερμηνείες γοητεύουν και συγκινούν. Συνολικά, μια υπέροχη ταινία. (Αναλυτική κριτική ΕΔΩ)
Θεέ μου τι σου κάναμε; Νο 3 - Qu’est-ce qu’on a tous fait au bon Dieu?
Είδος: Κωμωδία (98΄)
Χώρα: Γαλλία (2021)
Σκηνοθεσία: Φιλίπ Ντε Σοβερόν
Παίζουν: Κριστιάν Κλαβιέ, Σαντάλ Λομπί, Εμιλί Καέν, Αλίς Νταβίντ, Αρί Αμπιτάν, Μεντί Σαντούν
Σύνοψη: Ο Κλοντ και η Μαρί σύντομα θα συμπληρώσουν 40 χρόνια γάμου. Για να γιορτάσουν την περίσταση, οι τέσσερις κόρες τους οργανώνουν ένα πάρτι έκπληξη, προσκαλώντας η κάθε μια τα πεθερικά της.
Διανομή: Odeon
Σχόλιο: Τρίτη συνέχεια της επιτυχημένης αντιρατσιστικής και πολυπολιτισμικής κωμωδίας «Θεέ μου τι σου κάναμε;», με τους ίδιους συντελεστές και νέα ιδέα. Να δούμε τί θα σκεφτούν για το τέταρτο μέρος…
Το μυστικό της Μαντλίν Κόλλινς - Madeleine Collins
Είδος ταινίας: Δράμα, Θρίλερ (106΄)
Χώρα: Γαλλία (2021)
Σκηνοθεσία: Αντουάν Μπαρό
Παίζουν: Βιρζινί Εφιρά, Κιμ Γκουτιέρες, Μπρουνό Σαλομόν, Ζακλίν Μπισέ
Σύνοψη: Μια νέα γυναίκα, δυναμική επαγγελματίας, ζει μια διπλή ζωή με δύο εραστές. Με τον πλούσιο Μελβίλ στη Γαλλία, είναι γνωστή ως Μαργκό και έχει αποκτήσει δύο γιους. Με τον Αμπντέλ στην Ελβετία, είναι η Τζούντιθ και έχουν μια κόρη. Εγκλωβισμένη στα ψέματα και τα μυστικά της, η ζωή της νεαρής γυναίκας αρχίζει να καταρρέει εκτός ελέγχου.
Διανομή: Weird Wave
Σύνοψη: Ψυχολογικό θρίλερ και μια ταινία που ανατρέπει τα στερεότυπα καθώς παρουσιάζει τους άντρες να έχουν τον ρόλο του γονιού καθημερινής απασχόλησης, και τη γυναίκα να είναι αυτή που απουσιάζει και ταξιδεύει συνεχώς λόγω δουλειάς.
Thor: Love and thunder
Είδος: Φαντασίας, Περιπέτεια, Κωμωδία, Αισθηματική (125΄)
Χώρα: ΗΠΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Τάικα Γουαϊτίτι
Παίζουν: Κρις Χέμσγουορθ, Τάικα Γουαϊτίτι, Νάταλι Πόρτμαν, Κάρεν Γκίλαν, Κρις Πρατ, Κρίστιαν Μπέιλ, Ματ Ντέιμον, Βιν Ντίζελ, Τέσα Τόμπσον, Μπράντλεϊ Κούπερ, Ράσελ Κρόου, Μελίσα Μακάρθι, Σαμ Νιλ, Ντέιβ Μπαουτίστα, Τάικα Γουαϊτίτι
Σύνοψη: Ο Θορ διανύει μια περίοδο πολύ διαφορετική σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν: αυτή τη φορά αναζητά την εσωτερική γαλήνη. Η απόσυρσή του διακόπτεται από έναν γαλαξιακό φονιά γνωστό ως Γκορ (Κρίστιαν Μπέιλ), ο οποίος επιδιώκει την εξαφάνιση των Θεών. Για να αντιμετωπίσει την απειλή, ο Θορ ζητά τη βοήθεια της Βαλκυρίας, του Κοργκ και της πρώην φίλης του Τζέιν Φόστερ, η οποία -προς έκπληξη του Θορ- χειρίζεται ανεξήγητα καλά το μαγικό σφυρί του. Μαζί, ξεκινούν μια κοσμική περιπέτεια για να αποκαλύψουν το μυστήριο πίσω από την εκδίκηση του Γκορ και να τον σταματήσουν πριν να είναι πολύ αργά.
