Μη νομίζετε ότι τα ταξίδια στο χρόνο είναι εύκολη υπόθεση, τόσο στην κινηματογραφική όσο και στη λογοτεχνική έκφραση. Για μένα το ταξίδι στο χρόνο που με ιντριγκάρει είναι εκείνο που επιστρέφεις στο παρελθόν και προσπαθείς να διορθώσεις μια κατάσταση ή να αποτρέψεις κάποιο κακό. Με ιντριγκάρει επειδή η κατάσταση είναι ήδη «δεδομένη» και το ενδιαφέρον στην ανάγνωση ενός κειμένου ή στην εξέλιξη μιας ταινίας, βρίσκεται στο τι ακριβώς μπορεί να συμβεί στον πρωταγωνιστή, αφού ούτως ή άλλως το Σήμερα το ζούμε όπως είναι. Εννοώ εμείς οι θεατές ως αντικειμενικοί παρατηρητές, που όταν παρακολουθούμε την υποκειμενική ματιά του πρωταγωνιστή της ιστορίας -όταν μάλιστα η ιστορία διαδραματίζεται ΣΗΜΕΡΑ το 2022 και ο ήρωας ταξιδεύει προς το παρελθόν- διαβλέπουμε την Ειρωνεία της υπόθεσης. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να αλλάξει την ιστορία και αυτό που μας μένει ως θεατές, είναι αυτό που προανέφερα: η αγωνία του τι θα συμβεί στον ήρωα.
Μη σας μπλέκω περισσότερο: το μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ «22/11/63» μου άρεσε επειδή ο κεντρικός ήρωας πηγαινοέρχεται στο Ντάλας του Τέξας από το Σήμερα στις 22/11/1963 που δολοφονήθηκε (…οριστικά) ο Τζον Κένεντι και προσπαθεί να αποτρέψει τη δολοφονία του. Αυτό έχει αγωνία, επειδή δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στον ήρωά μας. Θα επιστρέψει στο Σήμερα απογοητευμένος που δεν μπόρεσε να σώσει τον Κένεντι; ή θα τρελαθεί από το διαρκές πηγαινέλα; Από την άλλη, ο Δρ Χου, που ταξιδεύει στο μέλλον και αντιμετωπίζει τους μοχθηρούς Ντάλεκς που έχουν κατακτήσει τη γη, δεν έχει πλάκα. Εκεί μπορούν να συμβούν τα πάντα. Φαντασία να υπάρχει.
Στην Επιχείρηση Άνταμ, όλα πάνε αντιστρόφως… αντίστροφα. Βρισκόμαστε στο 2050 και ο Άνταμ (Ράιαν Ρέινολντς) επιστρέφει στο 2022 μέσω σκουληκότρυπας του διαστήματος και με κλεμμένο αεροσκάφος. Έτσι έχουμε το παράδοξο: ο Άνταμ συναντά Σήμερα τον εαυτό του σε νεαρή ηλικία, τον μικρό Άνταμ (Γουόκερ Σκόμπελ) και βρίσκει την ευκαιρία να διορθώσει κάποιες καταστάσεις μπούλινγκ που δεχόταν στο σχολείο, αλλά και τη σχέση του με τη μητέρα του που δεν την άκουγε. Ο μικρός Άνταμ πάλι βλέποντας τον μεγάλο εαυτό του, γοητεύεται από την ιδέα ότι μεγαλώνοντας θα γίνει αστροναύτης, θα ταξιδεύει και θα μάχεται με φωτόσπαθα. Και οι δύο μαζί όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν τους «κακούς» που έρχονται από το 2050 αναζητώντας το κλεμμένο σκάφος.
Η ουσία πάντως είναι, ότι μεταξύ Ράιαν Ρέινολντς και Γουόκερ Σκόμπελ υπάρχει φοβερή χημεία (με τον μικρό Σκόμπελ να είναι απολαυστικότερος του Ρέινολντς) και παρά το γεγονός ότι η ιστορία κυλάει αργά, η ταινία γενικά είναι διασκεδαστική από τα απρόοπτα και τις ανατροπές, αλλά και από τη σχέση των δύο Άνταμ με την άναυδη μητέρα τους (Τζένιφερ Γκάρνερ), που δεν ξέρει πλέον ποιον να πρωτοθαυμάσει… (Κριτική μου στο MyFilm)
INFO
Προβάλλεται στο Netflix
Είδος: Επιστημονική φαντασία, Περιπέτεια (106΄)
Χώρα: ΗΠΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Σον Λέβι
Παίζουν: Ράιαν Ρέινολντς, Μαρκ Ράφαλο, Τζένιφερ Γκάρνερ, Γουόκερ Σκόμπελ, Ζόε Σαλντάνα, Κάθριν Κινίαρ
Σύνοψη: Όταν το ταξίδι του στο χρόνο τον φέρνει τυχαία στο 2022, ο πιλότος μαχητικού Ανταμ Ριντ συνεργάζεται με τον 12χρονο εαυτό του σε μια αποστολή διάσωσης του μέλλοντος.
