Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου

Γράφτηκε γύρω στο 1907, από τον Γκαστόν Λερού (το συγγραφέα του διάσημου «Το φάντασμα της όπερας» που έχει γίνει μιούζικαλ και ταινίες). Αναφέρομαι στο μυθιστόρημα «Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου» (εκδόσεις Διόπτρα), μια ιστορία από αυτές που αποκαλούνται «αστυνομικές μυστηρίου κλειδωμένου δωματίου» και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, πρόκειται για περιπτώσεις όπου ένα έγκλημα τελείται σε ένα χώρο που είναι σφραγισμένος από μέσα και εκ πρώτης όψεως φαίνεται αδύνατο να έχει διαφύγει ο δολοφόνος.

Στο «κίτρινο δωμάτιο» του πύργου (Σατό Ντε Γκλαντιέ) του κυρίου Στάγκερσον, συμβαίνει ακριβώς αυτό, μόνον που ο δολοφόνος δεν κατάφερε να σκοτώσει τελικά το θύμα του, την κόρη του κ. Στάγκερσον, αλλά το άφησε αναίσθητο έτσι που όταν συνήλθε δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τι ακριβώς είχε συμβεί.

Τι ακριβώς συνέβη; Μας το εξηγεί το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Μετά από μία κοπιαστική ημέρα σημαντικών επιστημονικών πειραμάτων, η δεσποινίς Στάνγκερσον είχε μόλις αποσυρθεί στο υπνοδωμάτιό της. Ξαφνικά, άρχισαν να ακούγονται από μέσα ήχοι πάλης, αγωνιώδεις κραυγές, εκκλήσεις για βοήθεια και πυροβολισμοί. Όταν η κλειδωμένη της πόρτα υποχωρεί στα χτυπήματα του πατέρα της και ενός υπηρέτη, η Ματίλντ βρίσκεται πεσμένη στο πάτωμα, σοβαρά τραυματισμένη και γεμάτη αίματα. Κανείς άλλος δεν βρίσκεται στο δωμάτιο. Δεν υπάρχει απολύτως καμία άλλη έξοδος, και το μοναδικό παράθυρο του Κίτρινου Δωματίου είναι ασφαλισμένο από μέσα».

45 χρόνια – 45 years

Υπόθεση: Λίγες μέρες προτού γιορτάσουν την 45η επέτειο του γάμου τους, η Κέιτ και ο Τζεφ έρχονται αντιμέτωποι με μια θλιβερή είδηση. Το γεγονός δημιουργεί υπόγειες σεισμικές δονήσεις στη σχέση των δυο μακροχρόνιων συντρόφων, θέτοντας σε αμφισβήτηση τα θεμέλια της ίδιας της συνύπαρξής τους.

Κριτική: Δράμα δωματίου και ανθρωπίνων σχέσεων που στηρίζεται απόλυτα στις έξοχες ερμηνείες, τόσο της Σαρλότ Ράμπλινγκ (διάσημη από το ρόλο της στην ταινία «Ο θυρωρός της νύχτας» και μετά), όσο και του Τομ Κόρτνεϊ (ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του ’60 (και ποιος δεν τον θυμάται στο «Δόκτωρ Ζιβάγκο» να υποδύεται έναν μαχητικό μπολσεβίκο), που τελευταία έπαιξε και στο «Νυκτερινό τρένο για τη Λισαβόνα».

Το δικαστήριο - Court

Υπόθεση: Ένας ηλικιωμένος τραγουδοποιός συλλαμβάνεται κατηγορούμενος ότι με ένα επαναστατικό του τραγούδι προκάλεσε την αυτοκτονία ενός εργάτη του αποχετευτικού δικτύου που πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η υπόθεση εκδικάζεται σε μια αίθουσα δικαστηρίου όπου κρίνονται οι ελπίδες και τα όνειρα απλών ανθρώπων. 

Κριτική: Ουσιαστικά έχουμε μια ηθογραφική ταινία, αφού με αφορμή τη δίκη και ανάμεσα από τις  συνεχείς αναβολές της, παρεμβάλλονται σκηνές από την καθημερινότητα των Ινδών, μέσα από τη ζωή του κατηγορούμενου, του προέδρου του δικαστηρίου και των δικηγόρων των διαδίκων, η συμπεριφορά των οποίων προσδιορίζεται από τις κάστες, την ταξική πολιτική, την πατριαρχία και τον φεουδαλισμό, που είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ινδικής κοινωνίας.

