Το ιστορικό αυτό έπος του σχολαστικού και τελειομανή Ρίντλεϊ Σκοτ, διαδραματίζεται στα μέσα του Εκατονταετούς Πολέμου και πραγματεύεται την εξουσία των ανδρών, τις αδυναμίες της δικαιοσύνης, καθώς και τη δύναμη και το σθένος μιας γυναίκας που είναι πρόθυμη να υπερασπιστεί ολομόναχη την αλήθεια.
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η ταινία ξετυλίγει μακροχρόνιες εικασίες για την τελευταία επίσημη μονομαχία στη Γαλλία και δίνει την ευκαιρία στον Ρίντλεϊ Σκοτ να δημιουργήσει ουσιαστικά μια αλληγορία που σχολιάζει τη σημερινή εποχή: τη δυνατότητα εκμετάλλευσης που παρέχει κάθε είδους εξουσία (η σκηνή με τη διανομή των οικοπέδων φαντάζει πολύ αστεία αν και αναδεικνύει το θράσος της εξουσίας), το ρόλο της εκκλησίας που θέλει nα βρίσκεται πάντα στο προσκήνιο (ενεργώντας παρασκηνιακά), την ακύρωση των πραγματικά άξιων σε μια κοινωνία (ποιά αξιολόγηση;) και τέλος τη θέση της γυναίκας απέναντι σε όλα αυτά. Γι’ αυτό και αναφέρθηκα στο σθένος πιο πάνω.
Οι ερμηνείες των Κόμερ, Άφλεκ, Ντέιμον και Ντράιβερ είναι απλά εξαιρετικές, αλλά δεν σώζουν το φιλμ από τη μεγάλη του διάρκεια. Ο Σκοτ έχει τη δυνατότητα να είναι περιεκτικός, αλλά στην προσπάθεια να εκφράσει το μεγαλείο της εποχής (εκτός από την παρακμή της) αποδυναμώνει το ίδιο του το έργο.
Μια «πολύ καλή» ταινία, όχι κάποιο επικό αριστούργημα. (Κριτική μου για το Myfilm)
INFO
Είδος: Δράμα, Ιστορική (152΄)
Χώρες: ΗΠΑ, ΗΒ (2021)
Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ
Παίζουν: Τζόντι Κόμερ, Μπεν Άφλεκ, Ματ Ντέιμον, Άνταμ Ντράιβερ, Μάρτον Τσόκας, Άλεξ Λόδερ, Κλάιβ Ράσελ
Σύνοψη: Γαλλία 14ος αιώνας: Όταν ο ιππότης Ζαν ντε Καρούζ επιστρέφει από τον πόλεμο και μαθαίνει πως ένας φίλος του, o Ζακ Λε Γκρις έχει βιάσει τη σύζυγό του Μαργκερίτ, ζητά από τον βασιλιά να εγκρίνει το αίτημα του για μονομαχία. Αν χάσει, η Μαργκερίτ θα καεί στην πυρά για ψευδή κατηγορία. Οι δύο φίλοι μεταμορφώνονται σε θανάσιμοι εχθροί και είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τη ζωή και την υπόληψη τους -όχι μόνο τη δική τους, αλλά και της άτυχης γυναίκας- στην τελευταία νόμιμη μονομαχία για λόγους τιμής στην ιστορία της χώρας.
Διανομή: Feelgood
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η ταινία ξετυλίγει μακροχρόνιες εικασίες για την τελευταία επίσημη μονομαχία στη Γαλλία και δίνει την ευκαιρία στον Ρίντλεϊ Σκοτ να δημιουργήσει ουσιαστικά μια αλληγορία που σχολιάζει τη σημερινή εποχή: τη δυνατότητα εκμετάλλευσης που παρέχει κάθε είδους εξουσία (η σκηνή με τη διανομή των οικοπέδων φαντάζει πολύ αστεία αν και αναδεικνύει το θράσος της εξουσίας), το ρόλο της εκκλησίας που θέλει nα βρίσκεται πάντα στο προσκήνιο (ενεργώντας παρασκηνιακά), την ακύρωση των πραγματικά άξιων σε μια κοινωνία (ποιά αξιολόγηση;) και τέλος τη θέση της γυναίκας απέναντι σε όλα αυτά. Γι’ αυτό και αναφέρθηκα στο σθένος πιο πάνω.
Οι ερμηνείες των Κόμερ, Άφλεκ, Ντέιμον και Ντράιβερ είναι απλά εξαιρετικές, αλλά δεν σώζουν το φιλμ από τη μεγάλη του διάρκεια. Ο Σκοτ έχει τη δυνατότητα να είναι περιεκτικός, αλλά στην προσπάθεια να εκφράσει το μεγαλείο της εποχής (εκτός από την παρακμή της) αποδυναμώνει το ίδιο του το έργο.
Μια «πολύ καλή» ταινία, όχι κάποιο επικό αριστούργημα. (Κριτική μου για το Myfilm)
INFO
Είδος: Δράμα, Ιστορική (152΄)
Χώρες: ΗΠΑ, ΗΒ (2021)
Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ
Παίζουν: Τζόντι Κόμερ, Μπεν Άφλεκ, Ματ Ντέιμον, Άνταμ Ντράιβερ, Μάρτον Τσόκας, Άλεξ Λόδερ, Κλάιβ Ράσελ
Σύνοψη: Γαλλία 14ος αιώνας: Όταν ο ιππότης Ζαν ντε Καρούζ επιστρέφει από τον πόλεμο και μαθαίνει πως ένας φίλος του, o Ζακ Λε Γκρις έχει βιάσει τη σύζυγό του Μαργκερίτ, ζητά από τον βασιλιά να εγκρίνει το αίτημα του για μονομαχία. Αν χάσει, η Μαργκερίτ θα καεί στην πυρά για ψευδή κατηγορία. Οι δύο φίλοι μεταμορφώνονται σε θανάσιμοι εχθροί και είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τη ζωή και την υπόληψη τους -όχι μόνο τη δική τους, αλλά και της άτυχης γυναίκας- στην τελευταία νόμιμη μονομαχία για λόγους τιμής στην ιστορία της χώρας.
Διανομή: Feelgood
