Υπόθεση: 24 ώρες στη ζωή των
εργατών σε μια από τις πιο στέρφες
περιοχές του κόσμου, όπου οι άνθρωποι από το 1500 βασίζονταν αποκλειστικά σε
αυτά που τους έδινε η θάλασσα: αλάτι και ψάρια. 24 ώρες που διήρκησαν 450
χρόνια. 24 επαναλαμβανόμενες ώρες από τη
ζωή των κατοίκων της Araya. Η ζωή των Salineros πριν την έλευση της
βιομηχανικής επανάστασης.
Κριτική: Η Αράγια είναι μια
απομεμακρυσμένη περιοχή της νοτιοανατολικής Βενεζουέλας, σήμερα τουριστικό
αξιοθέατο, με ένα τεράστιο κάστρο που είχε κτισθεί στην άκρη της ομώνυμης
χερσονήσου, προς την Καραϊβική, προκειμένου να κρατάει μακριά τους πειρατές της
Καραϊβικής, μιας και οι Ισπανοί πρωτοπόροι κατακτητές είχαν ανακαλύψει ότι από
τα κοχύλια μπορούσαν να βγάζουν μαργαριτάρια.
Σ’ αυτόν τον ξερότοπο και αφού
τα μαργαριτάρια είχαν εξαντληθεί, από το 1500 και μέχρι το 1950 περίπου, που
επέλασε η… ανάπτυξη, οι λιγοστοί κάτοικοι της περιοχής ζούσαν αποκλειστικά από
τα προϊόντα της θάλασσας: Τα ψάρια και το αλάτι.
Η Μαργκό Μπενασεράφ, με ωμό
ρεαλισμό και με σημασία στη λεπτομέρεια, αποτυπώνει 24 ώρες