Το Adagio είναι η τρίτη ταινία της τριλογίας του Στέφανο Σολίμα για τη δράση του υποκόσμου στη Ρώμη, μετά την «ACAB – All Cops Are Bastards» (2012) και την «Suburra» (2015).
Το Adagio ως όρος χρησιμοποιείται συνήθως στην κλασική μουσική, σε σονάτες, συμφωνίες και κονσέρτα. Χάρη στον ήπιο και αργό ρυθμό του, το adagio προκαλεί μια αίσθηση ηρεμίας, γαλήνης ή μελαγχολίας στον ακροατή. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην ταινία του Σολίμα, ο οποίος με έναν αργό σκηνοθετικό ρυθμό καταφέρνει, τόσο να εισχωρήσει στους χαρακτήρες του, τους καλούς και τους κακούς (ακόμα κι αυτούς τους κακούς που κρύβουν ίχνη καλοσύνης), όσο και να μας δείξει μια Ρώμη, που (παρά τις φωτιές που την κυκλώνουν και πνίγουν με την κάπνα και την αιωρούμενη στάχτη τούς ήρωες της ταινίας αλλά και τον θεατή) καταφέρνει να επιβάλλεται διατηρώντας αλώβητη την ιστορική της φήμη.
Ο Μανουέλ (Τζιανμάρκο Φραντσίνι), ο έφηβος γιος του Ντεϊτόνα (πάντα υπέροχος ο Τόνι Σερβίλο) -πρώην μέλους συμμορίας που τώρα φαίνεται να πάσχει από πλήρη γεροντική άνοια- βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία εκβιασμού. Έχει αναγκαστεί με δόλιο τρόπο από κάποιους διεφθαρμένους αστυνομικούς, να βιντεοσκοπήσει με το κινητό του έναν γνωστό πολιτικό σε ένα πάρτι οργίων με αφθονία ναρκωτικών και ποτών. Στο πάρτι ο Μανουέλ διαπιστώνει ότι υπάρχουν κρυφές κάμερες, σε μια από τις οποίες καταγράφεται και ο ίδιος. Πιστεύοντας ότι αυτό θα αποβεί και εις βάρος του, αποφασίζει να ξεφύγει από την παγίδα, εγκαταλείποντας το όργιο και παίρνοντας μαζί του το βιντεοσκοπημένο και ενοχοποιητικό για τον πολιτικό υλικό. Και έτσι είναι… Οι αστυνομικοί που του ανέθεσαν τη δουλειά, τον έχουν για ξόδεμα και μετά την αναχώρησή του τον ψάχνουν.
Αυτό θα τον οδηγήσει να ζητήσει βοήθεια πρώτα από τον Πολνιούμαν (Βαλέριο Μασταντρέα) και μετά από τον Καμέλο (Πιερφρανσέσκο Φαβίνο), δύο πρώην έμπιστους συνεργάτες του πατέρα του. Θα οδηγήσει όμως και τους διεφθαρμένους αστυνομικούς (που τον ακολουθούν από το σήμα του κινητού του) σε μια σειρά ανελέητες ενέργειες, σε μια κλιμάκωση δολοφονιών και βίας. Όλα αυτά ενώ στη Ρώμη επικρατεί κυκλοφοριακό χάος, τα μπλακ άουτ λόγω της πυρκαγιάς είναι συνεχή, η ζέστη είναι αφόρητη, όπως και η στάχτη που σκεπάζει την πόλη απ’ άκρη σ’ άκρη.
Η πνιγηρή ατμόσφαιρα ενισχύεται και από τη φωτογραφία του Πάολο Καρνέρα που είναι τέλεια, αποδίδοντας ένα σκοτάδι που δεν κυριαρχεί πλήρως και χαρίζοντας έναν κορεσμό χρωμάτων σε πορτοκαλο-κόκκινες αποχρώσεις.
Παρά τη βραδυφλεγή εξέλιξη το Adagio προσφέρει, μαζί με το εξαιρετικό cast ένα πολύ καλό αποτέλεσμα με ισορροπημένες σκηνές δράματος και δράσης, που εντείνονται με τη μουσική του συγκροτήματος Subsonica. (Κριτική μου για το myfilm)
INFO
Προβάλλεται από το Netflix
Είδος: Αστυνομική, Δράμα, 127΄
Χώρα: Ιταλία, 2023
Σκηνοθεσία: Στέφανο Σολίμα
Παίζουν: Τζιανμάρκο Φραντσίνι, Πιερφρανσέσκο Φαβίνο, Τόνι Σρβίλο, Βαλέριο Μασταντρέα, Αντριάνο Τζιανίνι, Φρανσέσκο Ντι Λέβα, Εμίλιο Φραντσίνι, Σίλβια Σαλβατόρι