Και επειδή πολλά λέγονται και άλλα τόσα γράφονται περί δημοψηφίσματος ή εκλογών κατά τον Ιούνιο (υπολόγισαν και την ημερομηνία), καλό είναι να ξέρουν οι μικρότεροι που δεν τους έχει ξανατύχει, ότι σε ένα δημοψήφισμα ο λαός καλείται να ψηφίσει με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ σε συγκεκριμένο και σαφέστατο ερώτημα, ώστε να μην μπορεί να πει αργότερα "δεν κατάλαβα", ή "άλλο νόμιζα", ή "μου φαίνεται ότι μας την έφεραν" και τέτοια σχετικά.
Ένα δημοψήφισμα που θυμάμαι, ήταν όταν επί χούντας ο κόσμος ψήφισε αν θέλει (ναι) τη βασιλεία στη χώρα μας ή αν δεν τη θέλει (όχι). Κοφτά και ξεκάθαρα.
Δεν ξέρω πως το φαντάζονται σήμερα ορισμένοι το ερώτημα και ούτε θα το βασανίσω.
Αν πρόκειται όμως να διατυπωθεί με "δημιουργική ασάφεια", όπως είναι της μόδας, να μας λείπει το δημοψήφισμα. Καλύτερο, ένα σαφές και ειλικρινές προεκλογικό πρόγραμμα.
* * *
Πάντως, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι, οι διαδικασίες προκήρυξης και διενέργειας δημοψηφισμάτων καθορίζονται από το άρθρο 44 του Συντάγματος (όπως αυτό αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 27 Μαΐου 2008 από την Η’ Αναθεωρητική Bουλή των Ελλήνων) περί πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, δημοψηφισμάτων και διαγγελμάτων..
Το άρθρο 44 αναφέρει τα εξής (και προσέξτε τις φράσεις "κρίσιμα εθνικά θέματα" + "εκτός από τα δημοσιονομικά", επειδή τα κρίσιμα εθνικά θέματα που μας βασανίζουν αυτή την εποχή είναι μόνο δημοσιονομικά, ώστε να αντιληφθείτε τελικά ότι μόνο σε εκλογές μπορούμε να πάμε. Εκτός και αν αρχίσουμε πάλι τις δημιουργικές ερμηνευτικές ασάφειες) :
1. Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
Oι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Bουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Bουλής σε σύνοδο. Aν δεν υποβληθούν στη Bουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής.
2. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών (σ.σ. 151 τουλάχιστον), που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου.
Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών (σ.σ. 180 τουλάχιστον), ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.
Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο. Aν νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, η προθεσμία του άρθρου 42 παράγραφος 1 αρχίζει από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
3. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε εντελώς εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να απευθύνει προς το Λαό διαγγέλματα, μετά από σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Kυβέρνησης. Tα διαγγέλματα προσυπογράφονται από τον Πρωθυπουργό και δημοσιεύονται στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως.
(Σημείωση: Εκ των υστέρων θυμήθηκα και το δημοψήφισμα του 1974 υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας, με ποσοστά 69% υπέρ και 31% κατά)
(Σημείωση: Εκ των υστέρων θυμήθηκα και το δημοψήφισμα του 1974 υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας, με ποσοστά 69% υπέρ και 31% κατά)