Έχοντας διαβάσει πριν από χρόνια το μυθιστόρημα «Ανακαλύπτοντας την Αμέλια» της Kimberly McCreight (εκδόσεις Platypus) νόμιζα ότι «τα είχα διαβάσει όλα», πάνω στα προβλήματα της εφηβείας, στο θέμα της παρενόχλησης μέσα στο σχολείο, στις σχέσεις μεταξύ των εφήβων, στις επαφές τους μέσα από το διαδίκτυο, αλλά και στις σχέσεις τους με τους γονείς τους. Αυτό ήταν με δυο λόγια το μυθιστόρημα εκείνο, που πρόσφερε μια σπάνια και ενοχλητική ματιά στον κλειστό και συχνά σκληρό κόσμο του μέσου εφήβου.
Σ’ εκείνη την ιστορία, μία ανύπαντρη μητέρα και δικηγόρος μαθαίνει ότι η κόρη της, έχει αποβληθεί από το σχολείο της και φτάνοντας εκεί την υποδέχεται το συγκλονιστικό νέο, ότι η Αμέλια έχει αυτοκτονήσει. Θα αρχίσει να ερευνά τις συνθήκες που την οδήγησαν στην υποτιθέμενη αυτοχειρία και θα ανακαλύψει ότι δεν ήξερε την κόρη της τόσο καλά όσο πίστευε.
Στην «Τσιχλόφουσκα» (εκδ. Bell, 2020) η Ειρήνη Βαρδάκη παρουσιάζει μια επίσης σκληρή (ίσως σκληρότερη της Αμέλιας), σκοτεινή, σύγχρονη ιστορία για τρεις γυναίκες –μια μαθήτρια, μια μητέρα YouTuber και μια influencer του Instagram– των οποίων οι ζωές οδηγούνται κλιμακωτά και με ακρίβεια, σε μια σφοδρή σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Η μαθήτρια είναι ο χαρακτήρας εκείνος της Βαρδάκη που με έκανε να θυμηθώ την Αμέλια και έκανε πιο προβλέψιμη την εξέλιξη της ιστορίας (τουλάχιστον όσον αφορά στην ιστορία της μαθήτριας). Από εκεί και πέρα η ύπαρξη άλλων δύο γυναικείων και προβληματικών χαρακτήρων, των οποίων οι ζωές οδηγούνται στη σύγκρουση με την πραγματικότητα, ήταν το άλλο στοιχείο που με ιντρίγκαρε και πήγα το βιβλίο (των 456 σελίδων) μέχρι το τέλος απνευστί, για να σοκαριστώ από το ανατρεπτικό φινάλε του.
Ομολογουμένως, το φινάλε αυτής της «πιεστικής», ψυχοπλακωτικής ιστορίας με αποζημίωσε και ας είχα προβλέψει τι θα συνέβαινε στη μαθήτρια. Αρκεί να έχεις διαβάσει κάποια περιστατικά στις εφημερίδες και κάποιες ανακοινώσεις της Υπηρεσίας Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Το βιβλίο «Τσιχλόφουσκα» της Βαρδάκη που πριν από αυτό έχει γράψει τα «Κρυσταλλία» (2017), «Το ρ της ερωμένης» (2018) και το «Ανάρμοστον εστί» (2019) διαβάζεται με ενδιαφέρον. Έχει το σχετικό suspense ενός ψυχολογικού δράματος, που βασίζεται στις σκοτεινές πτυχές του ανθρώπινου χαρακτήρα.
