Πατριαρχία, ενδοοικογενειακή βία, εκμετάλλευση και σεξουαλική παρενόχληση παρελαύνουν σ’ αυτή την ιταλική νεορεαλιστική ταινία, της οποίας η υπόθεση τοποθετείται στη δεκαετία του 1950, σε ένα χωριό της Νότιας Ιταλίας, όπου οι άνθρωποι ζουν σκληρά, δουλεύοντας τη γη τους αλλά οι γαιοκτήμονες τους εκμεταλλεύονται με αποτέλεσμα την οικονομική και κοινωνική δυστυχία.
Ο Τσίτσιο Παραντίζο (Riccardo Scamarcio), ένας 40χρονος αγρότης, είναι παντρεμένος με τη Λουτσία και έχουν ένα επτάχρονο παιδί. Ωστόσο, δεν είναι ευχαριστημένος με την κατάστασή του, αλλά φιλοδοξεί για μεγαλύτερα πράγματα και μια ζωή διαφορετική από αυτήν του νοτίου ιταλικού χωριού. Παράλληλα, είναι ερωτευμένος με την όμορφη Μπιάνκα Σκετίνο (Gaia Bermani Amaral), κόρη του γαιοκτήμονα Κουμπά Σκετίνο (Antonio Gerardi), που εκμεταλλεύεται ασύστολα τους ντόπιους. Μεταξύ των δύο νέων υπάρχει ένα δυνατό πάθος που τους ωθεί να εγκαταλείψουν αυτό το μέρος και να αναζητήσουν μια ζωή πιο πλούσια. Τα πράγματα περιπλέκονται όπως είναι φυσικό, όταν ο Κουμπά Σκετίνο ανακαλύπτει τη σχέση της κόρης του με τον Τσίτσιο Παραντίζο και μια σειρά γεγονότων θα αλλάξει τη ζωή των οικογενειών Παραντίζο και Σκετίνο για πάντα.
Άνιση ταινία, της οποίας το πρώτο μέρος θίγει κυρίως τα ευρύτερα κοινωνικά θέματα που άπτονται και των οικονομικών, της εκμετάλλευσης των ντόπιων από τους γαιοκτήμονες, η οποία εκμετάλλευση περιλαμβάνει και τη σεξουαλική που οι κατέχοντες την εξουσία θεωρούν δεδομένη, αφού ποια κοπέλα θα αφήσει να καταστραφεί οικονομικά η οικογένειά της, αν δεν ικανοποιήσει τις ορέξεις του μεγαλοκαρχαρία του χωριού… Αποτέλεσμα, άλλοι υποψιάζονται τι συμβαίνει, άλλοι γνωρίζουν πράγματα, αλλά κανείς δεν τολμά να μιλήσει ή να αντισταθεί ανοικτά.
Στο δεύτερο μέρος, η υπόθεση γίνεται πιο συγκεκριμένη, πάνω στο δράμα που εξελίσσεται από τη σχέση των δύο νέων και αποκτά ένα, ας πούμε, αστυνομικό ενδιαφέρον από τη βεντέτα που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο οικογενειών και την αστυνομία που καλύπτει τον γαιοκτήμονα. Αυτό όμως, που ξεφεύγει τελείως, αλλάζοντας όλο τον τρόπο της αφήγησης, είναι το σουρεαλιστικό φινάλε, το οποίο αφήνει κενά για συζήτηση με την παρέα, εάν δεν είχαμε covid-19 και πηγαίναμε για ένα ποτό μετά την προβολή.
