Τις προάλλες προβαλλόταν στην τηλεόραση η ταινία «Alien: Ο επιβάτης του διαστήματος», η πρώτη ταινία φρίκης επιστημονικής φαντασίας. Έπεσα πάνω της κάνοντας ζάπινγκ και κόλλησα θέλοντας να δω την αρχή και μόνο. Όχι επειδή «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», αλλά επειδή -για μένα- η σωστή επιστημονική φαντασία είναι πάντα αλληγορική.Είναι οι σκηνές που μια ομάδα αστροναυτών ενός εμπορικού διαστημικού σκάφους που έχει προσεδαφιστεί σε έναν μάλλον αφιλόξενο πλανήτη, έχει βγει για μια ερευνητική βόλτα έξω από το σκάφος «χάριν της επιστήμης», παραγνωρίζοντας το ρητό που λέει «η περιέργεια σκότωσε τη γάτα» ενώ κάποιοι συνάδελφοί τους επιμένουν για το αντίθετο.
Τελικά κατά την έρευνα, ένας από αυτούς ανακαλύπτει κάποιο είδος οργανικής ύλης, σκύβει για να εξετάσει από κοντά, με τον προβολέα με τον προβολέα του σκάφανδρού του να φωτίζει ένα είδος «αυγού» το οποίο θέλεις η ζέστη του προβολέα ή το έντονο φως, «ζωντανεύει» σπάζει και ένα ον, σαν χταπόδι, πετάγεται και κολλάει στο διαφανές μέρος του σκάφανδρου, εκεί που είναι το πρόσωπο του αστροναύτη.
Ο θεατής αιφνιδιάζεται μαζί με τους συντρόφους του περίεργου αστροναύτη που ήθελε να περιεργαστεί το «αυγό», αλλά το πλάνο κόβεται εκεί.
Στην επόμενη σκηνή, μεταφερόμαστε στο εσωτερικό του σκάφους, όπου έχει παραμείνει stand by η πρωταγωνίστρια της ταινίας, η οποία τους βλέπει να επιστρέφουν πανικόβλητοι, τους ρωτάει τι συμβαίνει και απέξω οι σύντροφοί της, την παρακαλούν να ανοίξει επειδή έχει υπάρξει «ατύχημα».
Αυτή τους λέει ότι επειδή επιστρέφουν από ένα άγνωστο περιβάλλον, δεν μπορεί να τους ανοίξει εάν προηγουμένως δεν μείνουν στην καραντίνα που προβλέπεται από το πρωτόκολλο. Απ’ έξω επιμένουν ότι ένας από το πλήρωμα έχει ανάγκη άμεσης ιατρικής περίθαλψης και πρέπει να ανοίξει. Της εξηγούν για το περίεργο πλάσμα που έχει μπλοκάρει το πρόσωπο του συντρόφου τους και εκείνη από μέσα επιμένει ότι τότε έχει ένα λόγο παραπάνω να τους βάλει όλους στη καραντίνα, διότι κανείς τους δεν γνωρίζει τι πλάσμα είναι αυτό.
Δημιουργείται μια διαμάχη μεταξύ του ιατρού που λέει ότι σωστό είναι να ακολουθήσουν «το πρωτόκολλο ασφάλειας της υγείας» και του καπετάνιου του διαστημόπλοιου, που επιμένει ότι πρέπει να μπουν μέσα και να ξεκινήσουν διότι «το σκάφος είναι εμπορικό και η καθυστέρηση με το πρωτόκολλο δεν τους συμφέρει οικονομικά».
Για όσους δεν έχουν δει την ταινία: τελικά μπαίνουν όλοι στο διαστημόπλοιο μαζί με το «άγνωστο πλάσμα» που παραμένει κολλημένο στο σκάφανδρο του αστροναύτη, το οποίο είναι τόσο τοξικό και επικίνδυνο που τους εξοντώνει. Δεν υπάρχει happy end.
Τελικά κατά την έρευνα, ένας από αυτούς ανακαλύπτει κάποιο είδος οργανικής ύλης, σκύβει για να εξετάσει από κοντά, με τον προβολέα με τον προβολέα του σκάφανδρού του να φωτίζει ένα είδος «αυγού» το οποίο θέλεις η ζέστη του προβολέα ή το έντονο φως, «ζωντανεύει» σπάζει και ένα ον, σαν χταπόδι, πετάγεται και κολλάει στο διαφανές μέρος του σκάφανδρου, εκεί που είναι το πρόσωπο του αστροναύτη.
Ο θεατής αιφνιδιάζεται μαζί με τους συντρόφους του περίεργου αστροναύτη που ήθελε να περιεργαστεί το «αυγό», αλλά το πλάνο κόβεται εκεί.
Στην επόμενη σκηνή, μεταφερόμαστε στο εσωτερικό του σκάφους, όπου έχει παραμείνει stand by η πρωταγωνίστρια της ταινίας, η οποία τους βλέπει να επιστρέφουν πανικόβλητοι, τους ρωτάει τι συμβαίνει και απέξω οι σύντροφοί της, την παρακαλούν να ανοίξει επειδή έχει υπάρξει «ατύχημα».
Αυτή τους λέει ότι επειδή επιστρέφουν από ένα άγνωστο περιβάλλον, δεν μπορεί να τους ανοίξει εάν προηγουμένως δεν μείνουν στην καραντίνα που προβλέπεται από το πρωτόκολλο. Απ’ έξω επιμένουν ότι ένας από το πλήρωμα έχει ανάγκη άμεσης ιατρικής περίθαλψης και πρέπει να ανοίξει. Της εξηγούν για το περίεργο πλάσμα που έχει μπλοκάρει το πρόσωπο του συντρόφου τους και εκείνη από μέσα επιμένει ότι τότε έχει ένα λόγο παραπάνω να τους βάλει όλους στη καραντίνα, διότι κανείς τους δεν γνωρίζει τι πλάσμα είναι αυτό.
Δημιουργείται μια διαμάχη μεταξύ του ιατρού που λέει ότι σωστό είναι να ακολουθήσουν «το πρωτόκολλο ασφάλειας της υγείας» και του καπετάνιου του διαστημόπλοιου, που επιμένει ότι πρέπει να μπουν μέσα και να ξεκινήσουν διότι «το σκάφος είναι εμπορικό και η καθυστέρηση με το πρωτόκολλο δεν τους συμφέρει οικονομικά».
Για όσους δεν έχουν δει την ταινία: τελικά μπαίνουν όλοι στο διαστημόπλοιο μαζί με το «άγνωστο πλάσμα» που παραμένει κολλημένο στο σκάφανδρο του αστροναύτη, το οποίο είναι τόσο τοξικό και επικίνδυνο που τους εξοντώνει. Δεν υπάρχει happy end.
(Από τη μόνιη στήλη μου στη σημερινή έντυπη Αμαρυσία)