Βασισμένο στο διάσημο για τον τολμηρό ερωτισμό του, μυθιστόρημα του Joseph Kessel, το φιλμ προσφέρει ένα μοναδικό πορτρέτο της γυναικείας ψυχής. Το βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 1928, κατηγορήθηκε κατ’ επανάληψη για πορνογραφία και σαδομαζοχισμό, αλλά επικεντρώνεται στην καλοσύνη και την αφέλεια, την αγαθότητα της ηρωίδας του, καθώς αυτή μετατρέπει το εξαίσιο σώμα της σε εργαλείο ηδονής, αλλά επιτρέπει να ανθίσει στα βάθη της ψυχής της μια ακατάβλητη αγάπη για τον άντρα της, τον οποίο όμως προδίδει καθημερινά. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
Ιδανικότερη πρωταγωνίστρια από την Κατρίν Ντενέβ, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Ντυμένη με εξαίρετα ρούχα του Πιερ Γκαρντέν, φαντάζει πληθωρική κάθε πλάνο της ταινίας που την καθιέρωσε. Δίπλα της παρελαύνουν σε χαρακτηριστικούς ρόλους ο αριστοκρατικός Μισέλ Πικολί, ο ζεν-πρεμιέ Ζαν Σορέλ και σε μικρότερο ρόλο ο «επαναστατικός» Πιέρ Κλεμεντί.
Πίσω από την κάμερα ο Λουί Μπουνιουέλ αποστασιοποιημένος από κάθε συναισθηματισμό, καταγράφει την παρακμή της «καλής κοινωνίας», την ίδια ώρα που μιλά για το σεξ ως μια μορφή τιμωρίας σε μια από τις πιο βαθυστόχαστες, αλλά και πιο απολαυστικές δουλειές του.
Κάθε πλάνο του, κρύβει και μια ιδέα, κάθε σκηνή έναν υπαινιγμό, κάθε κορύφωση μια ειρωνεία.
Εκατοντάδες κείμενα γράφτηκαν για τη σημασία του χαμόγελου της Ντενέβ στο φινάλε. Ο Μπουνιουέλ δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να μας την εξηγήσει, και όπως απεδείχθη με το πέρασμα του χρόνου, καλά έκανε. Μήπως όλα όσα βιώνει εκτυλίσσονται στη φαντασία της Σεβερίν και δε λαμβάνουν ποτέ χώρα; Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά;
Είχα πολλά χρόνια να δω αυτή την ταινία, αλλά η γραφή του Μπουνιουέλ παραμένει φρέσκια και επίκαιρη. Αριστούργημα.
INFO
Προβάλλεται από 3/6/2021 (σε ψηφιακή επανέκδοση)
Είδος: Δράμα (96΄)
Χώρα: Γαλλία (1966)
Σκηνοθεσία: Luis Buñuel
Παίζουν: Catherine Deneuve, Jean Sorel, Michel Piccoli, Geneviève Page, Pierre Clémenti
Σύνοψη: Όλα κυλούν ομαλά στον συζυγικό της βίο της Σεβερίν εκτός από την ερωτική της ζωή, γιατί παρά τη μεγάλη αγάπη που τρέφει για τον γιατρό σύζυγό της δεν μπορεί να φτάσει μαζί του στην ερωτική ολοκλήρωση. Έτσι, γίνεται πόρνη πολυτελείας σε οίκο ανοχής, με το ψευδώνυμο «Ωραία της Ημέρας». Εκεί εκπληρώνει όλες τις σεξουαλικές φαντασιώσεις της, αλλά και αυτές των πελατών της. Όσο περισσότερο επιδίδεται σε αυτές, τόσο πιο τρυφερή γίνεται με τον άντρα της. Η ταινία αρχίζει όπως ακριβώς τελειώνει, μ' ένα όνειρο. Μήπως και το μεσοδιάστημα αποτελεί ένα όνειρο, μια σεξουαλική φαντασίωση της Σεβερίν;
Διανομή: Bibliotheque
Ιδανικότερη πρωταγωνίστρια από την Κατρίν Ντενέβ, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Ντυμένη με εξαίρετα ρούχα του Πιερ Γκαρντέν, φαντάζει πληθωρική κάθε πλάνο της ταινίας που την καθιέρωσε. Δίπλα της παρελαύνουν σε χαρακτηριστικούς ρόλους ο αριστοκρατικός Μισέλ Πικολί, ο ζεν-πρεμιέ Ζαν Σορέλ και σε μικρότερο ρόλο ο «επαναστατικός» Πιέρ Κλεμεντί.
Πίσω από την κάμερα ο Λουί Μπουνιουέλ αποστασιοποιημένος από κάθε συναισθηματισμό, καταγράφει την παρακμή της «καλής κοινωνίας», την ίδια ώρα που μιλά για το σεξ ως μια μορφή τιμωρίας σε μια από τις πιο βαθυστόχαστες, αλλά και πιο απολαυστικές δουλειές του.
Κάθε πλάνο του, κρύβει και μια ιδέα, κάθε σκηνή έναν υπαινιγμό, κάθε κορύφωση μια ειρωνεία.
Εκατοντάδες κείμενα γράφτηκαν για τη σημασία του χαμόγελου της Ντενέβ στο φινάλε. Ο Μπουνιουέλ δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να μας την εξηγήσει, και όπως απεδείχθη με το πέρασμα του χρόνου, καλά έκανε. Μήπως όλα όσα βιώνει εκτυλίσσονται στη φαντασία της Σεβερίν και δε λαμβάνουν ποτέ χώρα; Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά;
Είχα πολλά χρόνια να δω αυτή την ταινία, αλλά η γραφή του Μπουνιουέλ παραμένει φρέσκια και επίκαιρη. Αριστούργημα.
INFO
Προβάλλεται από 3/6/2021 (σε ψηφιακή επανέκδοση)
Είδος: Δράμα (96΄)
Χώρα: Γαλλία (1966)
Σκηνοθεσία: Luis Buñuel
Παίζουν: Catherine Deneuve, Jean Sorel, Michel Piccoli, Geneviève Page, Pierre Clémenti
Σύνοψη: Όλα κυλούν ομαλά στον συζυγικό της βίο της Σεβερίν εκτός από την ερωτική της ζωή, γιατί παρά τη μεγάλη αγάπη που τρέφει για τον γιατρό σύζυγό της δεν μπορεί να φτάσει μαζί του στην ερωτική ολοκλήρωση. Έτσι, γίνεται πόρνη πολυτελείας σε οίκο ανοχής, με το ψευδώνυμο «Ωραία της Ημέρας». Εκεί εκπληρώνει όλες τις σεξουαλικές φαντασιώσεις της, αλλά και αυτές των πελατών της. Όσο περισσότερο επιδίδεται σε αυτές, τόσο πιο τρυφερή γίνεται με τον άντρα της. Η ταινία αρχίζει όπως ακριβώς τελειώνει, μ' ένα όνειρο. Μήπως και το μεσοδιάστημα αποτελεί ένα όνειρο, μια σεξουαλική φαντασίωση της Σεβερίν;
Διανομή: Bibliotheque