Μαριονέτες

Υπόθεση: O Φίλιππος είναι δημοσιογράφος που ζει απομονωμένος σε κάποιο χωριό της Ελλάδας. Η άγρια δολοφονία του αδελφικού φίλου και πρώην συνεργάτη του Στέργιου, ανατρέπει τη ζωή του ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος γίνεται ο επόμενος στόχος. Ψάχνοντας απαντήσεις, επιστρέφει στην Αθήνα, όπου κατά περίεργο τρόπο πολλοί τον βοηθούν στην αναζήτησή του. Είναι όμως τα στοιχεία που συλλέγει πραγματικά ή μια καλοστημένη παγίδα; Σύντομα ανακαλύπτει πως ο θάνατος του φίλου του συνδέεται με μια κοινή δημοσιογραφική τους έρευνα από το παρελθόν. Θα βρει τη Νικολέτα, μια νεαρή ζωγράφο και κοπέλα του Στέργιου, που του δίνει νέα δεδομένα για την υπόθεση και μαζί αναζητούν τη λύση του μυστηρίου.

Χωρίς διέξοδο – No escape

Υπόθεση: Αμερικανός επιχειρηματίας μετακομίζει με την οικογένειά του στη Νοτιοανατολική Ασία. Οι εξεγέρσεις που ξεσπούν λόγω της πολιτικής αστάθειας της περιοχής, τον αναγκάζουν να αναζητήσει εσπευσμένα ασφαλές καταφύγιο για εκείνον και την οικογένειά του, καθώς η πόλη δέχεται βίαιες επιθέσεις από αντάρτες.  

Κριτική: Με τον Όουεν Γουίλσον στο ρόλο του μέσου Αμερικανού οικογενειάρχη που μετατίθεται σε χώρα που δεν κατονομάζεται και συνορεύει με το Βιετνάμ, αλλά δεν γνωρίζει ότι η εταιρία του ανήκει στους «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και καταδιώκεται από την πρώτη στιγμή που πατάει το πόδι του εκεί, η ταινία είναι μια σφιχτοδεμένη περιπέτεια που περιέχει όλα τα κλισέ του είδους: ανεξέλεγκτη επανάσταση των ντόπιων, εξολόθρευση όλων των ξένων της χώρας, προσπάθειες του Γουίλσον να σώσει την οικογένειά του (την Λέικ Μπελ σύζυγο-λέαινα και δυο μικρές κόρες), παρουσία ενός μυστηριώδη τυχοδιώκτη (ο Πιρς Μπρόσναν σκληρός και με χιούμορ) και καταιγιστική δράση.

Το κορίτσι της πτήσης 5403

22 Δεκεμβρίου 1980. Το αεροπλάνο που εκτελεί την πτήση 5403 πέφτει στα γαλλοελβετικά σύνορα και τυλίγεται στις φλόγες. 168 από τους 169 επιβάτες σκοτώνονται ακαριαία. Σώζεται μόνο ένα κοριτσάκι τριών μηνών. Δύο οικογένειες το διεκδικούν, και δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί η ταυτότητά του. Έτσι ξεκινάει το teaser του οπισθόφυλλου, στο βιβλίο «Το κορίτσι της πτήσης 5403» του Μισέλ Μπισί (εκδ. Κέδρος) και έτσι ακριβώς ξεκινάει και μια διαμάχη δυο οικογενειών για τη διεκδίκηση του κοριτσιού, που θα διαρκέσει 18 χρόνια. . 

Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που έχει αναλάβει την υπόθεση κατ’ εντολή της πλούσιας οικογένειας, μη έχοντας φέρει αποτέλεσμα αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Πρώτα όμως καταγράφει όλη του την έρευνα, ώστε να την παραδώσει στην άμεσα ενδιαφερόμενη, τη δεκαοκτάχρονη πλέον Λιζ-Ροζ ή την Εμιλί (ανάλογα με την οικογένεια), την κοπέλα που κανένας δεν γνωρίζει ποια είναι και που όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των μέσων ενημέρωσης, αποκαλούν Λιβελούλα.

Burnt - Ο σεφ που έπαιζε με τη φωτιά

Υπόθεση: Σε κάποιες από τις πιο επιτυχημένες κουζίνες του πλανήτη επικρατεί πολεμικό κλίμα, αλλά αυτό για τον ταλαντούχο σεφ Άνταμ Τζόουνς δεν είναι πρόβλημα - είναι, αντίθετα, αυτό που τον κάνει να νιώθει ότι εκεί ακριβώς ανήκει. Ο Άνταμ τα είχε όλα – και τα έχασε. Το πρώην κακό παιδί των εστιατορίων του Παρισιού, που κέρδισε δύο αστέρια Michelin, νοιαζόταν μόνο για την συναρπαστική έξαψη τού να δημιουργείς εκρήξεις γεύσης. Για να αποκτήσει την δική του κουζίνα, όπως και το τρίτο αστέρι Michelin που του διαφεύγει, ο Τζόουνς θα πρέπει να αφήσει πίσω τις κακές του συνήθειες και να πάρει στην ομάδα του τους καλύτερους, όπως την όμορφη Ελέν. Η ιστορία του είναι τελικά ένας ύμνος για την αγάπη του φαγητού και την δύναμη των δεύτερων ευκαιριών.

