Τώρα που τις είδαμε να μεταφέρουν το silly walk του Τζον Γκλιζ στην παρέλαση που καλώς ή κακώς πραγματοποιείται και ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν κατάφερε να καταργήσει όπως διατράνωνε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση, άντε να αναπαραστήσουν και καμία σκηνή από την ταινία «Monty Python’s Life of Brian»
τις μέρες των Χριστουγέννων, επειδή οι γιορτές αυτές έχουν ξεφύγει από τη θρησκευτική κατάνυξη και από το νόημα της Γέννησης του Κυρίου και έχουν εξελιχθεί σε περίοδο ρεβεγιόν και κατανάλωσης.
* * *
Αν θυμάστε, η ταινία εκείνη (σάτιρα της εποχής που οι Ρωμαίοι έκαναν κουμάντο στα Ιεροσόλυμα και τη Βηθλεέμ) είχε προβληθεί στη χώρα μας με τον τίτλο «Ένας προφήτης μα τι προφήτης» και ήταν η ιστορία του Μπράιαν, ο οποίος είχε γεννηθεί σε μια φάτνη απέναντι από εκεί που γεννήθηκε ο Χριστός και ύστερα από αυτό συνέβη η «μεγάλη παρεξήγηση» και ο λαός θεωρούσε μεσσία τον Μπράιαν μέχρι τη σταύρωσή του, ο οποίος από το σταυρό του ήλπιζε σε ακόμα καλύτερες μέρες τραγουδώντας το «Always look at the bright side of life».
* * *
Ελπίζω να μη το πάρουν σοβαρά, αυτό που έγραψα, αν και δεν πιστεύω ότι διαβάζουν τη στήλη μου οι κοπέλες αυτές, που από ό,τι είδα στο βίντεο που κυκλοφόρησαν από την προετοιμασία τους, δεν ήξεραν ούτε τη σημαία να ξετυλίξουν από το κοντάρι της. Ξετύλιγαν το επάνω μέρος της σημαίας, ενώ κρατούσαν σφιχτά στο κοντάρι της το κάτω μέρος. Η κόντρα στο στρατιωτικό κατεστημένο τις μάρανε.
* * *
Τέλος πάντων, το μήνυμά τους το έστειλαν και πέτυχαν τα 15 λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούσαν, όπως είχε πει πριν πολλά χρόνια ο Αντυ Γουόρχολ («In the future everyone will be famous for 15 minutes») δίνοντας μάλιστα στη συνέχεια τη σκυτάλη στους ανά την Ελλάδα «αναλυτές», να αποκτήσουν και αυτοί τη δική τους δημοσιότητα κουβεντιάζοντας εάν ήταν σωστό ή όχι αυτό το happening και εάν έπρεπε να τιμωρηθούν τα κορίτσια αυτά… Ελάτε τώρα καλοί μου άνθρωποι.
* * *
Εδώ δεν έχουμε τιμωρήσει άλλες «συλλογικότητες» που χρόνια τώρα παρελαύνουν (και βιντεοσκοπούν εαυτούς) στους εμπορικούς δρόμους της Αθήνας σπάζοντας βιτρίνες, ή μπουκάρουν σε γραφεία απειλώντας και καταστρέφοντας περιουσίες και θα τιμωρήσουμε δέκα ανιστόρητα κοριτσόπουλα επειδή μη γνωρίζοντας το νόημα της ημέρας διαμαρτυρήθηκαν χωρίς να βλάψουν κανέναν; Τι συζητάμε τώρα; Ό,τι έγινε, έγινε. «Always look at the bright side of life», όπως θα έλεγε και ο Τζον Γκλιζ
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην σημερινή έντυπη Αμαρυσία)