Διανομή: Feelgood
Μαχαίρι στο νερό - Nóz w wodzie - Knife in the water
Είδος: Δράμα (94΄)
Χώρα: Πολωνία (1962, ψηφιακά αποκατεστημένη)
Σκηνοθεσία: Ρομάν Πολάνσκι
Παίζουν: Λέον Νιέμτσικ, Γιολάντα Ουμέκα, Ζίγκμουντ Μαλάγιοβιτς
Σύνοψη: Ο Αντρέι, επιτυχημένος 36άρης, με τη γυναίκα του Κριστίν αποφασίζουν να απολαύσουν το γουικέντ με το ιστιοπλοϊκό τους. Στο δρόμο συναντούν ένα νεαρό φοιτητή, που ο Αντρέι επιπόλαια καλεί μαζί τους. Ο νεαρός, εντυπωσιασμένος δέχεται αποφεύγοντας να αντιδράσει στις συνεχείς προσβολές του Αντρέι. Αρχικά ο ανταγωνισμός τους περιορίζεται στο λεκτικό επίπεδο ή σε ανόητες επιδείξεις και συμβολικά παιχνίδια ακόμη και με ένα μαχαίρι. Γρήγορα όμως παίρνει άλλες διαστάσεις όταν και οι δυό προσπαθούν να εντυπωσιάσουν την όμορφη Κριστίν.
Διανομή: Bibliotheque
Σχόλιο: Μια ταινία για τις ανθρώπινες σχέσεις, το ευμετάβλητο και το απροσδόκητο και για την επαλήθευση του ρητού «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου». Το μοναδικό πολωνικό φιλμ του Πολάνσκι που τιμήθηκε μάλιστα με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ είχε προταθεί και για Βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Περισσότερο, θα έλεγα, ένα ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ, πάνω στον ανταγωνισμό των αρσενικών για το θηλυκό. Η γραφή του Πολάνσκι, πολύ προχωρημένη για την εποχή της (δεκαετία του ’60) ακολουθεί τους κανόνες της Αβάν Γκαρντ και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάδειξη του στο κινηματογραφικό στερέωμα. Τολμηρή και ανοιχτή σε ερμηνείες η ταινία, σήμερα βλέπεται με ενδιαφέρον σαν μια κοινωνιολογική μελέτη (όλες οι κοινωνικές τάξεις πάνω στο κατάστρωμα του κότερου) με ψυχολογικές προεκτάσεις (και το Οιδιπόδειο, παίζεται). Όσοι γνωρίσατε αργότερα τον Πολάνσκι, καλό θα ήταν να δείτε αυτή την ασπρόμαυρη στην πολωνική γλώσσα, ταινία του. (Αναλυτική κριτική ΕΔΩ)
Ασανσέρ για δολοφόνους - Ascenseur pour l’échafaud
Είδος: Αστυνομική, Φιλμ Νουάρ, Δράμα (91΄)
Χώρα: Γαλλία (1958, ψηφιακά αποκατεστημένη)
Σκηνοθεσία: Λουί Μαλ
Παίζουν: Ζαν Μορό, Μορίς Ρονέ, Ζορζ Ποζουλί, Φελίξ Μαρτέν, Λίνο Βεντούρα, Ζαν-Κλοντ Μπριαλί
Σύνοψη: Οι παράνομοι εραστές Φλοράνς και Ζιλιέν καταστρώνουν ένα σχέδιο για να σκοτώσουν τον σύζυγο της Φλοράνς, έναν πλούσιο Γάλλο βιομήχανο που είναι επίσης το αφεντικό του Ζιλιέν. Όμως η δολοφονική πλεκτάνη αρχίζει να γυρνά εναντίον τους, όταν ο ένας από τους δύο παγιδεύεται σε ένα ασανσέρ.
Διανομή: Summer Classics
Σχόλιο: Ένα από τα πλέον κλασσικά φιλμ νουάρ, που αφηγείται μία πανέξυπνη ιστορία αγωνίας με έντονο το στοιχείο της Ειρωνείας. Αριστοτεχνικά σκηνοθετημένο από τον Λουί Μαλ, βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νοέλ Καλέφ και θεωρείται προάγγελος της νουβέλ βαγκ και των γαλλικών αστυνομικών νουάρ που σημάδεψαν τη δεκαετία του ’60, ξεφεύγοντας από τα αμερικανικά στερεότυπα του είδους. Η νέα και γοητευτική Ζαν Μορό καθηλώνει με την ερμηνεία της. Η υποβλητική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Ανρί Ντεκέ (ακόμα και κάτω από τη βροχή, όταν η Μορό αναζητά τον εραστή της στα στέκια τους χωρίς να γνωρίζει ότι έχει παγιδευτεί στο ασανσέρ) δημιουργεί μυστηριακή ατμόσφαιρα, αποδεικνύοντας ότι το ασπρόμαυρο μπορεί να είναι πιο πλούσιο σε αποχρώσεις από το έγχρωμο. Τέλος, η μουσική του διάσημου τζαζίστα Μάιλς Ντέιβις που την έγραφε βλέποντας την ταινία, την ντύνει άψογα. Από τις ασπρόμαυρες της δεκαετίας του ’50 που δεν πρέπει να χάσετε. (Αναλυτική κριτική ΕΔΩ)
(Από τη μόνιμη σελίδα μου στη σημερινή έντυπη Αμαρυσία)