29/3/21

Καταστροφές και Θρίαμβοι - Στάθη Καλύβα

Το «Καταστροφές και θρίαμβοι» είναι ίσως το μοναδικό βιβλίο που μελετώντας την κρίση δεν παρουσιάζει την Ελλάδα ως «αποτυχημένο κράτος» αλλά αντίθετα αναδεικνύει τα πολλά και πρωτοποριακά επιτεύγματα της χώρας και επεκτείνει την ερµηνευτική του µατιά σε ολόκληρη την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και µας οδηγεί σε µια βαθύτερη κατανόηση της κρίσης που ξεκίνησε το 2009, αφήνοντας συγχρόνως να διαφανεί κι ο σπόρος της αισιοδοξίας για το µέλλον.
Σ’ αυτό το βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Μάιο 2015 στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία (στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος), ο συγγραφέας μέσω της καταγραφής των ιστορικών γεγονότων και της ανάλυσης του ελληνικού κράτους εξηγεί πολύπλευρα γιατί οδηγηθήκαμε σε κρίση, σε αντίθεση με άλλα βιβλία που ασχολούνται μόνο με μια διάσταση της κρίσης. Προσεγγίζει δε, την σύγχρονη ελληνική ιστορία εντοπίζοντας ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται: επτά φορές μέχρι σήμερα, αναφέρει ο συγγραφέας, η Ελλάδα επιχείρησε υπερφιλόδοξα, πρωτοποριακά τολμήματα, τα οποία ήταν τελικά πολύ πάνω από τις πραγματικές της δυνατότητες και γι αυτό φάνηκαν ότι θα αποτύχουν. Κι όμως, κάθε φορά οι έξυπνες επιλογές διεθνών συμμάχων και οι διεθνείς ισορροπίες έσωσαν την κατάσταση και η Ελλάδα επιβίωσε πάντα με επιτυχία. Η ερμηνεία του αυτή αφήνει μία νότα αισιοδοξίας και για τη σημερινή κατάσταση.
Η μελέτη του Στάθη Καλύβα αποτελεί μια σφαιρική και ρηξικέλευθη αποτίµηση της ιστορικής πορείας της σύγχρονης Ελλάδας που εντάσσει τη σηµερινή κρίση σε ένα πλαίσιο ιστορικής διάρκειας, από την κατάκτηση της ανεξαρτησίας ως σήµερα.
Αναφερόμενος στο βιβλίο του ο Στάθης Καλύβας (καθηγητής Πολιτικής Επιστήµης του Πανεπιστηµίου Yale) λέει χαρακτηριστικά: «Η πρόκληση που έθεσα στον εαυτό µου ήταν ο εντοπισµός της βαθύτερης λογικής που διέπει την ιστορική µας πορεία ως έθνους. Η καταγραφή µιας σειράς υπερφιλόδοξων εγχειρηµάτων, αναπόφευκτων καταστροφών και ξένων διασώσεων µε θετική σε γενικές γραµµές έκβαση συνιστά το θεµέλιο του σχήµατος στο οποίο κατέληξα και το οποίο προτείνω, όπως και η κωδικοποίηση των σύνθετων αυτών διεργασιών σε εφτά µεγάλους ιστορικούς κύκλους»