Γιατί στις 100: Αν και αργόσυρτη, αυτή η ταινία είναι ένα αριστούργημα μεταφυσικής, η οποία όμως θεωρήθηκε και κρίθηκε ως ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ίσως επειδή διαδραματίζεται πάνω σε έναν φανταστικό πλανήτη που λέγεται Σολάρις. Ως επιστημονική φαντασία, η ταινία είναι εξαιρετικά λιτή σε ντεκόρ, σχεδόν μινιμαλιστική, αλλά πολύ πλούσια σε συναισθήματα και υποβάλλει τον θεατή. Από μεταφυσική άποψη, βάζει σε σκέψεις τον θεατή, όχι μόνον πάνω στον προβληματισμό του μέχρι ποίου βαθμού θέλει να επεκτείνει τις γνώσεις του ο άνθρωπος (θεωρήθηκε και συνέχεια της «Οδύσσειας του Διαστήματος» του Κιούμπρικ), μέχρι τι μπορεί να «κουβαλάει» μέσα του, το υποσυνείδητό του, αλλά και πόσο μπορεί να θεωρήσει αυτά που φαντάζεται, ως πραγματικότητα.Υπόθεση: Στον Σολάρις, που καλύπτεται από έναν απέραντο και ομιχλώδη ωκεανό, οι άνθρωποι έχουν εγκαταστήσει έναν διαστημικό σταθμό για τις παρατηρήσεις τους. Μόνον που συμβαίνουν παράξενα πράγματα και αποφασίζουν να τον κλείσουν. Ο φυσιολόγος που αναλαμβάνει την υπόθεση, θα διαπιστώσει ότι ο Σολάρις «ικανοποιεί» τις υποσυνείδητες σκέψεις των ανθρώπων και θα αποφασίσει να μείνει, αφού σκεφτεί το σπίτι του και τους δικούς του.
Σκηνοθεσία: Αντρέι Ταρκόφσκι
Πρωταγωνιστούν: Ντονάτας Μπανιόνις, Νατάλια Μποταρτσούκ, Γιούρι Γιάρβετ