Μία από τις πιο εμβληματικές ηθοποιούς του ευρωπαϊκού κινηματογράφου του 20ού αιώνα, η Κλαούντια Καρντινάλε έφυγε από κοντά μας στις 23 Σεπτεμβρίου 2025 και σύμφωνα με τον πράκτορα της, βρισκόταν στο σπίτι της στην πόλη Nemours, κοντά στο Παρίσι με τα παιδιά της (ο γιος της Patrick, ο οποίος γεννήθηκε όταν η Καρντινάλε ήταν 19 ετών, και αργότερα υιοθετήθηκε από τον Franco Cristaldi και η κόρη της Claudia, από τον Squitieri) να βρίσκονται δίπλα της κατά τη στιγμή του θανάτου.
Υπήρξε σύμβολο της χρυσής εποχής του ιταλικού και του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και ξεχώρισε για το συνδυασμό γοητείας και δύναμης στους ρόλους της ενσαρκώνοντας γυναίκες ανεξάρτητες, παθιασμένες, συχνά σε αντιπαράθεση με τους άνδρες ή την εξουσία. Ο Sergio Leone είχε πει πως το πρόσωπό της στην ταινία «Κάποτε στη Δύση» ήταν από μόνο του «μια ολόκληρη ιστορία».
Το πλήρες όνομα της ήταν Claude Joséphine Rose Cardinale και είχε γεννηθεί στις 15 Απριλίου 1938 στην Τύνιδα (Τυνησία) από οικογένεια Σικελιάνων μεταναστών.
Σπούδαζε στο Centro Sperimentale στη Ρώμη όταν συμμετέχοντας σε έναν διαγωνισμό ομορφιάς, κέρδισε μια σειρά από μικρούς κινηματογραφικούς ρόλους. Οι γήινες ερμηνείες της, την έκαναν ξεχωριστή, και ο συνδυασμός της ομορφιάς της, των σκοτεινών, λαμπερών ματιών της, της εκρηκτικής σεξουαλικότητάς της και του γνήσιου υποκριτικού της ταλέντου εγγυήθηκαν τη φήμη της.
Η πρώτη της εμφάνιση ήταν το 1958 στην ταινία Goha με τον Omar Sharif και κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της συμμετείχε σε πάνω από 100 ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ είχε λάβει πολλά βραβεία και τιμές, όπως: Χρυσό Λέοντα Τιμής στο Φεστιβάλ Βενετίας (1993), Τιμητική Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου (2002), Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών (2013), ενώ ενδιάμεσα (2000) είχε ανακηρυχθεί Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της UNESCO σε θέματα δικαιωμάτων των γυναικών.
Φιλμογραφία:
•Ο Ρόκο και τα αδέλφια του (Rocco e i suoi fratelli, 1960) σε σκηνοθεσία Luchino Visconti και δίπλα στον Alain Delon
•Οκτώμιση (8½ του 1963) σε σκηνοθεσία Federico Fellini που ήταν ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου.
•Ο Γατόπαρδος (Il Gattopardo, 1963) σε σκηνοθεσία Luchino Visconti, δίπλα στους Burt Lancaster και Alain Delon.
•Ροζ Πάνθηρας (The Pink Panther, 1963) του Blake Edwards δίπλα στον Peter Sellers και τον David Niven.
•Ο Κόσμος του Τσίρκου (Circus World, 1964) σε σκηνοθεσία Henry Hathaway, μαζί με τον John Wayne και την Rita Hayworth
•Κάποτε στη Δύση (Once Upon a Time in the West, 1968), σε σκηνοθεσία Sergio Leone που είχε μια εμβληματική παρουσία δίπλα στους Henry Fonda και Charles Bronson
•Μαφία (Il giorno della civetta, 1968), ένα πολιτικό φιλμ για τη Μαφία, του Damiano Damiani δίπλα στον Franco Nero
•Ο σημαδεμένος (La Scoumoune, 1972) σε σκηνοθεσία José Giovanni, με τον Jean-Paul Belmondo.
•Ελεύθερη, αγάπη μου (Libera, amore mio, 1973) ένα πολιτικό δράμα για την αντίσταση στον φασισμό του Mauro Bolognini.
•Φιτσκαράλντο, ο τυχοδιώκτης του Αμαζονίου (Fitzcarraldo, 1982) σε σκηνοθεσία Werner Herzog, με τον Klaus Kinski.