Κριτική: Πολλές μαγειρικές έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στην ελληνική τηλεόραση αλλά και στον κινηματογράφο (Ρατατούης, Υψηλή Μαγειρική, Ένα ταξίδι 30,5 Μέτρα Μακριά, Σεφ, κλπ.), γιατί όχι και άλλη μια με τον Μπράντλεϊ Κούπερ, ο οποίος στο κάτω-κάτω έχει πρωταγωνιστήσει και στο σίριαλ «Κουζίνα Εμπιστευτικόν» (Kitchen Confidential, 13 επεισόδια μεταξύ 2005 – 2006), όπου υποδυόταν ένα ζωηρό και άτακτο σεφ, τον Ζακ Μπουρνταίν. Μάλιστα, ο ίδιος ισχυρίζεται, ότι από μικρός του άρεσε η μαγειρική και ότι έχει εργαστεί αρχικά σε ελληνικό εστιατόριο και ύστερα σε ιταλικό.

Πορφυρός λόφος – Crimson Peak

Υπόθεση: Στην Αγγλία του 19ου αιώνα, μια νεαρή συγγραφέας παραδίδεται στην έλξη της για έναν μυστηριώδη, χαρισματικό άγνωστο που θα την παρασύρει σε αιματοβαμμένα μονοπάτια πάθους. Προσπαθώντας να ξεφύγει από τα φαντάσματα του παρελθόντος της, βρίσκει «καταφύγιο» στον πύργο του, ένα σπίτι που ζει, αναπνέει και ματώνει, έχοντας καλά θαμμένα μυστικά που ζητάνε εκδίκηση. Εκεί θα συμβιώσει με τη ζηλιάρα αδελφή του συζύγου της, καθώς και με αρκετά φαντάσματα που κρύβουν την ανείπωτη, φρικτή αλήθεια, πως, δηλαδή, η αγάπη έχει τη δύναμη να μας μεταμορφώνει όλους σε τέρατα…  

Κριτική: Σκουριασμένοι μεντεσέδες και πόρτες που ανοιγοκλείνουν μόνες τους, πατώματα που τρίζουν, σκιές φαντασμάτων, ένα βίαιο, σκληρό και αποτρόπαιο έγκλημα, που πραγματικά σοκάρει πιο πολύ από τα πιο πάνω κλισέ, σου δίνουν από την αρχή να καταλάβεις ότι ο Ντελ Τόρο «τα θέλει όλα». Και τα κάνει.

Ο αστακός – The lobster

Υπόθεση: Στο εγγύς μέλλον και σύμφωνα με τους κανόνες της Πόλης, όσοι χωρίζουν και μένουν μόνοι, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί, είναι υποχρεωμένοι να βρουν ένα σύντροφο μέσα σε 45 μέρες. Αν αποτύχουν, μεταμορφώνονται σε κάποιο ζώο της επιλογής τους και αφήνονται ελεύθεροι στο Δάσος. Ένας απεγνωσμένος Άντρας δραπετεύει από το Ξενοδοχείο, βρίσκεται στο Δάσος όπου ζουν οι Μοναχικοί, και ερωτεύεται, παρ’ όλο που κάτι τέτοιο είναι ενάντια στους κανόνες τους.

Κριτική: Το θέμα για το οποίο παλεύουν οι άνθρωποι στον «Αστακό» είναι η μοναξιά, η ανικανότητα να βρουν κάποιο σύντροφο «κάποιον, που να τους τρίβει την πλάτη στα σημεία που δεν φτάνει μόνος του ο άνθρωπος» και ουσιαστικά η αγωνία του να πεθαίνεις μόνος. Το είπε και η Ανν Χάθαγουεϊ στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην ταινία «Ο αρχάριος», όταν διαπίστωσε ότι την απατούσε ο άντρας της. «Δεν θέλω να πεθάνω μόνη, θα ήθελα να με θάψουν δίπλα στον άντρα μου». Αλλά το θέμα της μοναξιάς σε εκείνη την ταινία, τέθηκε μεταξύ σοβαρού και αστείου, σε έναν κόσμο γεμάτο καλοσύνη και χαρά. Έστω και επίπλαστη.

Παν - Pan

Yπόθεση: Προσφέροντας μια φρέσκια ματιά στο origin των κλασικών χαρακτήρων που δημιουργήθηκαν από τον Τζ. Μ. Μπάρι, η ταινία ακολουθεί την ιστορία ενός ορφανού αγοριού που θα παρασυρθεί στη μαγική Χώρα του Ποτέ. Εκεί θα γνωρίσει τη σημασία της διασκέδασης αλλά και του κινδύνου και τελικά θα ανακαλύψει το πεπρωμένο του – για να γίνει ο ήρωας που θα μείνει για πάντα γνωστός ως Πίτερ Παν.

Κριτική: Η κλασική ιστορία του αγοριού με τη γόνιμη φαντασία, αλλά με νέα ματιά: τρισδιάστατη, με ψηφιακά εφέ σε αφθονία και σχεδιασμό ολίγον από Ιντιάνα Τζόουνς και Πειρατές Καραϊβικής.