Γενικά, θα χαρακτήριζα ηθογραφική την ταινία, διδακτική κατά ένα τρόπο, με τραγικά επίκαιρα θέματα, με αρκετά καλές ερμηνείες και αφηγηματικά ενδιαφέρουσα εάν ληφθεί υπόψη ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία, όπως είπε ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη προς τον ιταλικό τύπο (Κριτική μου στο myFilm)
Ο Τσίτσιο Παραντίζο (Riccardo Scamarcio), ένας 40χρονος αγρότης, είναι παντρεμένος με τη Λουτσία και έχουν ένα επτάχρονο παιδί. Ωστόσο, δεν είναι ευχαριστημένος με την κατάστασή του, αλλά φιλοδοξεί για μεγαλύτερα πράγματα και μια ζωή διαφορετική από αυτήν του νοτίου ιταλικού χωριού. Παράλληλα, είναι ερωτευμένος με την όμορφη Μπιάνκα Σκετίνο (Gaia Bermani Amaral), κόρη του γαιοκτήμονα Κουμπά Σκετίνο (Antonio Gerardi), που εκμεταλλεύεται ασύστολα τους ντόπιους. Μεταξύ των δύο νέων υπάρχει ένα δυνατό πάθος που τους ωθεί να εγκαταλείψουν αυτό το μέρος και να αναζητήσουν μια ζωή πιο πλούσια. Τα πράγματα περιπλέκονται όπως είναι φυσικό, όταν ο Κουμπά Σκετίνο ανακαλύπτει τη σχέση της κόρης του με τον Τσίτσιο Παραντίζο και μια σειρά γεγονότων θα αλλάξει τη ζωή των οικογενειών Παραντίζο και Σκετίνο για πάντα.
Άνιση ταινία, της οποίας το πρώτο μέρος θίγει κυρίως τα ευρύτερα κοινωνικά θέματα που άπτονται και των οικονομικών, της εκμετάλλευσης των ντόπιων από τους γαιοκτήμονες, η οποία εκμετάλλευση περιλαμβάνει και τη σεξουαλική που οι κατέχοντες την εξουσία θεωρούν δεδομένη, αφού ποια κοπέλα θα αφήσει να καταστραφεί οικονομικά η οικογένειά της, αν δεν ικανοποιήσει τις ορέξεις του μεγαλοκαρχαρία του χωριού… Αποτέλεσμα, άλλοι υποψιάζονται τι συμβαίνει, άλλοι γνωρίζουν πράγματα, αλλά κανείς δεν τολμά να μιλήσει ή να αντισταθεί ανοικτά.
Στο δεύτερο μέρος, η υπόθεση γίνεται πιο συγκεκριμένη, πάνω στο δράμα που εξελίσσεται από τη σχέση των δύο νέων και αποκτά ένα, ας πούμε, αστυνομικό ενδιαφέρον από τη βεντέτα που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο οικογενειών και την αστυνομία που καλύπτει τον γαιοκτήμονα. Αυτό όμως, που ξεφεύγει τελείως, αλλάζοντας όλο τον τρόπο της αφήγησης, είναι το σουρεαλιστικό φινάλε, το οποίο αφήνει κενά για συζήτηση με την παρέα, εάν δεν είχαμε covid-19 και πηγαίναμε για ένα ποτό μετά την προβολή.
Γενικά, θα χαρακτήριζα ηθογραφική την ταινία, διδακτική κατά ένα τρόπο, με τραγικά επίκαιρα θέματα, με αρκετά καλές ερμηνείες και αφηγηματικά ενδιαφέρουσα εάν ληφθεί υπόψη ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία, όπως είπε ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη προς τον ιταλικό τύπο (Κριτική μου στο myFilm)
INFO
Προβάλλεται στο Netflix
Είδος: Αισθηματική, Δράμα (107΄)
Χώρα: Ιταλία (2020)
Σκηνοθεσία: Rocco Ricciardulli
Παίζουν: Riccardo Scamarcio, Gaia Bermani Amaral, Valentina Cervi, Antonio Gerardi
Σύνοψη: Τη δεκαετία του ‘50 στην Ιταλία ένα παθιασμένο ελεύθερο πνεύμα ονειρεύεται αγάπη, δικαιοσύνη και καλύτερη ζωή, αλλά μια απαγορευμένη σχέση απειλεί τα πάντα – εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία (από το Netflix)
Προβάλλεται στο Netflix
Είδος: Αισθηματική, Δράμα (107΄)
Χώρα: Ιταλία (2020)
Σκηνοθεσία: Rocco Ricciardulli
Παίζουν: Riccardo Scamarcio, Gaia Bermani Amaral, Valentina Cervi, Antonio Gerardi
Σύνοψη: Τη δεκαετία του ‘50 στην Ιταλία ένα παθιασμένο ελεύθερο πνεύμα ονειρεύεται αγάπη, δικαιοσύνη και καλύτερη ζωή, αλλά μια απαγορευμένη σχέση απειλεί τα πάντα – εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία (από το Netflix)
