Η εμπειρία μου από τον Μίλος Φόρμαν έχει αρκεστεί στα φιλμ «Η φωλιά του κούκου» και «Αμαντέους», οπότε αυτή εδώ η ασπρόμαυρη ταινία του «Οι έρωτες μιας ξανθιάς» που έχει γυριστεί το 1965, μου δίνει την εντύπωση ενός πρωτόλειου έργου του, επηρεασμένου από την έκρηξη της ελευθερίας των ηθών στη Δύση. Ενός έργου-απομίμηση του στυλ sex, drugs & rock ‘n roll. Με αυτή τη λογική το έργο του Φόρμαν, βλέπεται σήμερα ως case study και δεν είναι αδιάφορο. Είναι λίγο ηθογραφική κωμωδία, λίγο αισθηματικό, λίγο μελό.
Βασικά, υπάρχει ο βιομήχανος υποδημάτων που θέλει να τονώσει το ηθικό των εργατριών του επειδή όλοι οι άνδρες τους έχουν στρατολογηθεί και καλεί το στρατό να στείλει μερικούς άνδρες για να τους κρατήσουν συντροφιά. Ύστερα, έχουμε ένα αμήχανο πάρτυ όπου οι περισσότεροι που έχουν σταλεί από το στρατό είναι μεγάλοι σε ηλικία ή παντρεμένοι και τέλος έρχεται η στιγμή όπου η ωραιότερη της παρέας (Χάνα Μπρεχόβα) θα τα βρει με έναν πιανίστα από την Πράγα αγνοώντας όλους εκείνους που έσπευσαν να την «παρηγορήσουν», ξεπεσμένους γόητες και μη. Αργότερα, θα έχουμε ακόμα μια αμήχανη στιγμή όταν η κοπέλα θα επισκεφθεί το σπίτι του πιανίστα στην Πράγα και θα αντιμετωπίσει τους καχύποπτους γονείς του.
Το σενάριο σήμερα φαντάζει αφελές (θυμίζει αμερικάνικη ταινία με χορό αποφοίτων και τα επακόλουθα), αλλά για δείτε το με τη συντηρητική ματιά του 1965… όταν κάποιοι προσπαθούσαν με βερμούτ και λίγο ουίσκι να πλησιάσουν και να φλερτάρουν τα κορίτσια.
Ο Φόρμαν χειρίζεται το θέμα με τόλμη (για δεκαετία του ’60) και χιούμορ, ενώ η ξανθιά πρωταγωνίστριά του δεν ξεφεύγει από τα στερεότυπα των σημερινών κωμωδιών με λίγη παραπάνω μελαγχολία στο βλέμμα της. (Κριτική μου στο myfilm)
INFO
Προβάλλεται από 2/6/2022 στις αίθουσες
Είδος: Αισθηματικό, Κομεντί (88΄)
Χώρα: Τσεχοσλοβακία (1965)
Σκηνοθεσία: Μίλος Φόρμαν
Παίζουν: Χάνα Μπρεχόβα, Βλαντιμίρ Πούτσολντ, Βλαντιμίρ Μενσίκ, Γιόζεφ Σεμπάνεκ
Σύνοψη: Ένας διευθυντής εργοστασίου υποδημάτων στην αγροτική Τσεχοσλοβακία ζητάει από το στρατό να στείλει άνδρες στην περιοχή, προκειμένου να αναπτερώσει το ηθικό των νεαρών εργατριών του, που στερούνται ανδρικής συντροφιάς από τότε που στρατολογήθηκαν οι ντόπιοι. Ο στρατός στέλνει έφεδρους, κυρίως παντρεμένους ή μεσήλικες άνδρες και η τοπική καλλονή Αντούλα, απωθεί όσους προσπαθούν να την κερδίσουν, χάρη του Μίλντα ενός πιανίστα της τζαζ, που πρόσφατα ήρθε από την Πράγα για να παίξει και την έχει εντυπωσιάσει λέγοντάς της ότι «οι περισσότερες γυναίκες είναι στρογγυλές σαν κιθάρες, αλλά είσαι σαν κιθάρα του Πικάσο». Μετά από μια νύχτα μαζί του, πηγαίνει στην Πράγα για να τον συναντήσει. Η προστατευτική μαμά του και ο κουραστικός πατέρας του δεν μένουν ευχαριστημένοι όταν τη βλέπουν στο κατώφλι με τη βαλίτσα της.
Διανομή: New Star
