Το μεροκάματο του τρόμου - Le salaire de la peur - The wages of fear

Δεύτερο remake του ομότιτλου κλασικού αριστουργήματος του Ανρί Ζορζ Κλουζό (1953) και μετά από το «Sorcerer» (1977) του Γουίλιαμ Φρίντκιν.

Γενικά είμαι της άποψης ότι για χάρη των νεότερων γενεών, δεν πειράζει να γυρίζονται κάποια remake της εποχής του καλού ασπρόμαυρου κινηματογράφου που, με το χρώμα τη μεγαλύτερη οθόνη και την υψηλή ανάλυση της εικόνας, μπορούν να τους προσελκύσουν ώστε να ανατρέξουν στα original.

Διαφωνώ όμως όταν κάποιος παίρνει μια ταινία που δεν είχε δράση και έριχνε το βάρος της στους χαρακτήρες των οποίων έτρεμε το φυλλοκάρδι γι’ αυτό που έκαναν και την κάνει remake ως περιπέτεια δράσης με τύπους σούπερ ηρωικούς και αδίστακτους.

Διότι αυτό είναι η ταινία του Ζυλιέν Λεκλέρκ, στην οποία τέσσερις μισθοφόροι τυχοδιώκτες προσλαμβάνονται από μια εταιρεία πετρελαίου ή φυσικού αερίου (κάτι τέτοιο) για να μεταφέρουν νιτρογλυκερίνη, φορτωμένη σε δύο φορτηγά, που θα χρησιμοποιηθεί για να σταματήσει μια τεράστια φωτιά σε μια πηγή και θα πρέπει να διανύσουν σχεδόν 500 χιλιόμετρα στην έρημο μιας χώρας που το ένα πραξικόπημα διαδέχεται το άλλο και βρίσκεται σε ταραχή, στην οποία για να ζήσεις θα πρέπει να «λαδώνεις» συνέχεια (όταν δεν σκοτώνεις), που σημαίνει ότι πρέπει να διαχειρίζεσαι και αρκετά εκατομμύρια. Μιλάμε για σωστό μεροκάματο τρόμου. 

Πλην όμως, ο Ζυλιέν Λεκλέρκ δεν μας προσφέρει το κατάλληλο κλίμα, για να συμμεριστούμε έστω και τον τίτλο της ταινίας. Δεν τρομάζουμε, δεν έχουμε αγωνία και δεν ανησυχούμε για τίποτα, διότι τίποτα δεν μας πείθει. Εκτός ίσως από το γεγονός ότι σ’ αυτή τη χώρα της Μέσης Ανατολής έχει βάλει χέρι η Γαλλία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της.

Είδα την ταινία, επειδή παρασύρθηκα από τον τίτλο. Σ’ αυτήν παίζουν η Άνα Ζιραρντό, στο ρόλο μιας ανθρωπίστριας και τυχοδιώκτριας, οι «σκληροί» Φρανκ Γκασταμπάιντ και Αλμπάν Λενουάρ στους ρόλους δυο τολμηρών αδερφών καθώς και η Σοφιάν Ζερμανί, αλλά όλοι είναι πιο χάρτινοι και από καρτούν στους επιφανειακούς ρόλους τους. Και το κακό είναι ότι η μουσική του Έρικ Σέρα (κρίμα) κάνει ακόμα πιο επίπεδη την αφήγηση. Οπότε μένει μόνο η καλή φωτογραφία του Wim Vanswijgenhoven, που δεν σώζει την κατάσταση. (Κριτική μου για το myfilm)

INFO
Είδος: Περιπέτεια, Δράσης, Δράμα, 104΄
Χώρα: Γαλλία, 2024
Σκηνοθεσία: Ζυλιέν Λεκλέρκ
Παίζουν: Φρανκ Γκασταμπάιντ, Αλμπάν Λενουάρ, Άνα Ζιραρντό, Σοφιάν Ζερμανί

Προβάλλεται από 29/3/2024 στο Netflix