Κοινωνικό δράμα πάνω στα «αόρατα επαγγέλματα» εμπνευσμένο από ένα βιβλίο της Γαλλίδας δημοσιογράφου Φλοράνς Ομπενάς για τις συνθήκες εργασίας των καθαριστριών στη Γαλλία και σε δεύτερο επίπεδο, πάνω στο «ηθικό πλεονέκτημα» του συγγραφέα να υποδύεται και ταυτόχρονα να «εκμεταλλεύεται» κάποιους εργαζόμενους -εν αγνοία τους- για να αποσπά πληροφορίες για τη δουλειά τους, τις σχέσεις τους και τις σχέσεις με τους εργοδότες τους προκειμένου να γράψει βιβλίο.
Η Μαριάν (η Ζυλιέτ Μπινός, πάντοτε λιτά εκφραστική), είναι δημοσιογράφος με σπουδές νομικής στο παρελθόν, η οποία έχει αποφασίσει να εργαστεί σκληρά ως καθαρίστρια προκειμένου να βιώσει αυτά που ζουν οι καθαρίστριες και ειδικά σε κρουαζιερόπλοιο, όπου οι συνθήκες εργασίας και το ωράριο είναι σκληρά και απάνθρωπα, ώστε στη συνέχεια να εκδώσει τις εμπειρίες της.
Ο θεατής πληροφορείται την πραγματική ιδιότητα της Μαριάν στο τέλος του πρώτου τρίτου της ταινίας, ενώ το πότε και πώς θα το μάθουν οι και στενές φίλες της Κριστέλ (Ελέν Λαμπέρ) και Μαριλού (Λέα Καρνέ) αποτελεί και το suspense της ταινίας, αν και δεν το έχει ανάγκη, αφού το πρώτο θέμα του σκηνοθέτη Εμανουέλ Καρέρ είναι η εργατιά, οι ανάγκες της και τα όνειρά της, που τα θίγει χωρίς μελοδραματισμούς. Θα μπορούσε να είναι ένα φιλμ ανταγωνιστικό του βρετανού Κεν Λόουτς, αλλά ο τρόπος που το αντιμετωπίζει ο Καρέρ, το διαφοροποιεί και δεν το κάνει ευρύτερα κοινωνικό: κατά το σενάριο, όλα τα πρόσωπα που συμβάλλουν «αόρατα» στην καθαριότητα που όλοι μας θεωρούμε αυτονόητη, είναι λευκές Γαλλίδες γυναίκες (δεν παρατήρησα μαύρες ή μετανάστριες), ενώ όπως μαθαίνουμε από διάλογο μεταξύ δύο καθαριστριών στο κρουαζιερόπλοιο, από κάποιον εθιμικό κανόνα οι άνδρες δεν αναλαμβάνουν ποτέ το καθάρισμα της τουαλέτας.
Κατά τα άλλα, το φιλμ άλλοτε έχει συγκινητικές στιγμές, συναισθηματικά φορτισμένες, ειδικά όταν αναδεικνύει την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα μεταξύ των κοριτσιών (συμβάλλει ιδιαίτερα η ερμηνεία της Ελέν Λαμπέρ, ως νεαρής μητέρας με τρία παιδιά) και άλλοτε καταγγελτικές.
Πολύ καλή ταινία, η οποία έλαβε Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στη χώρα μας. (Κριτική μου στο myFilm)
INFO
Είδος: Δράμα (106΄)
Χώρα: Γαλλία (2022)
Σκηνοθεσία: Εμανουέλ Καρέρ
Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Έλεν Λαμπέρ, Λουίζ Ποσιέκα, Στιβ Παπαγιάννης,
Σύνοψη: Η Μαριάν είναι μία πολύ γνωστή αρθρογράφος που μετακομίζει στη Βόρεια Γαλλία προκειμένου να κάνει μία έρευνα για το νέο της βιβλίο με θέμα την εργασιακή ανασφάλεια. Χωρίς να αποκαλύπτει την πραγματική της ταυτότητα, προσλαμβάνεται σαν καθαρίστρια μαζί με μια ομάδα γυναικών. Σε αυτόν τον καινούριο ρόλο βιώνει από πρώτο χέρι την οικονομική αστάθεια και την κοινωνική «αορατότητα». Ταυτόχρονα όμως ανακαλύπτει την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη και τους ισχυρούς δεσμούς που δένουν αυτές τις εργαζόμενες γυναίκες που δουλεύουν στο παρασκήνιο.
Διανομή: Spentzos Films
