Γιατί στις 100: Όχι μόνο γιατί οριοθετεί το πέρασμα του Ελληνικού Κινηματογράφου από την εμπορική περίοδο στην περίοδο του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου με κύριο χαρακτηριστικό την καλλιτεχνική ματιά, κάτι που καθιέρωσε τον σκηνοθέτη στον ευρωπαϊκό χώρο, αλλά γιατί είναι μια ταινία - κοινωνιολογική μελέτη, πάνω στη μεγάλη ανοιχτή πληγή της ελληνικής υπαίθρου, τη μετανάστευση. Δεν είναι από τις Ελληνικές ταινίες που αντιμετωπίζουν την επαρχία ως ένα γραφικό τοπίο, αλλά ως χώρο που απωθεί τους ανθρώπους του. Στην ταινία, απεικονίζεται αυτό που λέμε «εγκατάλειψη», η «ερήμωση», μετά από προσπάθειες των κατοίκων να βρουν κάτι καλύτερο στα αστικά κέντρα εδώ, ή στο εξωτερικό. Δείχνει μια κοινωνία, που κυριολεκτικά τρώει τη σάρκα της. Ασπρόμαυρη, αργή, με πλάνα πρωτόγνωρα και ανθρώπινες φιγούρες σα μέλη χορού αρχαίας τραγωδίας.Υπόθεση: Μετανάστης επιστρέφει στο χωριό του μετά από χρόνια και πέφτει πάνω στη γυναίκα του με τον εραστή της. Θα αναγκαστούν να τον σκοτώσουν και εκείνη να διαδώσει ότι επέστρεψε στη Γερμανία. Θα διεξαχθεί έρευνα, με την Αστυνομία να βιάζεται να «κλείσει» την υπόθεση και δημοσιογράφους να ψάχνουν σε βάθος…
Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Πρωταγωνιστούν: Τούλα Σταθοπούλου, Γιάννης Τότσικας, Πέτρος Χοϊδάς