17/7/20

«Μια φορά... κι ένα ποτάμι» της Setterfield Diane

Ένα γοητευτικό παραμύθι για μια εποχή που η επιστήμη και η κοινωνία βρίσκονταν στα πρόθυρα μεγάλων αλλαγών και οι άνθρωποι μπορούσαν ακόμα με τις αφηγήσεις τους να συνδυάσουν στοιχεία λαϊκών θρύλων και παραδόσεων, ακολουθώντας ταυτόχρονα το κλίμα των επιστημονικών ανακαλύψεων της εποχής. 

Η Νταϊάν Σέτερφιλντ, έχει γράψει ένα απολαυστικό ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα, μια πολυεπίπεδη ιστορία μυστηρίου με αφορμή ένα γεγονός που διαδραματίστηκε σε μια εποχή που στα πανδοχεία μπορούσες να μιλάς για ιστορίες φαντασμάτων και την ίδια ώρα να ποζάρεις για να σε τραβήξει φωτογραφία κάποιος που κουκούλωνε το κεφάλι του με μαύρο ύφασμα πίσω από ένα σκοτεινό κουτί.
Μια σκοτεινή χειμωνιάτικη νύχτα, σ' ένα παμπάλαιο πανδοχείο πλάι στον Τάμεση, συμβαίνει κάτι απίστευτο. Ενώ οι τακτικοί θαμώνες σκοτώνουν την ώρα τους λέγοντας ιστορίες, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ένας σοβαρά πληγωμένος άγνωστος άντρας. Στα χέρια του κρατάει το άψυχο σώμα ενός μικρού παιδιού. Λίγες ώρες αργότερα, ωστόσο, το κοριτσάκι σαλεύει, παίρνει ανάσα και επιστρέφει στη ζωή. Είναι θαύμα; Αποτέλεσμα μαγείας; Ή μήπως υπάρχει επιστημονική εξήγηση; Τα ερωτήματα αυτά έχουν πολλές απαντήσεις -κάποιες απ' αυτές πολύ σκοτεινές.
Οι ντόπιοι επιστρατεύουν όλη τους την επινοητικότητα για να λύσουν το γρίφο του κοριτσιού που πέθανε και ξαναζωντάνεψε, μα όσο περνούν οι μέρες, το μυστήριο αντί να διαλευκανθεί βαθαίνει ακόμα περισσότερο. Το παιδί είναι μουγγό και δεν μπορεί ν' απαντήσει σε καμία ερώτηση. Ποια είναι; Από πού ήρθε; Και σε ποιον ανήκει;
Μια εύπορη νεαρή μητέρα είναι σίγουρη ότι πρόκειται για την κόρη της, που έπεσε θύμα απαγωγής και εξαφανίστηκε πριν από δύο χρόνια. Η οικογένεια ενός κτηματία, σοκαρισμένη ακόμη από την ανακάλυψη της κρυφής σχέσης του γιου τους, είναι έτοιμη να καλωσορίσει το παιδί ως εγγόνι τους. Και η ταπεινή και μοναχική οικονόμος του πάστορα βλέπει στο κοριτσάκι την εικόνα της μικρής της αδερφής. Κάθε οικογένεια κρύβει τα δικά της μυστικά και είναι πολλά αυτά που πρέπει να αποκαλυφθούν για να γίνει γνωστή η ταυτότητα του παιδιού.
Σωστά δομημένοι χαρακτήρες, μια πλειάδα επιμέρους ιστοριών, γλαφυρές περιγραφές συναισθημάτων και καταστάσεων είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του μυθιστορήματος που κέρδισε το Βραβείο Gold Crown της Ένωσης Συγγραφέων Ιστορικών Μυθιστορημάτων ως καλύτερο μυθιστόρημα του 2019 (εκδόσεις Bell, αρχικός τίτλος: Once upon a river, μετάφραση Βεατρίκης Κάντζολα Σαμπατάκου)