23/11/20

«Ένα βιολί στο χρώμα του πάγου» του Δημήτρη Ψαθόπουλου

Σε ένα δυστοπικό περιβάλλον σε μια Ελλάδα χρεοκοπημένη, που έχει σταματήσει τις εισαγωγές και μαστίζεται από μια θανατηφόρα γρίπη (αν σας λέει κάτι αυτό), μια παρτίδα εμβόλια αποτελεί πραγματικό χρυσωρυχείο.
Ο Πέτρος και ο Ορέστης γνωρίστηκαν στην παραμεθόριο κάποιο χειμώνα με πολύ κρύο και ομίχλη. Δεν συμπάθησαν ποτέ ο ένας τον άλλο, αλλά κατάλαβαν έγκαιρα ότι χρειάζονταν ο ένας τον άλλο για να φτάσουν εκεί όπου δεν θα μπορούσαν να φτάσουν μόνοι τους. Η συνεργασία τους ήταν τόσο διακριτική που δεν την αντιλήφθηκαν ούτε οι ίδιοι. Παραλίγο να τα καταφέρουν.
Ενάμιση χρόνο αργότερα, μια μεραρχία Αμερικανών πεζοναυτών στρατοπεδεύει για λίγες μέρες στον κάμπο της Μακεδονίας στο πλαίσιο μιας νατοϊκής άσκησης. Μεταφέρουν ένα φορτίο με εμβόλια για τη γρίπη του Μεξικού – προορίζεται ως ανθρωπιστική βοήθεια για τη Συρία.
Οι δύο άντρες θα αναγκαστούν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να συμμαχήσουν και πάλι και αυτή θα είναι η τελευταία τους ελπίδα για να ξελασπώσουν. Είναι και μια ευκαιρία για να κλείσουν τους παλιούς λογαριασμούς τους.
Ο Δημήτρης Ψαθόπουλος, που σπούδασε Φαρμακευτική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, είναι εξοικειωμένος με το αντικείμενο «φάρμακα» και μέσα από αυτό, το πρώτο του μυθιστόρημα (εκδόσεις Κέδρος), είναι πειστικός σε όσα γράφει και όσα καταγγέλλει. Διαθέτει κριτική ματιά απέναντι στη σημερινή πραγματικότητα και μια γραφή κοφτή, στακάτη, ελκυστική.
Όπως διάβασα, έχει γράψει διηγήματα και θεατρικά, ενώ το έργο του «Άγνωστες λέξεις», βασισμένο στην υπόθεση Πολκ, διακρίθηκε το 2014 στον διαγωνισμό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.