Δεν ξέρω τι σκέπτεστε, αλλά εγώ πέρασα πολύ ωραία με την εθνική μας εορτή και επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Παρακολούθησα live την παρέλαση στην άδεια λόγω covid-19 Αθήνα με τα αυστηρά μέτρα αστυνόμευσης (που οφείλονται στους απείθαρχους των μέτρων υγειονομικής ασφάλειας και όχι σε μας που φοράμε μάσκα και τηρούμε τις αποστάσεις) και ουδόλως με ενόχλησε η εμφάνιση του συντρόφου της Προέδρου της Δημοκρατίας στο πλευρό της, που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως. Εμείς εδώ στο Μαρούσι, είμαστε συνηθισμένοι. Είχε προηγηθεί η κυρία Μαρίνα Σταυράκη στο πλευρό του πρώην δημάρχου Γιώργου Πατούλη από τις πρώτες του επίσημες εμφανίσεις στις παρελάσεις, οπότε τίποτα δεν μου κάνει εντύπωση πλέον.
Όπως επίσης αδιαφόρησα με την αναίδεια του αρχηγού της αντιπολίτευσης μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, που ταλαντευόταν στις φτέρνες του (σαν καλαμιά στον κάμπο). Τον είχα δει και ως πρωθυπουργό, που στεκόταν «στην ημιανάπαυση» κατά την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου σε αντίστοιχη επέτειο στο παρελθόν καθώς και να χασμουριέται στο Μαξίμου ενώπιον του Προέδρου των ΗΠΑ, οπότε δεν συγχύστηκα. Αυτός είναι και αυτός θα παραμείνει. Ένας πολιτικάντης χωρίς γραβάτα (αλλά με πανάκριβα μανικετόκουμπα σε κολλαριστό πουκάμισο) που ακουμπούσε τους αγκώνες του στο τραπέζι του επίσημου δείπνου της Προεδρίας. Μπορώ να πω μάλιστα, μπράβο του που δεν έσπρωξε το σερβίτσιο του προς τον απέναντι κ. Πικραμμένο για να κάνει χώρο μπροστά του. Να το θεωρήσω, μια μικρή υποχώρηση της επαναστατικότητάς του; Ποιος ξέρει...
Τέλος πάντων. Εγώ αισθάνθηκα εθνικά υπερήφανος και με το μήνυμα που διάβασε ο πιλότος του F-16, όταν υπερίπτατο των Αθηνών κατά τη διάρκεια της παρέλασης. Αυτά είναι τα νιάτα της πατρίδας μας. Όχι εκείνα τα άλλα, που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση και ερωτηθέντα πώς αποκαλείτο ο Κολοκοτρώνης (αναμένοντας ως απάντηση το «Γέρος του Μοριά») το ένα είπε «Δεν ξέρω ρωτείστε το διπλανό μου» και ο διπλανός απάντησε: «Νέγρος του Μοριά». Το μήνυμα του πιλότου με συγκίνησε διπλά, όχι μόνο λόγω του περιεχομένου του, αλλά και λόγω των συνθηκών κάτω από τις οποίες απαγγέλθηκε. Όταν πετάς με τέτοιες ταχύτητες και έχεις μάθει να μιλάς με συντομεύσεις, δεν είναι και εύκολο να απαγγέλλεις μηνύματα. Την Αθηνά, την έχει βαφτίσει εν αποστρατεία πιλότος, ο οποίος μας έχει εξηγήσει πόση αυτοσυγκέντρωση απαιτείται στην οδήγηση των F-16.
Γι αυτό σας λέω, ότι η φετινή 25η Μαρτίου ήταν μοναδική και συγκινητική.
Άσε που ανακοινώθηκε ότι επανέρχεται και το Ράλι Ακρόπολις! Όσοι δεν το γνωρίζετε, πρόκειται για εκδήλωση με τεράστια απήχηση σε όλο τον κόσμο.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην έντυπη Αμαρυσία)